Lögberg - 02.06.1927, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 2. JÚNl 1927.
Bla. 7
rAMBUK
er bezta meðalið, sem I
þek t er við sólbruna,
hitasárum, eczema, jsár-
um fótum, stungum og;
bólum á hörundi; nærinff |
fycir hörundið.
Fæet t ollum 'lyfjabúðum 50c
Útnefningarfundurinn í
Árborg.
Sú frétt stóð í Lögbergi í gær-
dag, að Mr. Ingjaldsson, er til
nefndur var á fundinum, hafi
verið útnefndur við fyrstu at-
kvæðagreiðslu. Þetta er algjört
ranghermi. Hann var útnefndur
við fjórðu atkvæðagreiðslu. Skil
eg ekkert í hvaðan Lögberg hefir
þessa frétt. Auðvitað gjörir
minst til hvort Mr. Ingjaldson var
útnefndur við fyrstu atkvæða'
greiðslu eða þá fjórðu, en það er
rétt, sem rétt er og æfinlega bezt
að segja hverja sögu eins og hún
gengur. Alt ranghermi er leiðin-
legt og á engan rétt á sér, jafn-
vel ekki í smáatriðum. Þykir mér
því vert, að leiðrétta þessa mis-
sögn, þótt ekki varði hún miklu.
En úr því eg minnist á fund
þennan, sem eg ekki bjóst við að
gera, þá er líklega meinlaust, og
kannske rétt, að eg skýri frá hon-
um ofurlítið frekar.
Tala þeirra, er atkvæðin voru
greidd um, er rétt tilfærð í blað-
inu, þrír íslendingar og fjórir
Kutheníumenn, eða sjö alls. ís-
lendingarnir: Mr. Ingjaldsson, Mr.
Fjeldsted og eg.
Forseti fundarins var Mr. Jón
Sigurðsson, fyrrum sveitarráðs-
oddviti, í Víðir, en skrifari Mr.
Valdimar Sigvaldason, bóndi á
Framnesi í Geysisbygð. Fór fund-
urinn fram hið bezta, eftir al-
mennum, föstum reglum.
Að þeir Mr. Fjeldsted og Mr.
Ingjaldson yrðu í kjöri til'útnefn-
ingar, var fyrir löngu sama sem á-
kveðið.og álitið sjálfsagt. Þeir hafa
báðir, síðan bændaflokkshreyfing-
ir fyrst hófst, unnið mikið fyrir
þann félagsskap, og annar þeirra
verið þingmaður, en hinn útnefnd-
ur til þingmensku, þó ekki næði
hann þá kosningu. En hvernig eg
lenti inn í þetta mál, er dálitið
öðruvísi til komið. Má vel vera,
a5 sumum þyki það hálf-kynlegt.
Það er það að vissu leyti. Og úr
því að fregnir af þessu eru orðnar
að blaðamáli, og ýms ranghermi
eru líkleg til að komast á gang, þá
virðist mér réttast, að skýra frá
þessu atriði eins og það í raun og
veru gekk til.
Gimli-kjördæmið er ekki lengur
íelenzkt kjördæmi, eins og það var
í gamla daga. íslendingar hafa
lítið meira en þriðja hluta atkvæða.
Rutheníumenn nálega tvo þriðju.
Annara þjóðflokka gætir sama sem
ekkert.
Má sjá af þessu, að séu Ruth-
eníumenn samtaka, ráða þeir öllu,
þegar til kosninga kemur. Vér
íslendingar höfum þar ekki mikið
að segja.
f síðastliðin tólf ár, þá er Mr.
Sveinn Thorvaldson hætti þing-
mensku, hafa Rutheníumenn haft
kjördæmið í sínum höndum, að
undanteknu því stutta tímabili, er
Mr. Fjeldsted var þingmaður. Naut
Mr. Fjeldsted þess/að Rutheníu-
menn urðu óánægðir með þing-
mann sinn og vildu koma honum
frá. Mun og Mr. Fjeldsted hafa
haft fylgi íslendinga nokkurn veg-
inn óskift í þeim kosningum.
