Lögberg - 08.08.1929, Qupperneq 5

LÖGBERG FIMTUDAGINN 8. ÁGÚST 1929.
TQa. 5.
Hvert œtlarðu?
Þetta glymur í eyrum manna, sí
og æ í Californíu. Og fólkið er
ekki að eins suður, heldur út og
suður og í allar áttir. Allstaðar
eru vegir, ofanjarðar sem neðan,
landvegir, sjóvegir og loftvegir.
Allstaðar er fult af ferðafólki og
alt af er verið að spyrja: Hvert
ætlarðu. Ætlarðu upp í fjöll eða
út í eyjar, norður eða suður, eða
ætlarðu til annars lands eða ann-
arar heimsálfu? í sumum stór-
borgum Californíu eru að jafnaði
fimtíu til hundrað þúsund gestir
og oft kemur fyrir, að þeir eru
miklu fleiri en það.
Og hvert ætlarðu? heyrir maður
spurt eins oft fyrir utan landa-
mæri Californíu, sem innan, því
til Californíu þyrpist fólk úr öll-
um áttum, frá öllum löndum
heimsins. Til Californíu fara
þeir, sem þarfnast hvíldar með,
eða heilsubótar, því “þar er ekki
ótíð eða köld’*, o. s. frv. Þangað
safnast uppgjafa-fólk og efna-
fólk, leikarar og listamenn; í
fám orðum sagt: menn og konur
af öllum stéttum, á öllum aldri.
Og allir lifna við og líður vel í
þessu yndislega landi, og allir eru
góðir og glaðir í góða veðrinu og
allsnægtum.
Þetta ágæta land, sem er fjór-
um sinnum stærra en ísland, eða
nærri hundrað og sextíu þúsund
fermílur, með fimm miljónir og
sex hundruð þúsund íbúa, er ann-
að stærsta ríkið í Bandaríkjun-
um. Það er þúsund mílur á
lengd, eða yfir sextán hundruð
kilometers. Californía hefir þrjá
h'áskóla og fimtíu og sjö olíu-
námastaði. 1 Californíu vaxa
hæstu og stærstu tré í heimi,
rauðviðartré, sem verða fjögur
hundruð og fimtíu fet á hæð og
tuttugu fet að þvermáli. H'æstu
fjöll í Californíu eru fjórtán þús-
und og fimm hundruð fet yfir
sjávarmál, en sumir dajir eru fyr-
ir neðan yfirborð sjávar. Sum-
staðar skiftaist á blómlegir aldin-
garðar og brennheitar sandauðn-
ir, frjósamar áveitujarðir og
skraufþurrar moldarbrekkur og
leirhólar. Jarðvegurinn er svo
frjósamur, að í hverri dæld má
rækta hvað sem er, ef nóg er af
ávejtuvatni. Á fáum árum þétt-
byggjast stórir dalir, og þorp og
kaupstaðir verða til á einu ári.
Þetta land hefir tilheyrt Banda-
ríkjunum síðan 1846, þá var þar
lítið annað en smá þorp og stór
landflæmi, sem var eign einstakra
manna. Mexicanskar trúboðs-
stöðvar og klaustur voru hér og
þar um landið. Á mörgum þeim
stöðvum hafa nú verið bygðar
stórborgir og bæir, sem heita
flestar spönsku nafni, er byrjar
venjulegast á: Santa, San, Los
eða Las, o.s.frv. í Cajiforníu er
stærsta borg um sig í öllum
Banndaríkjunum, ,fjögur hundr-
uð og fjörutíu fermílur, íbúar hátt
á aðra miljón.
Já, hvert ætlarðu? Það er ekki
leiðinlegt að þjóta með fjaðra-
vögnunum um stelinsteyptar
brautir, gegn um stórskóga, marg-
breytilega akra og aldingarða, í
ilmandi andvara og sólarljósi, og
sjá hinar tígulegu byggingar í
borgunum og íveruhús með suð-
urlanda lagi.
