Lögberg - 11.06.1931, Blaðsíða 1

PHONE: 86 311
Seven Lines
Roffi

itcd

>S"
C#1,
For
Service
and Satisfaction
idlef i.
44. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN II. JÚNÍ 1931
NUMER 24
HARALDUR VALDIMAR
JÖHANNESSON OLSON
F. 8. nóvember 1858 — I). 30. nóvember 1931.
ÆFIÁGRIP-
Haraldur Olson er fæddur að Húsavík í Þirtgeyjarsýslu.
Foreldrar haTis voru: Jóhannes, Ólafssonar students, er maigii
kannast við, og Sigríður Jónsdóttir, írá Syðritungu á Tjörnesi.
Haraldur ólst upp í foreldrahúsum og þroskaðist snemma til
sálar og líkama. f þann tíð voru erfið ár á íslandi, og því
ógreitt fyrir unga og félausa menn að brjótast til efnalegs
'Sjálfstæðis. iEn Haraldur lét aldrei erfiðleikana vaxa sér í
augum, og ekki var hann nema rétt um tvítugt, er hann hafði
eignast fiskifar og hafði útgerð á hendi. Þótti hann iiskinn
vel og var í almennu áliti fyrir dugnað og hagsýni. \ar hann
nú á léttasta skeiði; kapp og þor þandi hvern vöðva og þaut
um hverja taug. En hugur hans nam ekki staðar við fiskimið
Húsavíkur. Útiþráin greip hann, sem fleiri unga menn, svo
sterkum tökum, að hann fékk ekki móti staðið. Mönnum varð
þá tíðrætt um Ameríkuferðir og hauistið 1882 ílutti hann asamt
foreldrum sínum til Ameríku, og kom til Winnipeg 7. nóvember
það ár. Hér settist hann að, o'g gaf sig í byrjun við þeirri vinnu,
er honum bauðst.
31. marz 1883, kvæntist hann ungfrú Karítas Hansínu Ein-
arsdóttur, fædd og uppalin á sömu stöðvum og hann. Varð
þeim sex barna auðið. Af þeim eru þrjú dáin: Kári dó tveggja
og hálfs árs, Kjartan um tvítugt, og Jóhannes Ólafur, tann-
læknir, dáinn 20. jan. 1930. Þau, sem á lífi eru, heita: Wil-
hjálmur, giftur canadiskri konu; Sigríður, gift Jóni Thorsteins-
syn í Wynyard, Sask., o!g Baldur læknir, giftur Sigríði Jóns-
dóttur Jónssonar, frá Mýri í Bárðardal, en fósturdóttir Jó-
hanns G. ThorgeiriSiSonar og konu hans Hallfríðar Jónsdóttur.
Eiga þau öll heima hér íjWinnipeg.
í ágústmánuði 1885, flutti Haraldur búferlum til Victoria,
B. C. Ekki hafði hann dvalið þar lengi, er hann varð þess vís,
að maðurinn lifir ekki á tómri veðurblíðu og fögru útsýni.
Horfur virtust honum skuggalegar, svo hann hvarf aftur til
Winnipeg í janúar 1886. Rak hann nú viðarverzlun hér í borlg-
inni, með alþektum dugnaði, í nokkur ár, eða þar til vorið 1889,
að hann flutti búferlum til Argyle-bygðar. Keypti hann þar
land og reisti bú. Vegnaði honum þar vel. En haustið 1893
brá hann búi og flutti aftur til Winnipeg.
Árið 1898 var afar-mikið ritað og rætt um gulllandið fræga
í Klondyke. Kynjasögur Igengu um alt af feiknamikilli gull-
auðlegð þar í jörðu. Saman við þessar .sögur spunnust alls-
konar æfintýri, svo Klondyke varð brátt nokkurskonar töfra-
land í hugum manna. En að komast þangað á þeim dögum,
var hin mesta hættuför og afar-torsótt. Enda voru margir,
er lögðu upp í þá ferð, er aldrei komust alla leið og aldrei
komu til baka. En hættur o!g þrautir héldu möníum ekki frá
að fara, þegar gullið glitraði í fjarska. Harldur átti ekki lund
til að isitja kyr, er aðrir höfðust að. Æfintýraþráin blossaði
upp á ný i brjósti hans. Hann eirði engu unz hann var ferð-
búinn, og 23. marz 1899 lagði hann af stað til gulllandsins
fræga einn síns liðs. Eftir langa ferð og stran!ga komst hann
heilu og höldnu all leið *til Klondyke. Þar erfiðaði hann þar
til í júlí 1901, að hann hvarf aftur heim til fjölskyldu sinnar
og frændfólks hér í Winnipeg. Hélt hann nú kyrru fyrir um
stund og hafðist lítið að. En vorið 1905 veittist honum staða
í heilbrigðisdeild Winnipeg-borgar. Ge!gndi hann þeirri stöðu
með stakri trúmensku, þar til hann vegna heilsubilunar varð
að se!gja af sér í janúar 1923. Heilbrigðisráð iborgarinnar hélt
honum þá kveðjusamsæti og gaf honum að skilnaði und»r-
fagran iampa. Yfirlæknir heilbrigðisráðsins flutti honum
stutt ávarp, og birtist það hér lauslega þýtt:
“Kæri herra Olson!
