Lögberg - 27.09.1934, Blaðsíða 1

Lögberg - 27.09.1934, Blaðsíða 1
47. ARGANGUR WINNIPEG, MAN„ FIMTUDAGINN 27. SEPTEMBER 1934 NÚMER 39 FRÁ ÍSLANDI Frá Stykkishólmi 27. ágúst. — Tvær stórbyggingar er veriö a‘ð reisa í Stykkishólnii í sumar: Sjúkrahús og stórt og vandað barnaskólahús í stað þess er brann á síðastliSnum vetri. Sjúkrahúsið lætur nunnuregla i Belgíu reisa, og var bygging þess hafin í fyrrasumar. Sjúkrahúss- byggingin er nú komin undir þak, og sátu allir þeir er unnið hafa.að byggingunni, veislu í samkomuhúsi bæjarins síÖastliðiÖ laugardagskveld. Úr Reykjavík komu Sigurður Guð- mundsson húsagerðarmeistari, og kaþólskur prestur, og voru alls um 60 manns í veislunni. Marteinn biskup Meulenberg hefir ráðið höf- uðdráttum byggingarinnar, valið staðinn og gert alla samninga fyrir hönd reglu þeirrar, sem leggur fram fé til byggingarinnar. Sig- urður Guðmundsson hefir gert teikninguna. Sigurður og Einar, byggingameistarar frá Reykjavík, tóku bygginguna i ákvæðisvinnu, en eftirlitsmaður er Árni Finsen húsa- meistari. Byggingu skólahússins hafa sömu menn tekið í ákvæðisvinnu, og er á- ætlað að henni verði lokið 1. desem- ber. Allmikil vinna hefir verið við þessar byggingar í vor og sumar, og er nú lokið að mestu annari vinnu en þeirri, er kunnáttumenn leysa af hendi. * * * Hcildarútgáfa af riturn Jóhanns Sigurjónssonar.—Eins og frá hefir verið sagt hafði Gyldendals-bóka- forlagið í Kaupmannahöfn í hyggju að gefa út öll rit Jóhanns Sigur- jónssonar á dönsku og íslenzku, núna í haust, en nú hefir útgáfu þessari verið frestað og koma ritin sennilega út í vor eða í haust kom- anda. Gunnar Hansen, leikstjóri, sér um útgáfu þessa og er hann til þess verks einkar vel fallinn, ágæt- lega að sér í íslenzkum bókmentum og einn af fremstu yngri leikhús- mönnum Dana. Útgáfan verður hin vandaðasta, í þrem stórum bindum, þar sem birtast öll leikrit Jóhanns, prentuð og óprentuð, og kvæði hans á dönsku og á íslenzku.—Mbl. * * * Óþurkar og vandrœði. — Frá Seyðisfirði símar fréttaritari út- varpsins, að þar hafi undanfarið verið svo miklir óþurkar að fá- dæmum sæti. Síðustu 16 sólar- hringa hefir verið samfleytt rign- ing og oft stórrigning. Jllýindi hafa verið og aðeins tvisvar snjóað á háfjöll. Hey gerónýtast og fiskur þornar ekki. Litlar gæftir hafa ver- ið á sjó og afli lítill og atvinnu- leysi.—Vísir 3. sept. * * * Þurkleysurnar. Af 39 sólarhring- um að undanförnu hefir einn verið rigningarlaus hér í Vopnafirði, seg- ir í útvarpsfrétt þaðan á sunnudag- inn. Allmiklar töður liggja enn úti stórskemdar, en það sem hirt hefir verið af heyjum meira og minna skemt.—Mbl. 4. sept. * * * Bœrinn Búrfell í Grímsnesi brann til kaldra kola í fyrrakvöld. Fólk var.á engjum, þegar eldurinn kom upp, nema ein stúlka og tvö börn. Gat hún komið boðum til fólksins, og kom það ásamt fleira fólki á vett- vang, en eldurinn var það magnað- ur, að ekki varð við neitt ráðið. Talið er, að kviknað hafi út frá reykháf. Tjónið er mikið og til- finnanlegt. Á Búrfelli búa tveir bræður, Páll og Halldór Diðriks- synir.