Lögberg - 18.06.1931, Page 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 18. JÚNÍ 1931.
Bla. S.
Til að tryggja eignir yðar
AÐ hafa peninga yðar á þessum banka, er aðeins
til að tryggja eignir yðar. Vér bara geymum
'þá fyrir yður, o'g þér getið tekið sumt af þeim, eða
þá alla, þegar þér þurfið þeirra, en því lengur, sem
þér látið þá liggja hjá oss, því meiri verða þeir, því
vér borgum vexti af öllum innlögum.
Peningar yðar á þessum banka eru fyllilega
trylgðir, með öllum ’eignum bankans, yfir níu hundr-
uð miljónir dollara.
iByrjið viðskiftin strax í dag og tryglgið
! peninga yðar.
The Royal 8ank
of Canada
PELimiRS
COUNTRY CLUB
JPECIAL
The BEER that Guards
Q.UALITY
Phones: 42 304
41111
To High School
Students
Immediately following the elose of High
School is the right time to eqter upon a
business training.
The Holiday months will see you well
on your way if you enroll by July 1.
Make your reservation now. In any
case give us the opportunity of dis-
cussing with you or your parents or
guardians the many advantages of such
a commercial education as we impart
and its necessity to modern business.
The thoroughness and individual na-
ture of our instruction has made our
College the popular choice.
Phone 37 181 for an appointment.
DOMINION BUSINESS
COLLEGE
«.. -sí>«-S
The Mall
Branches at
ST. JAMES DAVID COOPER, C.A.
and President.
ELMWOOD
VI
Hrein
Mjólk
Á engan keppinaut á sviði
fullkominnar fæðu. Hún
sparar yður einnig mest,
veitir mesta ánægju og tap-
ar aldrei aðdráttarafli sínu.
Þér fáið HOLLASTA mjólk
•—beztu mjólk, sem hægt er
að kaupa, ef þér kaupið
CRESCENT ER
GERILSNEYDD
Mjólk, rjómi, smjör, ísrjómi, áfir,
Cottage ostur, o. fl.
Crescent Creamery Company Limited
LYDIA
EFTIR
ALICE DUER MILLER.
“Þér þurftuð þá að bíða meðan verið var
að saáíja bílinn? ”
“ Já. ”
“Þér hljótið þá að liafa verið þarna svo
sem fimm mínútur að minsta kosti, eftir að
þetta símtal áti sér stað?”
“Ef til vill.”
“Gerið þér svo vel, að svara já eða nei.”
“Nei.” Hún sagði þetta ]>annig, að auð-
heyrt var, að hún var reið.
“Gera má ráð fyrir, að samtalið hafi fram
farið, ])(>gar klukkuna skorti þrettán mínútur
í þrjú; þá getur ekki verið, að þér hafið lagt
af stað fyr en 2.52, en slysið kom fyrir 3.12.
Vegaléngdin er nákvæmlega þrettán og liálf
míla, sem þér hafið þá farið á tuttugu mínút-
um, og hafið þér þá farið fjörutíu mílur á
klukkustund.”
Wiley mótmælti þessu, vegna þess að ekk-
ert hefði fram komið, sem sýndi á hvaða tíma
])<‘tta símtal hefði átt sér stað. O’Bannon
svaraði, að samkvæmt skýrslu frá símstöðinni
væri sá tími nákvæmlega réttur, sem hann hefði
til tekið, og þá skýrslu lagði hann nú fyrir
réttinn. Eftir að liann liafði sagt þetta, varð
dálítil þögn og Lydía hálf stóð á lætur, því hún
hélt að yfirheyrslunni væri lokið, en O’Bannon
var ekki búinn.
“Eg er ekki alveg búinn,” sagði hann.
“Þér segið, að þér hafið ekki verið teknar
fastar nú í nokkur ár, fvrir að keyra of hart.
Hefir það komið fyrir, að lögreglumaður hafi
stöðvað ferð yðar af þeim orsökum?”