Leyfið mér að láta í ljós einlægan söknuð yfir iþví, að J)ér
hafið orðið að segja af yður, sem einn af eftirlitsmönnutn heil-
brigðisráðsins. í þau átján ár, sem þér hafið starfað með oss,
hefi eg lært að meta hina ágætu eiginleika yðar, sem embættis-
manns og manns. Það er mönnum sem yður að þakka, er hafa
svo trúlega starfað að því að ibæta heilbrigðisástand Winni-
Pe!g-borgar síðastliðin átján ár, að dauðsfallatalan er nú svo
lág og heilbrigðismálin komin í svo ágætt horf. Vér vonum,
að heilsa yðar styrkist brátt, er þér fáið hvíld og Iausn frá öll-
um áhyggjum, .sem samfara voru stöðu yðar. Og vér viljhm
fullvissa yður um það, að hin dygga þjónusta, er þér hafið
veitt heilbrigðisdeild Winnipegborgar, mun ekki gleymast.
Með beztu óskum, yðar einlægur,
A. J. Douglas, M. D.”
Þetta stutta en látlausa ávarp ber ljósan vott um það álit
o!g þann hlýhug, er Harldur heitinn naut hjá samverkamönnum
sínum og öllum, sem þektu hann. Hann var einn af þeim
mönnum, er var öðrum trúr sem sjálfum sér og vildi ekki
vamm sitt vita í nokkrum 'hlut.
Haraldur var meðalmaður á hæð, vaxinn vel og fríður sýnum,
svipurinn hreinn og djarfmannlegur. Á æskuskeiði var hann
fjörmaður mikill og fastur í lund alla daga. Kjarkurinn var
obilandi; hafði áræði til alls, enda gekk hann að verki hverju
með skörungsskap og stökum dugnaði. Kveifaraskap og dáð-
leysi þoldi hann ekki. Hann átti ekki samleið með þeim, sem
s1 og æ heimta lífeyrir af landsstjórninni. Hann vildi sjá
fyrir sér og sínum isjálfur og það gerði hann meðan heilsa og
kraftar leyfðu. í stuttu máli, hann dáði manna mest dreng-
skap, karlmensku og hreysti, kjark og áræði í baráttu lífsins,
en gleymdi þó aldrei að koma fram sem .sannur maður o'g
drengur góður.
Síðustu árin, sem hann lifði, átti hann við mikið heilsu-
Jeysi að búa. Var það honum mikil raun, ,svo eljusamur sem
ann að upplagi var. En sitt langa o'g stranga sjúkdómsstríð
ar ihann ætíð með ró og .stillingu. Banamein hans var hjarta-
bilun. .
er oss horfinn sjónum — það er hið órjúfanlega lög-
ai lifsins. En það, sem mestu varðar, er, að dagsverkið var
agurt og göfugt, lífsferill hans ihreinn og flekklaus, og var
0 rum fyrirmynd að atorku og manngöfgi. Þess vegna verða
ss, sem þektum hann bezt, endurminningarnar um hann svo
‘iiandi og kærar.
"Fagur var hans lífsdagur,
en fe!gri er upp runninn
dýrðardagur hans
hjá drotni lifanda.” J. St.
