Lögberg - 12.11.1936, Qupperneq 2

9
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 12. NÓVEMBER, 1936
Um Fasisma
Eftir Ragnar E. Kvaran.
Það hefir ef til vill verið óþarf-
lega rúmlega að orði kveðið, sem
auglýst hefir verið, að eg ætlaði að
gera fasisma í heilcl sinni að um-
talsefni. Hitt er það, að eg hafði
hugsað mér að lofa yður að heyra
sjálfa fasistana tala. Eg fæ hvort
sem er ekki gert mikla grein fyrir
þessari áhrifamiklu stjórnmála-
stefnu hér á nokkrum mínútuin, sem
eg ætla mér hér að standa. Það er
þegar sýnt, að stefna sú, sem nefnd
er þessu nafni, mun hafa mjög af-
drifarík áhrif á alla sögu'mann-
kynsins um næstu áratugi.
Atburðirnir á Spáni þessa dagana
eru þess nokkuð augljóst vitni, að
það er töluverð alvara á ferðum
fyrir þjóðir, þegar huganir fasism-
ans fá að festa þar rætur. Mér er
sem eg sjái þau sex þúsund börn,
sem sagt var frá í dag í blöðunum,
að verið sé að flytja frá Madrid til i
B'arcelona. Feðurnir og mikið aí
meeðrunum sitja eftir og Iáta skeika
að sköpuðu um það, hvort dauðinn
sé að koma, en senda þessar hjarðir
barnanna frá sér út í óvissuna um,
hvort nokkur hirði framar um þau á
æfinni. Og sennilega eiga foreldr-
arnir ekki von á að fyrirvinnan
verði mikil, þegar Franco verður j
búinn að efna loforð sitt um að strá-
drepa heldur helminginn af spönsku
þjóðinni en að gefa upp málstað
fasismans.
Sem sé; eg fæ ekkert gert grein
fyrir þessari stefnu á fáum mínút- 1
um, hvorki sagt sögu hennar hingað :
til né fyrirætlanir hennar um fram- |
tíðina. En eg get gert annað. Eg '
get gefið fasistunum sjálfum orðið.
•Aldrei hafa menn lifað á þessari
jörð, sem hafa verið eins iðnir og
ákafir við að boða málstað sinn og
hugsjónir í rituðu máli og töluðu,
svo nógu er af að taka til þess að
sýna hverju þeir halda fram. Örð-
ugleikinn er mestur við að velja.
Það er alkunnugt, því Hitler hefir
svo oft sagt það, að Nazistar á
Þýzkalandi séu miklir friðarvinir,
og ætla eg því fyrst að gefa þeim
orðið um hugsunina um heimsfrið-
inn. Hitler kemst þannig að orði í
hinni frægu bók: Mein Kampf —
Barátta mín:
“Sá, sem verulega og af hjarta
óskar að friðarhugsjónin verði að
veruleika í þessum heimi, verður á
allan hugsanlegan hátt að vinna að
því, að Þjóðverjar leggi undir sig
heiminn. . . . Maður verður að vera
við því búinn, að heyja stríð til þess
að brjótast fram til friðar. . . .
í raun og veru er þessi mannúðar-
og friðar-hugsun alveg fyrirtak, ef
hinir ágætustu menn hafa fyrst
sigrað og lagt undir sig heiminn svo
greinilega, að þeir séu einu drotn-
arar á þessari jörð. . . .”
Eins og þið sjáið, þá stendur svo
sem ekki á því, að Hitler vilji frið.
Það er bara þessi litli örðugleiki í
veginum, að við verðum að bíða
eftir því, að hann fari að vinna að
friði þangað til hann er búinn að
leggja undir sig alla veröldina. En
svo bætir það líka um, að baráttan
sjálf, fyrir því að Þjóðverjar leggi
undir sig veröldina, er í raun og
veru mesta tilhlökkunarefni. Einn
af spámönnum Nazista, prófessor
Banse, veit, að það “er i ófriðnum
einum, sem mannleg sál nær að
brjótast út sterkast og ríkast og þá
sprettur upp úr dýpri brunni heldur
en kostur er á jafnvel í listrænni en
vísindalegri starfsemi. ...” Og til
þess að búa sig undir ófriðinn, sem
á að verða fyrirrennari hins þýzka
friðar, er um fram alt mikilsvert
að vera sálarlega viðbúinn. Fyrst
og fremst verður maður að gera sér
ljóst, að ófriðurinn “stendur á milli
neyðar vorrar í nútímanum og kom-
andi hamingju.” En menn ættu að
gera sér ljóst, að þetta verður þó
ekki neinn gamanleikur með hljóð-
færaslætti og veifandi fánum. Nei;
stríðið er líffræðileg nauðsyn, og
lífið er stundum dálítið harðhent.