En þó er það nú svona samt, að
allstaðar er eitthvað að. Það má
segja, að sjóndeildarhringurinn
er stundum lítill, því veldur hita-
móðan, og þá dettur manni þetta
i hug: “Loft er hlýtt og hauður
frjótt” o. s. frv. Og þetta:
“'Veðrið er hvorki vont né gott”
s. frv. En þetta gleymist óðara
í ysnum þysnum, því allir eru á
fleygiferð og allstaðar er verið
að spyrja: Hvert ætlarðu?
I Californíu er ferðakostnaður
Þolanlegur, fyrir hvern sem er.
Fyrir að eins 30 dollara má fara
alla leið frá Vancouver, B.C., í
Canada, um endilanga Banda-
rikjaströndina, og lengst suður í
Mexico. En þú getur líka eytt
kundrað dollurum á þessari f jögra
^aga leið, ef þú vilt vera með. Og
sat að segja, þá veitir manni ekki
af tíu dollurum á dag, þegar þang-
að er komið, til þess að geta not-
’ð ferðalífsins í fylsta mæli. En
eftir því fé mun enginn sjá.
Oí? nú á eg ekki annað eftir að^
Segja en þetta: Ef þu ert að
ugsa um að ferðast ér til skemt-
Unar, þá ættir þú helzt að fara
'1 Californíu. — Því hvergi er
j^eiri eða jafnari veðurblíða og
yergi er fjölbreytilegri jurta-
f^éður, og hvergi f heiminum er
etra fólk né bjartari framtíð.
Ferðamaður.
Guðmundur Jónsson
fæddur 2. sept. 1875
látinn 2. júlí 1929.
Guðmundur Jónsson bóndi í
Framnesbygð, i grend við Árborg,
Man., andaðist að heimili sínu 2.
júlí s. 1., eftir fárra daga legu.
Banamein hans var hjartabilun.
Guðmundur heitinn var fæddur
á Reynistað í Mikley. Foreldrar
hans voru Jón Björrisson og Hall-
dóra Guðmundsdóttir, ættuð af
Austurlandi á íslandi. Hann ólst
upp á Fögruvöllum í Geysisbygð.
Systkini hans fjögur eru á lífi:
Guðrún, ekkja Benedikts Guð-
mundssonar í Edmonton, Alberta;
Kristjón, einnig heimilisfastur í
Edmonton; Anna, kona Gísla Jóns-
sonar, bónda í Geysisbygð, og
Bergur, til heimilis í Árborg,
Man.
Guðmundur heitinn kvæntist
15. des. 1900', Herdísi Jónsdóttur,
bónda Þorsteinssonar í Djúpadal
í Geysisbygð og konu hans Lilju
Friðfinnsdóttur. Bjuggu þau Guð-
mundur og Herdís eitt ár á Fögru-
völlum, en fluttu þá til Framnes-
bygðar og bjuggu þar æ síðan.
Þeim varð sex barna auðið, dó
eitt þeirra í æsku, en á lífi eru
þessi börn og búa með móður
sinni: Jónas Hermundur, Lilja
Jóhanna, Jónina Guðrún, Sigur-
Jón Marínó og Snæbjörn.
Guðmundur heit. var skylduræk-
inn heimilisfaðir og framtaks-
saknur og dugandi maður. Hjálp-
fús gagnvart öðrum, sérílagi þeim
er áttu andstæð kjör. Góður verk-
maður var hann talinn og einkar
heppinn veiðimaður, en veiðiskap
stundaði hann jafnframt búskap
um langa! hríð.
Guðmundur heitinn var starf-
andi meðlimur lúterska safnaðar-
ins í Árborg. Hann var jarðsung-
inn frá kirkju safnaðar sfns, þann
4. júlí, af séra J. A. Sigurðssyni,
að viðstöddumi fjölmennum ást-
vinahóp, nágrönnum og vinum.
Blessuð sé minning has.