“Garden Party,>
Viðskifti Canada við
Fyrsta sumarskemtun 1931 —1 ^yja Sjáland
Allir velkomnir. | Stjórn Nýja Sjálands hefir til-
Úr ryki og hita torgarinnar! kynt stjón Canada- að hér eftir
Út í dýrð náttúrunnar! — Næsta njóti Canada engrar ívilnunar
föstudag, þ. 12. þ.m. Er hér með þar 5 landi’ hvað innfintnings-
öllum boðið að taka þátt í margs-,1011 snertir. Þetta er svar stjórn-
konar leikjum og hlusta á þjóð- arinna * Hýja Sjálandi við toll-
söngvana, ,sem sungnir voru á málastefnu Bennett stjónarinnar.
Þingvöllum á þúsund ára hátíð-; 1 mör2 ár hafa hessar tvær hjóð‘
inni í fyrra m fl jir’ sem haðar heyra til brezka rík-
„ . inu, haft mikil viðskifti saman
Skemtumn byrjar kl. 2 e. h. ..
, ,. ,,,, og latið hvor aðra njota tolliviln-
o’g endar með fullu tungli. Mal-
unar. Canada hefir keypt aítr-
tíð 6—8 e.h. 35c., og kaffi 3—5 e.
h. verður selt á sanngjörnu verði.
— Ágóðinn gengur í sjóð kvenfé-
lags Fyrsta lút. safnaðar.
Komið öll til okkar og hafið góð-
v
an dag. Inngangur lOc.
Mr. og Mrs. A. S. Bardal,
Framboð í Reykjavík
Reykjavík, 14. max 1931.
Þessir lietar voru komnir til
lögmanns í gær. Framboðsfrest-
ur er útrunninn í kvöld — eða í
síðasta lagi á hádegi á morgun.
Listarnir eru þessir:
A—listi:
Alþýðuflokksins:
Héðinn Valdimarsson, frv.stj.
Sigurjón Á. Ólafsson.
Ólafur Friðriksson.
Jónína Jónatansdóttir.
B—Iisti:
Kommúnistaflokksins:
Brynjólfur Bjarnason kennari.
Rósinkranz ívarsson.
C—listi:
Uppskeruhorfur
mikið af smjöri frá Nýja Sjálandi,
en aftur selt því margskonarl
vörur, svo sem bíla, vörur gerð-j Guðjón Benediktsson.
ar úr togleðri , timbur, pappírs- fn8Ólfur Jónsson.
vörur og niðursoðinn mat, sér-
staklega lax. Af þessu Nýja Sjá-
lands smiöri var ekki borgaður
Hawthorne Ave., North Kildonan. tollur, nema sem svaraði einu! Framisóknarflokksins:
centi á pundið, samkvæmt verzl- Helgi Briem bankastjóri.
unarsamningi, sem var útrunn- j Jónas Jónsson.
inn í haust sem leið, og var þá á- Björn Rögnvaldsson, býggingam.
Eins og nú .stendur, eru upp- kveðið að hækka tollinn á smjör'j PálmÍ Loftsson’ útKerðarstb
skeruhorfur í VesturÆanada j inu UPP 1 4 cents a Pundið’ Þeg ! D—lxsti:
langt frá því að vera góðar. Eru ar Bennett komst til valda, var, Sjálfstæðisflokksins: _
orsakirnar þær, að reígnfall hef-jtollurinn h®khaður UPP í8 centS|Jakob Möller, bankaeftxrhtsm.
ir verið alt of lítið í öllum fylkj-’ á Pundið’ sem er nokkurn veginn’Einar Arnórsson, prófessor.
unum, Manitoba, Saskatchewan' sama og innflutningsbann. En þó| MagnúS Jónsson, prófessor.
og Alberta. Þykir nú fyrirsjáan-' Canada hafi keypt mikið af Helgi H. Eiríksson, skólastj.
legt, að hveitiuppskeran verði lít-' smjöri frá Nyja Sjálandi, þá hef-| — Mgbl.
il í öllum þessum fylkjum, nema ir t10 Canada selt þangað mikluj
því að eins að regn komi nú mik-j meira af vörum, heldur en þaðanj ^
ið og víða rétt um þessar mund-. hcfir verið keypt. Á ,síðastliðn-j Bllslysi 1 grend Vlð
ir. Vitanlega er þetta misjafnt,1 um sjö árum, hefir Canada seltj Winnipeg
eins og ávalt, en það er þó ekki vörur til Nýja Sjalands fynr Edward Hocking, 249 Ruby St.,J
nema tiltölulega mjölg óvíða, sem $105,806,342., en keypt v°iur! Winnipeg, og Mrs. Frank Dart,
nægilegt regn hefir fallið. Um þaðan fyrir að eins $49,991,343
átján miljónir hveitiekra í Vest-( Nú má búast við, að ^ þessi við-
ur-Canada þarnast nú regns, eða skifti 'hætti, o!g eru nú þegai að
um 80 per cent. af öllu hveiti-^ miklu leyti hætt.