“Eg mótmæli þessari spurningu, vegna
þess að hún er málinu með öllu óviðkomandi,”
sagði Wiley.
“1 hvaða tilgangi er þessi spurning fram-
borin?” spurði dómarinn O’Bannon.
“Til að leiða sannleikann í ljós, herra
dómari. Eg er að sýna fram á, að hin ákærða
er ekki ábyggilegt vitni, þegar til þess kemur,
hve hart hún keyrir bfl.”
“Þó lögreglumaður hafi einlivern tíma
stöðvað hana á förnum vegi,” sagði dómar-
inn, “sannar það ekkert þessu viðvíkjandi.
Hann gat vel hafa álitið, að hún væri að brjóta
lögin á einhvem hátt, þó hún færi ekki of
hart.”
“Ef þér viljið leyfa það, herra dómari, skal
ég sýna fram á, að það var einmitt þess vegna,
sem lögreglumaðurinn stöðvaði hana.”
Eftir nokkurt þref var O’Bannon leyft að
spyrja þessarar Sfpurningar. Lydia svaraði
með meiri og meiri tre^ðu og fann hún þó
sjálf, að með því var hún að vinna sínum mál-
s'tað tjón, en hún gat ekki við það ráðið. Hún
var neydd til að játa, að haustið áður hefði
Drummond einu sinni stöðvað ferð sína, og
þegar hún var spurð, hvað hann hefði sagt við
þana, svaraði hún með þjósti, að það gæti hún
ekki munað.
“Spurði hann yður, hvort þér hélduð, að
þessi braut væri til þess gerð, að reyna bílana
á henni, hve hart þeir gætu farið?”
“Eg man það ekki.”
“Sagði hann yður, að ef þér hélduð áfram
að keyra svona hart, tæki hann yður fasta?”
“Nei.”
Ef hatrið væri bráðdrepandi, mundi, þá
mundi O’Bannon hafa orðið skammlífur úr
þessu.
‘ ‘ Svo ])ér munið ekkert af því, ^em ykkar
fór á milli?”
“Nei.”
“Og þér getið ekki gefið neina skýringu á
því, hvers vegna hann stöðvaði vður og lét
yður svo fara, án þess að gefa yður nokkra
frekari aðvörun?”
“Nei.”
“Þér gætuð kannske munað þetta betur,
Miss Thome, ef þér sjáið þetta armband, sem
eg hefi héma?”
Herra dómari!” hrópaði
of seint. Lydía hafði séð
levndi sér ekl?i, hvernig
‘Eí
ö mótmæli,
Wiley, en ofurlítið
armbandið og það
henni brá við það.
Dómarinn leyfði ekki neinar spurningar
viðvíkjandi þessu araibandi og lagði svo fyrir,
að það, sem þegar hefði verið um það sagt,
skyldi ekki verða tekið til greina. En það hafði
engu að síður haft sín áhrif ó kviðdómendurna.
Wiley spurði Lydíu nokkurra spurninga, og
reyndi að koma henni í betra skap, en það
hepnaðist ekki.
Miss Bennett. Albee og nokkrir fleiri vinir
Lydíu bára henni vitni um ágæta hegðun í öll-
um greinum, en það gat ekki bætt það tjón,
sem hún hafði unnið sjálfri sér, með sinni eig-
in framkomu.
XI. KAITULI.
Lydía var þess fullviss, þegar vitnaleiðsl-
unni var lokið, að hún hefði ekki gengið sér í
vil. Miss Bennett var vongóð, þegar þær fóru
heim, og Bob'by lét mikið yfir því, hve ágæt-
lega henni hefði tekist.
Albee hafði daginn áður lokið störfum sín-
um í New York, með nokkrum heiðri. Hann
kom um kvöldið til að kveðja hana. Hann
þurfti nauðsynlega að fara burtu úr borginni,
og varð að leggja af stað Sim miðnætti.
