Lögberg - 14.08.1930, Qupperneq 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 14. AGÚST 1930.
Bls. 5.
Bayard Taylor
Eftir Richard Beck.
Fáir menn eru íslandi þarfari
heldur en þeir, sem kallast geta út-
vcrðir islcnzkrar menningar—menn,
er láta sér ant um það aft útbreiða
meðal fjarlægra þjóða sanna þekk-
ingu á landi voru og þjóð, lifi hennar
og sögu. Vér höfum borið gæfu
til að eignast marga slíka menn með-
al andlegra höfðingja enskumæl-
andi. Skyldu nöfn þeirra gulli rituð
í minnisbók vorri. í hópi þessara
velunnara vorra skipar Bayard Tay-
lor ekki lægsta sessinn. Var það
stórhapp íslandi, að hann sótti þjóð-
hátíðina 1874. Að þetta er eigi sagt
út i bláinn mun ljóst, er ferð hans
hingað til lands verður rædd nokkru
nánar síðar í ritgerð þessari. Mak-
uppáhaldsmenn. Er fregnirnar um
dauða Byrons bárust til Englands,
leitaði Tennyson, er þá var fimtán
ára unglingur, hælis i einmana dal-
verpi og skar i raunum sínum á klett
nokkurn orðin: “Byron er dáinn.”
Svipað var um sveininn Taylor. Sjö
ára gamall harmaði hann sárt dauða
þeirra Goethes og Scotts. Lestrar-
fíkn Taylors og óbeit hans á bænda-
vinnu féllu eigi í frjóan akur hjá
karli föður-hans. Hefir hann má-
ske verið trúaður á þá kenningu, að
bókvitið yrði ekki látið í askana. En
móðir Taylors hlífði honum tíðum
við erfiðisvinnu með því að fela hon-
um létt störf heima við.
Taylor var að miklu leyti maður
sjálfmentaður. I æsku naut hann
aðeins barna- og unglingaskólament-
unar. En hann bætti það upp'með
legt hefði það því verið, að íslend- m'k'um lcstri. 11 jálpaði það til, aö
ingar hefðu minst hans að einhverju hann var bæði ílugnæmur og stál-
á hundrað ára afmæli hans 1925 ; en m'nnuSur- Eftirtektarvert er það,
úr því svo varð eigi, þá á vel við að að lieSar a ynSr' árum hneigðist
gera það nú á voru mikla hátiðarári. hann mes^ að lcstri Ijóða og ferða-
Enda er nafn Taylors tengt við önn- saSna en um smaskonar efni reit
ur merkustu timamótin í sögu þjóð- hann s"'har hinar beztu bækur sínar.
ar vorrar—þúsund ára afmæli bygð- Honiini óx ungum löngun til rann-
ar Islands. 1 sóhna °g ferðalaga. Fyrstu ritgerö-
Einn af æfisöguriturum Taylors ir hans voru ■>"s'ngar a fjarlægum
byrjar formála sinn með þeirri yfir-
lýsingu, að líf skáldsins hafi verið
svo margþætt og innihaldsríkt, aö
upptalning ein saman af störfum
hans myndi fylla bækling. Og um-
mæli þessi eru fjarri því að vera
ýkjur. Þó Taylor dæi tiltölulega
ungur—ekki hálf sextugur—þá af-
rekaði hann miklu meira en flestir,
er áttræðis-aldri ná. Eitt dæmi þess
að líf manns skyldi reiknað í dáðúm
en eigi árum. Er því bert, að lífs-
saga þessa milka athafnamanns
veÆur eigi til hlítar rakin í tiltölu-
lega stuttri tímaritsgrein. Hér mun
heldur engin tilraun gerð til þess að
þræða öll fótspor hans. Athygli les-
endanna kýs eg fremur aö beína að
því í lífi Taylors og störfum, er helzt
varpar ljósi á manninn sjálfan, skap-
gerð hans og atgjörvi.