landi í Sléttufylkjunum þremur.j -------------
Þær skýrslur, sem þetta er bygt|
á, eru gefnar um mánaðamótin'
síðu.stu, og þar sem enn er skamt
liðið sumars, getur þetta la!gast Samveldisfundinum, sem ráð-
mikið enn. Mun líka hafa rignt gert hefir verið að haldinn yrði
nokkuð síðan um mánaðamótin. í Ottawa í haust, hefir verið
frestað til óákveðins tíma. Er
því um kent, að fulltrúar frá
Ástralíu og Nýja Sjálandi geti
ekki sótt fundinn í ihaust vegna
Samveldisfundinum
frestað
Ætlar að kynna sér
ástandið
42 Purcell St., Winnipeg, fórust^
í bílslysi, aðfaranótt föstudags-(
ins í vikunni sem leið. í sama^
bílnum voru líka tvær aðrar kon-,
ur, sem meiddugt nokkuð, en þó
ekki skaðlega að haldið er. Fólk;
þetta var á heimleið frá Portage
la Prairie og slysið vildi til einar
tíu milur austan við þann bæ.
Slysið vildi þannig til, að bíllinn,
sem kom að vestan, o!g stór flutn-
ingsbíll, sem kom að austan, rák-
ust hvor á annan og hafa vænt-
anlega verið á hraðri ferð. Ann-
ars vita menn ekki enn greini-
þingkosninga. Er nú !gert ráð, lega hvernig þetta hefirviljað
G. D. Robertson, verkamalarað-, fyrir, að fundurinn verði hald- ^ Maðurinn) sem dó) keyIfði
herra sambandsstjórnarinnar, er í inn einhvern tíma á næsta ári.
þann ve!ginn að takast ferð á Þessi fundur átti að vera nokk-
hendur og ferðast um alt land-( urs konar áframhald af samveld-
ið í þeim tilgangi að reyna sjálf-i isfundinum, .sem haldinn var í
ur að kynnast atvinnuleysinu í Dondon í haust sem leið.
landinu, eins og það er. Ætlar
hann fyrst að ferðast um Vestur-
Canada, því þar hefir nú að hnd-
anförnu borið meira á atvinnu-
leysinu, heldur en í austurhluta
landsins. Fer ihann fyrst alla
leið til Victoria, B.C., og byrjar
verk sitt þar og heldur svo aust-
bílinn og ef sagt að hann hafi
verið mjög varfærinn bílstjóri.
Enn stærra loftskip
Blað eitt frá London getur
þess, að stjórnin hafi gert ráð-j
stafanir til að byggja nýtt loft-j
skip í Southampton, sem á að|
verða miklu stærra heldur en hið^
mikla þýzka loftskip, Do X. Á
ur eftir. Hann ætlar að eiga tal j alþjóðar blaðasamkepni að ræða,
við fylkisstjórnirnar í öllumjsvo það er ekki lítill heiður, sem
fylkjunum og einnig fulltrúa frái blaðið og ritstjóri þess hefir hér
stærrij bæjarfélögum og isveita-i hlotið. Fjöldi vikublaða tók þátt
félögum. Mr. Robertson se!gir, að j í þessari samkepni, og eru mörg
það sé stefna stjórnarinnar, að þeirra gefin út í miklu stærri
veita fylkjunum og bæjunum og| bæjum heldur' en Minneota er.
The Minneota Mascot
Blaðamacnnafélagið ameríska,
National Editorial Association,
hefir veitt Minneota Mascot fyrstú
verðlaun fyrir bezt ritaða og bezt
gerða rifstjórnarsíðu. Hér er um, þag ag hafa sex 900 hestaflaj
mótora, geta flutt 40 farþega og
ihafa rúm fy'rir tuttugu, og
geta flogið 145 mílur á klukku-
stund. Loftskipið á að vera full-
gert á næsta ári.
sveitunum “sanngjarna aðstoð"
þessu mikla vandræðamáli.