Samferðamaður.
ÞAKKARÁVARP.
Hjartas þakklæti okkar, eiga
línur þessar að færa öllum þeim,
er á einn eða annan hátt tóku þátt
í sorg okkar, við fráfall ástríks
eiginmanns og föður, Guðmundar
Jónssonar. Við vottum hjai*tans
þakklæti fyrir blómagjafir, að-
hjúkrun og hjálp og hluttekning
í sorg okkar. Við þökkum þeim
mörgu er fylgdu honum til
grafar.
Mre. Herdís Jónsson,
og börn hennar.
Framnes, Man.
SKEMTISTUND í SAMKOUHÚS-
INU AÐ MOUNTAIN.
Þriðjudagskveldið 22. 'júlí var
hér í samkomuhúsinu fágæt
skemtistund. Þá var staddur hér
hr. Tryggvi Björnson, frá New
York, sem ólst upp hér í bygð, en
nú er búsettur þar eystra og er
við “music”-nám. Hann hafði sam-
komu, spilaði á píanó og flutti
tölu á milli flokkanna, sem hann
spilaði, voru tölur hans um lögin
og höfundana og hljómfræði yfir-
leitt. Sagðist honum mjög vel.
Varð mönnum léttara fyrir að
fylgjast með og njóta þeirra
fögru tónlaga, er hann svo ágæt-
lega spilaði, vegna útskýringa
hans. Einnig lék hann tvö fögur
lög eftir sjálfan sig. Eg vildi feg--
inn geta talað meira um hvernig
þessi ungi listamaður spilar á
hljóðfærið, en tel mig ekki færan
til að dæma mikið um það. Mér
fanst hann apila frábærlega vel
og eg var mjög hrifinn með köfl-
um. Og eg er sannfærður um, að
hann sé þegar orðinn listamaður
í sinni grein, en sé þó að þrosk-
ast og muni enn mikið vaxa í
því efni.
Það var siárt, að svo fáir sóttu.
Hafa sjálfsagt fjölda margir haft
fyrir því góðar og gildar ástæð-
ur, að vera fjarverandi. En eg
vona að samkomur hans meðal fs-
lendinga verði framvegis betur
sóttar. Fólk á þess kost, að njóta
þar skemtunar, sem er til mikillar
uppbyggingar. Svo finst mér
einnig mega minnast þess, að hann
er ungur fslendingur, sem er að
brjótast fram á þessari listabraut,
og því vel gjðrt að veita honum
þann stuðning, sem í því er fólg-
inn að sækja samkomur hans.
H. S.
SUNNUDAGSSKÓLA HÁTÍÐIN
Á MOUNTAIN.
Hún fór fram, eins og til stóð,
sunnudaginn 28. júlí, í skemti-
garðinum að Mountain, og byrjaði
um kl. 2 e. h. Veður var frábær-
lega gott og aðsókn mjög mikil.
Að sjálfsögðu hafa verið viðstadd-
ir á annað þúsund manns.
Hátíðin byrjaði með barnaguðs-
þjónustu, er séra Haraldur stýrði.
Var hún hrífandi fyrir það, hve
fagur og mikill var söngur barn-
anna og umgmennana, þá er sálm-
arnir voru sungnir. Prógram var
á eftir guðsþjónustunni. Mr. Vict-
or Sturlaugson frá Langdon flutti.
fagurt erindi á ensku, og Mrs. J.
K. Olafson á íslenzku. Sagðist
þeim báðum sérlega vel. Ræddu
þau um mál sunnudagsskólans og
þörfina á kristilegri uppfræðslu
kristilegu félagsstarfi fyrir hina
ungu. Fjórar stúlkur frá Gardar
sungu fjórsöng og þær Misses
Thorlakson frá Hensel sungu tví-
söng. Var hvorutveggja söngur-
inn fagur mjög og fagnað vel af
áheyrendum. Einnig naut mótið
þeirrar ánægju að hafa með sér
hinn listfenga píanista, Mr. T.