Þess vegna bendir prófessor Banse
á, að áherzlu verði að leggja á það,
að eitra dyrkkjarvatn og annað
neyzluvatn, nota taugaveikisgerla,
útbreiða taugaveiki með flóm og út-
breiða pest eða svartadauða með
rottum. Einkum ættu flugvélarnar
að koma hér að gagni, því að þær
geta komist að baki ófriðarhernum
og sent út smitbera.”
Nú skyldu menn ætla, að það
kynni að vera dálitlum örðugleikum
bundið, að fá hina þýzku þjóð til
þess að verða mjög gagntekna af
þessari framtíðarhugsjón. En Hitler
hefir engar áhyggjur. Hann kemst
svo að orði i þeirri útgáfu bókár-
innar, sem út kom áður en hann
komst til valda:
“Þýzka þjóðin hefir ekki minstu
hugmynd um, hvemig maður þarf
að blekkja menn til þess að fá þá til
þess að vera með sér. Maður get-
ur, með því að fara klókindalega að,
blekt þeim sýn um sjálfan himin-
inn, og hins vegar talið þeim trú um,
að hið aumasta líf sé paradís. . . .”
Þess skal getið, að þessari athuga-
semd er slept úr bókinni í þeim út-
gáfum, sem gefnar hafa verið út
eftir að Hitler komst til valda.
Sennilega hefir hann nú uppgötvað,
að það er alveg ástæðulaust að vera
að minna þjóð sína á það, að unt
sé að blekkja hana. En hvað um
það, hann er ákveðinn í því að vekja
þann vilja til ófriðar í þjóð sinni,
að ekki verði við ráðið. Hann talar
um að vekja verði gremju fólksins,
þar til hún stigi “zur hellsten Wut,”
verði að hreinu æði. Og “loksins”
segir hann, þegar í heila 6o miljóna
karla og kvenna er iðandi tilfinning
um smánarástand sitt og sameigin-
legt hatur er orðið að einu glóandi
eldhafi, og upp af því eimir stál-
harður vilji og hrópið verður ekki
kæft: Við heimtum aftur vopnl . . .
Þá verður að setja alt í þjónustu
þess vilja — alt frá myndabókum
barnanna, síðasta dagblaðinu, öllum
ieikhúsum og kvikmyndahúsum.”
Og enn fremur segir: “Látið þið
þýzku þjóðina fá’6 miljónir íþrótta-
manna skrokka, alla gegnglóandi af
ofstækisfullri föðurlandsást og und-
irbúna með árásaranda, og þá getur
rikið á tveim árum komið á fót her-
liði . . .”
Höfuðóvinurinn, sem stendur í
vegi fyrir því, að hugsjónir Hitlers
geti ræzt um frið á jörðu, sem sé
lólginn í yfirráðum Þjóðverja yfir
öllum hnettinum, eru vitanlega
Frakkar. Þessvegna mælir hann
um tíma með bandalagi milli Þýzka-
lands, ítalíu og Englands. Maður
á sem sé að hugsa um það, að fella
að velli einn óvininn í einu. Maður
á að fá þá í lið með sér á víxl, “til
þess,” eins og hann orðar það, “að
sameina alla krafta líkama.og vilja
til þess að geta keyrt vopnið í hjarta
versta óvinar síns.”! Og það er skýrt
tékið fram, að bandalag, sem ekki
beinlinis miði að stríði, sé bæði
meiningarlaust og gagnslaust. Ef
ítalía fæst til að vera með, þá ætlar
Þýzkaland hins vegar ekkert að vera
að rekast í Suður-Tyrol, þar sem
hundrað þúsund Þjóðverjar eru
undir ítölskum yfirráðum. England
á að kaupa með því, að Þýzkaland
hætti að gera kröfur um heimsmark-
aðina, en geri hins vegar kröfur um
landsvæði. Og hvar eru þau land-
svæði? Þau liggja austur frá
Þýzkalandi.
