Lögberg - 14.11.1929, Blaðsíða 1

PHONE: 86 31)
Sc'en Lines.

í _yA IAv^**9
For
C«*'
Service
and Satisfaction
i.
42 ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN J/NÓVEMBER 1929
NÚMER 44
MIR8. 8. K. HALL
JAMES G. DAGG LÁTINN
Hann dó á sunnudaginn í vik-
Unni sem lei5, að Meaford, Ont.
Tann átti all-lengi heima í Mani-
toba, og var um fjögra ára skeið
bæjarstjóri í Selkirk.
WALKER ENDURKOSINN
Hinn^ð. þ. m. var James J. Walk-
er endurkosinn borgarstjóri í New
York með afar miklum meiri hluta
atkvæða, eitthvað um 500,000.
LANGAFASTA
Sagt er, að maður nokkur í
Blackpool á Englandi, Recardo
Saoco að nafni, hafi í haust* fast-
að í 65 daga. Er það látin heita
lengsta fasta, sem sögur fara af.
Hann átti al-lengi heima í Mani-
var lokið.
DÝR BÓK
Bók ein var s&ld á uppboði í New
York fyrir nokkrum dögum fyrir
þrettán þúsund dali. Er bókin
gefin út 1618 og er :það sjálfsagt
aldurinn og það, hve sjaldgæf
hún er orðin, er veldur því, að
þetta afar verð var fyrir hana
borgað. Bókin er ensk, og heitir,
“Baziliologa, a Bbok of Kings”.
Pyrir nokkrum árum var hún
seld í London fyrir $3,000. Sá
sem keypti, heitir Dr. A. S. W.
Rosenback, en bókin var tilheyr-
andi dánarbúi John J. Williams,
Morristown, N. J.
BRETAR OG RÚSSAR
Stjórnir Breta og Rússa hafa
samið með sér að taka nú aftur
upp stjórnarfarslegt vináttusam-
band sín á milli, sem hefir verið
slitið nú all-lengi, eins og kunn-
ugt er. Hefir þingið samþykt til-
lögu stjórnarinnar þess efnis með
324 atkvæðum gegn 199, og þar
með felt breytingartillögu íhalds-
manna, sem fór fram á að þetta
væri látið dragast þar til Rússa-
stjórn gengi að vissum skilyrðum,
sem þeir töldu nauðsynleg. Voru
skilyrðin þau, að Rússar gæfu
einhverja tryggingu fyrir því, að
þeir héldu engum æsingum uppi
á Bretlandi og reyndu ekki að
telja fólk þar á sína stjómarfars-
stefnu, en út af því var samband-
inu við Rússa silitið.
BÆJARSTJÓRNARKOSNINGARN-
AR í WINNIPEG
Þæ fara fram á föstudaginn í
næstu viku, hinn 22. þ. m. En
útnefningar fóru fram á föstu-
daginn var. Fyrir borgarstjóra
voru útnendir: Dan. McLean, nú-
verandi borgarstjóri, og sem sæk-
ir um embættið í þriðja sinn;
Ralph H. Webb, fyrverandi borg-
arstjóri, sem er útnefndur af
hinu nýja félagi, The Winnipeg
Civic Progress Association; A.
H. Pulford, fyrverandi bæjarráðs-
maður, og Marcus Hyman, merk-
isberi “óháðra verkamanna” (In-
dependent Labor Party). Síðan
hefir Mr. Pulford tekið aftur um-
sókn sína, svo ekki eru nú nema
þrír í kjöri. Níu bæjarráðsmenn
ber að kjósa, þrjá í hverri kjör-
deild, en tuttugu og einn eru um-
sækjendurnir, svo úr nógu er að
velja. Um skólaráðsembætti sækja
þar á móti ekki nema þrettán.
Þeir, sem um bæjarráðsstöð-
urnar sækja, eru sem hér segir:
1 fyrstu kjördeild: A. R. Leonard,
S. F. Farmer, Herbert Andrews,
Albert Lawson, C. E. Simonite,
Leroy E. Borrowman og Ernest
Albert Bennest. í annari kjör-
deild :J. O’Hare, F. H. Davidson,
T. Fly, Victor B. Anderson, A. J.
RoBerts, Ralph Maybank og E. M.
