Lögberg - 28.06.1928, Blaðsíða 3

f
LÖGBBRG, FIMTUDAGINN 28. JÚNÍ 1928.
Bta. S.
Æfiminning heiðurshjóna í Mountainbygð
Jóhannes Torfason.
Síðastliðið ár (1927) önduðust
heiðurshjónin Jóhannes Torfason
og Helga Daníelsdóttir, á heimili
dóttur og tengdasonar, Mr. og
Mrs. S. M. Melsted, austan við
Mountain, N. Dak. Bæði höfðu
þau náð mjög háum aldri. Höfðu
J>au lengi staði.ð fyrir búi sjálf,
en svo verið síðustu þrjátíu árin
til heimilis hjá Mr. og Mrs. Mel-
sted og notið þar alúðar og beztu
umhyggju.
Helga sál. andaðist fyr, — 28.
dag júnímánaðar 1927. Var hún
fædd 8. dag maímánaðar 1831, og
var því fullra 96 ára er 'hún lézt.
Foreldrar Helgu sál. voru Daníel
Jónsson og Helga Eymundsdóttir,
er heimili áttu á Eyði á Langa-
nesi í N. Þingeyjarsýslu, og þar
fæddist Helga og ól aldur sinn
framan æfi. Sex ára misti hún
föður sinn og var þá áfram með
móður sinni og systkinum; en svo
misti hún einnig móður sína, þeg-
ar hún var 15 ára. úr því veitti
hún heimilinu, forstöðu, þó ung
væri, með bræðrum sínum, er
héldu þar áfram búskap, þar til
hún giftist Jóhannesi Loftssyni.
Jóhannes andaðist 21. dag des-
em'bermánaðar 1927. Var hann
fæddur 1. júlí 1837, og því fullra
90 ára að aldri, er hann lézt. For-
eldrar hans hétu Torfi Illugason
og Matthildur og áttu þau heimili
í Hlíð á Langanesi. Þar ólst Jó-
hannes upp til fullorðinsára með
foreldrum sínum.
Er þau Jóhannes og Helga gift-
ust , reistu þau bú í Hlíð og voru
foreldrar hans hjá þeim. Var það
tvíbýli, því bróðir hans hafði
jörðina að hálfu. En þegar for-
eldri þeirra voru látin, fluttist
Jóhannes til Eldjárnsstaða í sömu
sveit og reisti bú þar, og bjuggu
þau Jóhannes og Helga þar, unz
þau árin 1883 fluttust til Vestur-
heims.
Gegn um búskaparárin á ís-
landi var heimili þeirra hjóna á
margan hátt fyrirmyndarheimili.
Efni voru þar góð, og því mögu-
Helga Daníelsdóttir.
leikar til að rétta þurfamönnum
hjálparhönd. Enda er því við-
brugðið, hve gestrisin, góðgjörn
og hjálpfús þau hafi verið. Var
Jóhannes sál. höfðingi í sveit,
hreppstjóri um langt skeið, og
þótti hinn bezti drengur í allri
framkomu og öllum viðskiftum.
Er þau Jóhannes og Helga komu
til Ameriku 1883, fluttust þau
beina leið til Víkurbygðar í N,-
Dak., og numu þar heimilisréttar-
land. Þar bjuggu þau ávalt siðan.
Stóðu þau sjálf fyrir búi þangað
til 1897, en voru þá tekin að eld-
ast svo og þreytast, að þau sett-
ust að hjá Mr. og Mrs. S. M. Mel-
sted, sem þá tóku við bújðrð
þeirra. Fylgdi þeim góðsemin og
gestrisnin og myndarskapurinn á
þessar nýju slóðir hér, og bjuggu
þau því góðu búi hér, létu mörgum
aðstoð í té og nutu beztu vin-
sælda.
Börn þeirra Jóhannesar og Helgu
voru: Guðilmína, látin hér i
landi; Matthildur, dáin á íslandi;
Ootavía, gift Sigurði Anderson og
látin hér í landi; Arnþóra, kona
Sigurjóns Gestssonar, búsett í
Grafton, N. D.; Helga, dáin á ung-
um aldri; Rósa, kona S. M. Mel-
sted, búsett að Mountain, N. D.,
og Haraldur, látinn á ungum
aldri. Auk þess tóku þau hjón til
fósturs, lengri eða! skemmri tíma,
fjögur börn.
