Lögberg - 12.07.1934, Síða 3

LÖGBEKG, FIMTUDAGINN 12. JCLt 1934
3
SÓLSKIN
Sérstök deild í blaðinu
fyrir börn og unglinga
Páskaferð Bents litla
Langt inni í NorSurmörk stend-
ur stór bær. ÞaS kemur eiginlega
ekki sögunm vi8, hver átti heima á
þessum bæ. Við ætlum ekki að
minnast á aðra en son stórbóndans,
þvi að hann er viS söguna riSinn,
en aSrir ekki.
Drengurinn hét Btent. Hann
hafSi fengiS pásakleyfi úr heima-
vistarskólanum og hafSi veriS heima
hjá sér í nokkra daga, og á páska-
daginn ætlaSi hann aS taka hunda-
sleSann sinn og aka til kunningja
síns, sem átti heima um 20 kílómetra
í burtu.
Á páskadagsmorgun var Bent
snemma á ferli. Hann hlakkaSi á-
kaflega mikiS til ferSarinnar, en
foreldrar hans voru ekki eins glöS
yfir ferSalaginu, því aS þykni hafSi
dregiS upp, svo aS þau voru hálf-
hrædd um, aS þaS mundi snjóa um
daginn. En drengurinn hafSi hlakk-
aS svo mikiS til þessarar ferSar, aS
þaS kom ekki til nokkurra mála aS
fresta henni. Hann tók fjóra góSa
eskimóahunda og beitti þeim fyrir
sleSann og þaut af staS.
SleSinn hans Bent rann eins og
gandreiS yfir snjóinn. ÍJonum hafSi
talist til, aS hann mundi ekki verSa
nema svo sem klukkutíma á leiS-
inni til kunningjans, en ekki leiS á
löngu þangaS til fjúkiS fór aS falla
í stórum flyksum, svo stórum, aS
Bent átti fult í fangi meS aS halda
slóSanum.
Og innan skamms fór aS hvessa
og kominn kafalds bylur, svo aS
Bent sá fram á, aS hann mundi ekki
komast til kunningja síns fyr en alt
væri komiS á kaf í snjó. Og ekki
var betra aS snúa viS, því aS þaS
var eins langt, og hin nafnkunna
þefvísi hundanna nýtur sín ekki í
mikilli snjókomu. Hann vissi, aS
lítill sællihúskofi v.ar þarna skamt
frá og voru veiSimenn oft vanir aS
liggja þar nætursakir og nú afréS
hann aS reyna aS komast þangaS.
Hann þóttist viss um, aS verSa ekki
áttaviltur, þrátt fyrir kafaldiS.
Skömmu síSar grilti hann í snjófylt
skíSaspor, sem virtust ganga fram á
snarbratta fjallsegg. Drengurinn
varS forviSa og rakti sporin þangaS
til hann kom aS holu í snjónum, sem
virtist vera þannig til komin, aS
maSur hefSi dottiS þar. Djúpa far-
iS bar þess merki, aS maSurinn sem
datt hafSi átt erfitt meS aS standa
upp aftur. Förin lágu spölkorn á-
fram og aS lokum sá hann þau
hverfa fram af hengiflugi. Honum
rann kalt vatn milli skinns og hör-
unds.
Bent þekti þessa gjá og vissi hvar
hann gat komist niSur í hana. Og
þarna niSri fann hann mann á kafi
i snjónum. Þetta var kornungur
maSur og hann var meSvitundarlaus
og bæSi skíSin hans brotin. Bent
var fljótur aS sjá, aS maðurinn dró
andann og þó mjög veikt. Nú kom
sér vel fyrir Bent aS hann var skáti
og hann byrjaSi á þvi aS nudda
hendur mannsins og andlit meS snjó,
til þess aS vinna á móti kalinu, sem
var aS byrja , en meSan hugleiddi
hann hvaS gera skyldi. BæSi Bent
og ungi veiSimaSurinn sem hrapaSi
urSu aS komast í sæluhúskofann,
hvaS sem þaS kostaSi, en veiSimaS-
urinn hafSi snúiS á sér annan fót-
inn og gat ekki stigiS nema í hinn, þá
loksins aS hann fékk meSvitundina
aftur. Bent tókst samt aS koma
honum upp í sleSann og nú hófst
erfiS ferS upp í sæluhúskofann, fn
Bent neytti allra sálar- og líkams-
krafta til þess aS gefast ekki upp,
Hann var alveg aSfram kominn þá
loks aS hann komst í kofahrófiS,
nieS hálfmeSvitundarlausan veiSi-
manninn á sleSanum. Þarna var
ofurlitill heykleggi síSan' um sum-
ariS og bjó hann til legurúm handa
manninum úr heyi í einu horninu,
og kveikti svo eld á hlóSunum, svo
aS bráSIega hlýnaSi.