Nazistarnir hafa sérstaka bókaút-
gáfu, sem heitir “Bókasafn Nat-
ionalsocialista.” Þar er gerð grein
fyrir hugsun flokksins. í nafni
flokksins ritar einn höfundur-
inn: “í austri er land, nægðir
góðs lands. Að ná því er takmark
vort. Við verðum að vaxa í austur
og ryðja veginn þangað . . .” Og í
bók Hitlers sjálfs stendur: “Eftir
hundrað ár verða 250 miljónir Þjóð-
verja búsettir í Evrópu.” Og hvar
á allur þessi mannfjöldi að vera,
fyrst hann þarf endilega að vera í
Evrópu? Jú, “Þýzklaland,” segir
enn fremur, “á að hefja þar sókn
sína, sem numið var staðar fyrir
600 árum. Við hættum að láta
Þjóðverja streyma sífelt suður og
vestur, og snúum oss í austur . . .
Þegar við í dag hugsum um nýja
jörð í Evrópu, þá hugsum við fyrst
og fremst um Rússland og hjáríkin
á börmum þess. . . .” Markmiðið er
sem sé að gera Rússland að þýzkri
nýlendu, svo rúm fáist fyrir hina
vaxandi þjóð. Eins og heyra má,
þá vantar ekki alvöruna í viljann til
þess að skapa frið á jörðu. Fyrst á
að reka rýting í-hjartað á Frökkum,
svo á að reka Rússa úr Rússlandi —
sennilega út i Norðuríshafið.
Nú er það að sjálfsögðu — eða
sennilega að minsta kosti — mjög
skemtilegt að tilheyra þjóð, sem á
það víst að verða drotnari jarðar-
innar. Ekki sízt þegar leiðtogarnir
heifa jafntframt, að hverjum einasta
manni skuli liða vél — hverjum
manni af þeirra þjóð, að segja. Og
ekki stendur á þeim loforðum.
Hitler var allstaðar tekið með fögn-
uði þegar hann lét svo lítið að taka
þátt í kosningabaráttu — nú er sá
timi eins og kunnugt er, liðinn fyrir
nokkuru. Það var alveg sama hvort
hann talaði við atvinnuleysingja,
stórbændur, smábændur eða iðnað-
arhöfðingja. Hann hét sem sé
hverjum því, sem hann bað um. Og
þegar Mussolini bjó út stefnuskrá
fyrir flokk sinn á ítalíu, þá var þar
heitið prentfrelsi, samkomufrelsi,
hlutfallskosningum og lýðveldi, af-
námi herskyldu, að hluta í sundur
stórbú fyrir atvinnulaust fólk, lög-
taki auðæfa, sem ekki væru í fram-
leiðslu, og verkamennimir skyldu
sjálfir taka við framleiðslutækjun-
um. Nú er bannað að lána bækur
eða blöð, þar sem stefnuskráin er
prentuð, úr bókasöfnum. Menn fá
ekki einu sinni að rifja upp fyrir
sér, hverju lofað var. Mussolini er
alveg hættur að tala um gull og
græna skóga, sem menn eigi að fá.
Síðasti boðskapur hans er sá, að
fasisminn líti á hina efnahagslegu
kröfu almennings um hamingju, sem
fjarstæðu.
Það er enginn vafi á því, að al-
ntenningur fær að horfa lengi
eftir hamingjunni í ríki Mussolinis
og Hitlers. En annars verður fróð-
legt að taka eftir, hvor þessara
herra sigrar, þegar þeim lendir sam-
an sjálfum. Því að ekki er hér ein-
göngu um stórveldi að ræða á báða
bóga, heldur er það alkunnugt, að
guð almáttugur er með þeim báðum
á alveg sérstakan hátt. Kaþólska
kirkjan fullvissar Mussolini nú um
það daglega, og þó sérstaklega síðan
prestastéttin á Spáni er orðin svo
aðþrengd af ágangi vondra manna,
og Hitler hefir komið sér sjálfum
upp sérstakri kirkju, sem bendir á
það með ómótstæðilegum rökum, að
guð sé með honum. Þetta er og að
vona, því að eiginlega er guð þýzk-
ur. Um Jesú leikur enginn vafi
Mikið lesin bók er “War Jesus ein
Jude?” — Var Jesús Gyðingur?
eftir Walsung, og til allrar hamingju
tekst höfundinum að sanna, að hann
hefði verið af germönsku kyni.