Eðlilega létu þau ekki til sín
taka við félagsmálin hér, svo sem
verið hafði á íslandi. Meðan þau
voru yngri, létu þau sig þó miklu
varða kirkjumálin, og störfuðu
einlæglega á því sviði, því þau
áttu einlæga trú í brjósti og kær-
leik til kristindómsmálanna.
Þá er þau Helga og Jóhannes
hvort um sig kvöddu, fylgdi þeim
stór hópur bygðarmanna til graf-
ar. Bar það meðal annars vott um
vinsældir, er þau nutu að verð-
ugu. Til hvíldar voru þau lögð í
grafreitnum við Mountain.
Blessuð sé minning þeirra.
H. S.
verið stór þáttur í sigrum þeim,
sem hann og félagar hans iðulega
unnu. En stærsti sigurinn á því
sviði vai- það, þegar hann með
öðrum nemendum frá búnaðar-
háskólanum í Norður Dakota ferð-
aðist veturinn 1923 austur um
ríki, kappræddi við sex skóla
(Agricultural Colleges of Cbn-
necticut, Maassachusettte, New
Hampshire, Pennsylvania og
Michigan og University of Maine)
og unnu alstaðar, þar sem úr-
skurður var gefinn.
Heima í bygðarlagi sínu var
Jónas sjálfkjörinn leiðtogi, sem
annars staðar. Þar dvaldi hann
í skólafríum sínum, sí-starfandi
til eflingar félagsskap. Hann
unni hugástum heimahögum sin-
um, og lét ekkert tækifæri ónot-
að til þess að dvelja heima hjá
aínum ástkæru foreldrum og syst-
kinum.
Jónas var elztur af ellefu syst-
kinum, og syrgja hann sjö bræður
og þrjár systur og foreldrar
þeirra, ásamt heitmey 'hans, Sig-
ríði Erlendson. Foreldrar hans
eru þau Ásbjörn Sturlaugsson
bóndi í ISvoldarbygð í Norður-
Dakota, og kona hans Una Vern-
harðsdóttir, ættuð úr Árnessýslu.
Ásbjörn er sonur Jónasar heitins
Sturlaugssonar frá Laxárdal í
Dalasýslu.
Fjöldi vina syrgja hann sárt,
því það er 'höggvið stórt skarð í
hópinn. Méð honum er fallinn
tryggur vinur og góður leiðtogi,
sem æfinlega var reiðubúinn ti'l
að rétta góðu málefni hjálpar-
hönd. Æfi han3 var stutt, en rík
af starfi. A. H.
ÞAKKARÁVARP.
Með innilegustu lotningu vott-
um við öllum nábúum og vinum
fjær og nær, þakklæti okkar fyrir
þá miklu hjálp og 'hluttekningu á
allan hátt, sem við urðum aðnjót-
andi frá þeim, í veikindum og
dauða sonar okkar og bróður,
Jónasar.
Ásbjörn Sturlaugsson,
og fjölskylda.
sagnaritun hafi haldið verið á-
fram eítthvað fram á þrettándu
öldina, jafnvel fram tim hana
miðja. Enda er ekki ólíklegt, að
þeir Styrmir prestur Kársson og
Snorri /(Sturluson hafi eitthvað
fengist við að rita íslendingasög-
ur. Og tSturlunga getur þess, að
Sturla Sighvatsson var með Snorra
föðurbróður sínum í Reykholti
veturinn 1230—31, og lét rita sög-
ur eftir þeim, er Snorri setti sam-
an. Að eitthvað af þeim hafi ver-
ið íslendingasögur, væri ekki ó-
líklega til getið.
JÓNAS STURLAUGSSON
Þann 28. apríl andaðist Jónas
Sturlaugsson, tæplega þrítugur
að aldri, á heilsuhæli í Denver,
Colorado. Hann var fæddur 27.
júlí 1898, í Svoldarbygð í Norður-
Dakota. Jónas var einn af hinum
allra efnilegustu ungu mönnum á
meðal vor, drengur góður í hví-
vetna og duglegur með afbrigðum.
Æfi hans var stöðug leit eftir
þekkingu og starf í þágu hugsjón-
anna. Hugsjón Jónasar var að
eyða æfi sinni í þarfir landbún-
aðarins og bændastéttarinnar.
Honum skildist snemma, að til
þess að njóta sín á því sviði, er
þekkingin nauðsynleg. Einsetti
hann sér því að leita þeirrar þekk-
ingar, sem fáanleg er, og neytti
allra
sem
krafta
andi námsmaður. Hann byrjaði
á barnaskólanámi 8 ára að aldri,
og lauk hann því á sex árum. —
Haustið 1917, þá 19 ára, fór hann
til Fargo, til að stunda nám við
búnaðarskóla Norður Dakota.