James Bayard Taylor—svo hét
hannHullu nafni—var fæddur að
Kennett Square i Shester County í
Pennsylvaníu-ríki 11. janúar 1825.
Lífssaga hans er saga langrar bar-
áttu. Það var líkt um hann og marg-
an æfintýrasveininn, hann vann sér
frama og frægð eftir langa göngu á
þyrnibraut margvíslegra örðugleika.
Hann var bóndason, þýzkrar og
enskrar ættar. Voru foreldrar hans
kvekarar, og ólst hann upp í and-
rúmslofti þeirrar trúar. Verður vart
sagt, að það umhverfi væri vænlegt
til þroskunar upprennandi skáldi.
Kvekarar leggja sem sé áherzlu á
það að bæla niður imyndunarafl og
geðshræringar manna. Skjótt bar á
gáfum hjá Taylor. Fjögra ára gam-
all læröi hann að lesa og gerðist þeg-
ar bókhneigður mjög. Snemma
vaknaði einnig skáldið í honuni. Siö
ára að aldri byrjaði hann að yrkja,
og skáldin voru þegar í æsku hans
stöðum og söguríkum. Gerðu skóla-
bræður hans skop að honum fyrir
þessa drauma hans um ferðir í fram-
andi lönd, en hann lét það lítt á sig
fá. Þarf ekki annað en lesa æsku-
minningar Taylors í bókinni At
Homc and Abroad ('Heima og er-
lendis) til þess að sannfærast um, að
útþráin var óvenjurík í eðli hans.
Að loknu unglingaskóla-námi
(1842) gerðist Taylor prentnemi í
West Chester bæ. Var þar eigi með
öllu snautt menningar. Fremur
hneigðist þó hugur bæjarbúa að vís-
indum en bókmentum. Hinu lilut-
ræna var skipað skör hærra en hinu
hugræna, efni ofar anda. Sæmileg
bókasöfn voru í bænum, og fáerði
Taylor sér þau vel í nyt. Hélt hann
jafnframt áfram tungumálanámi
sinu, einkanlega lagði hann nú stund
á spönsku og þýzku. Asarnt einum
skólabræðra sinna stofnaði hann fé-
lagsskap, er gekst fyrir upplestrum
og sýning leikrita. Jafnframt fékst
hann við ljóðagerð, og nokkur kvæði
hans höfðu þegar birst á prenti.
Vöktu þau athygli ritstjórans Rufus
W. Griswold á höfundinum, en hinn
fyrnefndi hafði um þær mundir gef-
ið út höfuðrit þeirra tíma um ame-
rísk skáld og amerískan skáldskap.
\'ar hann því áhrifamikill i bók
mentaheiminúm. Fyrir hvatning frá
Griswold réðist Taylor í að gefa út
fyrstu bók sina Ximena, safn fimtán
kvæða, í febrúar 1844. Var það í
þá daga óvenjulegri atburður en nú
gerist, aö nitján ára unglingur gæfi
út kvæðabók. . Er bók þessi sem
vænta má ungæðisleg og ófrumleg.
Þó urðu þessi gölluðu æskuljóð til
þess að vekja eftirtekt á höfundin-
um og afla hönum nokkurra vin-
sækla.
Ekki var það heldur frægðarþrá
ein, sem kom Taylor til að láta
prenta bókina. Annað markmið
hafði hann fyrir augum. Fjarlæg
lönd heilluöu hann með vaxandi
seiðmagni. Hann fann sárt til skorts
á hollu andrúmslofti heima fyrir.
Ætti hann eigi að kyrkja hið bezta
í sjálfum sér, varð hann að leita
anda sínum næringar annarsstaðar.
En hann skorti f járafla til utanfarar.
í þeirri von að honum kynni að
græðast eitthvað á útgáfunni, lét
hann prenta ljóðakver sitt. Vonir
hans brugðust heldur eigi með öllu.
