Lögberg - 05.03.1936, Blaðsíða 5

LÖGBERG. FIMTTJDAGINN 5. MARZ 1936
5
WE’RE ALL NUTTY
HERE AND THERE
.By P. N. Britt_
W71TH April just ahead, it won’t
” be long now. That “decidedly
cold,” which Charles Jennings made
exceedingly unpopular during Jan-
uary and February, has almost faded
from our recollections.
We’re getting the feeling that we’re
well away now, and that the bulk
of the rough stuff which gives us
headaches and cold chills is behind
us.
It was just another winter. That’s
all. Maybe “the most severe of all
time,” as cub newspaper writers ex-
press it. But winters are just win-
ters, as most of us who have seen
a lot of them understand.
* * *
A NLY those who have weathered
” forty to fifty winters have the
background entitling them to ven-
ture to suggest what’s a real winter.
“Yes,” said one of the old fellows,
“these garrulous newcomers give me
a stitch in the side, or something,
when they mention this Winter.
“What they know about winters, or
what the records show, doesn’t mean
anything.
“Back in 1888, one morning, I
walked out of the boarding house
and down town. Bob McAlpine, my
room-mate, a tailor, was with me.
We had a couple of South Sea seal
wedge caps high up on our heads.
When we came to the official ther-
mometer, at the post office, the
recording was —51. We grabbed the
caps to pull them down, but our
ears were sticking out, frozen stiff,
and the caps could not be pulled
down.
“The gloom reporters haven’t even
mentioned many frozen ears during
the last month or two.
“Around about that same year,
Bill Johnston was growing wheat
and hauling it twenty-five miles to
market. Often it was frozen wheat,
and the price was only thirty-five to
fifty cents a bushel. F. O. Fowler,
one of the most respected residents
of this province, will certify to this,
for he farmed out there, too.
“Bill Johnston told me that he got
his nose frozen so often that a nail
grew on the end of it.
“Were those cold winters? Or
was this winter that we have now
behind us any different from any
other winter?
“Boy, but when spring and sum-
mer come here, they are a pair of
seasons which can be duplicated no-
where else on earth.
* * *
W/’INTER’S past. There may yet
” be the odd day rough and
chill, but when it’s all figured out
this will be just another winter.”
* * *
W/HEN I was a couple of feet high
” back home, we had a dog—a
water spaniel, with long brown ears
and loving brown eyes. That’s more
than sixty years ago. I used to take
him to “Kate’s Hole,” a spot at a
bend in the little river down there.
He got great joy out of going half
way across the river to bring back
the piece of board'I heaved as far
as I could out in the water. He was
a kind, intelligent, understanding
dog, and from him I learned to love
dogs in general. I could not be cruel
or unkind to a dog.
* * *
D ECI^NTLY, a girl was leaving for
a holiday in the East. Her great-
est worry was as to how she could
be sure her dog would be well cared
for during her absence. He’s a
friendly, noble-looking buff collie.
Anybody who owned him would
hate to leave him. I have known
lots of people who would have been
glad to adopt him. She finally de-
cided on placing him with a friend,
and the scene was pathetic when she
said: “Good bye Ben. old man. Be
a good dog.” He turned and walked
away sadly, as she hopped into her
taxi. He lies out on the verandah
most of the day, watching for his
owner to return.
Among the things that Ben must
have, his new guardian tells me, is
a cup of tea at each meal time. He
has had this for six years, and looks
for it, though he has only one meal
a day himself.
“Ben” is a hockey dog. He listens
on the radio to all the hockey
matches, and jumps up and barks
loudly every time Foster Hewitt
yells: “He scores!”
“Ben” is a nejghbor of mine and
he’s chummy with all the neighbors.
But he’s a lonesome dog just now,
and I am sure his owner misses him
a lot.
* * *
I like a friendly dog—man’s best
friend.
Frá Islandi
Eftirleit á Landmannaafrétti
Þrír menn eru nýkomnir úr eftir.
leit á Landmannaafrétti. Komust
þeir alla leiS að Veií5ivötnum. Þrjár
kindur sáu þeir í klettum í Snjóöldu,
en komust ekki aÖ þeim. AÖrar 3
kindur fundu þeir í Ógöngunefi í
LoÖmundi og tókst a8 ná þeim litt
skemdum. Hvergi var nokkurt strá
á þeirri leið, nema á klettasyllum og
í Ógöngum. Mennirnir voru 5 daga
i leitinni.