—N. dagbl. 5. 'sept. * Úr Norður-Þirigeyjarsýslu 1. sept. —I sumar tefir verið lagður og malborinn um einn kílómetri af sýsluvegi á Langanesi, og hefir ver- ið unnið fyrir 3,000 krónur. Vega- vinnan byrjaði um miðjan júnímán- uð. Einnig hefir verið unnið að þjóðveginum í Þistilfirði, og þar verið uppfyltur um 900 metra langur kafli, um 4,600 metra kafli hefir verið ruddur, og 3,600 metrar af veginum malbornir. Alls hefir verið unnið fyrir 7,500 krónur í þessum vegi, og er vinna nú hætt. Sífeldar rigningar og þurkleysur hafa verið í Norður-Þingeyjar- sýslu, og eru mikil hey úti. Öll hey, að heita má, eru óhirt yst á Langa- nesi. Þar*er mikið hey skemt og nSestum ónýtt.—Vísir. J(C Jjc J|c Skriða féll í fyrradag úr fjallinu upp af Sauðanesvita. Skriðan er 200 metra breið sunnan við vitann, og einn til einn og hálfur metri á dýpt. Heyfengur er úti var ónýtt- ist. Vitinn er óstarfhæfur eins og stendur. Svonefnt Herkonugil milli Engidals og Dalabæjar, grófst svo niður, að það er talið fyrst um sinn ófært með öllu—N. dagbl. 5. september. * * * Atvinnuleysi í kaupstöðum. 1. ágúst síðastliðinn voru skráðir 33 atvinnuleysingjar á SeySisfirði og 31 á ísafirði. Á Akureyri, Siglu- firði og í Vestmannaeyjum inun skráning ekki hafa farið fram. I Reykjavík voru 390 atvinnuleys- ingjar.—N. dagbi. 6. sept. * * * Eftirlitsnefnd. — Skipuð hefir verið fimm manna nefnd til þess að líta eftir fjárhag ríkisins yfirleitt, m. a. framleiðslu og sölu afurða, og meiriháttar viðskiftarekstri ríkis, hlutafélaga og einstaklinga, með það fyrir augum, að koma sem skynsam- legustu skipulagi á þetta alt með hagsmuni almennings fyrir augum. Einnig skal nefndin þá og í því sam- bandi litast um eftir -möguleikum nýrra atvinnugreina. Skýrslur skal nefndin geta heimtað af einstakling- um og félögum um viðskifti þeirra öll, er henni þurfa þykir. f nefndinni eiga sæti: Héðinn Valdi- marssón, formaður, Emil Jónsson, bæjarstjóri í Hafnarfirði, Jónas Jónsson, samvinnuskólastjóri, for- maður Framsóknarflokksins, Stein- grímur Steinþórsson, skólastjóri á Hólum og Ásgeir G. Stefánsson, framkv.stj., Hafnarfirði. ' * * * A Kleppi er búið að hirða allan fyrri sláttinn og var hann um 1,000 hestar. Er það nokkru minna en í fyrra. Byrjað er á seinni slættin- um og verður hann sennilega mun minni en í fyrra. * * * Hvarf séra Odds á Miklabæ. — Flestir munu kannast við þjóðsög- una um hvarf séra Odds Gíslason- ar á Miklabæ og kvæðið er Einar Benediktsson orti út af henni. Það var haustið 1787 að prestur þessi hvarf, á milli Víðivalla og Mikla- bæjar, og fanst aldrei siðan. En þjóðsagan lét draug hafa grandað honum. Fyrir nokkru fann bónd- inn á Þorleifsstöðum, næsta bæ við Miklabæ, mannsbein í haug, kipp- korn frá bænum. Er það álit manna, að þetta séu bein séra Odds og að hann hafi verið myrtur ög dysjaður þarna. Matthías Þórðarson