Björnson frá New York, sem spil-
aði tvö fögur lög, annað eftir
sjálfan sig. Síðar voru leikir og
skemtanir fyrir börnin. Fa.nst
öllum að mót þetta hefði lánast
hið bezta og langar til að endur-
taka fyrirtækið að ári.
Viðstaddur.
Mussolini
Hinn frægi þýzki sagnfræðing-
ur, Eimil Ludwig, hefir nýlega
haft tal af ítalska einræðismann-
inum, Mussolini, og skrifað grein
um hann, og verður sagt hér nokk-
uð frá innihaldi greinarinnar.
Ludwig segir, að Mussolini hafi
verið lýst svo fyrir sér, að hann
væri járnkarl, mikill leikari —
nokkurs kona rNapoleon. En Lud-
wig komst að annari niðurstöðu,
er hann hafði talað við hann. —
Hann segir, a)ð Mussolini sé
miklu margbrotnari maður, en
lýsingarnar bentu til.
Hann kveðst að vísu ekki ganga
þess dulinn, að Mussolini hafi
reynt að koma til dyranna öðru-
vísi en hann va|r klæddur. Það
geri allir stjórnmálamenn. En
Ludwig telur það lítinn mann-
þekkjara, sem ekki sjái gegn um
þá grimu.
Hann kveðst þess fullviss, að
Mussolini vilji forðast styrjald-
ir, ekki vegna þess að hann sé
friðarvinur — það sé hann ekki —
en af alt öðrum ástæðum.
1. Hann er einræðismaður. Og
slíkir menn mega búast við að
tapa völdum, ef ríki þeirra verð-
ur undir í ófriði við önnur lönd.
2. Hann er ekki herfræðingur.
Ef til styrjaldar dragi, yrði hann
að fbla óreyndum mönnum her-
stjórnina.
3. Harin er djúphyggjumaður
og listamaður og hlýtur þess-
vegna að leggja meira kapp á að
byggja upp og móta, heldur en að
hleypa öllu í eld, til þess, að ná
vafasömum vinning.
4. Hann er næstum því fimtug-
ur. Og þegar menn eru komnir á
þau ár, hafa þeir hlaupið af sér
hornin og langar ekki í æfintýri.
Mussolini er þess fullviss, að
hann muni geta ráðið öllu þó að
hernaðaræði gripi þjóðina. Vit-
arilega er óvíst, hvort ráðherr-
arnir mundu styðja hann, þegar
svo væri komið. En sem stendur
eru þeir hræddir við hann.
Fascistum svipar í mörgu til
kommúnista. Þeir hamast hvor-
irtveggju gegn lýðræðinu og þykj-
ast hafa nýjan sannleika að flytja
mannheiminum.
En Mussolini dreymir vafalaust
ekki neina drauma um að koma
fascisma á í öðrum löndum. Hann
4
veit ósköp vel, hvar stefna þessi
getur átt við og hvar ekki.
En ef til vill stafar það af því,
að fascistaríki eru sterkari, að
hans áliti, heldur en lýðfrjáls
ríki. Og afleiðingin af því er sú,
að ítalía á hægara með að koma
ár sinni fyrir borð, þegar hún á
við lýðfrjáls ríki heldur en fas-
cistaríki.
Framan af hefir það eitt vak-
áð fyrir honum, að bjarga ítalíu
úr höndum stjórnleysingja, því
að hann var hræddur um að sig-
ur þeirra væri nálægur. Sýnir
stórveldissinnans hafa vafalaust
liðið fyrir augu hans. En þeim
mun nú vera að fækka. Hann er
ekki æsingamþður. Og Ludwig
heldur, að hann muni trúa miklu
meira á sjálfan sig en á fascista-
stefnuna. »
!Mussolini er fróður í sögu, og
hefir mikið dálæti á einræðis-
herrum, sérstaklega þeim ítölsku.