Og með þeirri litlu f járupphæð, sem
bókin gaf í arð, ásamt smáupphæð,
seni tímarita-útgefendur í Philadel-
phíu borguðu honum fyrirfram fyr-
ir væntanleg ritstörf, lagði Taylor af
stað ásamt tveim félögum í fyrstu
Evrópu- og utanför sína.. Um
tveggja ára skeið ferðaðist Taylor
nú fótgangandi urn Norðurálfu.
Kynti hann sér kappsamlega sögu
þjóðanna og menningu, í sveitum og
borgum, á Iistasöfnum sem á stræt-
um úti. Lét hann enga örðugleika
hamla sér braut, hvorki fjárskort né
hungur, en varð þó að þola hvort-
tvcggja i rikum mæli. Þýzka skáld-
ið Berthold Auerbach komst svo að
oiði utn Taylor, að hann hefði
fæddur verið í hinum nýja heimi
(Ameríku), en hefði þroskast í hin-
um gamla éEvrópu). Er þaö rétt
athugað. í raun og veru var þetta
ferðalag Taylors hvorki meira né
niinna en háskólaganga hans, það
bætti upp mentunarskortinn heima
fyrir, opnaði honum nýja heima. Og
hann teigaði djúpt af þessum lindum
fræðslu og fegurðar. Hann sneri
heim aftur með tómar hendur fjár,
en með andlega auðlegð. Margt
harðæri hafði hann orðið að þola,
en ábatann gat hann eigi í tölum
reiknað. Og hin mörgu ferðalög
Taylors voru ólítill þáttur í mentun
hans. Hann tíindi epli þekkingar-
innar beint af sjálfu lifsins tré.
Og hann varð víðfrægastur sem
ferðalangur, þó honum væri eigi
sérlega um þá frægð gefið. Hann
var eflaust langförlastur allra sam-
tíðarmanna sinna amerískra. Hann
lagði að kalla má land hvert undir
fót. Um Evrópu þvera og endilanga
lágu spor hans, um Asíu og um mik-
inn hluta Afríku, að ógleymdum
ferðum hans fram og aftur um
Norður-Ameríku. Hann gaf út
ellefu ferðasögur, flestar stræðar
bækur, voru þær víðlesnar mjög.
Hin fyrsta þeirra, Views Afoot
(1846), er lýsti ofannefndri ferð
skáldsins um Evrópu, kom út tutt-
ugu sinnum á tíu árum. Og enn
munu ferðabækur hans nokkuð
lesnar. Taylor var gæddur blaða-
mensku hæfileikum, fréttaritari á-
gætur. Skömmu eftir að hann kom
úr Norðurálfuför sinni, bauð
Horace Greenley, er þá var merk-
astur og áhrifamestur ritstjóri í
Bandarikjunum, Taylor starf við
merkisblað sitt, “Tribune.” Var hinn sá, sem ann ljóðrænni fegurð, finn-
m
Hér eru nokkrar bendingar sem gera verkið þægilegra
og hagnaðinn meiri
I TIMI TIL AÐ SJÖÐA NIÐUR 1
B
0
n
0
n
o
n
0
n
0
n
£
n
0
n
0
n
0
n
0
n
0
n
0
Ring top sealers'—Litlir, 90c- dús.;
meðallags, -1.10 dús.; stórir, $1.55 dús.
Spring top sealers—Litlir, $1.35 dús.;
meðallags, $1.65 dús.; stórir, $2.15 dús.
Rubber hringnir, 7c. pakkinn.
Málm hringir, 20c. dús.
iGlas lok, 20c. dús.
Mason lok, 50c- dús.
Jelly krúsir, 6c. dús.
Hálfs gallons krukkur
15c. hver.
fyrir pickles,
9
ð
9
0
9
0
9
0
9
0
9
K
■■ t
9
0
9
0
9
0
9
0
9
0
9
_______________________________|
Gallon krukkur fyrir picklel, 20c. hv.
í1imm gall. krukkur, $1.00 hver.