Með þessi yfirráð Rutheníumanna
í kjördæmi, spm áður var sem næst
al-íslenzkt, erum vér íslendingar
ekki sem bezt ánægðir. Býst eg
við, að engir lái oss það. Og það
því síður, ef þess er gætt, að þess-
ir þingmenn, er Rutheníumenn
gátu kosið með atkvæðaafli sínu,
hafa verið miður hæfir menn, en
Gimli-kjördæmið endra nær átt
því iáni að fagna, að hafa mjög vel
hæfa menn á þingi.
Bæði Mr. Ingjaldson og Mr.
Fjeldsted, eru hæfir menn og
Læknar Meltingarleysi, Brjóst-
sviða og Lélega Matarlyst.
Nuga-Tone hefir á síðastliðnum
35 arum fært miljónum manna
mikla blessun. Það hefir gert
blóð þeirra rautt og heilbrigt, gert
hjartað sterkara, taugarnar stælt-
an og vöðvana styrkari; lifrina og
nyrun hefir að læknað og önnur
helztu líffæri líkamans. Meðal, er
þannig styrkir líffærin, kemur í
veg fyrir'lystarleysi og melting-
arleysi, brjóstsviða* gas í magan-
um, höfuðverk, andremmu, hægða
Jeysi, veikindi í nýrum og blöðr-
unni, og þessa stijðugu þreytutil-
Imning, sem dregur úr manni alt
prek og áhuga til framkvæmda,
°g_gerir hann ófæran til starfa.
Faðu flösku af Nuga-Tone strax
1. jyy? °F reyndu ágæti þess á
sjalfum þér. Ef bú ert ekki fylli-
lega anægður með verkanir þess,
pá skilar lyfsalinn þér aftur pen-
íngunum umyrðalaust. Vertu viss
um að fá Nuga-Tone. Eftirlík-
>ng dugar ekki.
drengir góðir. Báðir vinsælir Og
vel metnir. En um þá höfðu mynd-
ast allmiklir flokkadrættir, eins
og oft vill verða. Leit helzt út
fyrir, að um hvorugan gæti orðið
nokkurt verulegt samkomulag, sízt
það samkomuTag, er næði út fyrir
bændaflokkinn og til íslenzkra
kjósenda yfirleitt. * 1
En um samkomulag um einn ís-
lending í kjördæminu virtist vera
að minsta kosti mögulegt að hugsa
sér. Og ætti þingmenskan að
komast aftur í hendur íslendinga,
sýndist slíkt samkomulag vera
bráðnauðsynlegt.
Var þetta atriði rætt fram og
aftur. Ýmsir góðkunningjar minir
og vinir, menn, er eg met mikils,
sökum greindar, gætni og góðra
mannkosta, héldu því fram, býsna
eindregið, að í þessa átt kæmist
eg að líkindum eitthvað lengra en
flestir aðrir. Væri eg í kjöri í
kosningum, mundi eg fá sem næst
öll íslenzk atkvæði. Mætti þá með
flokksfylgi Rutheníumanna, með
bændaflokknum, fá svo mikinn
styrk atkvæða í viðbót, að kosning
væri ekki einasta möguleg, heldur
nokkurn veginn viss.