Síðan slysið vildi til, hafði Albee séð Lydíu
á hverjum degi og hún hafði spurt hann ráða
| og reynt að hafa alt það gagn af honum, sem
hún gat, en annars hafði hún svo að segja
gleymt því, að hann væri til. Meðan hún beið
þess, að hann kæmi inn, flaug það gegn um
huga hennar, hve afar nærri því liún hefði(
verið komin, að giftast þessum manni, og hún
skildi ekkert í því nú, hvernig það hefði einu
sinni komið í huga hennar, svo fráleitt fanst
henni það nú. Nú mátti búast við, að þau
sæjust ekki í nokkrar vikur og það gæti vel
skeð, að hann ímyndaði sér, að hún ætlaði að
verða konan hans. Henni fanst, að nú Iiefði
hún gilda ástæðu til, að taka ekkert slíkt í
mál, og eins á stæði gæti það ekki meitt tilfinn-
ingar hans. “Kvenmaður, sem eins stendur á
fyrir eins og mér, getur ekki lútið sér detta
hjónaband í hug,” dat henni í hug að segja
við hann, ef til kæmi. Að giftast Albee tók
ekki nokkru tali. Hvernig hefði henni nokkurn
tíma dottið það í hug?
Hann var töluvert fvrirmannlegur í fasi,
eins og hann átti að sér, og hann var vel og
ríkmannlega til fara. Hahn tók í hendina á
henni og leit á hana ástúðlega, rétt eins og
hann liefði nlargt að segja henni, en sem hann
vildi ekki ónáða hana með, eins og á stóð.”
“í]g vildi eg gætj verið hér á morgun og
samglaðst yður yfir sigrinum. En eg kem aft-
ur eftir svo sem mánuð, eða svo, og á meðan
skil eg yður eftir hjá góðum manni. Wiley er
ágætur. Eg er viss um, að honum tekst meist-
aralega á morgun. En þó sVo skyldi tiltakast,
að kviðdómendurnir væru svo heimskir, að
þér verðið fríkendar af yfirréttinum. ” Hann
smum.
Hún sá fullvel, að hann var að flýja burtu
frá henni. En henni þótti bara vænt um, að
hann skyldi fara, og hún hafði enga freistingu
til að hegna honum fyrir það.
Morguninn eftir rigndi óskaplega. Það var
alt flóandi í vatni. Vatnið strymdi ni
gluggana á dómsalnum að utan verðu og inni
var andrúmsloftið þungt og erfitt. Það mundi
hafa verið dimt þar inni, ef ekki hefði verið
fvrir rafljósin. ,Homans dómari var gigtv
ur og nú var hann óvanalega illur í skapi.
Lydía varð strax fyrir vonbrigðum. I
liafði aldrei skilið }>að fvr en nú, að sá, sem
verði málið, héldi fyrst sína ræðu, en sækjand
inn hefði síðasta orðið, að undanteknum dóm
aranum. Það væri bágt að segja, hvað “þessi
maður” kynni að geta talið kviðdómendunum
trú um, með allri þessari einlægni, sem hann
sýndist hafa svo mikið af. Hana granaði ekki,
að hann ætlaði ekki að gera það. Hann hafði
oft sagt henni, að það væri ekki til neins fiú á
dögum, að revna að líkjast Daniel Webster eða
öðrum mælskugörpum. Vitanlega væri })ó
nauðsynlegt að tala dálítið til tilfinninga kvið-
dómendanna.
Hún hélt, að O’Bannon mundi hafa meiri
álirif á kviðdómendurna. Samt gat vel verið,
að Wiley hefði rétt fyrir sér. í’’ó]k var y
leitt svo heimskt, að það var ekkert ómögul
að það tæki Wiley fram yfir O’Bannon.
mjög skýrt og efninu viðkomandi.
/30C=30C=OC=OC=>0<=30C=30C=>6C=33C=30C=30C
'OC=t)
0
IMí M®
m o
við. Heldur væri ekki sannað, að hi
sek um neina glæpsalega vanrækslu.
f “O ------------
alist upp að mestu leyti án þess að njóta ást-
skilið Lydíu eftir munaðaríausa.
að slíkir og þvílíkir sleggjudómar mundu eng-
in áhrif hafa á þá. Einn af kviðdómendunum,
sem hafði grátið yfir Alma Wooley, grét nú í
annað sinn, yfir Lydíu.