Fjögra ára miðskóla námi (high
school) lauk hann á þrem árum,
útskrifaðist vorið 1921. Eitt ár
var hann utanskóla við kenslu.
Framhaldsnám (lCollege Course)
stundaði hann við sama skóla og
lauk hann einnig því námi á þrem-
ur árum, einu ári skemur en vana-
legt er. Hann útskrifaðist sem
“Batchelor of Science” í Búnaðar-
hagfræði vorið 1924.
Að loknu búnaðarskólanáminu
í Norður Dakota, hafði Jónas
löngun til að gjörast bóndi, en
námfýsin varð sterkari. Hann
tók því námsstyrk, er honum var
veittur við University öf Wiscon-
sin. Var hann þar við nám frá
því haustið 1924, þar til hann
veiktist í maí 1927. Hann hefði
hlotið doktors-stig í búnaðar-hag-
fræði í fyrra, ef veikindin hefðu
ekki hamlað því.
Þegar hann útskrifaðist frá
búnaðarskólanum í Norður Da-
kota, Ihafði hann hlotið allan þann
heiður og viðurkenningu, sem þar
er veitt. Hann var kjörinn félagi
í heiðursfélögunum Scabbard and
Blade, Alpha Zeta og Phi Kappa
Phi.
Allan tímann, sem Jónas var
við nám, vann hann fyrir sér.
til að búa sig sem'Þrátt fyrir það tók hann mikinn
bezt undir lífsstarf það, sem hann
hafði valið sér. Fyrir ári síðan,
hann var að búa sig undir
fullnaðarpróf fyrir doktorsstig,
varð hann veikur og komst aldrei
til heilsu aftur.
Jónas heitinn var framúr skar-
þátt í félagsmálum, og var leið-
togi á meðal nemenda. Snemma
komu í Ijós hjá honum mælsku-
hæfileikar, og tók hann mikinn
þátt í kappræðum. Kom þar í
ljós sama vandvirknin og við nám-
ið. Röklieðsla hans mun oft hafa
Hver er höfimdurNjálu?
Er í Skál hjá Ormi var,
eitt sinn tíginn gestur,
gulli málið skiru skar,
—skráði af Njáli sögu þar.
M. S.
Hver verið hafi höfundur Njálu,
hafa verið nokkuð sundurleitar
skoðanir um manna á milli, og
lítið mun hafa verið um það rit-
að á íslenzku máli. Ekki man eg
hvar eg sá þess getið til (fyrir all-
mörgum síðan árum), að hún vera
mundi verk Haukdæla. En engar
skýringar voru þar bornar fram
því viðvíkjandi. Enda ekki mjög
líklegt, að svo hafi verið.
Dr. Guðbrandur Vigfússon hef-
ir (um 1860) ritað “Rðk um aldur
Njálu”, er hann sent hefir pró-
fessor Konrad Maurer í Munken.
Stendur sú ritgerð í Skírni 1922
Þar er því haldið fram, að sagan
sé ekki rituð fyr en í lok þrett-
ándu aldar; sem byggist á því, að
eldri handrit sögunnar finnist
ekki, en frá þeim tíma; sem flest
telur hann komin af Vestfjörðum,
að vitni Árna Magnússonar, og
vera þar rituð. Að Njála sé því
vestfirzk, af hinum vestfirzka
sagnaskóla, telur hann hiklaust,
sem hann líka dregur fram af snild
máls og efnismeðferð sögunnar;
sérstaklega bendir hann á örnefni
*
norðan og innan vert við Breiða-
fjörð. (Bjarneyjar, Þrándargil.)
En vel mætti höfundur Njálu hafa
þ kt þau örnefni, hvar helzt sem
hann ritaði söguna, — annað hvort
af eigin staðreynd eða frá öðrum
er þar hafa verið kunnugir. Og
lítið er gert hér úr sannleiksgildi
Njálu, sem færð eru fram ó-
yggjandi rök fyrir.