Meiri viðskifti
Ein af aðal atvinnugreinum
British Columbia fylkis, er skóg-
arhögg ög timibursala. Mikil
deyfð hefir að undanförnu verið
yfir þeim atvinnurekstri, ekki síð-
ur en öðrum atvinnugreinum. En
nú ihafa timburfélögin í British
Columbia fenlgið pöntun fyrir
4,000,000 fetum af timbri frá
Ástralíu og 1,500,000 frá Eng-
landi. Þykja þetta góð tíðindi
og benda í þá átt, að þessi at-
vinnuvegur fylkisins muni nú
bráðum rétta við og komast í
eðlilegt horf, og þá muni aðrir á
eftir fara.
Meighen tekur við
embætti Ontario
G. S. Henry, forsætisráðherra
í Ontario hefir tilkynt, að hann
hafi 'útnefnt Rt. Hon. Arthur
Meiighen sem einn af fulltrúum
fylkisins í raforkunefnd Ontario
fylkis, og hann hafi samþykt að
taka við því embætti. Nýr for-
maður iþeirrar nefndar hefir líka
verið skipaður, Hon. J. R. Cooke,
fylkisþingmaður.
o!g hafa langt um fleiri kaupend
ur heldur en Minneota Mascot.
Þetta er ekki í fyrsta sinn, sem
Minneota Mascot hlýtur iviður-
kenningu fyrir að taka öðrum
blöðum fram, því það hefir kom-
ið fyrir þrettán sinnum áður., á
síðustu fimm árum.
í meir en þrjátíu ár, ihefir
Gunnar B. Björnson gefið út
blaðið Minneota Mascot, og lengst
af verið ritstjóri þess. En síð-
ustu árin hefir elzti sonur hans,
E. Hjálmar Björnson, haft rit-
stjórnina á hendi, eða síðan 1927,
að hann lauk námi við ríkishá-
skólann í Minnesota, með ágæt-
um vitnisburði. Hann er nú að-
eins 27 ára gamall. Við Maiscot
byrjaði (hann að vinna með föð-
ur sínum, þegar hann var fjórtán
ára gamall og hefir alt af síðan
unnið við útgáfu blaðsins, þegar
hann hefir ekki verið bundinn
við nám. Hann hefir því nú þeg-
ar mikla æfingu sem blaðamaður.
þó ungur sé. Enginn, sem kynst
hefir Hjálmari, efast um, að hann
sé ágætum hæfiilejikum ;gæddur.
sem hann hefir farið prýðilega
vel með. Og öllum, sem þekkja
hann, er sá heiður, sem hann nú
hefir Ihlotið, mikið ánægjuefni,
því vinsælda olg trausts nýtur
hann hjá öllum, sem hann
þekkja.
Löng ræða
I
Prestur nokkur í Washington,
D. C., G. Z. Brown að nafni og sem
er iblökkumaðuc, flútti prédikun
á sunnudaginn var í kirkju sinni
og var að því í tólf klukkustundir
og tíu mínútur. Mun það lengsta
prédikun, sem sögur fara af.
Fimtíu þúsundir manna
á flótta
Samkvæmt fréttum frá Kína,
hinn 3. þ.m., er þar í landi alt
annað en friðsamlegt ástand um
þessar mundir. Heilir herskarar
af kommúnistum fara þar nú um
Kiangsi fylkið og herja á íbúana
og ræna öllu sem hönd á festir.
Fimtíu þúsundir af bændalýðnum
í þessu fylki hafa lagt á flótta,
sérstaklega' börn. Stjórnarhern-
um virðist ganga mjög erfitt að
halda kommúnistunúm í skefj-
um.
Ethel Marion Price, R.N.
8. apríl 1903 — 30. maí 1931.
Eins og getið var um í blaðinu vikuna sem leið, andaðist
þessi unga kona að heimili sínu í Regina, -Sask., föstudag-
inn 30. maí s.l. Er sá missir ættingju-m hennar og ástvin-
um hinn mesti söknuður og sorgarefni, því hún var í öllum
efnum hin mesta hæfileika- o!g myndarkona, og þeim einkar
kær og nákomin. Húft var að upplagi glaðlynd og þýðlynd
og vildi úr öllu bæta, er hún orkaði, o!g frá því á barnsaldri
var þeim til gleði og ánægju, er hana umgengust. Var
móður hennar það mikil huggun og styrkur í baráttunni og
hinum breytilegu kjörum æfinnar.
Ethel Marion Price var fædd í Winnipeg 8. apríl 1903.