Úti fyrir æddi grenjandi bylur-
inn, en Bent, veiSimaSurinn og
hundarnir áttu tiltölulega góða daga
i kofanum. VeiSimaSurinn hafSi
héra og þiSur í tösku sinni og steikti
Bent þetta á teini yfir eldinum og
varS þaS hin ágætasta máltíð.
LeifSu þeir miklu til næsta dags, og
þaS kom sér vel, því aS þaS var ekki
fyr en siðdegis daginn eftir aS veSr-
iS lægði svo, aS viÖlit væri aÖ halda
heim. Bent hafÖi ekki hugmynd um
leiSina en þaS höfSu hundarnir og
voru þeir svo heimfúsir aS þeir
drógu bæSi Bent og veiSimanninn á
sleSanum.
Þegar þeir voru komnir miSja
vegu heini mættu þeir föSur Bents
og mönnum með»honum á skíSum,
að leita aS drengnum.
ÞaS varS ekkert úr páskaheim-
sókninni hjá kunningjanum i þetta
sinn. En gleSi móðurinnar, þegar
hún vafSi Bent litla örmum var svo
mikil, aS þaS leyndi sér ekki aS hún
þóttist hafa heirnt hann úr helju.
Tóta frænka.
—Fálkinn.
Skuggi vanrækslunnar
(Framh.)i
“Eg skal jáfna um þig seinna,
hrekkja-tóan þín, Ljótunn,” hrópaði
hann til þeirra.
En þær biðu ekki boöanna og
flýttu sér alt sem þær gátu. En þeg-
ar heim kom tók lítiÖ betra viS. Þá
var Nonni búinn aS vaSa í bæjar-
læknum, og til aS bæta gráu ofan á
svart, bafði hann slabbaS svona
holdvotur upp í mitti, vestur fyrir
fjósiS. Þar fann hann spá-nýjan
mykjuhaug, og í honum hafði hann
útatað sig allan, hátt og lágt, svo
varla sást í andlitiÖ á honum fyrir
kúa-klessum. >
Sigga systir hans baS hástöfum
guS aS hjálpa sér. HvaS ætli hún
móðir hennar segði ?
En Ljótunn hló svo dátt, aS hún
nærri datt um sjálfa sig, en þá sárn-
aSi Siggu svo mikið aS lá viS aS
hún gréti. ÞaS gat Ljótunn ekki
staðist. Hún hætti að hlæja, og
sagSist skildi hjálpa alt sem hún
gæti, til aS þvo strákinn. ÞaÖ þyrfti
bara aS dífa honum öllum ofan í
lækinn, þá þvæðist mykjan af hon-
um; og mamma Siggu þyrfti ekkert
aS vita, þegar hún kæmi heim. En
nú var dagur aS kveldi kominn, og
ekkert nema vonbrigði; en samt
höfðu þær Ljótunn og Sigga veriS
saman, og þaS var strax bót í máli.
Foreldrar Siggu voru komin heim
og búin aS drekka kaffiS, og nú var
fariS aS tina upp vörurnar. Sigga
þorði ekki aS spyrja mömmu sína
um harmóníkuna, en starði vonar-
augum á bögglana. í þeim var
ýmislegt banda drengjunum, svo
sem “sirts“-pjötlur, milliskyrtur og
hálsbindi og vasaklútar. Svo dró
mamma Siggu upp laglegt silki-
teinótt tvist-tau í sunnudaga svuntu
sem hún hafði keypt fyrir ullina
hennar Siggu. MóSir hennar sagði
henni aS það væri dálítiÖ. þarfara
handa henni, heldur en skrækjandi
harmóníka, til aS eyða tímanum við.