Grind, sem er mátuleg fyrir þvotta-
pott. Gerð fyrir 8 könnur, 35c.
Niðursuðu katlar, aluminum og gran-
ite, ýmsar stærðir, $1.20 til $2.60.
Stór sigti, til að þvo ávexti, af ýmsi
gerð, 50c til 65c.
Ahald til að festa lokin á krukkumar,
15c og 25c-
Sigti, sem sem nota má á hvaða ketil
sem er, $1.50.
Blanching baskets, 25c.
Jar filler (enamel), 35c.
Ilomeware deildin, þriðja gólfi, Portage
Prentaðir miðar með á- Waxed Paper, Bradshaw’s, Litaður hillu pappír, 4 yds
vaxta nafni, 144 í bók, 3 fyrir 25c. 1 pd. vafið upp, 50c. lengdin, tvöföld, 15c. Hillu pappír, sem hægt»er
Skrautlegir miðar, 25 í Doilies fyrir Jelly krukkur. að þvo, 25 fet, 30c.
kassa, lOc. Einfaldir miðar, með lími lOc. pakkinn. Litaður Border Paper, 4 yards, lOc.
annars vegar, 100 í kassa, 2 fyrir 25c. Hvítur pappír fyrir hillur, 10 arkir 25c. —Ritfanga deildin á fyrsta gólfi í suðurenda.
T. EATON C
o
LIMITED
síðarnefndi eftir það við útgáfu
blaðs þessa riðinn að einhverju leyti
alt til dauðadags. Mun óhætt mega
segja, að hann hafi verið einn af
afkastamestu starfsmönnum blaðs-
ins og fjölhæfustu. Ritaði hann, ef
þörf gerðist, hvað sem fyrir varð:
ritstjórnargreinir, bókafregnir eða
fréttagreinir. Og sem sendimaður
“Tribune” fór Taylor i margar ferð-
ir sínar t. d. íslandsförina, sem enn
mun nánar sagt verða. Voru og
margar ferðasögur hans fyrst samd-
ar sem bréf til blaðs þessa. Biðu
lesendur þeirra með óþreyju, margt
gerðist sem sé frásagnavert og æfin-
týralegt í ferðum Taylors. I sög-
um hans er einnig hvarvetna sýn
dirfska hans og þrautseigja. Aðal-
kostir ferðabóka hans eru hinar
sönnu lýsingar á þjóðlífi og lands-
lagi. Hann ritar f jörlega og skemti-
lega um það, sem fyrir augun bar.
Koma hér fram fréttaritarahæfileik-
ar hans. Honum fanst “lifandi
Arabi’’ skemtilegri og merkilegri til
frásagnar, heldur en “dauður
Faraó,” að eg noti orð eins æfisögu-
ritara skáldsins. Því verður vart
neitað, að hann var eigi ávalt að
sama skapi djúpsær í lýsingum sín-
um. En að stíl eru ferðasögur hans
uppgerðarlausar og gagnorðar, lipr-
ar og lifandi.
Ferðir Taylors og ferðasögur öfl-
uðu honum feikilegrar lýðhylli.
Nafn hans var á hvers manns vör-
um. Og almenningsálitið sveipaði
hann dýrðarblæju rómantísks ridd-
araskapar. Menn voru forvitnir að
sjá og heyra ferðalang þenna, er
kannað hafði kynjaströnd Austur-
og Suðurálfu. Á þeim tíma er
Taylor kom heim úr ferðum sínum
um Suður-Evrópu og Austurlönd
(1854J voru alþýðufyrirlestrar í
miklum metum í Bandaríkjum.