En ekki virðist hann dæma menn-
inai eftir þeirri stefnu, sem þeir
.»
«
i
I
I
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
*N
j n * ~ .íti - LiaM i n 11 a»i • ■_ ■ ■ ■ ^ ^ ^ ^ ^ i ■ ^ i i ■_ ti.i T_Tfc* T
' i
«
i
CUNARD LINE \
1840—1929
Elzta eimskipafélagið, sem siglir frá Canada.
Cunard línan veitir ágætar sam-
göngur milli Canada og Noregs, Sví-
þjó'ðar og Danmerkur, bæði til og frá
Montreal og Quebec.
Eitt, sem mælir með því að ferðast
með þessari línu, er það, hve þægilegt
er að koma við í London, stærstu borg
heimsins.
Cunard línan hefir sérstaka inn-
flutningaskrifstofu í Winnipeg, fyrir
Norðurlönd. Skrifstofustjórinn er
Mr. Carl Jaoobsen, sem útvegar bænd-
um íslenzkt vinnufólk vinnumenn og
vinnuikonur, eða heilar fjölskyldur.—■
Það fer vel um frændur yðar og vini,
ef þeir koma til Canada með Cunard
línunni.
Skrifið á yðar eigin máli, eftir upp-
lýsingum og sendið bréfin á þann stað,
sem gefinn er hér að neðan.
Öllum fyrirspurnum svarað fljótt
og yður að kostnaðarlausu.
10053 Jasper Ave.
EDMONTON
100 Pinder Block
SASKATOON
401 Lancaster Bldft.
CALGARY

270 Main St.
WINNIPEG, Man.
36 Wellington .St. W.
TORONTO, Ont.
227 St. Sacrament St.
MONTREAL, Que.
i
i
i
i
i
i
i
i
ASK FOR
DrvGingerAle
ORSODA
Brewers Of
COUNTRYtLUtí
BEER
GOLDEN GLOW
ALE
BANQUET ALE
XXX STOUT
BR E W E UV
OSBORN E & M U LVEY - Wl N NIPEG
PHONES 411II 41-304 56
PROMPT DELIVERY
TO PERMIT HOLDERS
Tryggið yður ávalt nægan
forða af
HEITU VATNI
fáið yður
ELEGTRIG WATER HEATER
Vér setjum hann inn og önnumst
um vírleiðslu fyrir
Aðeins $1.00 út í hönd
Afgangurinn greiðist með vægum kjörum
Hot Foint Water Heater, gegn útborgun $20.50
Red Seal Water Heater, gegn útborgun $19.00
Plumbing
aukreitis,
þar sem
þarf
WúmípeOHijdro,
55-59
iif
PRINCESSST.
Phone
848 132
848 133
DAUÐRA KAPELLA.
hafa fylgt, því að hann lagði mik-'
ið að Ludwig til þess að fá hann
til að skrifa sögu ítölsku frelsis-
hetjunnar Garibaldi.
Mussolini er starfsmaður mik-
ill. Hann hefir tekið að sér mörg
ráðuneyti og ræður í raun réttri
einn öllu.
Hann talar með virðingu um
konunginn. Og stendur miklu
betur að vígi gegn honum, heldur
en Bismarck gerði gegn Vilhjálmi
keisara. Stafar það að miklu leyti
af því, að ítalska hirðin hefir
engin áhrif, en Bismarck varð alla
æfi að berjast við hirðina og ætt-
ingja keisarans, sem stöðugt
reyndu að koma honum frá
völdum.
Mussolini vinnur við aukna
kynningu, og það sýnir, að hann
er ekki fyrst og fremst leikari.
Hann lætur ekki leiðalst af hrifn-
ingu og er laus við allan rudda-
skap. — Hann er hámentaður
Norðurálfumaður.
Hann berst lítið á. En það er
oft á tíðum einkenni starfsamra
manna. Hann hefir ágæta stjórn
á skapsmunum sinum.