fornminja- vörður hefir látið flytja beinin til Reykjavíkur og benda þau til að þau séu af miðaldramanni í meðlagi á vöxt—eins og séra Oddur hvað hafa verið—íslendingur. Lindbergh-málið Margt bendir til þess að lögreglu Bandaríkjanna hafi loks tekist að finna manninn, sem myrti barn Lindberghs hersis fyrir rúmum tveim árum síðan. Maðurinn, sem grunaður er heitir Bruno Richard Hauptman, og er þýzkur. Hann strauk frá Þýska- landi til Bandaríkjanna fyrir 13 ár- um og hefir átt heimili í New York borg síðan. Hann er kvæntur og á nokkur ungbörn. Smíðavinnu hef- ir hann aðallega stundað hér í álfu. Eins og menn muna þá greiddi Lindbergh 50,000 dollara lausnar- gjald fyrir barnið og afhenti milli- göngumaðurinn Dr. John E. Con- don ræningjanum þessa upphæð. Allir seðlarnir voru merktir og númerin skrifuð niður. SiðastliS- inn tvö ár hafa um $5,000 af þess- um peningum komið fram, aðallega í New York, og mest í $5 og $10 seðlum. Þessa smáseðla var mjög erfitt að rekja, sökum þess hvað algengir þeir eru. Þó bar það við að $20 seðlar komu i umferð, en ómögulegt var að rekja þá til upp- haflega eigandáns. En fyrir skömmu fóru $10 seðl- ar af Lindbergh peningunum að koma fram hér og þar í Bronx hverfinu í New York. Nokkrir af þeim voru “gull-seðlarnir” svo nefndu (gold certificates) en þeir eru nú mjög sjaldséðir, síðan Bandaríkjastjórnin lét innkalla þá jafnóðum og þeir komu til bank- anna. Nú fór lögreglan að herða leitina enn meir og leið þá ekki á löngu þar til Hauptman var tekinn. Hann hafði komið á bíl sínum upp að biíreiðarstöð einni og borga • fyrir gasolíu með einum þessum seðli. Öllum starfsmönnum við bif- reiðarstöðvar hafði verið gert að- vart og maðurinn, sem tók við seðl- inum skrifaði strax hjá sér núm- erið á bílnum. Hauptmann var hand- tekinn skömmu seinna. Síðan var gerð nákvæm rannsókn á heimili Hauptmanns og fundust ]>á um $14,000 af þeim peningum, sem Lindbergh greiddi í lausnar- gjald. Ekki hefir enn tekist að sanna hvort það hafi verið Hauptmann, sem stal barninu og deyddi það síð- an, en líkur benda til að svo hafi verið. Rússar selja Mansjúríu járnbrautina Síðustu fregnir herma að Rúss- ar og Japanir hafi að lokum komist að samningum um sölu á kínversku járnbrautinni (Chinese Eastern Railway). Alt af síðan Japanir tóku Man- i sjúriu hafa þessar þjóði.r deilt um járnbrautina, svo að oft hefir horft til vandræða. Sagt er að Japanar hafi boðið Rússum 49 miljónir dollara, og mun það verða að samningum. Þetta ætti að hjálpa eitthvað til að draga úr óvináttu á milli þessara stórvelda, í bráð aS minsta kosti. Námuslys í Wales Á laugardaginn var varð spreng- ing í Gresford kolanámunum í Wrexham á Wales, og biðu 260 manns bana. Út frá sprengingunni kviknaði í námunni og fyltist alt af reyk, svo að ómögulegt varð að bjarga þeim mönnum, sem niðri voru. Á mánudaginn var loks tek- ið það ráð að byrgja námu-opið og var þá útséð um þaS að nokkur kæmist lífs af. Tíu mönnum varð náð