Lögberg - 03.06.1926, Blaðsíða 1

4
4
39. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 3. jÚNl 1926
NÚMER 22
Canada.
Motherwell ráöherra hefir sl<ýrt
frá þvi í þinginu í Ottawa, að
stjórnin hafi ákveSið að mæta
Bandaríkj amönnum á miÖri lei'ð
hvaS snertir innflutningstöll á naut-
gripum. Séu Bandaríkjamenn vilj-
ugir aS lækka toll á gripum, sem
fluttir eru frá Canada ti'l Banda-
rikjanna, þá muni stjórnin í Canada
gera þeim sömu skil og lækka jafn
mikið toll á gripum, sem hingaS
eru fluttir þaðan.
Á sunnudagsmorguninn var gerð
tilraun til aS ræna útibú það er
Bank of Toronto hefir í Preeceville,
Sask. Reyndu ræningjarnir aS
sprengja peningaskápinn, en mis-
tókst það og fóru þaðan peninga-
lausir. En af völdurn þeirra kvikn-
aSi í byggingurpii og brann hún og
þar meS mikiS af bókum og skjöl-
um bankans.
Þessi bankarán eru nú orðin svo
tíS hér í Canada að ekki virðist
vanþörf á að einhverjar alvarlegar
ráðstafanir séu gerðar til varnar;
aS minsta kosti til aS vernda líf
þeirra manna sem í bönkunum
vinna.
unni sem leiS, sanrkvæmt fregnum
frá Portage la Prairie. Hafði bát-
ur þeirra klofnað sundur í miðju.
* * *
Blaðið Manitoba Frée Press hef-
ir gefiS út fyrstu skýrslu sina um
uppskeruhorfur i vestur-fylkjunum
á iþessu ári. Sáningu hefir verið
lokið 6—io dögum fyrri nú held-
ur en í fyrra. Meiru hveiti hefir
verið sáð bæSi i Saskatchewan og
Alberta en undanfarin ár. Enn sem
komiö er hafa skémdir orSiS litlar;
úrkomur hafa víðast verið nægi-
legar og horfurnar eru yfirleitt
góðar eins og nú stendur.—
Bandaríkin.
Það er sagt aS Coolidge forseti
ætli ekki að halda neina ræðu
kosningunum í haust til að hjálpa
flokksmönum sínum. Þó geti skeð
aS hann fari til Massachusetts til
aS hjálpa vini sínum Butler senator,
sem þar á undir högg aS sækja aS
ná kosningu eftir því sem sagt er.
* * «
Nýlega fékk Coolidge forseti
bréf frá Miss Maloney sem heima
á í\Brooklyn, og er bréfið á þessa
leið':
“Eg tala fyrir hönd margra
stúlkna, sem eru óánægðar. ViS
erum óánægðar út af því, hvernig
stjórninni ferst yið stúlkurnar. Við
höldum aS stúlkurnar séu rétt eins
þarfar þjóðfélaginu, eins og pilt-
arnir og ættu því aS njóta allra
sömu réttinda af hálfu stjómarinn-
ar. En viS njótum iþeirra ek'ki eins
og nú er til hagaS. Á hverju sumri
tekur stjórnin þúsundir pdlta til
vissra staða, sem til þess eru ætlað-
, , . „ ir, og lætur kenna þeim ýmsar í-
undanfann ar, en nu ætlar sam- , 1 . P ,
. v .... v i „ ^ . þrottir og likamsment, Þar læra
einaöa kirkjan aS gera þaS. Þeir ^ t j , .
Á sunnudaginn var, var farið
fram á það í öllum kirkjum “Hinn-
ar sameinuSu kirkju í Canada,” hér
i fylkinu að söfnuSirnir legðu fram
fé nokurt til viðhalds sumarbústöS-
um tveimur á Gimli, sem ætlaðir
eru konum og börnum úr borginni,
sem ekki eiga 'þess kost á annan
hátt aS fara burtu úr bænum um
tíma að sumrinu. Hafa kirkjudeild-
ir Methodista og Presbytera staðið
straum af þessum sumafbústöSum
sem njóta góðs af þessu eru tíu
daga i þessum sumarbústöSum, eins
margir og rúm leyfir, en 'svo er
skifit um. Þeir fara heim en aðrir
eru teknir.