Það má nú hver sem vill kalla
mig einfaldan eða hégómlegan, ef
honum sýnist, en eg trúði þessum
útreikningi góðkunningja minna og
vina, enda vissi eg* fyrir víst, að
þeir voru algjörlega einlægir. Hélt
eg því að vel gæti verið, að kjör-
dæmið gæti á þennan hátt komist
aftur í hendur vor íslendinga.
ií þessari trú á mátt minn og
megin, í þessu efni, sem eg þó
venjulega trúi ekki mikið á, stjTkt-
ist eg til muna við samtal við
ýmsa góðvinj mina í gömlu flokk-
unum báðum, því þeir, sem eg
mintist á þetta við, fullvissuðu
mig um, að næði eg á annað borð
útnefningu, þá mundi hvorugur
gömlu flokkanna setja út mann á
móti mér, heldur mundu þeir gefa
mér eindreginn stuðning. Með
þessar háu hugmyndir fór eg inn á
útnefningarfundinn og bjóst við
að geta, ef til vildi, koinið ein-
hverju góðu til vegar.
En það fer aldrei ver, en þegar
maður fer að verða dálítið upp
með sér. Detta mér í hug í því
sambandi myndirnar hans Briggs
í ensku blöðunum: “How to begin
the day wrong” (Hvernig dagur-
inn er ranglega byrjaður.), Lætur
Briggs menn sína fara að heiman
að morgni svo sperta og roggna,
að þeir geta í hvorugan fótinn stig-
ið fyrir yfirlæti, en lenda síðan í
einhverjum kröggum, eða torfær-
um, sem gjöra þá annað hvort svo
sneypta eða grama, að enginn get-
ur við þá tætt. Raunar varð eg
aldrei gramur og ekki mjög
sneyptur heldur, því eg þóttist
hafa góða samvizku með því sem
eg var að gjöra, en eg fór hrakför
mjög greinilega, rétt eins og menn-
irnir roggnu hjá Briggs, og er bezt
að eg skýri einnig frá því, úr því
eg er búinn að minnast á upp-
hefðina, sem á undan var gengiö,
því myndin er ekki rétt, nema að
hvorttveggja komi fram.
Það fyrsta, sem gjört var, eftir
að fundurinn var kominn í fastar
skorður, var það, að láta okkur
þessa sjö, er höfðum þær góðu
hugmyndir um sjálfa oss, að við
gætum sómf oss bærilega vel á
þingi, tala í fimm mínútur hvern.
Fluttum við allir okkar fimm mín-
útna ræður eftir þeirrri röð, sem
forseti skipaði fyrir, sem var eft-
ir stafrofsröð. Munu ræðurnar
#
allar hafa orðið eitthvað svipað
og búast má við á fimm mínútum.
Málskrafsmenn eru varla meira en
rétt byrjaðir á -svo stuttum tíma.
Svo kom atkvæðagreiðslan. Þá
þinigokkur áhHreve ðer,Tni.? kkh
byrjar fyrst bardaginn á slíkum
fundum sem þessum.
Kosnir fulltrúár á fundi voru
86. Fast að 40 Rutheníumenn,
fimm enskir og hitt íslendingar.
Við fyrstu atkvæðagreiðslu urðu
þeir jafnir, Mr. Ingjaldson og Mr.
Fjeldsted, með 22 atkvæði hvor.
Eg var næstur mtð 18. Rutheníu-
meiinirnir höfðu, ef eg man rétt,
sá hæsti 12, hinir 5, 4 og 1. Tveir
seðlar voru auðir. Eftir fyrstu og
aðra atkvæðagreiðslu voru Ruth-
eníujnenn, þrír þeir lágu, úr sög-
unni. Mr. Fjeldsted hélt sinni tölu
alt í gegn, Mr. Ingjaldson fór stöð-
ugt hækkandi, en mín tala smá-
lækkaði, fyrst niður í 16, og svov í
14; var mér þá “fleygt” út, það er
að segja ekki bókstaflega, heldur
líkingarlega. En það mun nú
þykja lítið betra. Fanst mér helzt
eg eiga það skilið. Get eg til, að
einhverjum öðrum þafi fundist
það líka. Þótti mér, þó ótrúlegt
megi virðast, hálf-vænt um þessa
ráðningu. — Við fjórðu atkvæða-
greiðsluna fékk Mr. Ingjaldson 47,
Rutheníumaðurinn, sem eftir var,
fékk 17 atkvæði, Mr. Fjeldsted hitt.