upp úr göngunum, en þeir höfðu kafnað af reyknum. Þetta mun vera eitt versta slys, sem komið hefir fyrir í kolanámum á „Bretlandi. V eðráttan Veðráttan hér í fylkinu hefir ver- ið mjög stopul síðustu vikur. Stöð- ugar rigningar og kuldar hafa hald- ist nú lengi og tafið mikið fyrir þreskingu þar sem henni er enn ekki lokið og einnig fyrir þeim, sem eiga eftir að heyja. Á þriðjudags- nóttina var hriðarbylur í Saskatche- wan og er þar sumstaSar fet af snjó. Bylurinn náði til vesturhluta Mani- tobafylkis, en enginn snjór féll í Winnipeg. Þó hafa rigningar gert vegi næstum ófæra hér í kring, þar sem þeir eru ekki malarbornir. Margir spá því að vetur sé þegar genginn í garð og bendir ýmislegt til þess að svo sé. T. d. segja fréttir frá North Dakota að farfuglar hafi tekið sig upp mörgum vikum fyr en venja er til. Aðrir telja víst að koma muni bráðlega góð tíð aftur og Indiána-sumarið’ verði langt og hlýtt. Séra Jón J. Clements dáinn Sú fregn barst hingað á fimtu- daginn var, að látist hefði daginn áður, 19. sept., í Yorkville, Illinois, fyrrum sóknarprestur Argyle- manna, séra Jón J. Clemens. Fór jarðarför hans fram þar syðra á laugardaginn var. Séra Jón hafði til fleiri ára verið heilsubilaður og af embættisstörfum hafði hann lát- iÖ fyrir all-löngu. Hann var 62 ára, fæddur 5. sept. 1872. Hann ólst upp í Chicago og naut þar skóla- göngu. Prestvígður var hann á kirkjuþingi 28. júní 1896 og þjónaði íslenzku söfnuðunum í Argyle-bygð ’ íii.im ár. Gekk hann þá í þjónustu ensk-lúterskrar kirkjudeildar í Bandaríkjum og þjónaöi söfnuðum innan þess kirkjufélags fjöldamörg ár. Hann lætur eftir sig konu og fjögur börn. Séra Jón J. Clemens var glæsileg- ur maður, ágætur söngmaður og vinsæll hvar sem hann dvaldi. Aukakosningar—Liberal- ar sigra Aukakosningar til sambandsþings fóru fram í fimm kjördæmum á mánudaginn. Úrslitin urðu þau að frjálslyndi flokkurinn sigraði í f jór- um kjördæmum, en í haldsflokkur- inn í einu. Kjördæmin voru þessi: Toronto West, kosinn T. L. Church (cons.) ; Elgin West, kosinn W. H. Mills (lib.) ; Frontenac-Addington, kos- inn Colin Campbell (lib.) ; North Yorlc, kosinn W. P. Mulock (lib.) ; Kenora-Rainy River, kosinn Hugh B. MacKinnon (lib.). I tveimur kjördæmunum, Fron- tenac-Addington og North York, sátu áður þingmenn íhaldsflokksins, og hefir sá flokkur því tapað tveim- ur þingsætum. Þetta er í fyrsta skifti í sögunni að frjálslyndi flokk- urinn hefir komið að þingmanni í Frontenac-Addington. í Toronto East hafa íhaldsmenn jafnan verið sterkir og var því tæplega við því að búast að það vígi félli. T. L. Church er mjög vinsæll í Toronto, og hefir sjö sinnum verið þar borg- arstjóri. Alstaðar nema í Toronto fengu frambjóðendur liberala stór- an meirihluta atkvæði. Leiðtogar beggja flokkanna lögðu sig alla fram til þess að vinna þess- ar kosningar. Mr Mackenzie King ferðaðist um öll kjördæmin og flutti ræður. Hið sama gerðu þeir Mr. Stevens og Mr. Manion. Sagt er