« • •
Byng barón, landstjóri í Canada
og Eady Ryng komu til Winnipeg
á föstudaginn í vikunni, sem leið.
Hafa þau veriS á ferc? um Vestur-
Vanada undanfarnar vikur og eru
nú á heimleið til Ottawa. Var þeim
hér rnjög vel fagnað, og meS mik-
illi viShöfn, eins og alstaöar þar
sem þ(au ferSast um iþettá íand.
Á þem árum, sem Byng barón hef-
ir verið landstjóri hér i Canada
hefir hann unnið vinsældir miklar
hjá Canad'amönnum. Þykir hann
nýtur maður og mikilhæfúr. Er nú
landstjórinn í þann veginn að leggja
niður embætti sitt og hverfa aftur
til Englands og er þetta því siö-
asta ferð hans um Vestur-Canada,
sem landstjóri.
• • •
Dr. E. J. Bidwell biskup/í Ont-
ario, hefir látið af embætti. Er
hann nokkuö hniginn að aldri og
kveðst eigi lengur treysta sér til
aö gegna hinu mikilvæga og á-
byrgSgxmiklá biskupsembætti, svo
að vel sé. Settur biskup í staö hins
fráfaranda, er Rev. O. G. Dobbs.
* * *
Fiskimenn er nýlega voru að
verki fram með strönd Pelee eyj-
arinnar, skamt frá Windsor, Ont.
fundu fyrir sér viðardrumb einn
mikinn, allmjög sandorpinn og
hugöust að flyitja hann á land og
nota til eldsneytis. Við nánari at
hugun kom það í ljós aS drumþur-
inn var holur innan og er þess get-
iS til, að Indíánar muni um eitt
skeiö hafa notaö hann sem her-
skip. Hann er fimtíu feta langur
og þrjú fet að þvermáli.
* * *
Þess er getið í Ottawa fregnum
að innan skamms muni hrint verða.
i framkvæmd viðskiftasamningl
milli Canada og Cuba. Er mælt aS
utanríkisráðgjafi stjórnarinnar á
Cuba, Carlos iManuel de Cespedes,
muni gangast fyrir samningstil-
raunum fyrir hönd þjóðar sinnar.
* * *
Tjón af völdum eldsvoða í Can-
ada, fyrstu tólf dagana af síSast-
liSnum maí-mánuöi, ,er metiö á
þrjú hundruð fjörutíu og fjórar
þúsundir dala.
* * *
Látinn er nýlega að Orangeville,
Ont., héráðsdómari Walter G
Fisher, 62 ára að aldri. Var hann
í röð hinna merkustu lögfræöinga
fylkis síns.
• • •
Látin er fyrir skömmú að Simcoe
Ont., Mrsl Nathean Fitch, hundrað
og ellefu ára gömul. Var hún að
líkindum elzt kona í Canada, sinn-
ar tiðar.
* * #
Tveir unglingar, John Allen 18
ára og Frank Case, druknuöu í
Crescent Lake á mánudaginn í vik
piltarnir að sýnda og skjóta og
margt fleira sem aö því lýtur að
skemta sér úti við og iðka hollar
hreyfingar og íþróttir.
Hvað gerir stjórnin fyrir stúlk-
urnar ?
Forsetinn hefir faliö hermála-
deildinni aö svara þessu ef hún get-
ur.
• • •
Neöri málstofa þjóðþingsins
Washington hefir afgreitt $165,000,
'000 fjárvetitingu til opinberra
bygginga er skift skal til helminga
niSur á tvö næstkomandi ár. Þá
hefir og efri málstofan samþykt,
$600,000 fjárveitingu er variö skal
til hækkaðra launa dómara.
* *
“Uncle Joe” Cannon fyrrum neðri
málstofu þingmaður í Washing-
ton og deildarforseti, átti fyrir
skömmu níræðisafmæli. Sendi þing-
ið honum hamingjuóskaskeyti við
það tækifæri og óskaöi honum
langra lifdaga framundan.