Barnaveiki á Hvammstanga.
Fréttaritari útvarpsins á Hvamms.
tanga, frú Ingibjörg Jónasdóttir
skýrir frá því aS nýlega hafi barna-
veiki stungiÖ sér niður þar á staÖn-
um. Eitt barn hefir dáiS og þrji'
önnur sýkst. Sýkt heimili hafa ver-
ið sóttkviuð, barnaskólanum lokað
en að öðru leyti eru samgöngur
frjálsar. Þrjá undanfarna daga hef
ir verið þíðvindi og er nú orðið
snjólaust á láglendi.
ísal'óg
(eru nú að mestu leyti horfin af
Breiðafirði og jörð er auð á norðan.
verðu Snæfellsnesi. ísalög voru
orðin óvenju mikil um Breiðaf jörð á
undan þessum bata. Var gengt á
milli lands og eyja og bifreiðar fóru
frá Stykkishólmi að Svelgsá og það.
an yfir Álftafjörð og inn á Skógar
strönd.
—Vísir 11. febr.
þakklæti fyrir “Tyrkjann.” Var
gerður góður rómur að kvæðum
hans, og hló fólk dátt.
Að skemtiskránni lokinni fóru
fram þingslit, og að því loknu héldu
allir heim til sín, ánægðir með kvöld-
ið. G.
PÁSKABLÓM
Passiflora coerulea.
Páskablómið er aðallega stofu-
blóm. Aðal litur blómsins er blár
og hvítur, einnig eru til fjólublá og
rauðleit afbrigði, en þau eru mjög
sjaldgæf.
Af hvitum er regnbogablómið ein.
asta afbrigðið, sem fundist hefir.
Þetta nafn, “páskablóm,” er komið
af því, að innri gerð blómsins lítur
út eins og krossmynd með þyrni-
fléttaðri kórónu yfir. I þrem end-
um krossins er eins og merki eftir
naglaför. Alt þetta, þessi einkenni-
lega blómgerÖ, hefir mint á þjáning-
ar frelsarans um páskana. Er blóm
þetta í afar miklu uppáhaldi hjá
öllu trúuðu og blómelsku fólki, enda
er jurtin mjög nægjusöm og auðvelt
'að rækta hana. Af því páskablómið
er veikgert, eitt af slingjurtunum
verður að setja tréstokka niður i
moldina fyrir það, til að styðjast við.
Flestar ættir af skyldum tegundum
eiga heima í Suður-Ameríku. Mold.
in þarf að vera næringarrík, blönd-
uð blaðmold, safnhaugamold og
garðmold, einnig lítið eitt af sandi.
Á veturnar þarf jurtin að geymast
á rakalausum stað, en ekki of köld-
um. Jón Arnfinnsson.
—Vísir.
Bókmentaviðburður.
Salka-Valka, skáldsaga Halldórs
Kiljan Laxness, kom út í London
þann 6. febr., í risastóru upplagi,
með þvi að enska blaðið Evening
Standard hafði kjörið bókina sem
aðalbók febrúarmánaðar.
Salka-Valka kemur einnig út
þessu ári í Ameríku, Þýzkalandi og
Svíþjóð, og samningar eru á döf-
inni um hollenzþa og tékkneska út-
gáfu.
Styðjið Falcons
flokkinn!»
Falcons Hockey flokkurinn þreyt-
ir kappleik í Portage la Prairie næst-
komandi laugardagskvöld. Sérstök
fárþegalest fer þangað, ef nægileg
þátttaka fæst, og kostar far fram
og til baka ekki yfir $1.50. Lestin
kemur heim aftur seint um kvöldið.
Þeir, sem vildu fara þessa ferð, og
styðja með því þenna ágæta Hockey
floklc, gefi sig fram ’við Ed.
Stephenson, Columbia Press, Ltd.
Phone 86327, eða Ben Baldwin,
87 601 eða 24 228.*
Finnar unnu skíða-boðhlaupið.
Frá Garmisch-Partenkirchen er
símað til Dagbladet, að árdegis í dag
hafi Finnar unnið boðhlaupið ,á
2.41.33. Norðmenn fengu önnur
verðlaun á 2.41.39. — Vísir 12. febr.
Elzta blaðasölukona í heimi er í
litlutn bæ, Bitterne á Englandi. Hún
stendur allan daginn á fjölfarnasta
götuhorni bæjarins og selur blöð.