Var Mr. Ingjaldson þá lýstur rétt
kjörinn og var útnefning hans
gjörð í einu hljóði, eins og venja
er á svona þingum.
Það sem einkennilegast var við
atkvæðagreiðslurnar, var það, að
Rutheiníumenn gjörðu enga veru-
lega tilraun, að koma að manni úr
sínum hópi. 1 stað þess að reyna
það, notuðu þeir afl sitt til að gjöra
upp á milli okkar íslendinganna.
Þetta er þeim mun undarlegra
vegna þess, að tveir af frambjóð-
endum þeirra eru talsvert hæfir
menn, annar skólakennari, greind-
ur og talsvert mentaður, hinn gróf-
lega myndarlegur ungur maður,
sem hálfnaður er með College-
nám. Kennarinn fékk að eins 5
atkvæði, hinn komst aldrei hærra
en í 17. Eftir því sem út Jeit á
fundinum, réðu vinsældirMr. Ingj-
aldsons hjá Rutheníumönnum, al-
gjörlega úrslitunum. Sýndust þeir
vera hæst ánægðir með, að hann
fengi útnefnninguna. Spáir það
góðu um gengi hans í kosningun-
um, því hér getur enginn, nú orð-
ið, náð kosningu nema að hann
hafi hylli Rutheiiíumanna og geti
náð í talsverðan slurk af atkvæð-
um þeirra. Það ætti Mr. Ingjald-
son að vera auðvelt.
Vil eg svo mæla hið bezta með
Mr. Ingj^ldson við alla vini mína
og við alla íslenzka kjósendur í
þessu kjördæmi. Hann er maður
á bezta skeiði, myndarmaður, rösk-
ur að öllu sem hann gengur og á-
gætis drengur. Hefir þetta kapp
á milli okkar, rétt í bili, ekki rask-
að vináttu okkar hið minsta. Þætti
mér vænt um að sjá hann kosinn á
þingið, þegar þar að keraur. Að
því geta allir góðir lslendingar
siutt með atkvæðum sínum.
Það mundi lengja þetta mál um
of, ef farið væri að skýra frá öllu
út í æsar, sem gjörðist á útnefn-
ingarfundinum. En eg hygg, að
þessi greinarstúfur sýni nokkurn
veginn rétt hvernig hann í aðal-
atriðum gekk til. Má sennilegt
telja, að ýmsir i kjördæminu, er
ekki gátu sjálfir verið viðstaddir.
vilji gjarnan vita um gang fundar-
ins og með hvers konar svifting-
um glímu þeirri lauk. Eru þá hér,
fyrir þá hina sömu, ofurlitlir mol-
ar af fróðleik.
Árborg, Man., 20. maí 1927.
Jóhann Bjarnason.
Aths.—Fregnin um útnefning-
arfund þann í Árborg, sem hér
er gerður að umtalsefni, rar tek-
in úr blaðinu Manitoba Free Press
daginn eftir útnefninguna.—Rits.
Orð í belg.
Fylkiskosningar fara í hönd.
Hér j^þessu kjördæmi (St George)
horfir málum einkennilega við
Þrír menn sækja til þings, sinn
undir hverju flokksmerki.
Allir eru mennirnir íslending-
ar, og allir eiga þeir heima á
Lundar. Þetta er þegjandi vott-
ur þess, að Islendingar skari fram
úr öðrum þjóðbrotum þar, þótt
sum önnur séu fjölmennari. Það
bendir einnig til þess, að úr meiru
sé að velja á Lundar (í íslenzka
bænum), en á öðrum bæjum kjör-
dæmisins.
