Lögberg - 20.12.1928, Síða 6

Bls. 14.
LÖGBERG FIMTUDAGINN 20. DESEMBER, 1928.
Matvöru Heildsalar.
WJNNIPEG, MAN
RáSvendni, lipra afgreiðslu og sanngirni, mega
allir reiÖa sig á af vorri hendi. — Vér njótum góðs
trausts kaupmanna i Vestur-Canada, því vér fylgjum
vorum eigin reglum.
óskar öllum sínum mörgu viðskiftavinum fjær sem
nær gleðilegra jóla og farsæls nýárs, og dregur
athygli fólks að hinum góðu kökum, sem við höfum
núna fyrir jólin — t. d. jólakökum íslenzkum og svo
þeim, sem tíðkast hér í landi, enn fremur tertur af
öllum tegundum, að ógleymdu vínarbrauði, tvíbökum
og kringlum og óteljandi kökum, stærri og smærri.
— íslenzkar húsmæður, látið okkur skreyta jólakök-
ur yðar og greypa þær gullnu letri á íslenzku,
Gleðileg Jól.
Með virðingu,
8KÚLI G. IBJARNASON
WINNIPEG
676 SARGENT AVE,
Lýður sá er í myrkri sat,
hefir séð ljós mikið.
Jólanóttjn er gengin í garÖ. í
huga kristinna manna er hún helg-
ust og björtust aljra nótta. Hún
fær dýrð sína frá honum, sem er
ljós heimsins. í hendi hans eru
stjörnur himinsins. Hann upplýs-
ir himinn og jörð og alla geima. Af
munni hans gengur tví-eggjað sverð
og ásjóna hans er sem sólin, skín-
andi í mætti sínum.
Frelsari mannanna, Jesús Krist-
ur, er upphaf og endir allra hluta.
Án hans varð ekkert til, sem til er
orðið. Jólahátíðin er heilög minn-
ing hans; um komu hans i heim-
inn. Það er helgasta stundin, og
jólanóttin björtust allra nótta.
Menn reyna að láta í ljós þessa
hugsun með hinum margbreytta
jólafagnaði.
í kvöld -brenna ljós um alla sali.
Vér nemum staðar í einum slík-
um sal.
Húsið er stórt og reisulegt.
Fagur-grænt og ljós-glitrandi greni-
tré stendur fyrir vegg. Það er
hlaðið margskonar skrauti. Veggir
eru tjaldaðir og prýddir á margan
hátt. Ljósahjálmur mikill hangir
úr lofti. Berst Ijósdýrð hans um
húsið og út um hjelaðar rúður.
Bjartur Ijósstraumur fellur langar
leiðir yfir' hjarnið. Hin fallandi
hríðarkorn verða gtitrandi gim-
steinar.
Jólagjöfunum er úthlijtað.
Smásveinar og meyjar með ljósa
og fallandi lokka leika sér í flekkj-
um af Ieikgullum á gólfinu. Svip-
urinn bjarti og hreini og glaðlegi,
Skapar himneskan fögnuð, og rek-
ur burtu hverja áhyggju hugsun.
‘Þeir fullorðnu eru á gangi hér
og þar um húsið, og hafa drukkið
í sig lífsgleði barnanna. Jólarétt-
irnir anga um húsið.
Alstaðar er fögnuður og gleði.
Alstaðar er birta og dýrð.
Hversu almennur mun þessi
fögnuður? Munu elcki vera til
skuggar, sem engin mannleg hönd
fær vikið á bug?
Útt þýtur næturblærinn og raul-
ar kuldalegan gróttusöng. Jörðin
er í hvítum náttserk; trén hnipin
og frosin, svigna undir fannfergj-
unni. Snjókomin koma aðvífandi
utan úr hinum kalda geim eins og
hvítvængjaðir sendiboðar, og safn-
ast til systkina sinna. Skamm-
degis myrkrið þekur alt kuldalegri
draumblæju. Það útilokar alla
gleði.
Úti i hinu kalda náttmyrkri ala
margir aldur sinn.
Fyrir sumum á jólafagnaðurinn
sér alls ekki stað. Fyrir öðrum er
hann raunalegt samband sorgiar
og gleði. Oft og einatt vanrækj-
um vér að flytja olnboga börnum
þessum jólagleði þá, sem vér sjálf-
ir eigum við að búa.
Vafalaust á jólanóttin þátt í þvi
að hugur og hjarta standa venju
fremur opin fyrir ástandi þeirra,
sem i myrkrinu búa.
Frá hinu hlýlega umhverfi ljóss
og fagnaðar seiða þeir hugann inn
í híbýli sín.
Vér staðnæmumst á einu slíku
heimili.