Hún er 95 ára gömul.
If You Were Style
Dictator
Naturally you’d choose fashions admirably suited
to your type. As far as hairdressing is concerned,
that’s practically what you do when you make an ap-
pointment with M. LUCIEN. For you may be sure
of it—Monsieur will not only cut or wave your hair
in such a manner as you might see photographed in
“Vogue”—he will choose a style delightfully flattering
to you.
Lucien Hair Cut ..............$1.00
Lucien Shampoo and Finger Wave.$1.50
Beauty Shop, Fourth Floor, South

T. EATON C?,
WINNIPEG CANADA
LIMITKO
Teikn á himni.
“Voru sén teikn á himni 15. júní
(r733) : >rír hringar hver upp af
öðrum og tvær sólir í hverjum hring.
Það varaði frá dagmálum til mið-
aftans; súmstaðar sást eigi nema
hálfur hringur með einni sól á hverj-
um enda. Þar eftir i júlío kom
blinda mikil í fé, svo það varð að
tjóðra allvíða, og misti svo holl og
nyt. Sumt hljóp á f jöll og af kleh-
unr fram og dó; á ýmsum bæjum
skeði það um haustið.” (Mælifel’s-
annáll).
Erindi
flutt í mmningu um 60 ára af-
mæli íslenzTcrar bygðar í Vest-
yr-Canada á Karlablúbbsfundi
i Glenboro síðastliðið haust af
G. J. Oleson.
Allir menn, sem líta til baka yfir
síðastliðið fimm ára tímabil rnunu
játa það, að það hefir verið erfið-
leika timabil, heimskreppa, sem í
vissu tilliti hefir verið erfiðari og al.
mennari en áður hefir þekst í sögu
heimsins. Allur þorri fólks víðsveg.
ar um heim hefir barist með hnúurn
og hnefum til þess að verða ekki
undir í lífsbaráttunni, en þrátt fyrir
það hefir sorfið svo að mönnum að
miljónir mannar hafa víðsvegar um
heim farið halloka og orðiÖ undir í
lífsbaráttunni. Þrátt fyrir það, að
þetta kreppu-timabil hefir verið eitt
það víðtækasta, sem maður þekkir,
sem stafar af því að þjóðirnar eru
orðnar hver annari svo handgengnar
vegna samgangnanna, þá hafa erfið.
leika og velgengnis tímabil skifst á i
sögu þjóðanna frá fyrstu tíð. I
sambandí við þetta mætti heimfæra
íslenzka máltækið: “Fátt er svo
með öllu ilt að ekki boði nokkuð
gott,” því þegar kreppa og harðæri
á ýmsum sviðum hafa sorfið að,
hefir það orsakaÖ byltingar og um-
brot, sem oft og einatt hafa haft
mikla blessun í för með sér. Þegar
mennirnir hafa ekki lengur þolað
þrautir og áþján, hafa þeir risið úr
rotinu og brotið hlekkina. Ófrelsi
og kúgun og alls kyns harðrétti var
það, sem knúði Puritana að sigla
vestur um haf, 1620, í leit eftir frelsi
og farsæld og stofna landnám i
Vesturheimi, og með þeirri hreyf-
ingu hefst nýtt timabil í menningar.
sögu heimsins.
í kvöld, þegar vér viljum með fá.
um orðum minnast 60 ára afmælis
landnáms íslendinga i Vestur-Can-
ada, og vér litum til baka 60 ár og
spyrjum hver var ástæðan fyrir
vesturflutningi íslendinga, þá göng-
um vér úr skugga um það, að það
var eitt þetta harðæris tímabil og
framtíðar vonleysi, sem knúði frum-
herjana bHrt frá ættjörðinni.
Skammsýni og i'irræðaleysi stjórn-
arvflldanna og óblíða nátturunnar
tóku þar höndum saman til þess að
gera stórum hluta þjóðarinnar lífið
óbærilegt. En ísland var bygt af vík.
ingum, hugrökkum og hraustum
mönnum og konum, sem áttu eld i
sál; sá eldur lifði enn í glæðunum,
eftir þúsund ára baráttu við eld og
is, og þegar sem mest svarf að, þá
logaði hann upp í brjóstum manna,
'og hver af öðrum sleit og kastaði af
sér ánauðarokinu, kvaddi frændur
og vini og fósturjörð, og sigldu út á
hið ókunna haf í leit eftir frelsi,
frama og farsæld i framandi landi.