Annars eru dálítil vandræði með að
LNDEC THE “HLNiCIP/lL /iCT”
RVRAL MUNICIPALITY OF BIFROST
Sale of Lands for Arrears of Taxes
By virtue of a warrant issued by the Reeve of the Munici-
pality of Bilrost, in the Province of Manitoba, under his hand
and the corporate seal of the said Municipality, to me direc-
ted, and bearing date the 14th day of December, A.D. 1936,
commanding me to levy on the several parcels of land here-
inafter mentioned and described, for the arrears of taxes due
thereon with costs, I do hereby give notice that unless the
said arrears of taxes and costs are sooner paid, I will on
Saturday, November 28th, A.I). 1936, at the council chamber
in the Village of Arborg, in the said Municipality, at the hour
of two o’clock in the afternoon, proceed to sell by public
auction the said lands for arrears of taxes and costs.
Description Arrears Costs Total
S.% L.S.D. 9, 22-21-4E $ 82.31 .50 $ 82.81
AIl that portion L.S.D. 13 not covered
by the waters of Lake Winnipeg, in
Sec. 23-21-4E 140.14 .50 140.64
E.y2S.y2N.T4 28-21-4E except C.P.R.
right-of-way showm on Plan 2274 69.93 .50 70.43
N.E. 31-21-4E except 3 acres taken out
for school as shown on Cert. of Title
No. 464549 138.70 .50 139.20
S.W. 33-21-4E 75.61 .50 76.11
N.E. 5-22-4E 208.64 .50 209.14
S.E. 6-22-4E 163.42 .50 163.92
E.y2 N.W. 6-22-4E..................... 73.76 .50 74.26
N.E. 7-22-4E ....................... 117.33 .50 117.83
Most southerly 250 ft. in depth of the
fractional S.W. 16-22-4E Iying East
of a line drawn E. of parallel with
and perpendicularly distant 16 ft.
from the E. limit of the right-of-way
of the Riverton branch of the Cana-
dian Pac. Rly., as said right-of-way is
shown on a plan of same filed in the
Winnipeg Land Titles Office as No.
2274 ............................
Prt. N.E. 17-22-4E as shown on Cert.
of Title No. 282502
N.%S.%N.% S.W. 21-22-4E.............
All that portion SA/z 21-22-4E not
covered by the waters of Lake Win-
nipeg as shown on Cert. of Title No.
372998 and 372999
S.W. 23-21-3E
S.W. 2-22-3E
N.E. 3-22-3E
S.E. 9-22-3E ....................
S.E. 10-22-3E ..........
N.E. 23-22-3E.......................
E.y2S.E. 26-22-3E ..................
N.E. 27-22-3E ......................
E.y2E.y2 28-22-3E ..................
S.E. 29-22-3E ......................
S.W. 29-22-3E ...................
S.W. 33-22—3E
S.E. 2-23
s.y2N.y2;
s.y2s.w.
N.W. 7-22
R. L. 12E,
S. E. 10-23
S.W. 10-2
S.W. 11-2
A11 that portion R.L. 8 East of Icelandic River in 23 Tp. 4th
range E., bounded as follows: On the West by the Eastern
limit of Gimli Coloniz. Road as same is shown on Pl. No.