Þessir þrír menn hafa.allir sína
kosti og sína ókosti. Væri það
ekki ófróðlegt að blöðin flyttu af
þeim jafn-trúa og fullkomna lýs-
ingu og Fjallkonan flutti forðum
af þingmönnum á Fróni. Hér
skal enginn þeirra lastaður né
lofaður; enginn samanburður
gerður á þeim persónulega — að
minsta kosti ekki nema að gefnu
tilefni.
Hitt finst mér skylt og sjálf-
sagt hverjum þeim, er á annað
borð lætur sig opinber mál nokkru
varða, að beita áhrifum sínum, ef
nokkur eru, til þess að skýra mis-
mun flokkanna, sem mennirnir
fylgja. Það er saga þeirra í lið-
inni tíð, sem miklu mun ráða um
atkvæðagreiðsluna.
Um íhaldsflokkinn þarf ekki að
fjölyrða; hann á sér “formælend-
ur fá” í þessu kjördæmi, eins og
greinilega kom fram við tvennar
síðustu sambandskosningar. Sá
flokkur gæti ekki fengið kosinn
hér fulltrúa, þótt engill væri í
boði.
Kjördæmið er frjálslynt yfir-
leitt. Það er að segja, kjósendur
fylgja þar liberalstefnunni, eins
og oft hefir komið í ljós að und-
anförnu. Kjósendur hér muna
eftir ekkjustyrkslögunum, styrkt-
arlögum vinnufólks og mörgu
fleiru; að ógleymdum kvenrétt-
indalögunum.
Bracken flokkurinn, sem virðist
hafa komið í staðinn fyrir Fram-
sóknarflokkinn, á ekki langa sögu;
en hún er saga vanrækslu og von-
brigða.
Vinur minn, séra G. Árnason,
ritar grein í síðustu Heims-
kringlu, þar aem hann kemst að
orði sem hér segir, meðal annars:
“1 fáum eða engum stöðum, sem
jafn áríðandi eru, er líklega jafn-
mikið af meðalmensku, og henni
laklegri, sem í þingmenskunni.
Ýmsar orsakir liggja til þess; og
ein er sú, að stjórnmálaflokkarn
ir eru oft óhæfilega óvandir að
því, hvaða mönnum þeir ljá stuðn
ing við kosningar.
Framsóknarflokkurinn hér í
Manitoba hefir yfirleitt verið
lausari við blint (ftlokksfylgi og
stuðning lélegra en trúrra þing-
mannsefna, heldur en báðir gömlu
flokkarnir. Margar fleirii syndir
þeirra hefir hann líka verið laus
við.”
Hér er hallað réttu máli, lík-
lega fremur af ofblindu flokks-
fylgi en ásetningi. Eg hefi ann-
ars hvergi orðið* var við jafn-
blint fylgi við gömlu flokkana,
eins og eg hefi séð og heyrt eiga
sér stað við hinn svonefnda
Framsóknarflokk.
Sannleikurinn er sá, að meðal-
menska og hún lakleg, hefir
sennilega aldrei verið eins al-
gild regla hjá neinum öðrum
flokki, eins og hjá Brackenflokkn-
um. Þetta þættu ef til vill stór-
yrði og öfgar, ef eg styddist við
ekkert nema mína eigin skoðun
En eg vona að vinur minn, séra
G. Árnason, taki gildan vitnis-
burð S. J. Farmers, fyrverandi
borgarstjóra lí Winnipeg, leiðtoga
verkamanna, þingmanns 1 Winní
peg og ritstjóra Weekly News
Meðal annars segir hann það í
ritstjórnargrein í síðustu viku,
sem hér fer á eftir:
=
Nýjasta og bezta
BRAUÐTEGUNDIN
Búin til með ágœtasta rjómabús
smjöri •
ms
I
■
■
Það er smjörið í Bamby brauði, sem gerir það öllu
öðru brauði betra. Hvert einasta brauð í umbúðum.
Kaupið þessa brauðtegund strax í dag! Fæst bjá mat-
vörukaupmanninum. Canada Bread umferðasölum eða
með því að hringja upp B2017-2018.