Það þurfti hugrekki til þess að stíga
það spor, sem hér var stigið, það
spor, sem að allir nú verða að kann-
ast við að hefir haft mesta þýðingu
fyrir menningarframa íslenzkrar
þjóðar á síðari öldum. Frumherj-
arnir voru bláfátækir, fákunnandi
og þekkingarlausir á siðu og at-
vinnuvegi erlendra þjóða. En þeir
höfðu kastað teningnum, margir
hverjir með hálfum hug, flestir eitt-
hvað svipað innanbrjósts og Sigur-
birni Jóhannssyni skáldi, er hann
kvaÖ: 1
“Gnauðar mér um grátna kinn
gæfu mótbyr svalur.
Kveð eg þig í síðsta sinn,
sveit mín, Aðaldalur.”
En allir með fölskvalausa ættjarðar.
ást og kærleika til lands og þjóðar,
sem þeir báru i brjósti til æfiloka.
þótt örlögin slitu þá frá móður-x
brjóstunum og gerði þá að útlögum
um aldur og æfi. En fyrst út á
þessa braut var komið, var ekki um
annað að gera en bíta á jaxlinn og
dtiga eða drepast, og sagan sýnir það
og sannar, að þeir dugðu vel. Hún
var ekki blómum stráð brautin, sem
þeir þurftu að ganga; þeir voru of-
sóttir í ræðu og riti af ættbræðrum
þeirra á íslandi. Það var litið horn-
auga til Vesturheimsferða. Vestur-
förunum var borið á brýn óþjóð-
rækni og ræktarleysi til landsins og
frelsisbaráttu þjóðarinnar. Þeir voru
af sumum stimplaðir sem úrkast
þjóðarinnar. Skáldmæringurinn
Gröndal níddi þá niÖur fyrir allar
hellur; sagði þeir væri “sá lakasti
skríll, sem raunar vér megum vera
fegnir að losast við.” Jón Ólafsson,
skáldið og rithöfundurinn nafn-
kunni, einn hinn gáfaðasti, glæsileg.
asti og drengilegasti maður, sem
vestan hafs dvaldi framan af árum.
tók svari þeirra drengilega, í riti, sem
hann gaf út og nefndi: “Eitt orð af
viti um vesturfara og Vesturheims-
ferðir,” og viÖ hvert gefiÖ tækifæri
var Jón ætíð trygðavinur og mál-
svari V.-íslendinga. Hr. Hjálmar A.
Bergman hefir nýlega bent á ummæli
Einars H. Kvaran um V.-ísl. fyrir
40 árum, er hann var alfluttur héðan
heim, er auðheyrt af orðum hans, að
hann hefir fremur talið þá úrkast.
Kemst hann svo að orði: “Vitaskuld
hefir ekki allfátt farið vestur af
mönnum, sem að sjálfsögðu hefði
orðið sómi sinnar þjóðar, hvar sem
þeir hefðu verið, en samt er mér ó-
hætt að fullyrða að megin þorri
vestur-flutta fólksins mundi hafa
verið taliÖ hér lakara miðlungsfólk,
og tiltölulega mikill fjöldi þess
hreinir og beinir ræflar.” Má að
vísu í þessu tilliti taka til greina, að
meðal svo kallaðra æðri stétta manna
á íslandi, voru þeir, sem fátækir
voru og ólærðir taldir fremur en hitt
ræflar, og ekki litið á þá með neinni
virðingu, hefir sá hugsunarháttur ó_
NÝ—þægileg bók
í vasa
SJÁLFVIRK
— EITT BLAÐ 1 EINU —
pægilegri og Letri bók í vasann.
Uundrað blöö íyrir fimm cent.
Zig-Zag cigarettu-blöð eru búin
til úr bezta efni. Neitið öllum
eftirllkingum.
141
ZIGZAG
efað mikið breyst á síðari árum.
\
Þegar vestur kom var mörg
þrautin; þeir voru félausir og mál-
lausir ; þeim var gefið hornauga sem
útlendingum og voru fyrst í stað
lítilsvirtir af sumum, en því láni áttu
þeir að fagna að fjölmargir af betri
mönnum hérlendrar þjóðar voru
þeim vinveittir frá því fyrsta, og
landsstjórinn, hinn góði og vitri
Dufferin jarl, lagði í vel embættis-
heiður sinn, að íslendingar yrðu
góðir borgarar, og óefað hefir hans
framkoma og afstaða ráðið miklu
um afstöðu hérlendrar þjóðar gagn.