Sigga fylgdi Ljótunni út á hlaS,
þegar hún fór, og tárin stóSu í aug-
um þeirra beggja, en hvorug sagSi
nokkuS. Ljótunn greip Siggu
Snögglega í faSm sinn og þrýsti
henni aS sér þeyjandi, svo slepti
hún Siggu og hljóp heim alt sem
fætur gátu borið hana, því farið
var aS skyggja.
Svona leiS þessi sólskinsdagurinn,
hugsaði hún, bjartur aS morgni, en
dimmur aS kveldi. Samt hafði
samhygS ófríÖu, litlu Ljótunnar tek-
iS sviÖann úr særðum tilfinningum
hennar Siggu litlu í GerSi.
ÞaS var \-omiS fram í október-
mánuS um haustiS, og Sigga á GerSi
hafSi ráfaS í öngum sínum ofan í
gömlu berjabrekkuna, þar sem Ljót-
unn og hún urSu fyrir árásinni af
Einari arnarkló, snemma sumarsins.
Þessa októbernótt hafði veriS tölu-
vert frost, og enn þá sást héluhjóm
í lautum, þar sem hádegis-sólin náSi
ekki til aS skína.
Samt var eins og loftiS angaSi af
leifum sumarblíSunnar. LyngiS
teygÖi anga sina á móti hausf-feg-
urðinni; hér og þar stungu sér upp
úr lynginu smá-hríslur þaktar stór-
um aðalbláberjum. Hélan og haust-
vindarnir höfðu ekki náS aÖ sjúga
úr þeim hinn sæta vökva. Sigga
tautaði viS sjálfa sig, þar sem hún
stóS og virti þau fyrir sér: “Aum-
ingja litlu berin! mér sýnist helst
að þiS líkist hálfbrostnum augum i
deyjandi manneskju, sem elskar líf-
iS og heiminn og kvíðir fyrir aS
þurfa að hlýða skipun dauSans og
loka sínum likamlegu augum í síS-
asta sinn. Það er eins og alt yfir-
borS náttúrufegurðarinnar sé í stór-
kostlegum fjörbrotum. Allir þessir
f jölbreytilegu litir eru smátt og
smátt að breytast í nokkurs konar
líkblæju, og sumariS er aS kveÖja,
eins og syrgjandi vinur—sem lætur
allar þessar táraperlur drjúpa á föl-
bleikan vanga haustfegurSarinnar.
Svo myndast gufa af þessum þorn-
andi tárum, sem sameinast sólskin-
inu, er upp viS himinhvolfiÖ dregst
svo saman í yndisfagran friðarboga.
Sjálft hlýtur þaS aÖ vera endur-
skin af samstilling vetrar og sumars,
öld fram af öld. Eflaust hefir guS
og náttúran hagaS því svo til, að
bæSi blítt og strítt falli í faSmlög og
fæðist og deyi. Því ætti eg þá ekki
aS bíSa róleg eftir einhverri sam-
stillingu, og fyrirgefa alt-”
Um leiS og Sigga tautaði þetta
hálf-upphátt við sjálfan sig, kom
Ljótunn hlaupandi til hennar og var
fölleita andlitiÖ hennar uppljómað
af ánægjubrosi.
“Alt af liggur vel á þér, Ljótunn
mín,” sagði Sigga í döprum róm.
“Já, þaS kom nokkuS fyrir í gær-
kveldi,” svaraði Ljótunn hálf- bros-
andi, en þó hálf-feimin, eins og hún
hálf fyriryrSi sig fyrir ánægjuna,
sem bjó í huga hennar. “Já karl-
inn er dauður ; hann reyndar steypt-
ist af hestbaki og steinrotaðist.”
“Og þú getur sagt þetta brosandi,
Ljótunn; þessar voSa fréttir,” sam-
aði Sigga undrandi.
“Já, eg get ekki sagt frá öSru eins
óvæntu happi grátandi, þaS er mér
ómögulegt. ÞaS vildi nú svona til:
Hann var á leiÖinni heim blindfull-
ur. Þú manst eftir skörpu nibb-
unni, sem er á honum rauða steini
hérna mitt á milli bæjanna? Jæja,
hann lenti meS hauskúpuna á nibb-
unni, svo aS gat kom á og blóðiS
spýttist um allan steininn, svo nú
má stein-greyiS eiga nafn meS réttu
og sannarlega kallast “rauSi steinn.”