“Háttiúrtu kviðdómendur,” sagði Wiley
að lokum. “Eg bið yður að dæma mál þetta
að eins eftir þeim sönnunum, sem fram hafa
komið við réttarhöldin, en láta ekkert annað
hafa áhrif á yður. Látið ekki leiðast að rök-
fimi og mælsku hins unga saksóknarat eða á-
kafa hans, sem æskunni er oft samfara. Sak-
fellið ekki unga og saklausa stúlku, sem virð-
ist- hafa það eitt til saka unnið, að vera dóttir
verkamanns, sem með dugnaði og framsýni
aflaði mikils auðs, sem hann eftirskildi þessari
einkadóttur sinni. Ef þér, eins og rétt er, tak-
ið ekki tillit til nfcins nema þess, sem fram hefir
komið í málinu við réttarhöldin, þá munuð þér
komast að þeirri niðunrstöðu, að hér hafi eng-
inn glæpur framinn verið. Eg bið yður því,
herrar mínir, að fríkenna hina ákærðu.”
Lydía sá, að Miss Bennettt vék glaðlega að
Elinóru, þegar Wiley settist niður, og einnig að
, Bobl)y leit ánægjulega til sín. En sjálf hrevfði
hún ekki legg eða lið, þangað til O’BannonVar
staðinn upp og farinn þangað sem hann ætlaði
að standa, meðan hann flytti sína ræðu. Hún
t=>0C=X)C=>0C=>0<=30C=0C=>0C=OC=>0<=>OC=>o<=o« >o< ,0, .nj)
— DR. B. J. BRANDSON 216-220 Medical Arts Bldg Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone: 21 834 Office tímar: 2—3 HeimiU 776 VICTOR ST. Phone: 27 122 Winnipeg, Manitoba H. A. BERGMAN, K.C. Islenzkur lögfrœðingur Skrifstofa: Room 811 McArthur Building, Portage Ave. P. O. Box 1656 PHONES: 26 849 og 26 840

DR. 0. BJORNSON 216-220 Medical Arts Bldg. CorAGrahom og Kennedy Sts. Phone: 21 834 Office tlmar: 2—3 Heimili: 764 VICTOR ST. Phone: 27 586 Winnipeg, Manitoba 1 W. J. LÍNDAL ot BJÖRN STEFÁNSSON islenzkir lögfrœSingar á öðru gólfi 325 MAIN STREET Talsimi: 24 963 Hafa einnig skrifstofur að Lundar og Gimli og eru bar að hitta fyrsta mið- vikudag I hverjum mánuði.