Voru þeir arðvænleg atvinna þeim,
er vald höfðu yfjr hinu talaða orði,
og merkilegt umtalsefni. En Taylor
kunni frá mörgu nýstárlegu að
segja. Ferðaðist hann nú í mörg ár
öðru hvoru víða um land í fyrirlestr-
ahöldum. V’arð hann afarvinsæll,
enda var hann, að sögn þeirra, er
til þektu, ágætur fyrirlesari. Hann
flutti mál sitt blátt áfram, en djarf-
lega og lipurlega, lýsti með glögg-
um litum löndum þeim og þjóðum
er hann hafði kynst. Komst merkur
maður svo að orði, að'Bayard Tay-
lor hefði verið bezti landslags-málari
i oröum, sem hann hefði þekt. Fyrir-
lestra flutti Taylor svo hundruðum
skifti, en þrátt fyrir það, og þrátt
fyrir vinsældir hans sem fyrirlesara,
er svo að sjá sem honum hafi aldrei
verulega geðjast að því starfi.
Fyrirlestrahöldin voru heldur eigi
nema hjáverk Taylors, ritstörfin
voru aðalstörf hans. Á því sviði
var hann mjög mikilvirkur. En það
sem einkendi líf hans alt, var hin
furðulega fjölhæfni hans. Hann
gat sér frægð sem hugrakkur og úr-
ræðagóður ferðamaður, sem frétta-
ritari, sem blaðamaður og sem fyrir-
lesari. Að hann átti einnig ýmsa
hæfileika stjórnvitringsins, sýndu
störf hans sem sendiherra í Rúss-
landi og Þýzkalandi. En bezt gætir
þó fjölhæfni Taylors í bókmenta-
starfi hans. Auk hinna mörgu ferða-
sagna sinna skráði hann fjórar
skáldsögur, allmargar smásögur,
sögu I'ýzkalands, tvö bindi ritgerða
um bókmentaleg efni, alfræðibók
um ferðalög, enska þýðingu á
"Faust” Goethes og þrettán bindi
kvæða. Er það enn gleggri vottur
um fjölhæfni skáldsins, að ljóð hans
eru afarmargbreytt að efni og formi.
Þar eru lýrisk kvæði, sagna-ljóð,
hjarðljóð, dramatisk æfintýri og
ljóðleikir, auk annara. Eðlilega eru
rit þessi misjöfn að listgildi, enda
eru mörg þeirra nú lítt lesin eða alls
eigi. Tíminn er harður dómari og
þekkir engan mannamun. öllu
hismiskendu í listum eða bókment-
um varpar hann fyr eða síðar í hyl
gleymskunnar.
Skáldsögur Taylors, þótt víðlesn-
ar væru á sinni tíð, eru nú fáum
kunnar. Góða dóma hlutu þó sum-
ar þeirra hjá gagnrýnendum beggja
megin Atlantshafs, og að minsta
kosti ein þeirra var þýdd á erlend
tungumál. Hið bezta þeirra er ef-
laust Thc Story of Kennett.(1866),
glögg lýsing á sveitalífi í Pnnsyl-
vaníu, en þar var höfundurinn þaul-
kunnugur. Landslagsmyndirnar eru
liauðgar og sumar persónurnar heil-
steyptar og lifandi.
En heitasta löngun Taylors var
þó sú að vinna sér varanlega frægð
sem ljóðskáld. Er mælt, að ekkert
hafi glatt hann meira en það, að ís-
lendingar kölluðu hann “ameríska
skáldið.” Ferðafrægð sína og blaða-
mensku taldi hann létta á metum,
sama var um lýðhylli hans sem fyr-
irlesara. Inst í hjarta sínu þráði
hann það eitt að hljóta sess í höll
Braga. Með skáldum kaus hann að
teljast, hann trúði því, að hann væri
skáld, og í skálda hóp naut liann sín
bezt. Víst er um það, að hann mis-
skildi eigi með öllu köllun Sina. Að
hann var sannri og verulegri skáld-
gáfu gæddur, sézt t. d. í Pocms of
thc Orient (AusturlandaljóðumJ. Erlj
1 þar að finna beztu ljóð hans. Hver I
ur unað í þessum kvæðum. Fer þar
saman hugarflug og formfegurð.