* * #
Bráökvaddur varð nýlega í New
York, Alton B!. Parker, dómari, sá
er sótti urn forsetatign undir
merkjum Demokrata flokksins í
kosningunum 1904. yar hann sjö-
tíu og fjögra ára aö aldri.
Islenzkt námsfólk, er útskrifast hefir af skólum fylkisins
'dmmiiiiimiiiMiiimmmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiimiiiiiimmiiiiiii:
a
(1) Angantýr Árnason, B.A.; fæddur 28. maí 1903, í vhnnipegosis, Manitoba, sonur Sveinbjörns Árnason-
ar frá Oddsstöðum í Lundareykjadal , Borgarf. syðra, óg konu hans, Maríu Bjai'nadóttur frá Langholti í
Borgarfirði syðra. (2) Jón Aðalsteink 'Bildfell, B.A.; fæddur í Winnipeg 16. okt. 1905, sonur Jóns J. Bild-
fells frá Bíldsfelli í Árnessýslu, og konu hans, Soffíu Þorsteinsdóttur frá Möðrudal á Fjöllilm. (3)
Einar Einarsson, B.A.; fæddur að Lögbergi, Saskatchewan, 10. okt. 1903, sonur Jóhannesar bónda Ein-
arssonar, frá Hvammi í Höfðahverfi 1 Suður-Þingeyjarsýslu, og konu hans Sigurlaugar Þorsteinsdóttur,
frá Grýtubakka í Höfðahverfi. (4) Bergþóra Johnson, B.A.; fædd í Winnipeg 25. maí 1906, dóttir Gísla
Jónssonar yfirprentara, frá Háreksstöðum á Jökuldal í N.-iMúlasýslu, og konu hans Guðrúnar Finnsdótt-
ur, frá Geirólfsstöðum í Skriðdal í S.-Múlasýslu. (5) Eyjólfur Johnsom M.D.; fæddur í Selkirk, 14.
júní 1901, sonur Jóns Jónssonar og konu hans Guðlaugar Maríu Sigfúsdóttur, frá Hróarstungu í N.-Múla-
sýslu. (6) Helgi Johnson, B.Sc.; fæddur á Akureyri á íslandi 3. febr. 1903; albróðir nr. 4. (7) Jón
Ragnar Johnson, LL.B.; fæddur í Winnipeg 7. maí 1902, sonur Finns Johnson frá Melum í Hrútafirði, 0g
konu hans Guðrúnar Ásgeirsdóttur frá Lundum í Borgax^firði syðra. (8) Garðar Melsted, B.A.; fædd-
ur í Winnipeg 25. ágúst 1905, sonur Sigurðar W. Melsted frá Ytri-Völlum í Miðfirði í Húnavatnssýslu, og
konu hans Þórunnar ólafsdóttur frá Reykjavík. (9) Þorvaldur Pétursson M.A.,; fæddur i Winnipeg 10.
júlí 1904-, sonur séra Rögnvaldar Péturssonar og koau hans Hólmfríðar Jónsdóttur, frá Hraunkoti í Að-
al-Reýkjadal í S.-Þingeyjarsýslu. (10) Stefanía Sigurðsson, B.Sc.; fædd að Hnausum í Nýja íslandi 12.
marz 1901, dóttir Jóhannesar Sigurðssonar frá Klömbrum í Aðaldal í S.-Þingeyjarsýslu, 0g konu hans
Þorbjargar Jónsdóttur frá Hofsstöðum í Mýrasýslu.
Vís
ur.
Sá
53
3
53
S
53
■
53
S
53
S
53
S
53
a
53
K
1 grátinum komst mín gæfa hæst, —
/
varð gullið í lífsins sjóði.
Hvert saknaðstár bar mig sólu næst
og sorgin varð æfigróði.
Þótt sýndist mér helgrár himininn
og harmur í æðum brynni, —
við tónmjúkan hjartahlátur þinn
varð heiðríkt í sálu minni.