Canada Bread Co.
Limited
A. A. RYLEY, Maoager í Winnipeg
“Hvernig á því stendur, að
Brackenstjórnin hefir enn ekki
látið fólkið vita, hvenær kosning-
ar og áfengis atkvæðagreiðslan
fari fram, er almenningi erfitt að
skilja. Vissulega lítur svo út,
sem stjórnin hafi lært pólitiska
skollaleikinn. Sé ástæðan sú, þá
er erfitt að finna nógu ákveðin
fordæmingarorð í garð stjórnar-
innar.
Núverandi stjórn var kosin
vegna þess, að fólkið var orðið
dauðþreytt á stjórnum, sem léku
pólitiskan skollaleik. Það að
stjórnin var kosin, vars sönnun
þess, að fólkið vildi láta leggja
pólitisku spilin á borðið svo þau
sæjust öll í björtu ljósi. Fólkið
vildi láta hætta gamla skolla-
leiknum.
Brackenstjórnin er ekki skipuð
þeim mönnum, sem verðskulda
traust sannra framsóknarmanna.
Hún er einkennilegt samsull og
neyðir mann til þeirrar ályktun-
ar, að skollaleikurinn gamli hafi
mestu um ráðið, þegar þing-
mannsefni stjórnarinnar voru til-
nefnd hér og þar til næstu kosn-
inga.
Tæplega er hægt að halda því
fram,’ að hér sé um sannan fram-
sóknarflokk að ræða. Tæplega
er hægt að verjast þeirri sann-
færingú, lað stjórriin meti það
meira að haga seglum eftir vindi
en sækja fram.
Ef vér athugum feril Bracken-
stjórnarinnar, þá sjást þess næg-
ar sönnur, að flokkurinn hafði
engin framsóknarmál í huga.
Hvernig liberalar eða conserva-
tívar hefðu betur getað barist
fyrir hagnaði auðfélaganna, er
erfitt að ímynda sér.
Hefðu bændurnir ekki haft
neina pólitiska stefnuskrá, þá
hefði þetta ekki verið eins undra-
vext. En þeir höiðu stefnuskrá.
Sú stefnuskrá var samin eftir ná-
kvæma yfirvegun í hverri einustu
héraðsdeild bændaflokksins í fylk-
inu og margra mánaða umræður.
Þessi stefnuskrá skapaðist vegna
óánægju og fátæktar bændanna
yfirleitt. Hvað gerði svo Brack-
enstjórnin við þessa stefnuskrá?
Hún bókstaflega fleygði henní
í ruslakörfuna. Hún gerði ekki
sjefnuskrá bændanna að löjjum,
eins og henni bar að gera. Hve-
nær sem einhver úr öðrum flokki
reyndi að bera fram til-
’ögu í samræmi við bænda-
flokksstefnuna. þá drap stjórnin
þá tilraun með aðstoð fylgifiska
sinna. Hver einasta tillaga, sem
flutt var af afturhaldsmönnum,
eins og Haig og Evans, var sam-
þykt mótmælalaust. Bracken-
stjórnar tímabilið hefir verið
gullöld auðvalds og sérréttinda.”
Svona lítur Farmer á athafnir
Brackenstjórnarinnar. Svona líta
flestir kjósendur í St. George á
málið og með það álit í huga munu
þeir ganga að kosningaborðinu
28. júní.
Síðar bið eg, ef til vill, Lögberg
fyrir stutta grein um Bracken-
stjórnina og brennivínið.
Lundar, 23. maí 1927.
Sig. Júl. Jóhannesson.
Hvaðanœía.