Meðal þeirra er hinn snjalli og til-
finningaþrungni “Bedouin Song’’
(Bedúína-söngur ), er vissulega ber
mark bókmentalegs ódauðleika.
Fleira snildarkvæða, sem lifa munu
í amerískum bókmentum, er í ljóða-
safni þessu. Kvæði Taylors eru
yfirleitt fáguð og hljómmikil, en
stundum er þó málskrúðið úr hófi
fram. Skáldið varð á yngri árum
fyrir þungri sorg,—misti fyrri konu
sína, er þau voru nýgift, er því und-
irtónn harma i ýmsum kvæðum hans.
í hinum síðari ljóðum sínum sneri
hann sér mjög að heimspekilegum
og siðferðilegum efnum. Eru þau
alvöruþrungin og auðug ag göfug-
um hugsunum. Skáldskapurinn var
Taylor sá helgidómur, er eigi mátti
saurga með neinu lágu eða hégóm-
legu . Fyrir þá sök beitti hann ör-
sjaldan kýmni sinni í ljóði. Enda
má segja, að í kvæðum Taylors birt-
ist oss glegst skapgerð hans og hug-
arfar. Þar var hjarta hans alt. I
ljóðunum kynnumst vér andans
f jöri hans og hógværð og trygð hans.
Hann var trúr sjálfum sér og vinum
sínum. f stuttu máli: öll aðalein-
kenni skáldsins eru mótuð í ljóð
hans. En öllum ber saman um sál-
argöfgi hans, um það eru orð skáld-
bræðra hans hinn órækasti vottur.
(Niðurlag í næsta blaði.)
staklingar, sem koma til að
skemta vistmönnum.
Þessi síðasta heimsókn tókst á-
gætlega, veður var gott og allir
skemtu sér vel. Eftir að allir
höfðu drukkið og borðað si!g sadda
af góðgæti því, sem konurnar
báru á borð fyrir vistmenn, og
aðra gesti, fóru allir inn i sam-
komusal heimilisins. Mrs. B. B.
Jónsson ávarpaði fólkið með
nokkrum velvöldum orðum, og gat
þess, að í þetta sinn hefði kven-
íélagið enga skrifaða skemtiskrá
að undanteknu því, að hin góð-
kunna sönlgkona, og vinkona
gamla fólksins á Betel, Mrs. J.
Thorsteinson frá Wynyard, hefði
lofast til að syngja nokkra ein-
söngva.
Mrs. Jónsson bað alla að syngja
íslenzka þjóðsöngva, en óskaði
eftir, að vistmenn vildu skemta
hárri brekku, rétt fyrir ofan Ak-
ureyrar kaupstað, og heitir að
Eyrarlandi. Sá sem hefir komið
þangað og horft yfir bæinn, út á
f jörðinn og yfir bygðina til beggja
hliða, mun seint gleyma þvi út-
sýni. Frá þessum stað lagði eg
fimtán ára gömul í sjálfsstjórn-
arferð út á tímans haf. Farar-
tækin reyndust góð, skipið nýtt
og traust og föruneytið: trú o!g
von. Með þetta fengið lagði eg
út á lífsins sjó, sem allur sýndist
sléttur og gljáfagur. En ekki
hafði eg haldið lengi áfram, er
eg varð vör við ónota kippi og
titring á fley.inu; datt mér þá i
hug hið fornkveðna: “Hægt í
logni hreyfir sig, sú hin kalda
undiralda, vert því ætíð var um
þig.” Enda leið ekki á löngu, þar
til þrjár fjallháar brimöldur risu
új marar djúpi og steyptu sér yf-
gestunum, með því að segja eitt ! ir bátinn, en færðu hann þó ekki
hvað af sinni lífsreynslu; þessi j í kaf. En er eg fór að litast um,
var vel tekið og nokkrar konur;sá eg að trú og von höfðu skolast
tóku til máls. Ein þassara kvennaj fyrir borð, og eg sat ein eftir með
flutti erindi, sem hún leyfði að; býsna sterka stjórnartauma í
láta prenta, og hér fer á eftir. —
Allar þessar öldruðu konur töl
og létu í ljós þakklæti
allra vina gamalmenn
Dánarfregn.