DR. B. H. OLSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone: 21 834 Office tlmar: 3—5 Heimili: 5 ST. JAMES PLACE Winnipeg, Manitoba J. T. THORSON, K.C. lslenzkur lögfrceOingur Skrifst.: 411 PARIS BLDG. Phone: 24 471
DR. J. STEFANSSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone: 21 834 | Stundar augna, eyrna, nef og kverka ' Bjúkdóma.—Er að hitta kl. 10—12 f. h. og 2—5 e. h. Heimili: 373 RIVER AVE. Talsiml: 42 691 J. Ragnar Johnson B.A., LL.B., LL.M. (Harv.) íslenzkur lögmaOur 910-911 Electric Railway Chambers. Winnipeg, Canada Slmi 23 082 Heima: 71753

Dr. P. H. T. Thorlakson 205 Medical Arts Bldg. Cor. Graham and Kennedy Phone: 21 213—21144 Heimili: 403 675 Winnipeg, Man. G. S. THORVALDSON BA, LL.B. LögfrœOingur Skrifstofa: 702 CONFEDERATON LIFE BUILDING Main St. gegnt City Hall Phone: 24 587

DR. A. BLONDAL 202 Medical Arts Bldg. Stundar sérstaklega kvenna og barna sjúkdóma. Er að hitta frá kl. 10—12 f. h. og 3—5 e. h. Office Phone: 22 296 Heimili: 806 VICTOR ST. Sími: 28 180 E. G. Baldwinson, LL.B. Islenzkur lögfrœOingur 809 PARIS BLDG, WINNIPEG Residence Office Phone: 24 206 * Phone: 89 991

, Dr.S. J. JOHANNESSON stundar lækningar og yfirsetur Til viðtals kl. 11 f. h. til 4 e. h. og frá kl. 6—8 að kveldinu ' 532 SHERBURN ST. SlMI: 30 877 J. J. SWANSON & CO. LIMITED 601 PARIS BLDG, WINNIPEG Fasteignasalar. Leigja hús. Út- vega peningalán og eldsábyrgð af ÖUu tagi. Phone: 26 349

Drs. H. R.& H. W.Tweed Tannlœknar 406 TORONTO GENERAL TRUST * BUILDING Cor. Portage Ave. og Smith St. PHONE: 26 545 WINNIPEG A. C. JOHNSON 907 Confederation Life Bldg. WINXIPEG Annast um fasteignlr manna. Tekur að sér að ávaxta spariíé fólks. Selur eldsábyrgð og bif- reiða ábyrgðir. Skriflegum fyr- irspurnum svarað samstundis. Skrifstofus.: 24 263—Heimas.: 33 328

Dr. A. B. INGIMUNDSON Tannlœknir 602 MEDICAL ARTS BLDG. Simi: 28 840 Heimilis: 46 054 DR. C. H. VROMAN Tannlœknir 506 BOYD BLDG, WINNIPEG Phone: 24 171

Dr. Ragnar E. Eyjolfson Ckiropractor Stundar sérstaklega Gigt, Bak- verk, Taugaveiklun og sveínleysi Skriftst. slmi: 80 726—Heima: 39 265 STE. 837 SOMERSET BLDG. 294 PORTAGE AVE. G. W. MAGNUSSON Nuddlœknir 91 FURBY ST. Phone: 36 137 Vlðtals tlmi klukkan 8 til 9 að morgninum

DR. A. V. JOHNSON lalenzkur Tannlœknir 212 CURRY BLDG., WINNIPEG Gegnt pósthúsinu Sími: 23 742 Heimilis: 33 328 A. S. BARDAL 848 SHERBROOKE ST. Selur llkkistur og annast um út- farir. Allsr útbúnaður sá bezti Ennfremur selur hann allskonar mlnnlsvarða og legstelna. Skrifstofu talsími: 86 607 Heimilis talsími: 58 302
fylgdi honum með augunum, en nú mundi hún
að hún þurfti að þakka sínum lögmanni, og hún
gerði það með því að brosa til lians, ekki ósvip-
að og þegar barnfóstran brosir til bamsins, sem
hefir bygt sér virki í fjörusandinum, sem næsta
alda brýtur alt niður.
“Háttvirtu kviðdómendur, ” sagði O’Bannon,
og það leyndi sér ekki, að hann var ekki eins
stiltur og kaldur eins og hann hafði verið.
“Hér er ekki um neina samkepni að ræða, milli
hins lærða og mikilsvirta verjanda málsins ann-
ars vegar, og mín hins vegar. Það, hve ungur
og framgjarn og óvægnnn eg kann að vera, kem-
ur málinu heldur ekkert við. Hið eina, sem til
greina getur komið, er það, hvort það hefir
komið fram við réttarhöldin, að hin ákærða hafi
framið þann glæp, sem hún er ákærð fyrir, eða
hvort hún hefir ekki gert það.”
KAUPIÐ AVALT
LUMBER
KjA
THE EMPIRE SASH & DOOR CO. LTD.
HENRY AVE. EAST. - - WINNIPEG, MAN.
Yard Office: 6th Floor, Bank of HamUton Chambers.