2460, on the East by the eastern limit of said R.L. and on
the North by a line drawn at right angles to the east, limit
of the said lot from a point in the same distance northerly
thereon 15 chains and 17 links from the South East corner
of the said lot, and the South East quarter of 16-23-4E ex-
cepting thereout the most northerly 20% chains in per-
pendicular depth thereof, also excepting thereout that por-
tion dscribed as follows: commencing at a point in the
western limit of the said quarter section distant northerly
thereon 15 chains and 17 links from the south-west angle
of the said quarter sec., thence easterly and parallel to the
’southern limit of the said quarter sec., a distance of 208 ft.,
thence notherly and parallel to the said western limit to a
point in the southern limit of the most northerly 20%
chains in perpendicular depth of the said quarter sec.,
thence westeríy along the said northern limit to the said
western limit, tþence southerly along the said western limit
to the point of commencement 87.95
N.%S.E. 16-23-4E .................... 76.78
Lots 2 and 3, Blk. 1, Pl. 13740 Riverton 193.36
Lots 42, 43, 44 and 45, Blk. 1, Pl. 13740
Riverton .......................... 31.24
Lots 41 & 42, Blk. 2, PI. 13740 Riverton 97.93
Lot 15, Blk. 1, Pl. 2212 Riverton 71.29
Lots 10 and 11, Blk. 2, Pl. 2212 Riverton 57.32
Lot 4, Blk. 5, Pl. 2212 Riverton .... 21.17
Lot. 4, Blk. 1, Pl. 2406 Rivérton 121.80
Lot 1, Blk. 4, Pl. 2389 Riverton.... 8.10
S.%N.E. 4-23-3E ..................... 84.17
S.W. 8-23-3E ....................... 103.21
S.E. 16-23-3E ...................... 213.88
S.W. 6-23-3E 196.73
N.E. 16-23-3E 104.22
N.E. 18-23-3E ...................... 111.07
S.W. 20-23-3E ...................... 140.98
N.E. 21-23-3E 149.16
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
88.45
77.28
193.86
31.74
98.43
71.79
57.82
21.67
122.30
8.60
84.67
103.71
214.38
197.23
104.72
111.57
141.48
149.66
229.44 .50 229.94 S.W. 1-23-2E 221.65 .50 222.15
S.E. 13-23-2E 116.91 .50 117.41
87.72 .50 88.22 N.E. 15-23-2E 146.88 .50 147.38
27.69 .50 28.19 NAV. 24-23-2E 119.68 .50 120.18
R.L. 11, 21-22-2E 169.37 .50 169.87
N.W. 11-22-2E 171.11 .50 171.61
S.E. 1-22-2E 104.31 .50 104.81
26.11 .50 26.61 N.W. 2-22-2E 91.23 .50 91.73
122.08 .50 122.58 S.E. 3-22-2E 205.97 .50 206.47
137.18 .50 137.68 SAV. 4-22-2E 116.69 .50 117.19
70.84 .50 71.34 R.L. 15, 22-22-2E 331.73 .50 332.23
55.19 .50 55.69 N.W. 25-22-2E 305.43 .50 305.93
238.76 .50 239.26 S.E. 26-22-2E 276.86 .50 277.36
161.60 .50 162.10 All of Blk. 8, Pl. 2337 Arborg 21.93 .50 22.43
91.79 .50 92.29 Most easterly 100 ft. in breadth Blk. F,
224.89 .50 225.39 Pl. 2077 Árborg 161.44 .50 161.94
142.61 .50 143.11 Lot 1, Blk. 4, Pl. 2077 Arborg 11.63 .50 12.13
112.84 .50 113.34 S.% Block E., PI. 2077 Arborg 64.34 .50 64.84
202.46 .50 202.96 All Block A„ PI. 1542 Arborg 172.27 .50 172.77
219.87 .50 220.37 All that portion of the South East
142.91 .50 143.41 quarter 6-23-2E, lying to the East of
70.86 .50 71.36 the Icelandic River 156.37 .50 156.87
359.34 .50 359.84 NAV. 20-23-2E 114.54 .50 115.04
128.12 .50 128.62 S.% Lot 11, 21 and 22-24-6E 56.05 .50 56.55
61.70 .50 62.20 Lot 6, Sec. 27-24-6E 101.45 .50 101.95
171.63 .50 172.13 S.% Lot 1, Sec. 34-24-6E 127.21 .50 127.71
133.71 106.75 163.64 .50 .50 .50 134.21 107.25 164.14 Dated at Arborg, in the Province of Manitoba, day of October, A.D. 1936. this 31st
98.93 .50 99.43 G. D. CARSCADDEN, Secretary-Treasurer.
EF ÞÉR KENNIÐ MAGNLEYSIS
NOTIÐ NUGA-TONE
pau hin ýmsu eiturefni, er setjast að
i líkamanum og frá meltingarleysi stata,.
verða að rýma sæti, er NUGA-TONK
kemur til sögunnar; gildir þetta einnig
um höfuðverk, o. s. írv.
NUGA-TONE vlaar óhollum efnum á
dyr, enda eiga miljónir manna og
kvenna þvi heilsu sína að þakka.
Kaupið aðeins ekta NUGA-TONE I
ábyggilegum lyfjabúðum.