Einar P. Jónsson.
K
53
S
53
S
53
3
53
55
53
K
53
H
53
K
53
K
53
K
53
S
53
S
53
53
S
53
K
rílllllllllllllMIIIIMIIMIIIIIIMIIIMMIMIMIMIIMIIMIMIMMIIMIIMIIIIIIIIMIMIIMMMIIMMM*”
M0RÐ 0G RÁN FRAMIÐ í WINNIPEG
sá hinn þá ekki annan kost en fara
út úr bílnum og taka til fótanna
Einhverjir, sem nærstaddir voru
þóttust vita hvað um væri að vera
,og gerðu lögreglunni aðvart og var
heill hópur lögreglumanna kominn m
á staðinn eftr örfáar mínútur.
Komust þeir fljótlega aö því að
maöur þessi væri í húsinu 681
Logan Ave. og fóru þeir þangað
og umkringdu húsið en hann varð-
ist og skaut á lögreglumennina alt
hvaö af tók og þeir á hann. Eftir
harða sókn og vöm flýði maður
þessi úr húsinu og komst norður á
Henry Ave. og þar náðu lögreglu-
menri'jrnir honum. Voru tveir af
þeim særðir töluvert og ræninginn
var særður sex sárum. Þó hafa
engin af sárum þessum reynst ban-
væn og eru mennimir allir á bata-
vegi.
Lögregflan kannast vel viö ó-
dáðamann þennan sem AYilliam
Davis heitir og hefir hann íáöur
verjjð dlæmdur þil hegnin^arhúss-
vinnu fyrir rán. Tveir aðrir menn
eru grunaðir um aö vera í vitorði
með honum.
borg-
Á föstudagsmorguninn í síðustu
viku 28. maí kl. 10.30 var leigubil
ekið up aö einu af útibúum Royal
bankans, því sem er á horni Logan
Ave. og Sherbrook strætis. Stað-
næmdist bíllinn þar og út úr honúm
kom einn maður og gekk inn i bank-
ann. Þegar inn í bankann kom,
gekk hann aðuingum manni Morris
Garvie frá Holland, Man. sem var
einn af starfsmönnum bankans, og
skaut hann til bana. Vék hann sér
síSan að gjaldkeranum, otaði að
honum skammibyssunni og heimt-
aði þá peninga, sem hann hafði þar
hjá sér. NáSi hann þar hér um bil
$2,000 i peningum og gekk siðan
út úr bankanum. Svo fljótur var
maður þessi að fremja ódáðaverk
sín að það skifti engum togum.
Maöurinn, sem bilinn keyrði og
úti beið, heitir Fred Shatford og er
27 ára gamall. Hann heyrSi byssu-
skotið og grunaði aS hér væri eitt-
hvaö meira eða minna athugavert
um að vera og þaS sérstaklega þegar
þessi óþekti viSskiftamaður hans
kom* út úr bankanum með peninga
í annari hendi en skammbyssu ;
hinni. Þessi ókunni maður stökk
inn i bilinn og skipaði keyraranum Margir íslendingar hér 1
að fara af stað og flýta sér nú sem inni kannast vel viö þinn unga
mest hann mætti. En Fred Shat- mann, sem myrtur var, Morris
ford neitaði því þverlega og sagðist Garvie. Var hann all-lengi til heim-
hvergi fara og gerði það heldur ilis ,hjá Mr. og Mrs. O. Frederick-
ekki, þrátt fyrir allar hótanir og son á Victor stræti.
Frétt frá Isleton, sem er bær viö
Sacramento ána í California, seg-
ir að þar hafi eyðilagst nálega
hundrað hús í eldsvoöa á mánudag-
inn var. Var það i þeim hluta bæj-
arins, sem Kínverjar byggja. Hafði
eldurin kviknaði frá eldavél á
•heimili eins Kínverjans og svo
breiðst út án þess við yrði ráöið.
Sagt er aö eldurinn hafi orðið
þránur manneskjum að bana.
veriö bygður. Á hann að geta farið
200 mílur á klukkutímanum eða
jafnvel rúmlega það. En bíllinn
getur aðeins farið með þessum
feyknahraða beintt áfram, en er
•ekki liðugur í shúningum sem
kernur til af því hve afar stór og
veigamikill hann er.