Luce. í Þriðju Kjördeild: Robert
Durward, J, Blumberg, J. A. Barry,
Tom Ewan, E. W. Carter, Rockmil
Calof og T. A. Jastremsky.
Það lítur út fyrir, að þessar kosn-
-ngar verði sóttar með miklu
meira kappi, heldur en vanalega
og að áhugi manna fyrir því sé
að vakna, að það ríði á all-miklu,
hverjir skipi þessi embætti.
GARDINER ÁMÆLIR ANDERSON-
STJÓRNINNI
Á mundi í Lashburn, Sask., hinn
5. þ. m., hafði Mr. Gardiner, fyr-
verandij foírsætisráðherra í .Sas-
katchewan, margt að athuga við
gerðir nýju stjórnarinnar, sér-
stáklega það, að hún svifti fjölda
manna atvinn, sem verið hefðu í
þjónustu stjórnarinnar, fyrir þær
ástæður einar, oftast nær að
minsta kosti, að stjórnin vildi
gefa þeim mönnum atvinnu, sem
hennar fylgifiskar væru. Taldi
hann það með öllu óafsakanlegar
aðfaVir. Einnig taldi hann stefnu
stjórnarinnar í vegabótamálum ó-
hæfa afturhaldsstefnu.
ÞJÓÐERNIN BLANDAST
Hagský)rslur Sambandsstjórn-
arinnar sýna nleðal annars, af
hvaða þjóðerni hver maður og
kona eru, sem gifta sig í Canada.
Má af þeim sjá, að 83 per cent. af
íslendingum hér í landi, þeim er
gifta sig, giftust íslenzkum kon-
um, hinir konum af einhverju
öðru þjóðerni. Menzku stúlkurn-
ar eru ekki eins þjóðræknar, eins
og karlmennirnir, því það eru
bara 70 per cent. af þeim, sem
giftast íslenzkum mönnum. Það
er engum vafa bundið, að þeim
giftingum fjölgar nú stórkostlega
með ári hverju, þar sem annað
hjónanna er íslenzkt, hitt af ein-
hverju öðru þjóðerni. Nokkurn
veginn hið sama er að segja um
ýmsa aðra þjóðflokka, t. d. gift-
ast bara 75 Þjóðverjar af hverju
hundraði, þjóðverzkum konum, en
72 þýzkar konur giftast þýzkum
mönnum. SBretar ganga lengst í
því, að gíltast út frá sínu eigin
þjóðerni, en Galicíumenn, sem hér
eru kallaðir, eru þjóðrækna3tir,
hvað þetta snertir, og svo Finn-
ar. Hér er þó ekki átt við hina
gulu, svörtu eða rauðu kynflokka,
þeir haldast nokkurn veginn ó-
blandaðir. Frakkar og svo nátt-
úriega Gyðingar, halda líka fast
við sín þjóðerni, hvað hjónaband-
ið snertir.
immS'
■i
HON. JAMES A. R0BB FJÁR-
MÁLARÁÐHERRA DÁINN
Hann andaðist í Royal York
hotelinu í Toronto á mánudaginn
í þessari viku, hinn 11. nóvem-
ber. Hafði hann verið þar síðan
24. október. Kom hann til Toronto
þeirra erinda, að flytja ræðu, en
varð að hætta við það sökum las-
leika; og síðan 28. október hefir
hann Jegið all-þungt haldinn í
lungnabólgu. Var hann þó á góð-
um batavegi, og litu læknarnir svo
á, að hann væri ekki lengur í
hættu, en um háldegi á mánudag-
inn fékk hann slag og dó fjörum
klukkustundum síðar. Jarðarför-
in fer fram í dag, miðvikudag, í
Valleyfield, Quebec, þar sem hinn
látni ráðherra átti heima.
Hon. J. A. Robb vara sjötugur
að aldri. Fæddur 10. ágúst 1859
í grend við Huntingdon, P. Q.
Hann var bóndason og ólst upp á
bóndabæ, fór á ungum aldri að
gefa sig við iðnaði og viðskift-
um, og gerði það síðan alla æfi,
eða að minsta kosti þangað til
19121, að hann varð ráðherra. Mr.