ÞaS er eftir stór blettur af blóði á
honum, sem ekki er mögulegt aS
þvo af, heldur þú aS þaS hafi veriS
holt brennivíns blóðiS úr honum
gamla Gisla, aS það skyldi lita svona
grjótharðan steininn? En heyrðu,
Sigga; hesturinn, sem hann reiS
varS alveg máttlaus, og getur varla
staðiS á fótunum. Heldur þú ekki
aS það hafi veriS draugur, sem réS-
ist á karlinn: Þú veist hvað hann
blótaði mikiS. Já, og svo þurfti
hann og líklega skollinn sjálfur aS
fara meS seinustu skepnuna, sem
eftir var í búinu hennar mömmu, svo
nú erum viS allslausar. En verst er
hvaS eg er myrkfælin við steininn.
ÞaS verSur sama hvaS oft eg signi
mig, þá þori eg aldrei framar aS
ganga nálægt“ rauÖa steini,”—ekki
einu sinni í glaða sólskini. Eg tók
á mig hundrað feta langan krók
núna, þegar eg kom. Jæja þá, eg
kom bara til aS segja þér fréttirnar,
Sigga mín. Ertu ekki glöS fyrir
mína hönd?” Framh.
FRA NORÐFIRÐI
13. þ. m. var hleypt af stokkum á
NorÖfirÖi vélskipinu Stellu, sem
bygt hefir veriS þar aS nýju úr eik
og brenni, og stækkað mjög. Kjöl-
lengd þess er 72 fet, og er eitt hiS
stærsta skip, sem smíÖaÖ hefir veriS
hér á landi. Dómhæfir menn telja
skipið fallegt og ágætlega smíSaS og
vel vandaS til þess aS öllu leyti.
Eigandi skipsins er Sigfús Sveins-
son kaupmaSur, en yfirsmiður Pét-
ur Wigelund skipasmiSur á NorS-
firSi.—N. dagbl. 14. júní.
PROFESSIONAL AND BUSINESS CARDS
PHYSICIANS omd SURGEONS
DR. B. J. BRANDSON
216-220 Medical Arts Bldg.
Cor. Graham og Kennedy Sts.
Phone 21 834—Office tímar 2-3
Heimili 214 WAVERLEY ST.
Phone 4 03 288
Winnipeg, Manitoba
DR. J. STEFANSSON
216-220 Medical Arts Bldg.
, Talsími 26 688
Stundar augna, eyrna, nef og
kverka sjúkdóma.—Er aS hitta
kl. 2.30 til 5.30 e. h.
Heimili: 638 McMILLAN AVE.
Talsími 42 691
Dr. P. H. T. Thorlakson
206 Medlc&l Arts Bldg.
Cor Graham og Kennedy Sta.
Phonee 21 213—21 144
Res. 114 GRENFELL BLVD.
Phone 62 200
DR. B. H. OLSON
216-22.0 Medical Arts Bldg.
Cor. Graham og Kennedy Sts.
Phone 21 834-Offiee tímar 4.30-6
Heimili: 6 ST. JAMES PLACE
Winnipeg, Manitoba
Dr. S. J. Johannesson
Viðtalstími 3—5 e. h.
218 Sherburn St,—Sími 30877
DR. L. A. SIGURDSON
109 Medical Arts Bldg.
Phone 87 293
Office tímar: 12-1 og 4-6 e.h.
Heimili: 102 Home St.
Phone 72 409
BARRISTERS, SOLICITORS, ETC.
H. A. BERGMAN, K.C. Islenzkur lögfrœðingur Skrifstofa: Room 811 McArthur Building, Portage Ave. P.O. Box 1656' PHONES 95 052 og 39 043 J. T. THORSON, K.C. • Islenzkur lögfrœöingur 801 GREAT WEST PERM. BLD. Phone 92 755 W. J. LINDAL K.C. og BJORN STEFANSSON tslenzkir lögfrœðingar 325 MAIN ST. (á öðru gólfi) PHONE 97 621 Er aS hitta að Gimli fyrsta þriðjudag í hverjum mánuði, og að Lundar fyrsta föstudag

G. S. THORVALDSON B.A., LL.B. Islenzkur lögfrœðingur Skrifst. 702 CONFEDERATION LIFE BUILDING Main St., gegnt City Hall Phone 97 024 E. G. Baldwinson, LL.B. tslenzkur lögfrœðingur Phone 98 013 504 MelNTYRE BLK. Svanhvit Johannesson LL.B. tslenzkur "lögmaður” Viðtalsst.: 609 Mc ARTHUR BG. Portage Ave. (I skrifstofum McMurray & Greschuk) Sími 95 030 Heimili: 218 SHERBURN ST. Simi 30 877
DRUGGISTS
DENTISTS
DR. A. V. JOHNSON
Islenzkur Tannlœknir
212 CURRY BLDG, WINNIPEG
Gegnt pósthúsinu
Sfmi 96 210 Heimilis 33 328
Drs. H. R. & H. W.