* * *
Þegar hiS almenna vferkfall var
hafiö á Bretlandi lýsti konungurinn
yfir því aö ríkið væri í hættu statt
éstate of emergency). ÞaS þýöir
af stjói'ninni er fengiS meira vald
í hendur heldur en vanalega, sér-
staklega í þá átt að nóta herinn til
að halda lögum og reglu ef á þarf
að halda. Hlefir því nú verið lýst
yfir aS þetta haldist rneðan kola-
verkfallið standi yfir. En þaö hef-
ir enn ekki verið til lykta leitt.
Arthur Eggerton, organista við
Grace kirkjuna hér í borginni, sem
talinn er í röð hinna allra færustu
tónfræðinga í landi þessu, og hef-
ir hann ótakmarkað traust á hæfi-
leikum þessa nýja nemanda síns.
•Er það hugsanlegt, að nokkur
sannur vinur íslenzks þjóðernis,
geti verið því mótfallinn, að mað-
ur, sem sýnt hefir jafn frábæra
listhæfileika og Björgvin Guð-
mundsson, sé styrktur til náms?
Fátt virðist ósennilegra en það.
hefir verið hér í borginni nokkra
undanfarna daga. Er hann að leita
læknishj álpar hér og hefir' heilsa
hans ekki verið sterk nú all-lengi.
Mrs. S. Indriðason frá Kanda
har, Sask. er stödd í borginni að
heimsækja foreldra sína, Mr. og
Mrs. S. W. Melsted.
Jón Sigurður Johnson, sonur
Guðmundar heit. Johnson, fór til
Rochester, Minn., fyrir skömmu
Undirtektir þær, er fjársöfnunin i og var skorinn upp við magasári.
hefir sætt hjá almenningi, bein-i Síðustu fréttir segja, að líðan hans
Bretland.
Leiðtogajr frjálslynda íflokksins
á Englandi, þeir Lloyd George og
Lord Asquith eru ekki vel sáttir
og sammála um þessar mundir.
Þykja miklar líkur til að þaö leiði
til sundrungar í flokknum. Lðrd
Asquith ásakar Lloyd George umpHi________________
það, að hafa skrifað ógætilcga um gei-ga uni það efni, ætti ekki að
almenna verkfallið á Englandi vera þörf fyrst um sinn. En þó
meðan á því stóö og hafi þau skrif, Björgvinsmálið svo nefnda sé
hans birst í útlendum blöðum. Þyk-| vafajaust öllum almenningi kært,
ii honurn það mjög óviðeigandi og 1 þa þer gamt til þess brýn nauð-
framkoma Lloyd George í verk-1 ^yn, að því sé haldið vakandi.
fallsmálinu alt annaö en heppileg Fram að þessu hefir fjársöfnun-
Björgvinsmálið.
Að máli þessu hefir þegar ver-
ið vikið nokkrum sinnum áður í
íslenzku blöðunum, svo langra rit-
línis sannar, að mikill meiri hluti
fólks vors, ber málið fyrir bx'jósti
og vill fi’amgang þess skilyrðis-
laust. Almenningi hefir réttilega
skilist, að með fjársöfnuninni sé
igi verið að leita ölmusu Björgvini
G^ðmundssyni til handa, — svo
langa langt í frá. Heldur sé hér
um að ræða viðkvæmt þjóðræknis-
mál, er aukið geti varanlega á|
sé eins góð og frekast sé hægt að
vonast eftir.
Samkvæmi.
Ef það eru einhverjir, sem ekki
vissu, að þau Mr. og Mrs. H. S.