Robb var fyrst kosinn á þing 1908
í Huntingdon kjördæminu og ávalt
endurkosinn síðan, við sex al-
mennar kosningar og tvær auka-
kosningar, 1921 og 1926.
Mr. Robb var viðskiftaráðherra
1021. Innflutningaráðherra 1923,
en fjármálaráðherra hefir hann
verið síðan 1925. Hafði' hann þó
þjónað því embætti all-lengi áður
í veikindum fyrirrennara síns,
Hon. W. S. Fielding. Er það sér-
stáklega síðan Mr. Robb tók við
fjármálaráðherra embættinu, að
hans miklu og góðu hæfileikar
hafa notið SÍn sem allra bezt í
þarfir þjóða^rinnar allrair. 'Þótti
hann jafnan leysa það vandasama
verk af hendi með afbrigðum vel
og viturlega.
Mrs. S. K. Hall, söngkonan víð-
kunna, hefir verið valin til þess
að syngja fyrir víðvarp Þjóð-
brautakerfisins — Canadian Na-
tional Railways — í Montreal, á
þriðjudagskveldið þann 19. yfir-
standandi mánaðar, frá klukkan 9
til 10 samkvæmt austanlands-
tíma, en frá 10 til 11 vestanlands.
Aðallega verða það íslenzk þjóð-
lög, er frúin syngur. Þeir, sem
hafa Radio á heimilum sínrm,
ættu ekki að sitja sig úr færi að
hlusta á Mrs. Hall við þetta tæki-
færi.
Frá Montreal fer Mrs. Hall til
New York og Washington, og
syngur fyrir víðvarp í þeim borg-
um báðum. Hún leggur af stað
austuý í dag, fimtudaginn þann
14. þ.m.
Eimskipafélagið
lætur byggja nýtt skip.
Það verður á stærð við Goða-
foss, og tilbúið í september næsta
ár. — |
Á síðasta aðalfundi Eimskipa-1
félags fslands, sem haldinn var í
júnímánuði í vor, var stjórn fé-
Iagsins veitt heimild til þess að
láta byggja nýtt skip.
Stjórn Eimskipafélagsins hefir
haft þetta mál með höndum und-
anfarið og fengið tilboð frá mörg-
um skipasmíðastöðvum. Á stjórn-
arfundi á þriðjudaginn var, var
samþykt að taka tilboði frá skipa-
smíðastöðinni í Friðrikshöfn.
Til þess að/ fá nánari vitneskju
um þetta mál, sneri Mgbl. sér til
formanns; stjórnar Eimskipafé-
lagsins, hr. Eggerts Claessen
bankastjóra, og fékk hjá honum
eftirfarandi upplýsingar:
— Stjórn Eimskipafél. hefir
samþykt að taka tilboði skipa-
smíðastöðvar Friðrikshafnar, seg-
ir E. Claessen. Þessi stöð er við-
urkend að vandvirkni, hefir smíð-
að mörg skip, m. a. fyrir Sam-
einaða gufuskipafélagið.
Hið nýja skip, skrokkurinn,
verður á stærð við Goðafoss, en
þó með hástafni (hvalbak) eins
og Brúarfoss.
Alt skipið neðan þilfars er ætl-
að fyrir vöruflutninga, og verður
því farmrúmið um 88 þús. ten.fet.
(farmrúm Goðamoss er nál. 72
þús. ten.fet, en þar er farþegarúm
neðan þilfars)^ Ofan þilfars verð-
ur faíþegarúm svipað og á Brúar-
fossi. Skipið verður sérstaklega
sterkbygt og frágangur allur mjög
vandaður. Hraði þess verður um
12 mílur á vöku; það brennir kol-
um. — Gert er ráð fyrir, að hið
nýja skip verði tilbúið í septem-
bermánuði næsta ár. Umsamið
kaupverð er 955 þús. danskar kr.
Til þess að standast útgjöld til
skipastöðvasmíðarinnar hefir
Eimskipafélagið trygt sér 700
þús. kr. lán með góðum kjörum i
Kaupmannahöfn. Lánið er til 10
ára og ársvextir aðeins 6%%, af-
föll 2
Emil Nielsen framkvæmdar-
stjóri fór utan með Islandi í gær,
til þess að gera fullnaðarsamn-
inga við skipasmíðastöðina.