Foreldrar hennar voru þau hjónin Donald Elding, ensþur
að ætt, og Dýrfinna Eggertsdóttir, dóttir Eggerts bónda
Jónssonar, Árnasonar frá Leirá í Borgarfirði, og Sigríðar
Jónsdóttur, frá Deildartungu í Reykholtsdal. Er ætt þessi
úr Borgarfirði og afar fjolmenn hér vestra. Systkyni Mrs.
Dýrfinnu Elding eru þeir bræður, Jón og Árni Eggertsson
fasteignasali í Winnipeg, o!g Mrs. Kristín Reykdal, í Winni-
peg; Mrs. Helga Pálsson, við Mozart, Sask.; Mrs. Eggert-
ína Sigurðsson, við Swan River, Man., og Mrs. Guðrún
Borgfjörð við Árborg, Man. Eina sy-stur á Ethel Marion
heitin á lífi, er heitir Sigríður Alma. Býr hún hér í bænum
hjá móður þeirra og stundar skrifstofuvinnu hér í Winnipeg.
Ethel Marion heitin ólst upp hér í Winnipeg hjá móður
sinni og stundaði hér skólanám. Hún lauk burtfararprófi
frá Jóns Hjarnasonar skóla 1922. Lagði hún þá fyrir sig
hjúkrunaffræði og var útskrifuð frá Winnipeg General
Hospital í þeim fræðum vorið 1925. Stundaði -hún svo
hjúkrun um eins árs tima, eða þangað til hún giftist 21.
maí 1926, eftirlifandi manni sínum, Mr. J. H. W. Price, er
þá var bókari við Royal bankann hér í bænum, en það haust
skipaður yfirmatsmaður handveðslána við bankann í Re-
gina, Sask.. Fluttust þau þá til Regina og hafa búið þar
síðan. Þau eignuðust tvo ,sonu, heitir sá eldri Edwin James,
og er fæddur 5. apríl 1928, en hinn yngri Frank Elding,
fæddur 1. marz á þessu vori. Eftir fæðingu hans náði
móðirin ekki heilsu aftur. Var hún rúmföst og lengst af
sárþjáð eftir það, þangað til hún andaðist, sem fyr segir,
hinn 30. s.l. mánaðar. Stundaði móðir hennar hana allan
þann tíma.
Jarðarförin fór fram frá Speer.s útfararstofunni í Re-
gina mánudaginn þ. 1. þ. m., og stýrði ,séra R. McElroy
Thomp-son, prestur Baptistakirkjunnar í Regina, útförinni.
Allir nákomnustu ættingjar voru þar viðstáddir til að kveðja
hina ungu konu, er úr heimi var horfin og verið hafði þeim
til yndis og ánægju meðan samvistanna naut. Blessuð veri
minning hennar meðal þeirra.
Rejkjav íkurblöðin eru beðin að birta þessa dánarfregn.
AÐ LOKNUM LESTRI.
(Sbr. ritstjórnargrein: “Farand
salinn”)
Úr loftsins verstu lognmóðu,
hjá lágum sálnahirði,
hættið að senda’ út Heimskringlu,
hún er lítils virði.
Ó. T. J.
Þýzkir stjórnmálamenn
heimsækja England
Þeir Heinrich Bruening, kansl-
ari eða forsætisráðherra á Þýzka-
landi, og Dr. Julius Curtius, utan-
ríkisráðherra, voru á Englandi um
helgina sem leið. Á sunnudaginn
voru þeir í heimboði hjá Ramsay
MacDonald forsætisráðherra, á
sveitaheimili 'hans, og áttu þar,
eins og vænta mátti, hinum beztu
viðtökum að fagna. Hafa þessir
þýzku stjórnmálamenn átt langt
tal við forsætisráðherrann og utan-
ríkisráðherrann og fleiri mikils-
ráðandi menn á Englandi, og munu
fjárhagsmálin hafa verið aðal-
umtalsefnið, tilraun til að finna
einhver ráð til að bæta úr þeim,
og vilja Þjóðverjar nú gjarnan
njóta aðstoðar og góðvildar Breta
í þeim efnum. Láta hinir þýzku
stjórnarherrar hið bezta yfir
viðtökunum, sem þeir hafi mætt
á Englandi.
Gefið að Betel í maí.
4 pör af vönduðum gluggatjöldum
fyrir setustofuna, í minningu um
sextánda maí.
Frá ónefndri konu í Wpe!g.
Innilega þakkað.
J. Jóhannesson, féh.,
675 McDermot Ave., Wpeg.
r