Bardal voru vinsæl og mikilsvirt,
| þar sem þau eru bezt þekt, þá gátu
sæmd þjóðernis vors, auðgað hin| l)e9’óræka sönnun fyri'r
andlegu umhverfi að nýjum lit í
Lloyd George ver framkomu sína
í þessu máli. Heldur að greinar
sem hann skrifaöi fyrir blötS vest-
ur í Ameríku hafi lítiö gert til, því
blöðin hafi ekki borist til Englands
fyr en eftir aö verkfalliö var úti
enda séu þessar greinar ekki aS-
finslu ver'ðar. Engan ásetning seg-
ist Lloyd Gearge hafa til að yfir-
gefa frjálslynda flokkinn, en hitt
geti vel veriö, að flokkurinn yfir-
gefi sig.
* * *
í Wdlverhampton á Englandi er
verið aö búa til bíl sem á aö verða
miklu fljótapi í förum heldur er
ljóði og söng.
Björgvinsmálið hlýtur að verða
hjartans mál allra Vestur-íslend-
inga. En engum ætti það þó að
verða kærara, en þeim listrænum
rr.önnum af þjóðflokki vorum, er1
nauðsynlegrar mentunar fóru
sjálfir á mis, sökum kaldsinnis
inni miðað allvel áfram, svo a-
stæðulaust er að ætla annað, en
takmarkinu verði náð. Þó má hinu
eigi gleyma, að afráðið hefir ver-
ið, að Björgvin hefji nám sitt á
öndverðu komanda hausti, og þess
vegna er það harla mikilvægt, að
fólk sendi tillög sín í sjóðinn við
allra fyrstu hentugleika. Fáist
nægilegt fé í tæka tíð, sem ekki
ætti að þurfa að draga í efa, fer
Björgvin til Lundúna í haust og
hefur nám við Royal Academy of
Music, undir lteiðsögn heimsfrægra
kennara og sönglagahöfunda. Þess
skal og getið, að Björgvin hefir
því á miðvikudagskveldið í vik-
unni sem leið, hinn 26. maí. Þá
voru liðin 25 ár síðan þau giftust
og það tækifæri tóku frændur
þeirra og vinir til1 að votta þeim
virðingu sína og þakklæti. Var
það gert þannig, að þeim hjónum
og börnum þeirra var haldið sam-
sæti í samkomusal Fyrstu lútersku
samferðafólksins. . , .
Björgvin Guðmundsson er einnj hirkju í Wmmpeg, og munu þeir,
af voi’mönnum vestur-íslenzks; er þátt tóku í samsæti þessu, hafa
nokkur annar bíll, sem enn hefiráþegar byrjað nám hjá prófessor
þjóðlífs. Sjálfra vor vegna, en
ekki einungis hans, skoða eg það
beina skyldu, að greiða honum veg
til frekari mentunar. E. P. J.
------0——•—
Ur bœimm.
Séra N. S. Thorlaksson fór suð-
ur til Dakota í þessari viku. Hann
messar í Vídalins söfnuði og á j bar þess ljósan vott, að þar var
verið nálega tvö hundruð. Ekki
að eins nágrannar þeirra í Win-
nipeg, heldur komu vinir þeirra
víða að. Var þar fólk frá Selkirk,
Riverton, Lundar og jafnvel alla
leið vestan frá Kandahar, Sask.,
og kannske vícjar að.
Var samkvæmi þetta skemtilegt
og hið ánægjulegasta í alla staði
þegar allir voru komnir í sæti sín,
gengu silfurbrúðhjónin inn í sal-
inn og börn þeirra, sem eru ellefu
alls, en eitt þeirra gat ekki verið
viðstatt, Sigurgeir, sem nú er í
Chicago. Þegar fjölskyldan kom
inn, stóðu allir upp, var henni
fagnað með lófaklappi og svo
spilað á hljóðfæri meðan hún gekk
til sæta sinna. Þá las Dr. Jóns-
son borðbæn og settust svo allir
niður og nutu góðra og rausnar-
legra veitinga, sem fram voru
bornar. Að þvi búnu stóð Dr.
Jönsson upp og lét syngja sálm-
inn “Hve gott og fagurt”, og skýrði
svo hvernig á samsæti þessu stæði.