En þær skoðanir á Njálu, er
dr. Guðbrandur setur fram í for-
málanum fyrir útgáfu sinni á
Sturlungu, þykja ekki koma að
ðllu leyti heim við þessi “Rök”.—
En þá útgáfu á Sturlungu hefi eg
ekki séð. — En í ritgerð sinni “Um
tímatal í fslendingasögum” held-
ur hann því fram, að sögugerð
þeirra hafi lokið verið um lok
tólftu aldar. Auðvitað styðst
hann þar við það, sem stenur í
inngangsorðum að “Prestasögu
Guðmundar góða”. Þar segir:
“Flestar allar sögur, þær er hér
hafa gerst á íslandi áður en
Brandur biskup Sæmundarson
andaðist voru ritaðar.” En dán-
arár hans var 1201. Þessi um-
mæli geta verið að mestu leyti
rétt, að flestar fslendingasögur
hafi ritaðar verið fyrir þann tíma.
Þó þykir fullsannað, að þeirri
Jósafat Jónasson ættfræðingur
hefir samið formála fyrir Þor-
steins sögu Síðu-Hallssonar. Þar
hedlur hann því fram, að sú saga
muni rituð vera um miðja þrett-
ándu öld. Og höfund hennar tel-
ur hann líklegastan Teit lögsögu-
mann Einarsson, bróðurson Giz-
urar jarls; því niður til Gizurar
er ætt rakin frá Síðu-Halli. Verð-
ur því sú tilgáta mjög sennileg.
Teitur lögsögumaður er veginn
austur í Fjörðum að sögn Sturl-
ungu, árið 1258. Því er mjög lík-
legt, að þar hafi hann verið bú-
settur, og kynst þar frásögnum af
þeim Þorsteini og Þórhaddi. En
höfundur sögunnar hefir þekt
Njálssögu, því til hennar vitnar
hann um viðureign Sigurðar jarls
og Flosa. Því er auðsætt, að
Njála hefir fyrri verið til en
Þorsteins saga SiðuJIallssonar,
þótt ekki hafi verið í sinni núver-
andi mynd.
Dr. Helgi Péturss heldur því
fram í Nýal að Njála hafi upp-
haflega verið rituð á Vesturlandi,
og það ekki eins seint og sumir
hafa haldið. En ekkert færir hann
fram, þeirri tilgátu til stuðnings.
Því verður hún nokkuð ónákvæm,
til þess að nokkuð verði á henni
bygt.
í Skírni 1923 stendur ritgerð,
um Brand biskup Jónsson á Hól-
um, eftir Tryggva Þórhallsson.
Telur hann þar ■ sennilegt, að
Brandur hafi haft meiri eða minni
afskifti af Njálu, í því að steypa
hana í eina heild, og að hann hafi
unnið að því, er hann var ábóti
í Þykkvabæ (1247—62). Dregur
hann þá ályktun af því, hversu
Flosa er borin vel sagan í Njálu.
En af því mér virðist höfundur
sögunnar ekki hafa alstaðar verið
hlutvandut að heimildum, og jafn-
vel vísvitandi hallað réttu máli,
hvar sem honum hefir boðið svo
við að horfa, finst mér Brandur
biskup ólíklegur til þess að hafa
átt nokkurn hlut að sögugerð
Njálu, sízt í hennar núverandi
gerð.
Það er ekki langt síðan eg las
ritgerð í “Sögu” (missirisriti Þ.
Þ. Þ.), eftir Stein Dofra, með
fyrirsögn: “Hver er höfundur
Njálu?” Þar heldur hann því
fram, að Einar lögmaður Gilsson
hafi verið hðfundur sögunnar, þó
með tilstyrk Arngríms ábóta
Brandssonar. Það helzta, sem
hann tilfærir því til stuðnings, er
samanburður á vísum í Njálu, og
drápum Einars, um Guðmund bisk-
up góða, er hann telur svo líkar.
Bendir hann hér á hluttaksorðs-
endinguna — andi flt. — endur,
sem hann telur metfé Einars, en
Njála er svo auðug af í vísna
gerð.
Nú eru það flestar hinar forna
fslendingasögur, þar sem um nokk-
urar vísur er annars að gera, er
eiga vísur fleiri eða færri, sem
eru skreyttar þessum hluttaksorðs-
endingum. Þó kemst Þórðar saga
hreðu þeirra lengst með þær end-
ingar; því það eru, því sem næst,
þrír-fjórðú hlutar af vísum þeirr-
ar sögu, sem era á sér þetta met-
fé Einars. í vísum Sturlunga-
sögu eru slík orð ekki heldur neitt
fágæt. Þar eru fimm vísur eftir
Snorra, og bera þrjár þeirra þetta
höfundarmerki Einars á Njálu,
og tvær vísur Gizurar af þremur,
sem hann á þar, eiga þar sam-
merkt við. Á þessu má sjá, hvað
fornskáldum vorum hefir verið
ar var að líkindum systur- eða
dóttursonur Hauks lögmanns. Þar
finnast nöfnin Einar og Gils í
Borgarfirði 'í ætt frá Valgerði
systur Hauks.