að King muni skora á Bíennett að efla til almennra kosninga þar sem nú sé sjáanlegt að stjórnin hafi tap- að trausti þjóðarinnar. Ekki er lík- legt að sú málaleitan beri mikinn árangur, en ekki sakar að færa það í tal. Sorglegur atburður Ingimar Ingaldson Það hörmulega slys vildi til á föstudagskveldið að Ingimar Ing- aldson, 46 ára að aldri, fyrrum þingmaður Gimli kjördæmis, drukn- aði í mynni Rauðár, þegar bát hans hvolfdi í straumnuní. Mr. Ingaldson hafði farið með mági sínum, Mr. Gordon A. Paul- son niður að Winnipegvatni til þess að skjóta andir. Þeir voru á smá- bát þegar slysið bar til, eins og áður er sagt. Bátnum hvolfdi og féllu báðir í vatnið. Gordon Paul- son náði í pílviðargrein, er stóð upp úr vatninu, því áin flæðir þar yfir bakkana. Eekk hann haldið sér þar, unz Indíánar komu honum til hjálp- ar tveim klukkustundum síðar. Ingimar komst aftur á móti á kjöl, en straumurinn tók bátinn og bar hann niður að vatninu. Mun Ingi- mar þá hafa slept af bátnum og freistað að ná til lands á sundi, en það reyndist ómögulegt þar sem hann var þungt klæddur. Líkið fanst ekki fyr en á laugardagsmorg- un. Ingimar Ingaldson var fæddur að Akra, N.D., og fluttist til Arborg 1901, með foreldrum sínum Mr. og Mrs. Tryggvi Ingjaldsson. Hann tók mikinn og góðan þátt í sveitar- málum og var skrifari Bifröst sveit- ar í mörg ár. Árið 1927 var hann kosinn þingmaður Gimli kjördæmis og hélt hann þvi starfi um eitt kjör- timabil. Þótti hann nýtur þingmað- ur. Sumarið 1930 var hann sendur sem einn fulltrúi Manitobafylkis á Alþingishátiðina á íslandi. Samvinnumálunum helgaði Ingi- mar heitinn krafta sina að mestu leyti síðari árin. Hann var í fleiri ár formaður Gripasamlagsins og i miðstjórn Manitoba Co-operative Conference. Hann var^ duglegur mjög og ósérhlífinn, samvinnuþýð- ur og vinsæll af öllum, er til hans þektu. Húskveðjan, sem séra Jóhann Bjarnason stýrði, fór fram frá heimili hins látna, 124 Femdale Ave., Norwood, kl. 3 e. h. á þriðju- daginn, að því loknu fór fram út- fararathöfn frá kirkju Fyrsta lút. safnaðar, sem sóknarpresturinn séra Björn B. Jónsson stýrði. Likið var jarðsett í Brookside-grafreit. Jarð- arförin var afar-fjölmenn. Ingimar heitinn lætur eftir sig ekkju sína Violet, dóttur þeirra Mr. og Mrs. C. P. Paulson, Gimli, og fjóra syni, Christian, Tryggva, Gordon og Thorburn. Einnig eru foreldrar hans bæði á lifi og sjö systur; þær eru; Mrs. H. Erlend- son. Mrs. G. Björnson, Mrs. G. S. Guðmundson og Mrs. E. L. John- son að Árborg, Man.; Mrs. E. Davies, Chicago, Mrs. A. Tohnson, Oak Point og Mrs. W. Crowe, Win- nipeg. Náttúrubamfarir í Japan Á föstudaginn var skall ógurlegur fellibylur yfir japönsku evjarnar og lagði í eyði borgir og bæi. Tjónið er metið á $300,000.000, og um sextán hundruð manns mistu lífið, en um fimm þúsund meiddust meira og minna. Bylurinn kom af norðanverðu Kyrrahafinu og tók yfir svæðið frá Nagasaki til Nagano. Borgirnar Saka, Kobe og Kyota skemdust