, vart þeim, frá fyrstu tið, og upp-
| rætt úr huga þeirra ýmsa ímyndaða
: hleypidóma um íslendinga, og ber
i það að játa og við að kannast, á
j þessu 60 ára afmæli að hin frjáls-
l lynda, viðsýna og drengilega cana-
| diska þjóð hefir í flestu tilltti breytt
við íslendinga eins og bræður og
systur, í gegnum 60 ára sögu, og nú
eru íslendingar orðnir sem rótgró-
inn hluti canadiskrar þjóðar. Þetta
I land er okkar land. hugsjónir hér-
lendrar þjóðar eru okkar hugsjónir,
f framtíð okkar er hér og fyrir Can-
ada ber oss aÖ vinna með þjóðrækni,
fórnfýsi og dengskap fyrst og
( fremst, en jafnframt ber oss að
varðveita hið íslenzka þjóðerni —
tunguna og höfuðkosti íslenzkrar
sálar. Við þurfum að varðveita
i hinn góða arf frá fortíðinni, en
i kasta fyrir borð því sem er til tálma
'og hindrunar. Við þurfum að
þekkja fortíðina og hafa þroskaðan
skilning á fortíð, nútíð og framtið.
\’ið megum ekki steinrenna eða daga
uppi, með því að einblína til baka,
ekki megum við heldur hugsunar-
laust berast með nútíðarstraumum.
j Við verðum að horfa með skörpum
augum fram á veginn. Við erum
, skyld til þess að skoða það, sem “var
I og er og verða mun” með heilbrigðri
| dómgreind og bróðurlegri sanngirni,
og lifa í samræmi við það.
Fyrsti íslenzki hópurinn, sem
j flutti til Canada, kom vestur 1873,
1 fleiri komu 1874. Fyrst varð við-
| dvöl i Ontario, en þar var engin
I framtið, svo þeir Sigtryggur Jónas-
son, Sig. Christophersson, Kristján
Jónsson, Skafti Arason og Eiiiar
Jónasson fóru til Vesturlandsins og
skoðuðu og völdu fyrir nýlendu,
svæðið á vesturströnd Winnipeg-
vatns, sem þeir nefndu Nýja Is-
land, og þangað flutti hópurinn um
haustið 1875, og lenti á Gimli 21.
október. Þeir sem þekkja vetrar-
hörkurnar í Manitoba og þeir, sem
hafa þekt fátækt og allsleysi, geta
vel gjört sér í hugarlund helstrið
það, sem fyrir höndum var. Við
getum séð enn þann dag i dag mynd-
ina af þessum hóp: allslausir menn
með konur og börn langt frá öllum
mannabygðum og bjargræðisvegum
og læknishjálp, horfast í augu við
grimman vetur og bjargarleysi —
dauðann sjálfan, — enda féllu
margir í þéim hildarleik á næstu ár.
um, en hugrekki skorti ekki né
drenglyndi manna, til þess að hjálpa
hver öðrum eftir megni. Fórn-
færsluandinn var leiðarstjarnan og
bjartasta ljósið sem lýsti frumherj-
um og leiddi þá í gegnum helmyrk-
ur hörmunganna og til sigurs. Það
má segja “að flestra líf er fánýt
mæða.” Á íslandi höfðu þeir frá
litlu að hverfa, og hér urðu þeir fyr.
ir sárum vonbrigðum fyrst i stað,
en með tið og tíma rofaði til sólar;
landið bygðist; ástandið batnaði og
fyrirheitna landið varð Gózenland
með gulli og grænum skógum og al.
mennri farsæld, þó margir væru
fallnir í valinn áður en launin komu.
Nú eru frumherjarnir flestir horfn-
Framh. á bls. 7
H°LeaGOODGARDEN
\PlenUj4fEwijthm
toEat-fre
cvndioL,
'WvntotJ
PAY 5«AN®’0*
McFAYDEN FRÆ KOSTAR LITIÐ
EN FRAMLEIÐIR MIKIÐ
Stærri e'n venjulegir pakkar af Mc-
Fayden fræi—aðeins 3c—-4c hver
pví að borga 5c og lOc?