Umhverfið er fátækt en hrein-
legt. Gamall maður blindur, situr
á rúmi. Hann er alskeggjaður.
Hár og skegg er hvítt og hrokkið,
við kné hans stendur drengur sex
ára gamall, með iblá augu og ljósa
lokka. Jólafötin hans eru úr dökk-
rauðu faueli, með hvítan kraga um
hálsmálið. Hhnn hefir eftir jóla-
sálminn, sem gamli maðurinn afi
hans, er að kenna honum. Sálm
þann, nam gamli maðurinn við kné
móður sinnar. Hún er nú horfin
fyrir löngu inn í jólagleðina eilífu
á himnum.
Gamla manninum er fróun að
þvi að halda í hendur barnsins, og
fara með hinn ljúfa og minningar-
rika jólasálm. Hin sjónlausu augu
stara út í loftið. Gluggum líkama
hans er lokað fyrir fult og alt.
Aldrei mun hann sjá framar sól
þessa heims rís^ eða ganga til við-
ar.. Hann er staddur við hjalla,
sem ekki verður yfir komist. Gamli
maðurinn finnur til þess á þessari
helgu nótt að hann er ósjálfbjarga
barn, og því heldur hann í hendur
drengsins, með huggunarrikri til-
finning. Hann finnur að með þeim
er margt sameiginlegt.
Margt svifur fyrir hugskotssjón-
um gamla mannsins. Orð Sakarí-
asar eru altaf í huga hans. Þau
orð berast honum. sem sérstaklega
talandi til hans.
Hann hefir uppreist oss horn
hjálpræðisins. Við hann mun sól-
arupprásin af hæðum vitja vor, til
að lýsa þeim, sem sitja í myrkri
og skugga dauðans.
Með nýjum krafti komu þessi dýr-
legu orð til hins blinda manns.
Haun finnur til þess að hann er
einn sér. Hann er orðinn aftur úr
lest samferðamanna sinna. Hann
skilur ekki straumhvörf yfirstand-
andi tíðar; getur ekki sett sig inn i
þau. Enda alt erfiðara viðfangs,
eftir að sjónin er farin.
En nú er þetta nóttin helga.
Orðin, sem læstu sig fast i huga
hans, birtast sem himneskur jóla-
sálmur. Hann kemst innilega við.
Hann finnur til nýs friðar og hugg-
unar. Hjartað sættist við ásig-
komulag sitt. Myrkrið verður
bærilegt.
Næst sjáum við inn í smáhýsi
eitt. Gólf og veggir eru gjörðir af
heimaunnum borðum. Borð stend-
ur úr sarrrskonar við og borðstólar,
alt er fágað og hreint.
Við annan borðsendan situr gam-
all maður, mikilúðlegur með skegg-
kraga undir höku og grátt hár, það
er drjúgum farið að þynnast
Hann les upphátt í stórri bók, sem
hann heldur fyrir framan sig. Til
hliðar við borðið situr gömul kona
í dökkum fötum, með hvitt brjóst.
Hún heldur að sér höndum. Útlit
hennar 'ber vott um óskift athygli,
sem hún veitir orðum þeim, sem
gamli maðurinn les.
Fögur eru þessi tvö gamalmenni
í elli sinni. Þetta eru hjón, sem eru
orðin eitt í raun og veru. Útlit
þeirra og hið hreina látlausa um-
hverfi, fyllir hugann óútmálan-
legri unun og ró. Ysinn og þys-
inn og hið fáfengilega hégóma
ástand, hefir farið fram hjá þeim.
Þau unnust nú sem fyr; eru
hvort öðru eftir þörfum. Heimil-
ið er þeim vigður helgireitur, gleði
og sorgar.
Að loknum lestri, fer gamla kon-
an fram í eldhúsiS til að hita kaff-
ið.
Gamli maðurinn kveikir i jóla-
pípunni og sest við arninn. Hann
horfir, inn i eldinn. Þá koma fram
myndir frá liðnum hátíðum og jóla-
nóttum.
Það var eitt sinn kátt á heimili
þessu. Þá voru börnin að alast
upp. Þegar hann kom heim með
jóla farangurinn, var handagangur
í öskjunni. Eftir lesturinn og
kvöldmatinn, var tekið til að leika
sér á gólfinu; varð stundum nokk-
uð hávaðasamt, en altaf slotaði á
. milli.
Já, þetta heimkvnn i á margar
ljúfar endurminningar, og líka
nokkrar sárar.
Barnaleikirnir eru hættir. Langt
er nú siðan að gólfið var troðið
barnafótum. Gömlu hjónin eru
ein eftir.