stór- kostlega, sérstaklega Saka og Kyota. Vindhraðinn var um 90 mílur á klukkustund og stóðst ekkert fyrir nema traustustu íbúðir. Fleiri þús- und bátar fórust með fram strönd- inni, en ómögulegt var að segjs hvað margir sjómenn hefðu farist. í Osaka hrundu 128 skólahús og lentu börn og kennarar í rústunum. Ekki hafa slíkar hörmungar dun- ið yfir japönsku þjóðina síðan eld- gosin og jarðskjálftarnir 1923 urðu 90 þúsundum að bana. Heræfingar í barnaskólum Mussolini hefir skipað svo fyrir að hér eftir verði allir drengir í skólum landsins að taka þátt í her- æfingum þegar þeir hafi náð átta ára aldri. Tuttugu og eins árs eiga svo allir karlmenn að ganga á her- skóla og að því loknu verða þeir að halda sig að framhaldsnámi eftir því sem aðstæður leyfa, þangað til þeir ná þrjátíu og átta ára aldri. Hugmyndin er sú að hver einasti karlmaður í landinu sé æfður her- maður, eins og i Spörtu forðum. Mussolini hefir spáð því að stríð sé í vændum og verði ítalir að vera viðbúnir. Hergi mun -nú hernaðarandinn meiri en einmitt i ítalíu, og minkar hann varla við þetta tiltæki. Kvenfólk og bindindi Á alþjóðaþingi bindindisvina, sem haldið var í London nýlega, lét Dame Louise Mcllroy prófessor í Ijósmóðurfræði við Royal Free sjúkrahúsið þá skoðun í Ijós að drykkjuskapur meðal kvenfólks hefði miklu verri afleiðingar en drykkjuskapur meðal karlmanna. Sagði hún áhrif víns á vanfærar konur hin skaðlegustu og myndi það með títnanum valda úrkynjun, ef að drykkjuskapur meðal kvenna yrði almennur. Einnig hélt hún því fram að siðleysi fylgdi jafnan drykkjuskap. Þessi sama kona hélt því fram að í stað te-drykkju meðal kvenna af æðri stættum, hefði nú komið vín- drykkja og þætti það fínna. Dame Louise Mcllroy hvatti til þess að kvenfólk stofnaði bindindis- félög sín á milli og beitti sér fyrir þeim málum. Lord Rowallon tók til máls á þinginu og benti á það, að beztu íþróttamenn Englendinga væru bindindismenn. Þakkaði hann það bindindismönnum hvað Bretar standa nú framarlega í öllum íþrótt- um. Verkfalli lokið Verkfallinu stóra í vefnaðarverk- smiðjum Bandaríkjanna mun nú lokið. Sagt er að 13 manns hafi verið drepið á meðan á verkfall- inu stóð og miklar skemdir urðu á ýmsum verksmiðjum. Bandaríkjastjórninni tókst að binda enda á verkfallið, er hún lof- aði að taka kröfu verkamanna til athugunar. Verkfallið sýndi að verkalýðsfélögin eru orðin mjög sterk í þessum iðnaði og verður í framtíðinni að taka tillögur þeirra til greina. Aftur á móti er sigur þeirra ekki mikill þar sem vinnu- veitendur neituðu að viðurkenna rétt verkalýðsfélaganna til að semja. Hvort að Bandaríkjastjórninni tekst að koma á vinnufriði er enn óvíst. Eftir fréttum að dæma er útlit fyrir að námumenn í South Wales hefji verkfall bráðlega. Samningar hafa enn ekki náðst á milli verkveit- enda og námumanna, sem heimta kauphækkun. Um 130,000 manns segja upp vinnu, ef til verkfalls kemur.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.