4. Enginn er líklegri til að hafa
ritað Njálu eins og hún nú er, en
sá, sem orti þessar 14. aldar vísur
flestar. Það var Einar.
5. Njála hefir öll sama stýl-
færi (þó ekki Arngríms ábóta).
Það sýnist keimlíkt vísum Einars
(sbr. t. d. nakkvat (— nokkuð o.
fl.).
,í þessum fimm greinum get eg
ekki fundíð nokkurt það atriði, er
bendi í þá átt, að líkur fáist fyrir
því, að Einar lögmaður Gilsson
hafi haft nokkur afskifti af spgu-
gerð Njálu. Orðið “nakkvat” væri
takandi til greina, sem líkur fyrir
því sem þar er haldið fram um
Einar, ef það hefði hvergi sézt
nema á Njálu og vísum Einars.
Nú má finna það í vísu hjá Agli,
í flt. nakkvarir, og í Sonartorreki
nokkvers. Gunnlaugssaga hef'r
nakkvarr. Og í vísu hjá Grími
Droplaugarsyni er nekkvat. Slíkt
orð fær engan veg gefið nokkuð
til kynna um höfund sögunnar eða
aldur hennar. Að vísurnar í Njálu
séu f jórtándu aldar vísur, er býsna
hæpið að fullyrða. Því vísnagerð
þéirra tíma hefir ekki tekið breyt-
ingu sem nokkurs gætir á fullum
mannsaldri, eða jafnvel hálfum
meir, nema fyrir utan að komandi
áhrif, sem þá hefir ekki heldur
verið miklum til að dreifa, og
það langt aftur litið.
Auk þess sem höfundur þessar-
ar Sðguritgerðar tilfærir í hinum
fimm röksemdagreinum sínum,
telur hann margar vísur í Njálu
orðrétta endurtekning af vísum
Einars Gilssonar. En áetli það
hefði ekki farið eins vel, eða bet-
ur, að hafa hér endaskifti á efni-
viðum Njálu, með því, að Einar
hafi tekið Njáluvísumar sér til
aðstoðar við sína vísnagerð? Því
ekki sýnir Ólafsríma (sem honum
er eignuð), að honum hafi látið
vel ljóðagerð. Og sízt ber hún
höfundarmark Njálu. Sama mætti
segja um það, sem hann telur tek-
ið vera úr Hauksbók í Njálu, að
á því mætti hafa endaskifti, a. m.
k. mætti öllu fremur ætla, að
Haukur hafi þekt Njálu.
En þó rétt mætti vera tilgetið
með frásöguna um Þórð Steinunn-
arson, að hún sé gefin Gunnnari
Lambasyni, þá nær hún ekki þeim
tilgangi, að færa fram líkur um
aldur Njálu eða höfund hennar.
Sú frásögn er til orðin áratug fyr-
ir miðja þrettándu öld, og hefir
lifað í munnmælum og verið víða
kunn, löngu áður en hún er færð
í letur. Sama má segja um Kol-
bein svarta, er flytur Kára utan,
að hann sé tekinn úr Sturlugu-
safninu inn í Njálu, mun að lík-
indum eiga að sanna aldur sög-
unnar. Sá Kolbeini) svarti, sem
Sturlunga nefnir, flytur þá Har-
ald og Filippus Sæmundarsyni ut-
an og druknar með jþeim árið
1251. Og síðasta smiðshögg á
Njálu mætti hafa verið fært a
hana á næstu árum eftir þann at-
burð.
Svo er ekkert heldur ólíklegt,
verið til þess að vera höfundur
Njálu.) ’ Vísa eg þar til sögunnar
um þeirra viðureign.
Svo mun eg leitast við, að gera
nokkuð nákvæma grein fyrir þess-
ari minni skoðun, bæði um foreldri
Kolbeins og annara, sem háðung-
ar eru gerðar, og því ósanngjarn
dómur hefir fallið á fyrir með-
ferð sögunnar. Þar næst mun eg
færa fram líkur um höfuðatriðið,
að hve miklu leyti eg álít að Snorri
hafi fengist við sögugerð Njálu.
Og svo hverir líklegir geti verið
til þess að fullgera það verk.