Látinn er á heilsuhælinu i Nin
ette, Man., þann 6. ág., eftir átta
mánaða dvöl þar, ungur maður,
Björgvin O. Anderson, frá River-
ton. Hann var sonur hjónanna
Ólafs (Árnasonar)i Anderson og
Sólrúnar konu hans Árnadóttur;
eru þau hjón ættuð af Austur-
landi, en bjuggu um lanlgt skeið á
Gilsá, í grend við Riverton. Hinn
látni ungi maður var að dómi
kunnugra efnilegur maður, er því
að honum mannskaði, og harmur
öldruðum og þreyttum foreldrum,
við fráfall yngsta barnsins. Hann
var jarðsunlginn þann 9. ág. Fór
fyrst fram kveðjuathöfn á heimili
Sveinjarnar bróður hins látna
manns, en síðar kveðjuorð flutt í
Geysiskirkju. S. Ó.
Frá Betel
uðu vel
sitt til
anna.
Mr. L. Árnason, vistmaður á
Betel, hafði lofað að tala fyrir
hönd heimamanna, en hann var
lasinn og gat ekki efnt loforð sitt.
Klukkan 7 e. h. lö!gðu hinir góðu
gestir á stað heimleiðis, og fylgdu
þeim blessunaróskir alls fólksins
á Betel.
Viðstaddur.
Ávarp til kvenfélags Fyrsta lút-
erska safnaðar í Winnipeg.
Heiðruðu kvenfélagskonur!
höndum.
Brnjólfur Skálholts biskup
sagði eitt sinn: “Þrjár eru jafn-
an óhappa-öldur.” Við þetta gamla
spakmæli styrktist e!g. Hélt, að
nú mundi Ægir hafa teflt sinn
leik; en eg átti eftir að verða al-
gjðrt mát í þeim viðskiftum, því
eftir lítinn tíma hrökk stýrið upp
og þá varð að eins einn kostur, en
það var: að leggja til drifs og láta
nú reka fyrir vindi og sjó.
Ekki veit eg, hvað íslenzku sjó-
garparnir hefðu gjort; en eg vissi
hvað eg gjörði, eg lagði mig út af
og sofnaði, og mig dreymdi, að
eg þóttist vera á langri ferð um
úfinn sjó, viða blöstu við sól-
bjartar strendur, en hver vík svo
Kvenfélag Fyrsta lút. safnaðar
í Winnipeg heimsótti gömlu börn-
in á Betel 23. júlí s. 1., og flutti
með sér allskonar veitingar, eins
Hjartanlega velkomnar hingað þakin brimi og boðum, að engin
í dag. Þið sjáið nú, að ’hér sitjumj leið var til landgöngu; en alt í
við, gamla lólkið, í þéttum röð- einu rendi báturinn upp í þurran
um, til að neyta og njóta af ykkar| sand. Þreytt og lúin gekk eg á
örlátu höndum. En þið sjáið ekki land til að hvíla mig. Komu þá
eins vel, hve barmafull hjörtu til mín tvær konur, réttu mér
okkar eru af þakklæti fyrir veitt-j hendur sínar og buðu mig vel-
ar velgjörðir, af því við getum komna. Eg vildi láta í ljós þakk-
ekki búið það í þann búning, sem læti mitt, en jþær svöruðu: “Ekki
við vildum. Það er líka sumt okkur, en líttu í kring um þig”,
þakklæti ofurlítið sársauka kent, og alt í einu sá eg stóra hópa af
því allir vita: að sælla er að gefa fólki, og frá hverjum hóp sá eg
en þiggja. En
þeim þreytta.
Á þessari stundu get e'g
stilt mig um að skreppa heim
góð er hvíldin liggja silfurtæra strauma, sem
j allir runnu í eina heild inn í stóra
ekki byggingu, sem nálægt okkur stóð.