Má það vera mikið gleðiefni, að
Eimskipafélagið hefir nú enn á
ný ráðist í að auka skipastól sinn.
Vonandi fylgir giftan þessu nýja
skipi og framtíðarstarfsemi fé-
lagsins. — Mgbl. 10. okt.
BRACKEN - STJ0RNIN í MANIT0BA
hefir ákveðið að sœma Island í tilefni af þúsund
ára afmœli Alþingis 1930, minnismerki úrbronsi,
af Hon. Thos. H. Johnson, fyrrum dómsmálaráð-
gjafa Manitobafylkis.
Þessari ráð'stöfun fylkisstjórnarinnar, hlýtur að
verða í hvívetna vel fagnað, eigi aðeins af fólki voru
vestan hafs, heldur og íslenzku þjóðinni í heild, því
, Thomas heitinn var einn af hennar mestu, og mætustu
sonum.
Það er á almanna vitorði, að Thomas heitinn John-
son, var einn hinn áhrifamesti stjórnmálamaður, er Mani-
tobafylki hefir nokkurn tíma átt, og var það því ekki nema
eðlilegt og sjálfsagt, að stjóm þessa fylkis hvarflaði fyrst
augum til minningarinnar um hann, er til þess kom, að
heiðra íslenzku þjóðina í sambandi við Alþingishátíðina
fyrirhuguðu.
Auk þess, sem stjórn Manitobafylkis sendir að sjálf-
sögðu erindreka heim, gat hún ekki viturlegar valið, en að
særna Island veglegu minnismerki, af þessum ágæta syni
lieima þjóðar vorrar og fylkisins.
Dagblöð Winnipegborgar, Manitoba Free Press, og
Winnipeg Tribune, er fluttu ofanskráða fregn síðastliðið
þriðjudagskveld, fóru bæði einkar lofsamlegum orðum um
minningu Thomasar heitins, sem eins af allra merkustu
stjórnmálamönnum, er nokkru sinni hafa komið við sögu
fylkisins.
LTmmæli Free Press eru á þessa leið:
“Brons-mvnd af hinum látna, dómsmálaráðgjafa
Manitoba-fylkis, Hon. Thomas H. Johnson, verður af-
lijúpuð á 1,000 ára afmælishátíð Alþingis á Islandi 1930.
Stjórn Manitoba-fylkis heiðrar Island með þessari
mynd, í viðurkenningarskyni fyrir hans nytsamlega skerf
í þroskaferli Islendinga í Manitoba.
“Hátíð sú, þar sem minnismerki þetta verður af-
hjúpað, fer fram í tvennu lagi, það er að segja: í liöfuð-
borg landsins, Reykjavík, sem og á Þingvöllum, þar sem
Alþingi var fyrst stefnt til funda 930.
Mrs. Hilliard Taylor, er hlotið hefir víðtæka viður-
kenningu beggja megin Atlantsála, hefir verið falið að
gera uppdráttinn að minnismerkinu. Er hún nú stödd í
Lundúnum um þessar mundir.
“Meðal minnismerkja þeirra í Winnipeg, er Mrs.
Taylor hefir gert uppdrætti að, má nefna stríðs-minn-
ismerkið á Broadwav, brjóstlíkan af Chief Peguis í Kil-
donan skemtigarðinum, og minningartöfluna af séra
Jóni heitnum Bjarnasyni, fyrrum presti Fyrstu lútersku
kirkju.
‘ ‘ Hon. Thomas H. Johnson var fæddur á Islandi,
árið 1870, en fluttist til Manitoba með foreldrum sínum
bam að aldri. Hann var fyrst kosinn á fylkisþing árið
1907, og átti þar sæti jafnan síðan, þar til hann dró sig í
hlé árið 1922. Gegndi hann fyrst ráðgjafaemibætti opin-
berra verka í stjóm þeirri, er Hon. T. C. Norris veitti
forystu, en síðar dómsmálaráðgjafa embætti.
“A Norðmanna liátíðinni miklu, sem haldin var í
Minneapolis og St. Paul 1927, sæmdi Noregskonungur,
Mr. Johnson orðu ólhfs hins helga.”