Börnin tvö eru dáin, en þrjú eru
í Ameriku; ein stúlka og tveir
drengir, Haraldur og Jón, búandi í
vestur Kanada. Haraldur sá eldri.
Gamla konan kemur inn með
kaffið, gamli maðurinn vaknar eins
og af draumi. Hún er stúrin og
rauðeygð; líklegast að það sé reyk-
ur í eldhúsinu, eða að eldsneytið
vilji ekki loga.
Það er ekkert sagt, meðan kaff-
ið er drukkið. “Skyldi ekki mað-
ur frá bréf frá Haraldi um þessi.
jól,” segir gamli maðurinn um leið
og bollarnir eru teknir af borðinu.
Eg get naumast gengið fram hjá
næstu mynd. Henni svipar að
sumu leyti til þeirrar næstu á und-
an.
Þær búa tvær saman, gömul
kona og frænka hennar, sem er
miklu yngri.
Gamla konan er búin að liggja
rúmföst i nokkur ár. Svipur henn-
ar ber vott um innri tign og virð-
ing, um ákveðna lund og heilt inn-
ræti. Eitt sinn átti kona þessi all-
mikið undir sér. Nú liggur hún í
kör.
Maðurinn fór í sjóinn; börnin
hurfu út í heiminn og höfðu nóg
með sig. Frænka hennar bauðst
Gleðileg jól og
nýtt ár!
The Manitoba Go-operative
Dairies, Limited
844 SHERBROOK STREET
óska öllum sínum mörgu íslenzku viðskiftavinum
Gleðilegra Jóla og
Farsæls Nýjárs!
ALEX McKAY,
f ramkvæmdarst j óri.
GUÐMUNDUR FJELDSTED
forseti.
Innilegar hátíðaróskir
til lesanda
LögliErgS
MARTIN & CO.
EASY PAYMENTS LIMITED
L. HARLAND, Manag’er.
2nd Floor, Winnipeg l’iano Bldg.—-Portaée and Harérave
/ v
Cunard eimskipafélagið hefir árum saman
dáðst að því, hve íslenzkir nýbyggjar í landi hér,
hafa röggsamlega rutt sér braut til frægðar og
frama.
íslenzkir menn og islenzkar konur í landi hér,
hafa reist sér þann minnisvarða, er tönn tím-
ans mun seint fá á unnið. Hugsjónir íslendings-
ins hafa orðið salt i canadísku þjóðlífi.
Sami frelsisandinn, einkennir íslendinga í
'þessu landi, er einkendi forfeður þeirra, er þeir
stofnsettu fyrsta lýðveldi í heimi, fyrir því sem
næst þúsund árum.
Það stendur öldungis á sama á hvaða sviði
að íslendingurinn hefir starfað í landi hér,—
hvort heldur á sviði mentamála, búnaðar eða
iðnaðar,—hann hefir ávalt orðið sjálfum sér og
canadísku þjóðinni til sæmdar.
Cunard eimskipafélaginu hefir skilist það fyr-
ir löngu, hve dýrmætan þátt að íslendingar hafa
í því átt, að byggja upp þetta þjóðfélag, og skoð-
ar það þvi mikinn heiður, að eiga þess kost, að
óska þeim gleðilegra jóla og farsæls nýárs.
til að vera hjá henni og gjöra henni
ellina létta.
í kvöld logar á kerti j kertastjak-
anum, sem maðurinn hennar gáf
gömlu konunni á fyrsta giftingar
afmæli þeirra.
Yngri konan, frænka hennar,
sýnir henni umburðarlyndi og ná-
kvæma nærgætni í öllu. Hún set-
ur sig inn í hugsunarhátt hennar.
Hinn blíði, rólegi svipur vinnur
ekki aðeins ást gömlu konunnar,
heldur allra, sem hún umgengst.
Vissulega gæti kona þessi valið
glæsilegra hlutskifti í heiminum.
Hún vinnur það verk, sem aðrir
ekki vildu vinna; það verk, sem
heimurinn yfirleit vill ekki vinna.
Goodman & Company
Sendið korn yðar
tii
UNITEDGR&INGROWERSI?
Bank of Hamilton Chambers Lougheed Building
WINNIPEG CALGARY
Fáið beztu tryggingu sem hugsanleg er.
^rtncesisi Jfloíner ^»í)op
412 PORTAGE AVENUE
Sími: 87 876 Cor. Kennedy St.
Nú fyrir jólin höfum vér mikið af allskonar blómum,
bæði í blómapottum og lausum. Vér höfum mestar
birgðir af Rósum og Carnations af öllum í borginni,
en eins 0g vant er, þá er eftirspurnin meiri en
birgðirnar til sölu, og því vildum vér ráða fólki til
að gefa oss pantanir sínar sem fyrst.