Þá sögðu konurnar: “Af þessum
stóð vagga vor, á vorri feðra
grund”, og einnig hvað eitt ís
lenzka skáldið okkkar kvað: “Ás-j
til vill er Lesendum Lögbergs far-
ið að leiðast þessi þakkarávörp
l’rá Betel, en við getum ekki á
annan hátt látið almenning vita,
hvað mikils virði allar heimsókn-
ir eru fyrir alla, sem á gamal-
mennaheimilinu búa. Hver héim-
sókn skilur eftir glaðar endur-
minningar og innilegt þakklæti íj og uppalin á einum fegursta blett
hjörtum fólksins, hvort heldur að inum við Eyjafjörð. Heimili for
það eru margmenn félög eða ein- eldra minna stóð og stendur enn á
og öll kvenfélög ávalt gjöra. EfJ gamla landið, “þar sem að fyrstj lindu máttu drekka, því þú ert nú
komin að Betel gamla fólksins,” og
eg vaknaði.
Að endingu langar mig til að
byrgi, prýðin vors prúða lands 1 flytja ykkur þúsundfalt þakklæti
perlan við straumanna festi”, og frá okkur öllum, fyrir það, sem
enn einn kvað: “Eyjafjörður finst þið hafið gjört, fyrir það sem þið
oss er fegurst bygð á landi hér.”; eruð að gjöra í dag, og fyrir alt,
Eg er svo heppin, að vera fædd sem þið kunnið að gjöra í ná-
lægri tíð.
Guð blessi ykkur allar.
Helga Þórðardóttir.
0.
n
BANFIELP’S
AUGUST-FURNITIIRE-SAIE
SHOWS REMARKABLE SAVINGS
9
0
9
0
9
.0
9
Solid Walnut Gate-Leg Extension Table Beautlful Fancy Table iu a rich brown finish, very attractive Q Q (1 fl (lesijtn....jSpiH-iaI $d«/iUU For $39. Fancy Dinner Sets An imported fl7-piece Diirner Service, L neat shapes and well finished. The | pattern is similar to the famous I Crown Derhy. Resular d'Oft AA 1 »57.50. Special JpOS.UU ^
COIjORKD CANE SUITE 1 Coniprisinjí: larjfe Settee ancl Two 1 Cliairs to match. Interwoven eolors, red and Rreen. Rcj;ular 1 SC55.00. Special. { $39.00 LIBRARY SUITES Twelve only seven-piece library suites. constructefl of oak and upholstercd in a soihI quality of nrt <rnft leathcr. Speclal Salc Rrice, $39.00 Large Dressers j Bcautiful Walnut Drcsscrs. Choicc { of thrce dcsÍKns with larRc Brit- J isli plate mirrors. Only six to j sell at this sacrifice pricc. Special. 1 $39.00 j
Bedroom Outfit 1 Walnut finish three-drawer dresser, neat and at- tractive in design, witli brown walnut flnish panel bed, all metal spring, felt mattress, and palr of 1 featlier pillows, six pieces. Special, | $39.0o Kroehler Divanettes Heavy fumed oak frame upholstered in hrowu 1 Spanish loatherette. Complete with roRUlatlon | Kroelder niattrcss. Conceals all iKHldíhs when folded. Speeial, $39.00
OAK China Cabinets 1 A Kplendhl design in n j sliadcd Old KnglÍNh finish, | single door, with a drawer. k Kegnlar $51.50. Speeial— í $39.00 rTin A 1\FS ITtJ Your old furniture to apply on AXvl new at Special August I*riees. m™c™c!k. Phone 86 667 Kitchen Cabinet Aeautiful Oak ('ahinet, ■ golden finish, ennmel In- terior and porrelain top. Reicular $57.00. Hpeeial— $39.00
“The Reliable Home Furnishers’’
l|| 492 Main Street • Phone 86 667