Við hægðaleysi notið UGA-SOL —
bezta lyfið, 50c.
samræma kenningar Krists við boð-
skap Nazistanna. En þeir komast
furðulega út úr þeim. Göbbels er
til dæmis ekki í verulegum vandræð-
um með þann fræga stað í f jallræð-
unni um að elska óvini sína. “Að
vera kristinn,” segir hann, “er að
elska náunga sinn eins og sjálfan
sig. Náungi minn er samlandi minn
og sá, sem er af sama kynþætti.
Elski eg hann, verð eg að hata hans
óvini.” Og erkibiskupinn skýrir
þetta frekar: “Þið verðið ávalt að
gera yður ljóst, að það þýzka er
betra en það, sem framandi er, og
þið verðið að segja því síðara óaf-
látanlega stríð á hendur.” Nazist-
arnir leggja áherzlu á, að þegar
Jesús tali um ófrið, þá eigi hann við
frið i hjartanu, sem ríki í hjarta
bardagamannsins. Og sé ekki þetta
hugsunin, “þá var Jesús veslings
fífl,” segir Otto Bangart. Rosen-
berg bendir á þær miklu breytingar,
sem orðið hafi, “einnig á hugmynd-
unum um annað líf. Nationalsósíal-
istar koma t. d. ekki eingöngu í
himnaríki, heldur safnast þeir. þar
saman um Nazistasönginn.”
Allir kristnir menn ættu að vera
þakklátir Nazistum fyrir þau kom-
pliment, sem þeir sýna Jesú, með
því að segja, að hann sé germansk-
ur. Því eins og einn mannfræðing-
urinn bendir á er ónorrænn maður
“ekki maður í eiginlegri merkingu.”
Hann er lágmaður, eins konar mis-
hepnuð tilraun náttúrunnar til þess
að skapa norrænan mann. Fyrir
þessu eru færðar góðar og gildar
sannanir: Blygðunartilfinning eða
smánar eða feimni, er til dæmis
hvergi til nema hjá norrænum
manni. Þetta dökkleita fólk getur
ekki einu sinni roðnað af smán! Og
horfa á þá, þegar þeir tala! Þeir
tala með höndum og fótum, þar sem
hinsvegar norræni maðurinn stendur
alveg rólegur, “oft með hendurnar
í vösunum.” En biðji maður þessa
kóna að opna á sér túlann, þá kem-
ur í ljós, að tannræturnar eru skakk-
ar á þeirn, eins og á dýrunum. Þeg-
ar hann etur, þá 'smjattar hann.
Norrænn maður af hreinu kyni,
smjattar aldrei. Og lítum svo á
munninn. Hinn rauði, norræni
munnur hvetur til bliðláta og kossa,
vegna þess að hann er aðlaðandi og
kyssilegur — “kussfáhig” kalla þeir
það. En þessir ónorrænu, breiðu
varaflipar og uppistandandi, breiðu
nasahoíur bera vott um nautnasýki,
sýna illgimi og sviksemi. Og lítum
á kvenfólkið — nei, ef held eg hætti
við að lýsa því. Norræn, meðfædd
feimni varnar mér frá því að fara
inn á það svið, sem Nazistarnir eru
svo berorðir um, vitaskuld af vís-
indalegum áhuga einum.
Það var svo tilætlast, að eg stæði
hér fyrir framan ykkur í stundar-
fjórðung. Hann er sennilega lið-
inn. Aðeins þetta að endingu. Eg
er sannfærður um, að í margar ald-
ir hefir engin öflug hreyfing risið
upp meðal hvitra manna, sem hefir
verið eins viðsjárverð og eins þrung-
in af andstygð, eins og hin fasistiska
hreyfing. Engin lýgi er of auð-
virðileg til þess að hreyfingin geti
ekki tekið hana í sína þjónustu, ef
búist er við, að gagn megi af henni
hljóta. Traðkað er á hverri hugsun
velgerðamanna mannkynsins, sem
horfði til meira frelsis og mannlegr-
ar fullkomnunar. Og engin hreyf-
ing á minna erindi til vors lands en
þessi. Megi sá visir visna, sem hér
er þegar til af henni. Og megi hún
krókna fyrir utan landssteinana áð-
ur en meira kemst inn. Megi sigur
fylgja vopnum frelsishetjanna á
Spáni, sem nú berjast baráttu menn-
ingarinnar fyrir gjörvalla Norður-
álfu.—Alþ.bl. 15. okt.
+ Borgið LÖGBERG!