Mussolini er merkilegur mað-
ur. Og hann hefir aukið gengi
þjóðar sinnar mjög mikið síðan
hann kom til valda. Hinu verður
ekki neitað, að hann er barðstjóri,
se'm beitir völdunum eftir geð-
þótta sínum. — Frjálslyndir menn
hafa orðið að flýja ítalíu. Þeir
hafa ekki átt þar mikið friðland.
Og þeir hafa verið drepnir og of-
sóttir, ef þeir hafa ekki verið svo
hepnir að sleppa úr landi,—Þjóð-
verjarnir í Tyril, sem hann fékk
sér framselda, þegar friðarsamn-
ingarnir voru gerðir, hafa sagtt
hinum mestu ofsóknum. ítalir
vilja þröngva þeim til þess að
svíkja þjóðerni sitt og gerast ít-
alskir. En ekki er rétt að kenna
Mussolini einum óhappaveidc fas-
cista. — íslahd.
Kveðja frá Færeyjum
Á íþróttamótinu við Þjórsárbrú
bar lýðháskólastjóri Simun av
íSkarði frá Færeyjum, — sem nú
er gestur ungmennafélaganna hér
á landi og fél. Grímur Kamban
hér í hæ — fram kveðju þessa:
Fyrir þrem vikum lagði eg af
stað frá Færeyjum í þeim tilgangi
að vitja ókunnugs lands og ó-
kunnugrar þjóðar; því aldrei á
æfi minni hefi eg komið hingað
til íslands áður. En núna, þegar
eg er búinn að vera hérna nokkra
daga, finst mér að þér, íslending-
ar, séuð landar mínir, og mér
finst alls ekki, að eg sé á meðal
útlendrar þjóðar, miklu fremur á
meðal góðra kunningja og gam-
alla vina.
öðruvísi er með landið yðar.
Að vísu eru fjöllin hérna svipuð
fjöllunum okkar í Færeyjum; en
hérna er alt miklu stærra. Og svo
bætist við ís og eldur: Skínandi
hvítir jöklar hátt á móti himni,
sjóðandi heitir hverar upp úr yf-
irborði jarðar, og í iðrum lands-
ins logandi eldur. Þetta er æfin-
týri.
Á meðan eg var barn, las eg
oft æfintýri, og mig #langaði til
þess að koma einu sinni í ríki æf-
intýrisins og að fá kóngsdóttur-
innar. Nú er eg í ríki æfintýris-
ins, og hérna er kóngsdóttirin, og
hérna á hún æfinlega að bera
kórónu sína.
Leyfið mér að færa yður kveðju
frá fósturlandi mínu, frá Færeyj-
um og frá þjóðinni þar. Sú kveðja
er í ljóðum, ort undir gömlum,
færeyskum bragarhætti og auk
þess með stuðlasetningu:
Forlög vóru fornum sett
frægdarverk at inna;
nornan bendi norður-vestur
nýlendu at vinna.
Stev: Lívshuga langtar at málum;
hátt hevjist songur ár sálum.
Upp í ljós, upp í ljós!
Lívshuga langtari at málum.
Skútur lögdu um skerjagarð,
skolar brim á flesjum.
“Siglum brátt og siglum fljótt,
siglum at íslands nesjum.’’
Öndvegissúlur Ingólfs
allar halga landið,
halga flötur, halga fjöll,
halga jökulbandið.
Jökulsgler er oman á,
eldar undir brenna;
áir heljarkaldar og heitar
út í havið renna.
Eyðikennt laoid og ognin góð,
eingin eigur slíka.
Heil veri tú, hetjutjóð!
hevj tú skattin ríka.
Eyðkennt land og ognin góð,
fagrar eru vónir;
Ingólfs hörn so ung og reyst
eiga sögusjónir.
Heil veri tú, hetjutjóð!
hátt beri tú merki.
Veri tær so eitt og alt
íslands heiður merki.
Stev: Lívshuga langtar at rnálum;
hátt hevjist songur úr sálum.