“Frá Valgarði er kominn Kol-
beinn ungi” ((Njálss. kap. 25.) —
Þótt Njála geti þess ekki, á hvern
hátt Kolbeinn ungi sé kominn frá
Valgarði, má leiða nokkuð sterk-
ar sannanalíkur að þeirri ætt-
færslu. Kolbeinn ungi var fimti
liður í beinan karllegg frá Ás-
birni, sem Ásbirningar eru við-
kendir; og er sú ætt rakin í ætt-
artöluþætti Sturlungasðgu. “Son
Ásbjarnar var Arnór. Hann átti
Guðrúnu dóttur Daða Starkaðar-
sonar. Þeirra son var Kolbeinn.
En son hans var Tumi, faðir Am-
órs föður Kolbeins unga. Nú vill
svo vel til, að Njála getur þess, að
Flosi biður Rannveigar dóttur
Marðar Valgarðssonar til handa
Starkaði á Stafafelli bróðursyni
Frh. á bls. 7.
iMARTIN & CO.
Kjólar með vœgum afborgunum
Sumarfatnaður Kvenna
NIÐUR
VERÐA
AÐ
SELJASH
NÚ
ÞEGAR
MEÐ
AÐEINS
að nafnið geti verið rétt tilfært i
Njálu. Enda verður ekkert á því
bygt, hvað þetta málefni snertir,
sem hér um ræðir. Og að Járn-
grímur, sem vitraðist Guðmundi
guð-þekka, hafi breytt verið í
draummann Flosa, mætti ætla á-
gizkun eina, sem engin minstu
rök hafi að styðjast við. Því slík
fyrirbrigði á ýmsum tímum, eru
svo oft í náinni líkingu hvert við
annað.
Hér virðist höfundur þessarar
ritgerðar, Steinn Dofri, vera nokk-
uð fljótfær í þeim ályktunum sín-
um, er hann tilfærir um höfund
Njálu. I Og stingur þar nokkuð
mikið í stúf við alt annað, sem eg
hefi séð frá hans hendi, sem alt
hefir verið nákvæmlega grundað
og rökstutt. Og svo vel hefir hann
gert fyrir ættjörðina (“Bútar”),
Á sárhvexjum kven-
kjól í búð vorri
sem eru alt að
$25.00 virði.
tamt að grípa þetta þægilega orð j aðrir hafa ekki getr betur, þótt
inn í kveðskap sinn. Og hæpið
verður að finna höfund Njálu af
svo algengum orðatiltækjum. Svo
leitast höfundur þessaraf ritgerð-
ar við að heimfæra sannleiksgildi
þess að Einar Gilsson hafi verið
þöfundur Njálu, er hann setur
fram í fimm greinum, sem hér
fara eftir:
1. Hðfundur Njálu er lögmað-
ur og skáld. Einar var hvort-
tveggja.
2. Höfundur Njálu stælir (d-
sjálfrátt) vísur Einars um Guð-
mund góða. Hver kunni þær bet-
ur en Einar sjálfur?
3. Hann þekkir Hauksbók. Ein-
betri hafi haft aðstöðuna.
Þaðg líklegasta sem mér hefir
fundist að álykta mætti, hver
verið hafi höfundur Njálu, er það
hversu forfeðrum Kolbeins unga
er þar borin sagan. Ssem er líka
auðsætt, að ekki muni farið rétt
m ð þær frásagnir allar er þá
snerta, en koma líka í mótsögn við
réttfært timabil, og aðrar sterk-
ar sannanalíkur.
Þegar maður hefir lesið annað
b;ndi Sturlungasögu, liggur það
svo ljóst fyrir, að meiri fjand-
mann hefir Kolbeinn ungi ekki
getað átt en einmitt Snorra Sturlu-
son (þ. e. þann, sem líklegur gæti
Þeir eru úr fögru, þryktu silki,
Craysheens, Fujis, Rayons, Crepes
de Chine og Georgettes.
Sérstök Kjörkaup
$3.95 $3.95 $0.75
$Q.75 $1095
$15 75 $19.75
$2475
Yfirhafnir og Kjólar
með afar niðursettu verði.
Vanav. $15.95 til $49.50
Nó $4.95 til $35.00
i
IAUDVELT AÐ
BORGA
MEÐ OKKAR
| FYRIRKOMULAGI
MIKIÐ ÚRVAL AF KARLMANNA FATNAÐI OG KÁPUM
19.75 TIL $45.00.
OPIÐ A LAUGARDÖGUM TIL Kl. 10 E H.
MARTIN
Easy Payments Limited
2nd Floor Wpg. Piano Bldg. — Portage and Hargrave.
L. HARLAND, Mauager.