TWEED
Tannlœknar
406 TORONTO GENERAL
TRUSTS BUILDING
Cor. Portage Ave. og Smith St.
PHONE 26 545 WINNIPEG
Take Your Prescrlptlon to DR. T. GREENBERG
BRATHWAITES LTD. Dentist
PORTAGE & VAUGHAN Opp. “The Bay” Hours 10 a. m. to 9 p.m. PHONES: Office 36 196 Res. 51 455
Telephone 23 3 51 We Deliver ' Ste. 4 Norman Apts. 814 Sargent Ave., Winnipeg
OPTOMETRISTS
MASSEUR
Harry S. NOWLAN Optometrist 804 TORONTO GENERAL TRUSTS BLDG. PHONE 28 200 Res. 35 719 )0 ( «rt$ ''’É’Voumk*') (oaminco/ VnmoJ G. W. MAGNUSSON Nuddlœknir 41 FURBY STREET Phone 36 137
Portage and Smith Phone 22133 305 KENNEDY BLDG. (Opp. Eaton’s) Slmið og semjið um samtalstlma
BUSINESS CARDS
A. S. BARDAL 848 SHERBROOKE ST. Selur likkistur og annast um út- farir. Allur útbúnaður sá bezti. Ennfremur selur hann allskonar minniavarða og legsteina. Skrifstofu talsimi: 86 607 Heimilis talsimi: 501 562 HANK’S HAIRDRESSING PARLOR and BARBER SHOP 3 Doors West of St. Charles Hotel Expert Operators We specialize in Permanent Waving, Finger Waving, Brush Curling and Beauty Culture. 251 NOTRE DAME AVE. Phone 25 070 J. J. SWANSON & CO. LIMITED 601 PARIS BLDG, WINNIPEG Fasteignasalar. Leigja hús. Út- vega peningalán og eldsábyrgð af öllu tœgi. Phone 94 221

A. C. JOHNSON 907 CONFEDERATION LIFE BUILDING, WINNIPEG Annast um fasteignir ma.nna. Tekur að sér að ávaxta sparifé fólks. Selur eldsábyrgð og bif. reiða ábyrgðir. Skriflegum fyrir- spurnum svarað samstundis. Skrifst.k. 96 757—Heimas. 33 328 qORE’s ' LTD. 28 333 LOWEST RATES IN THE CITY Furniture and Piano Moving
IIÓTEL I WINNIPEG
THE MARLBOROUGH SMITH STREET, WINNIPEG "Winnipeg’s Dcrwn Toum Hotel” 220 Rooms with Bath Banquets, Dances, Conventions, linners and Functions of all kinds Coffec Shoppe F. J. FALD, Manager ST. REGIS HOTEL 285 SMITH ST, WINNIPEG Pœgilegur og rólegur bústaður i miðbiki borgarinnar. Herbergi $.2.00 og þar yfir; með baðklefa $3.00 og þar yfir. Ágœtar máltiðir 40c—60c Free Parking for Quests HOTEL CORONA 26 Rooms with Bath, Suites with Bath Hot and cold uyater in every room Monthly and Weekly Ratea Upon Request Cor. Main St. and Notre Dame Ave. East. J. F. Barrieau, Manager

THE M c L A R E N HOTEL Enjoy the Comforts of a First Class Hotel, at Reduced Rates. $1.00 per Day, Up Dining Room in Connection WINDSOR HOTEL J. B. GRAY, Mgr. & Prop. European Plan Rooms $1.00 and up Hot and cold running water Parlor in connection. 197 GARRY ST. Phone 91 037 HOTELST.CHARLES In the Heart of Everything WINNIPEQ Rooms from $1.00 Up Special Rates by Week or Month Excellent Meals from 30c up
It Pays to Advertise in the “Lögberg”