“Fáránlegur bæklingur
um Island”
Svo hljóðar fyrirsögn á grein,
sem birtist í Heimskringlu 6. þ.m.
Sver grein sú sig mjög í ætt til
less, sem einhliða er og öfga-
irungið. Ræðst höfundurinn með
illum látum og hamförum á nýút-
gefna auglýs/ngu Cunard félags-
ins í sambandi við hina svonefndu
‘heimför” 1930. Helzt virðist það
fyrir H-höfundi þessum vaka, að
stökkva heimferðarmálinu í marg-
falt verri illdeiur en áður, þó
flestum muni nú finnast, að nóg
sé komið af svo góðu.
Við að lesa ofanskráða grein,
)á lá við að eg færi að verða
æirrar skoðunar, að eitthvað væri
stór-bogið við þenna nýútgefna
bækling Cunard félagsins. Óhugs-
anlegt er, að neitt hefði auglýst
betur fyrirlestur þann, ’sem Mrs.
Thorstína Jackson Walters flutti
hér í borginni Minneapolis þann
9. þ. m. Mörgum mun hafa leikið
forvitni á að heyra með eigin eyr-
um allar þær rangfærslur og
bögumæli, er Heimskringlu höf-
undurinn tjáir sérstaklega ein-
kenna auglýsingar Cunard félags-
ins í seinni tíð.
Ur bænum
Frú Thorstína Jackson Walters,
lagði af stað suður í Bandaríki,
siðastliðið föstudagskvöld. Ætlaði
hún sér að flytja fyrirlestur um
ísland við háskólann í Chicago.
Hingað til borgarinnar er frúin
væntanleg fyrir lok þessarar viku.
Mrs. Katrín Kristín Thorar-
arinsson, andaðist að heimili
sínu, 250 Toronto St., hér í borg-
inni, á þriðjudagsmorguninn, í
þessari viku, hinn 12. þ. m. Verð-
ur hennar nánar getið síðar.
Þann 6. þ. m. voru gefin saman
í hjónaband, þau Mr. Guðmundur
Pétursson og Miss Guðný Sól-
mundsson, bæði frá Gimli. Séra
Bjðrn B. Jónsson, D. D,. fram-
kvæmdi hjónavígsluna, að heim-
ili sínu, 774 Victor St.
Kristinn (Guðmundsson) Good-
man, andaðist að heimili sínu,
765 Simcoe St. hér í borginni, á
sunnudaginn var, hinn 10. þ. m.,
eftir langavarandi heilsuleysi.
Hann var áttræður að aldri, fædd-
ur 18. okt. 1849 að Geitabergi í
Svínadal ,< Bórgarf jarðarsýslu
Var faðir hans Guðmundur ólafs-
son, sonur ólafs Péturssonar
skipasmiðs. Enn eru á lífi tveir
bræður Kristins sáluga, Ólafur í
Vancouver, B. C., og Guðmundur
í Reykjavík. Auk ekkju, Sigur-
bjargar Jónsdóttur, lætur hann
eftir sig þrjá syni, Gísla, að Oak
View, Man.; Kjartan, að Lundar,
Man., og Guðmund í Winnjpeg.
Einnig þrjár dætur: Guðrúnu,
gifta Jóni Sigurðssyni, Powell
River, B. C.; Thuríði, heima, og
Thórdísi, gifta A. J. Bonnar, Sas-
katoon, Sask.
Kristinn Goodman og kona hans
komu til þessa Iands 1884 og hafa
verið í Wjnnipeg svo að segja alt
af síðan. Var Kristinn sál. á alla
lund hinn vandaðasti maður. Um
hann má með sanni segja, að hann
vildi í engu vamm sitt vita, og
munu fáir menn eiga þann vitnis-
burð betur skilinn.
stórstOka DANA
hélt ársþing sitt í Hjöring á Jót-
landi 21. júlí og næstu daga. Fé-
lagatala í Danmörku er nú 5,370;
er það 51 færra en í fyrra. Und-
irstúkur eru nú taldar 140. Félag-
ar í unglinga- og barnastúkum
eru taldir 1476. Reglan er þannig
talsvert fámennari í Danmörku
heldur en hér á landi, þótt stúkna-
fjöldi sé þar nærri tvöfaldur á
við það sem hér er. Næsta ár
verður stórstúka Dana 50 ára og
eru hátíðahöld þá fyrirhuguð í
sambandi við þingið. En jafn-
framt var ákveðið að halda síðan
ekki Stórstúkuþing fyr en 1932.—
Templar í ág. 1929.