Mestu hlunnindin við McFayden
fræ liggja ekki 1 lágu verði, heldur
hinu, að hver tegund um sig af
reyndu fyrsta flokks útsæði, tryggir
mesta og bezta uppskeru, og sendast
beint heim til yðar en koma ekki frá
umboðssölu hylkjunum 1 búðunum.
Fræ er lifandi vera. pvi fyr er
það kemur þangað, sem því skal sáð,
þess betra fyrir það sjálft, og þann
er sáir.
KREFJIST DAGSETTRA PAKKA
Hverjum manni ber réttur til að
vita að fræ það, sem hann kaupir
sé lífrænt og nýtt. Með nýtízku á-
höldum kostar það ekkert meira, að
setja dagsetningu á pakkana, þegar
frá þeim er gengið.
pví A EKKI DAGSETNINGIN A3Ð
STANDA?
Hin nýja breyting á útsæðlslög-
unum krefst ekki dagsetnlngar á
pökkunum, en við höfum samt enga
breytingu gert.
KYNNIST ÚTSÆÐI YÐAR
Hver pakki og hver únza af Mc-
Fayden fræi, er dagsett með skýru
letri. McFayden fræ er vísindalega
rannsakað og fult af llfi; alt prðfað
tvisvar. Fyrst rétt eftir kornslátt,
og svo aftur I Dominion Seed Testing
Laboratory.
Væri McFayden Seeds sent I búðir
I umboðssölu pökkum myndum vér
eiga mikið ðselt I lok hverrar árs-
tlðar. Ef afganginum væri fleygt,
yrði þar um sllkt tap að ræða, er
hlyti að hafa I för með sér hækkað
verð á útsæði. Ef vér gerðum það
ekki, og sendum það út I pökkum
aftur, værum við að selja gamalt
fræ. Pessvegna seljum vér aðeins
beint til yðar, og notum ekki um-
boðssöluhylkin; fræ vort er ávalt
nýtt og með þvi að kaupa það, eruð
þér að tryggja árangur og spara.

TIu pakkar af fullri
stærð, frá 5 til 10 centa
virði, fást fyrir 25 cents,
og þér fáið 2 5 cehtin ti) baka með
fyrstu pöntun gegn “refund cou-
pon,” sem hægt er að borga með
næstu löntun, hún sendist með þessu
safni. Sendið peninga, þó má senda
frímerki. Safn þetta er falleg gjöf;
kostar lltið, en gefur mikla uppskeru.
Pantið garðfræ yðar strax; þér
þu'rfið þeirra raeð hvort sem er.
McFayden hefir verið bezta félagið
slðan 1910.
NEW-TESTED SEED
Every Packet Dated
BEETS—Detroit Dark Red. The best
all round Red Beet. Sufficient
seed for 20 ft. of row.
CARROTS—Half Long Chantenay.
The best all round Carrot.
.Enough Seed for 40 to 50 ft.
of row.
CUCUMBER—Early Fortune. Pickles
sweet or sour add zest to any
meal. This packet will sow 10
to 12 hills.
LETTUCE—Grand Rapids, Loose
Leaf variety. Cool, crisp, green
lettuce. This packet will sow 20
to 25 ft. of row.
ONION—Yellow Globe Danvers. A
splendid winter keeper.
ONION—lVhite Portugal. A popular
white onion for cooking or
pickles. Packet will sow 15 or
20 ft. of drill.
PARSNIP—Half Long Guernsey.
Sufficient to sow 40 to 50 ft. of
drill.
RADISH—French Breakfast. Cool,
crisp, quick-growing variety.
This packet will sow 25 to 30
ft. of drill.
TITRNIP—Whlte Summer Table.
Early, quick-growing. Packet
wiil sow 25 to 30 ft. of drill.
SWEDE TURNIP—Canadian Gem.
Ounce sows 75 ft. of row.
$200°.°Cash Prízes$200~°
I hvelti áætlunar samkepni vorri, er
víðskiftavinir vnrlr geta tekið þátt I.
Upplýsingar I McFayden Seed List,
sem sendur er með ofangreindu fræ-
sa'ni. eða gegn pöntun.
ÓKEYPTS—Klinpið úr þessa aug-
lýsingu og fáið ðkeypis stðran pakka
af fögrum blðmum.
Mikill afsláttur til lélaga og er
frá þrí skýrt i frœskránni.
McF*ydcn Seed Co., Winnipeg
i