Upp í ljós, upp í Ijós!
Lívshuga langtar at málum.
— Morgbl. 11. júlí.
Bréf úr Dýrafirði
27. júní 1929.
Veturinn hér vestra eftir nýár
var sem víðar óvenjugóður snjó-
laust allajafna og frostlaust, en
með sumarkomunni breyttist tíð-
in til hins verra. Hafa verið nú
lengst af norðaustan kuldanæð-
ingar, til dæmis snjbylur og frost
1. maí, svo taka varð alt fé á fulla
gjöf í nokkra daga.
Heilsufar er nú sæmilegt hér,
en í febrúar barst hingað inflú-
ensa og lagðist hún óvenju þungt
á margt fólk hér, með ýmsum mið-
ur góðum afleiðingum. Gekk in-
flúemsan ört yfir þingeyrar kaup-
tún og Iagði 'flesta þorpsbúa í rúm-
ið á skömmum tíma og tel eg,
eftir því sem eg hefi frétt, að hún
hafi lagst á menn með allra
þyngsta móti að þessu sinni.
Skepnuhöld mega nú kallast góð,
þrátt fyrir mjög kalt vor. Er það
vafalaust að þakka hinum ein-
muna góða vetri. Annars er hér
sem víðar meðferð á öllum skepn-
um langtum betri en var hér fyr-
ir 10—20 árum. Menn eru að
skilja það æ betur, að því aðeins
gerir skepnan fult gagn, að vel sé
til hennar gert, og með vaxandi
menningu hlýtur öllum að skilj-
ast, að það hlýtur að vera með
stærstu syndunum, að Tara illa
með dýrin. — Rétt er að geta þess,
að í gær var hér haldin nautgripa-
sýning undir umsjón Páls ráðu-
nauts Zóphóníassonar. Ferðast
hann nú hér um Vestfirði í sliku
augnamiði.
Aflabrögð á báta og þilskip hafa
verið í tæpu meðallagi, það sem
af er, og veldur þar mest tíðir
stormar og ónæði af þeirra völd-
um, fremur en fiskifæð.
Verðlag útlendrar vöru er ó-
breytt frá því um áramót, en aft-
ur hefir fiskur fallið mjög í verði.
Kaupgjald sama og áður, 80 aur-
ar um tímann í dagvinnu karla,
en 50 aurai’ um tímann í dagvinnu
kvenna. Kaup er að mjög miklu
leyti greitt í peningum„ og er það
breyting, sem nýlega er komin
hér á. Atvinna hefir verið tals-
verð í þorpinu. H.f. Dofri, fram-
kvæimdarstjóri Anton Proppé, hef-
ir keypt mikinn fiskt af færeysk-
um skútum einkanlega og flutt
hingað vestur og látið verka hér.
■—Nýlega er komin hingað Ford-
son dráttaxwél. Er hún eign
beggja hreppa fjarðarins og verð-
ur bráðlega tekin til notkunar og
ætla menn, að hún muni gerbreyta
öllum jarðræktunar framkvæmd-
um hér, enda virðist sá áhugi, að
rækta og klæða landið, stórum að
aukast.
Séra Þórður ólafsson prófastur
og frú hans María ísaksdóttir, eru
að flytja héðan. Hefir Ihann
stundað prestskap hér alla sína
embættistíð. Fyrst í Mýrahreppi.
en nú seinni árin í Sandaþingum.
Hafa þau hjón unnið hér allra
hylli, sakir ljúfimensku og lítillæt-
is í allri framkomu. Hefir hinn
burtfarandi prófastur einkum
unnið göfugt starf með ungling-
um og börnum hér í kauptúninu.
Fyrir nokkru var þeim hjónum
haldið veglegt samsæti á Þing-
eyri. Var þeim færð peningagjöf.