Ávarpaði hann einnig silfurbrúð-
hjóniri og þakkaði þeim liðin ár
og alt það marga og mikla, sem
þau hefðu látið gott af sér leiða í
því mannfélagi, sem þau hefðu
lifað í, og þá ekki sízt fyrir það,
sem þau hefðu gert fyrir Fyrsta
lúterska söfnuð. En eins og marg-
ir vita, er Mr. Bardal einn af
elztu meðlimum safnaðarins, sem
enn eru á lífi, og var þar um langt
skeið einn af hinum allra starf-
sömustu og þörfustu ttrönnum. Þá
bað forseti dr. B. H. Olson að
hafa orð fyrir gestunum. Gerði
Dr. Olson það með sinni alkunnu
prúðmensku og hafði ræða hans
þá tvo höfuðkosti, sem allar sam-
sætisræður ættu að hafa, að vera
bæði stutt og skemtileg. Færði j
hann silfurbrúðhjónunum vinar-
gjöf, sem hann sagði að væri ekki
að eins frá þeim, sem hér væru,
heldur einnig frá allmörgum öðr-
um vinum, sem ekki hefðu getað
komið því við, að vera hér við-
staddir. —• Næst flutti séra N. S.
Thorláksson stutta tölu. AnnarS
var þetta samsæti frábrugðið flest-
lítið af ræðum. Forseta og gest-
unurn fanst þá ekki annað liggja
nær, en að hann bætti úr ræðu-
skortinum með því að flytja sjálf-
ur ræðu, og gerði hann það
myndarlega og hafði ótal gaman-
yrði á reiðum höndum, eins og
æfinlega. Sagði hann meðal ann-
ars, að hann hefði þekt Halldór
Bardal heima á Islandi og hefði
hann jafnan litið til hans sem
reyndari og vitrari manns og oft
spurt hann ráða. Einu sinni eft-
ir að þeir voru hingað koinnlr,
stóð þannig á fyrir Mr. Jóhanns-
son, að honum kom vel að fá að
vita hvað giftinga leyfisbréf kost-
uðu. Leitaði hann sér þá upplýs-
inga, eins og oft endranær, hjá
Mr. Bardal, og svarið sem hann
fékk, var þannig: “Leyfisbréfið
kostar $2.50 til að byrja með, og
svo vikukaupið þitt eftir það, með-
an þú lifir.”
Þau Mrs. B. H. Olson og Mr.
Paul Bardal skemtu með söng og
þarf ekki að lýsa hvernig þeim
tókst það. Það er alkunnugt. En
bað er heldur sjaldan, sem Paul
- , ^ ••____________________-
Mountain á sunnudaginn kemur.
Stephan G. Sttephanson skáld,
fólkinu ljúft að vera. Séra Björn
B. Jónsson, D.D., stýrði samsæt-
inu. Fyrst var sezt til-borðs og
um öðrum samsætum a£ svipuðu j sj]furbrúðhjónunum
tagi, að því leyti, að hér var miklu
minna um ræðuhöld og mun flest-
um hafa þótt það frekar kostur,
en ókostur. Þó var Gunnlaugur
kaupmaður Jóhannson a öðru máli
og hélt hann að það væri alt of
Bardal syngur íslenzka söngva. En
í þetta sinn gerði hann það, og
þeir sem nú heyrðu hann syngja
“Ríðum, ríðum, rekum yfir sand-
inn” efast ekki um, að hann getur
gert íslenzku söngvunum góð skrl.
Loks talaði $ifurbrúðguminn, H.
S. Bardal, ogf þakkaði fyrir sam-
sæti það, sem sér og sínum hefði
nú verið haldið og fyrir gjöfina og
fyrir alla vináttuna og góðvild-
ina, sem sér væri sýnd nú og sem
hann hefði ávalt notið og metti
flestu meira.
Endaði svo samkvæmi þetta,
laust fyrir miðnætti, með því að
allir viðstaddir tóku í hendina á
og óskuðu
þeim til hamingju. Og það var
eins og allir væru þess fullvisir,
að hamingjuóskirnar mundu ræt-
ast: að þeim Mr. og Mrs. Bardal
mundi ávalt auðnast að gæta og
njóta gæfunnar.
I