Fyrirlestur sinn flutti Mrs.
Walters í A. O. U. W. samkomu-
komusall borgarinnar, við ágæta
aðsókn. Var fyrirlesturinn vel
og áheyrilega fluttur, og sömu-
leiðis sýndar margar myndir frá
íslandi — og má geta þess, að
fyrsta myndin var af íslenzka fán-
anum, sem áhorfendur -fögnuðu
með lófaklappi. Mál sitt hóf Mra.
Walters með því, að skýra ítarlega
frá sögulegum tildrögum þúsund
ára þjóðhátíðar Íslands 1930; um
engar öfgar eða rangfærslur var
þar að ræða af hennar háifu. Hið
sama er að segja um fyrirlestur
hennar í heild sinni, allar lýsing-
ar hennar á ísl^ndi og íslenzkri
þjóð sannar og réttar, eins langt
og þær náðu. Myndirnar voru
skýrar og vel valdar og gáfti
glögga hugmynd um þær miklu
framfarir á öllum sviðum, sem átt
hafa sér stað á Islandi, siðan
fyrstu vesturflutningar hófust.
Gat Mrs. Walters Islandi hinn
mesta sæmdar orðstír við þetta
tækifæri, og þðkkum við Minnea-
polis-4slendingar henni kærlega
fyrir komuna.
iTilgangur H-höfundarins með
grein sinni, fer því að verða öll-
um augljós. Þau tíðkast breiðu
spjótin, nú á dögum! Um “orð-
hegurð” eða regurð er ekki hægt
að bregða höfundi þessum, hver
sem hann er! Tök á nútíðar ís-
lenzku mun hann kunna þolan
lega, þó ekki bindi hann bagga
sína sömu hnútum og þeir, sem
nú rita bezt íslenzku á íslandi. En
hann um það.
Eigi að setja okkur yngri Vestur-
íslendingum, sem aldrei höfum ís-
land séð, þau skilyrði, að ræktar-
hugur okkar í garð íslands og is-
lenzkrar þjóðar sé með öllu órétt-
lætanlegur, ef við höfum ekki
fylgst með þroskun íslenzkrar
tungu og erum ókunnugir öllum
staðháttum á ættjörðinni, þá um
leið er lagður sá þrándur í götu,
sem er lítt sigranlegur. Við, þeir
yngri, sem tilheyrum annari eða
þriðju kynslóð íslendinga hér í
Jandi, getum ef til vill gert okkur
skiljanlega á íslenzku og berum
hlýjan hug til lands og feðra og
mæðra — lengra komumst við"
ekki sem heild. Til hvers voru af-
ar og ömmur, feður og mæður, að
kenna okkur eftir föngum “ást-
kæra, ylhýra málið” og segja okk-
ur sögur frá vöggulandi sínu, úr
því svo er komið? Látur höfund
ofannefndrar greinar hafa fyrir
að svara því.
Þjóðhátið íslands næsta ár
sækja þeir, sem fæddir eru og
uppaldir á fslandi og sem knúðir
eru af nærri því óumflýjanlegum
öflum að vitja vöggulandsins við
þetta hátíðlega tækifæri. Sam-
fara þeim verða vonandi ekki svo
fáir af þeim yngri, sem ættlandið
forna sjá nú í fyrsta sinn, sér til
ógleymanlegrar gleði. Hvort er
stærri eða róttækari sigur fyrir
ísland: heimkoma hinna fyr-
nefndu eða síðarnefndu?
O. T. Johnson.
Minneapolis, 10. nóv. 1929.
TILKYNNING
Hér með tilkynnist, að þann 5.
nóvember 1929, lagði eg niður ætt-
arnafnið “Sumarliðason” og tók
upp í þess stað viðurnefnið
“Summers”. Eg geng því hér eft-
ir undir nafninu
Leifur Eiríksson Summers.