Enn fremur færði K. F. U. M. pró-
fastinum vandaðan göngustaf og
kvenfélagið “Voýi” gaf frúnni
blómsturvasa úr silfri. Eru gjaf-
ir þessar ofur lítill þakklætisvott-
ur til *þeirra hjóna frá samsveit-
ungum þeirra fyrir margra ára
göfugt starf hér í firðinum. Nú
eru þau á förum til Reykjavíkur,
því þar eru börn þeirra húsett.
En eitt er víst, að hugheilar óskir
fylgja þeim hjónum héðan, og
óska allir hér, að guð launi þeim
vel unnið starf hér í þessum
firði.
Útlegumaðurinn.
Fréttaritari í Dýrafirði skrifar
17, júní; “Ekki vil eg setja það
í fréttapistilinn, sem eg nú sendi
yður, að heyrst hefir frá Arnar-
firði, að útilegumaður hafist við
í fjallunum milli Arnarfjarðar og
Dýrafjarðar. Þykjast Arnfirð-
ingar hafa séð ihann og elt hann,
en alt af sleppur hann upp á
fjöllin. Sumir segja, að hann hafi
göngustaf, aðrir sverð. Einu
sinni sást hann reka stóran fjár-
hóp og stefndi tií fjalla. Var þá
farið á eftir honum og náðist mest
af fénu. Alt þetta sel eg ekki
dýrara en eg keypti, en ekki er því
að leyna, að xnargir leggja trúnað
á þetta. Telja þó sumir, að frek-
ar muni um hrekkjóttan bygða-
mann að ræða en útlegumann.’’—
Vísir.
Einn af lesendum Morgunblaðs-
ins hefir sent því eftirfarandi
bréf frá Kudöwa, sem er baðstað-
ur og heilsubótarstaður rétt hjá
landamærum Þýzkalands og Tjek-
koslovakíu:
“Á lágu fjalli og skógi vöxnu,
rétt hjá Kudowa, stendur kapella
nokkur og er ihún skreytt þannig,
að hún er hlaðin upp að innan úr
hauskúpum og leggjum, og eins er
loftið. Eru beinin öll fest við
ytri vegg með steinlími.
Einkennileij tilfinning grípur
mann, þegar maður kemur inn í
þessa kapellu og stendur þarna
umkringdur hvítum hauskúpum,
sem glápa tómum augnatóftum á
mann úr öllum áttum. Fáar kon-
ur hafa hugrökki til þess að koma
inn í kapelluna, enda er það ekki
fyrir hjartveikt fólk að skoðast
þar um. Og það er einkennilegt,
að slík kapella sem þessi, skuli
vera 4 stað, þar sem menn dvelja
sér, til heilsubótar og le'ita lækn-
inga við hjartveiki og taugabilun,
Nú sem stendur er hér margt um
manninn, enda er þetta aðal-
tíminn, sem gestir streyma hing-
að. Helzt er það aldrað fólk, sem
hingað kemur, ístrubelgir, sem
hafa etið og drukkið of mikið um
æfina. Hér þamba þeir vatn úr
heitum laugum, og verður gott
af.
Ibúamir hér tala bæði þýzku og
tjekknesku sín á milli. Bændur
hér í nágrenninu eru flestir mjög
fáteekir og eiga við bág kjör að
búa. Eg hefi spurst fyrir um
vinnulaun og kjör verkamanna
hér, og er mér sagt, að kaupa-
menn fái 8 mörk á viku og alt
frítt.”
Reykjavík, 5. júlí.
A bæjarstjórnarfundi í gær
voru samhljóðandi tillögur raf-
magnsstjórnar um virkjun á Sog-
inu samþyktar. Rafmagnsstjórn-
in leggur til, við bæjarstjórn Rvík-
ur, að hún ákvarði nú þegar að
úyggja 10 þús. hestafla stöð við
Efra-fallið í Soginu, og að nauð-
synlegur undirbúningur sé gerð-
ur svo að unt verði að hefja bygg-
ingu stöðvarinnar vorið 1930 og
byrja starfrækslu hennar fyrir
haustið 1932.