Árið 1926 var alment manntal
tekið á Rúslandi og hefir það ekki
verið gert, að því sem sagt er, í
mörg undanfarin ár. Samkvæmt
þessu nýja manntali er fólksfjöld-
inná Rússlandi nú 143,500,000, og
er það átta miljónum meira held-
ur en fyrir stríðið. Þótt flest sé
öðru vísi á Rússlandi heldur en
annars staðar, þá voru þó nokk-
urn veginn sömu spurningar
lagðar fram eins og vanalega er
gert við manntal hvar sem er, að
því undanteknu þó, að enginn var
spurður um sín trúarbrögð. Marg-
ir mánuðir gengu til þess að taka
þetta manntal, og var þó fólkið
töluvert margt, sem að því vann:
1,436 fyrirliðar, 15,993 eftirlits-
menn og 168,458 skrifarar. Skjöl-
in, sem notuð voru við manntalið,
voru á sex tungumálum, sem tal-
in eru þau helztu, en mörg fleiri
mál eru þó töluð í ríkiiju.
Námamaður einn, er var að leita
verðmætra málma og steintegunda
við Zwemkuil fljótið, skamt frá
Prieska í Sufeur Afríku fann gim-
stein, sem metinn er á freklega tvær
þúsundir sterlingspunda.
, LeiÖréttingar.
Þessar prentvillur hafa slæðst
inn í grein mína “Minningar”:—
í fyrri partinum, þar sem sagt er
austan við Borgarfjörðinn, átti
að vera vestan við fjörðinn; eins
átti að vera: rúmar tvær vikur
úr Borgarnesi og upp í ósa, með
Sigga, átti að vera: daginn áður,
en stendur: daginn eftir með
Sigga; hitt er svo lítið, að varla
ber á því, eins og stafa og hneig-
ingar munur. >— Með seinni grein*
ina er öllu meira: Það var ekki á
Skarðshvömmum, sem eg gisti,
heldur Skarðshömrum í Norðuv-
árdal; ekki heldur hæðartún,
heldur hæðarsteinn á Holtavörðu-
heiði; mér fanst ekki vera tvær
dagleiðir að Melum frá Grænu-
mýrartungu, heldur tvær bæjar-
leiðir, sem eg býst við að láti
nærri að vera; ekki Hvamms-
kirkju, eins og stendur í blaðinu,
heldur Hvaneyrarkirkju í Anda-
kíl; það var Sæmundur, sem reri
með Hallgrími í Guðrúnarkoti, en
ekki eg; og Sæmundur, sem fór
með mér inn,í Borgarfjörðinn;
átti að vera í skinnklæðum, en
ekki skinnstökkum einum; Árni
póstur var að vestan, en ekki að
austan, eins og blaðið segir. Frá
íslandi fórum við fyrst norðvest-
ur fyrir land, svo með öllu land-
inu að norðan til Seyðisfjarðar,
og þaðan var siglt. — Þetta bið
eg allra vinsamlegast ritstjórann
að taka í næsta blað. B. J.
X Biðjið um
RIEDLE’S
T
T
f
±
T
T
T
f
f
f
t
BJÓR
LAGER
og
STOUT
The Riedle Brewery
Stadacona & Talbot, - Winnipeg ♦:♦
á Phone 57241 %
i
f
f
♦:♦
f
f
Hin Eina Hydro
Steam Heated
BIFREIDfl HREINSUNARSToD
í WINNIPEG
Þar sem þér getið fengið bílinn yðar þveginn, það er að segja hreinsaðannogolíubor-
inn á örstuttum tíma, meðan þér 6tandið við, ef svo býður við að horfa, eða vér send-
um áreiðanlegan bílstjóra eftir bíl yðar og sendum yður hann til baka, á þeim tíma
er þér æskið, Alt verk leyst af bendi af aulvönum sérfræðingum, Þessi bifreiða
þvottastöð vor er á hentugum stað í miðbaEnum, á móti Kir.g cg Rupeit Street.
Praipie City Oil Co. Ltd.
Laundry Plione N 8666
Head Office Phone A 6341
........................................iimiihiiiiiiiiM
í