STCDENTAR
íslenzka fetúdentafélagið heldur
fyrsta fund sinn á árinu í fundar-
sal Sambandskirkju, næsta föstu-
dagskveld. Fyrsta og aðal atriðið
á skemtiskránni verður kappræða,
sem byrjar stundvislega klukkan
átta. Efni kappræðunnar verður:
“Resolved, that the education of
men and women in separate col-
leges is preferable to co-educa-
tion. Með jákvæðu hliðinni tala
þau Franklin Gillies og Ethel
Bergman, en með þeirri neikvæðu
Edward Magnusson og Mabel
Reykdal. — Óskað er eftir, að all-
ir íslenzkir stúdentar í Winnipeg
sæki þennan fund.
FRÁ ISLANDl
Reykjavík, 9. okt. 1929.
50 heitar laugar í nánd við
Reykjavík, segir “Aalborgs Amts-
tidende” að ríkisstjórnin hérna
hafi keypt nýlega , og hjá einni
af þessum laugum sé nú verið að
reisa nýtízku berklaveigishæli
fyrir 50 sjúklinga. Nokkrar aðr-
ar laugar eigi að nota til þess að
hita upp opinberar byggingar í
Reykjavík, þar á meðal stórt
ferðamannahótel, sem rikisstjórn
og bæjarstjórn býggi í samein-
ingu. — Mgbl.
En óhræddir mega þeir Austur-
íslendingar vera, sem vestur-ís-
lenzku blöðin lesa, að umræddur
auglýsinga bæklingur Cunard fé-
lagsins, veldur engu hneyksli hér
í álfu. Eg vil ekki halda því fram,
að Cleft of All Men” sé góð þýð-
ing á Almannagjá, en engan veg-
inn mun sú þýðing vekja mikjð
umtal eða hneyksli hérlendis.
Forneskjuleg staðarheiti eru til
hér í álfu, sem bókstaflega þýdd
á önnur mál, væru afkáraleg
mjög. T. d. “iMedicine Hat”,
“Winnipeg”, "Athabasca Land-
ing”(!) o. fl. o. fl. En tildrög
staðanafna í fortíðinni eru oft ó-
þekt og lítt skiljanleg, og engir
gerasé r rellu úr öðru eins. Hitt
varðar meiru, að þessi auglýsing
Cunard skipaélagsins vekur
áreiðanlega eftirtekt margra, og
ekki svo fárra, sem sækja þjóðhá-
tíð íslands næsta ár — og þá er
öllu borgið.
Margt hefir verið ritað og rætt
um viðhald íslenzkunnar hér
vestra, og félagsleg samtök hafa
verið stofnuð með þeim ásetningi
að stuðla að öðru eins. En að
dæma af anda í grein þessa
Heimskringlu-höfundar, þá væri
heppilegast að botninn væri sem
fyrst sleginn í alla slíka viðleitni.
Islenzkt silfurbrúðkaup
haldið í Edmonton
1 sambandi við 25 ára giftingar-
afmæli okkar 26. okt., var okkur
haldið silfurbrúðkaup hér í Ed-
monton. Fyrir því stóðu Mr. og
Mrs. J. Jóhannsson og Mr. og Mrs.
T. Johnson. Var þetta samsæti
hið rausnarlegasta í alla staði,
bæði hvað veitingar og gjafir
snerti.
Með þessari virðingu, sýndu
Islendingar hér sem annars stað-
ar, að þeir eru sannir vinir og láta
ekkert til sparað, að alt sé upp á
það fullkomnasta, sem þeir taka
að sér að gjöra.
Jafnframt viljum við viðurkenna
og þakka fyrir vandaðan og fagr-
an silur borðbúnað, sem okkur
var afhentur við þetta tækifæri
frá Mr. og Mrs. Th. Swanson,
Gimli, Man., foreldrum brúðgum-
ans og systkinum hans í Winni-
peg, og svo líkp frá skyldfólki
brúðurinnar í Winnipeg, Mr. og
Mrs. J. A. Blöndal, Láru Blöndal
og Mr. og Mrs. Teódór Blöndal.
Fyrir allan þennan vinarhug,
sæmd og rausn, segjum við með
einum rómi: hjartans þakkir til
allra þeirra, sem tóku þátt i þess-
ari gleðistund með okkur.
Mr. og Mrs. S. Swanson,
Edmonton, Alberta.