Lögberg - 22.02.1940, Blaðsíða 3

Lögberg - 22.02.1940, Blaðsíða 3
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 22. FEBRUAR, 1940 3 ;ind assistcd the chapter, if tliis war continues to any length, \ve will need all the help and assist- ance we can get, we surely hope that our raembership will in- erease hy leaps and bounds for there is no truer saying than •nany hands make light work. Respectfully, L. Summers, Sec. Alþýðuskáldið úr Aðaldal i. Margir eru þeir orðnir og margvislegir farviðirnir, »em borist hafa frá íslenzkum fjöll- um og fjörðuin vestur yfir víð- áttu Atlantshafs, lent á hinni fjarlægu Furðuströnd Norður- Ameríku og skotið þar rótum í nýja mold til festu og frambúð- ur- Ilafa þeir oftast reynst giif- II gs uppruna og góðs eðlis, er Þeir hafa ilenzt i hinum nýja jarðvegi, svo sem hið atorku- sama og afkastamikla þjóðlíf •anda vorra í Vesturheimi ber vissast vitni um. Hefir það og i'ingum glatt heimaþjóð vora og aukið henni hug og framavonir að frétta um atgervi og viðgang hins frjóa, vestur-íslenzka þjóð- arbrots, sem hún finnur bein af sinum beinum og hold af sinu holdi, og ann sem hezt alls heið- urs og hagsældar. Atgjörvi þessi, sem vér Heim- lendingar viljum mega nefna arf- horna, íslenzka atgjörvi, þótt mjög hafi hún oft og tíðum gla?ðst og gengist við af bættum skilyrðum hins vestræna um- hverfis, hefir ýmist komið fram 1 verklegum afrekum til gagns °g gróða þjóðar sem einstaklings eða þá, og engu síður, í and- ,egum afrekum, sein einkanlega niunu hafa vakið athygli á vor- Um fáme'nna þjóðflokki hjá ná- grönnunum af öðrum Jijóðern- Um> sem einnig hafa reist sér bygðir og bú í hinni víðu Vestur- álfu. II. Ln meðal hinna íslenzku hynjakvista, er horist hafa vestur 1 æfintj'raleit og landnámshug, eru og þeir, sem fyrir aldurs sakir og ákveðinna hneigða voru svo mótaðir orðnir, er þeir lögðu l,t á djúpið, að þeir breyttust hB til samræmis hinum nýju skilyrðum, en héldust til æfiloka eins og þeir komu, sem varan- ,egt sýnishorn hinum yngri og upprennandi löndum af heima- íslendingum frá fyrstu hendi. Og einn þeirra mun mega full- yrða að sá maður hafi verið, er hér verður farið nokkurum orð- u m um. Eg, sem þessar línur skrifa, hafði því miður, aldurs vegna, enga aðstöðu til að komast í per- sónuleg kynni við Sigurbjörn skáld Jóhannsson. Einungis er mér það í barnsminni frá vor- ínu 1889 — en þá var eg tæpra Ijögurra ára — að eg var stadd- lIr á hlaðinu í Nesi í Aðaldal. — har er kirkja, og mun þetta hafa 'erið á helgidegi. Kirkjan stóð há Iikt og enn í dag, skamt suð- Ur Gá hlaðinu austanverðu og hirkjugarður umhverfis hana. Man eg, að eg sá mann koma gangandi sunnan ineð kirkju- garðinum að vestan og stefna heim á hlaðið. Hann var fremur htill vexti, ofurlítið lotinn i herð- Um> (h’>kkur á hár og vfirskegg, en rakaður um vanga og höku. Andlitið stutt og breitt með ll(>kkuð djúpum dráttum. Klædd- III var hann móleitum fötum, þokkalegum með gráan hatt á hofði. — Minningin na*r ekki lengra. Heima á hlaðinu man eg ekki eftir' gestinum, né nokk- u,Uln öðrum mönnum. En upp *’u þessuni degi hefi eg það á •neðvitundinni, að þetta hafi 'erið Sigurbjörn Jóhannsson, er há bjó enn á hálfu Hólmavaði, n*sta bæ við Nes, en flutti til ' esturheims þetta saina vor. Þessi er hin fyrsta vitund mín af honum. En þráfalt heyrði eg minst á Sigurbjörn síðan og far- íð með ljóð hans, bæði á heimili minu og í sveitinni yfir höfuð. Og varla held eg að mönnum hafi orðið jafn-tíðrætt í Aðaldal um nokkurn annan mann um þær mundir, þaðan horfinn lifs eða liðinn, sem Sigurbjörn. Og oftast voru þær ræður á einn veg; Enginn veit, hvað átt hefir fyr en mist hefir. Þó að fáir eða engir af sveitungum Sigurbjörns hafi latt hann vest- urfarar, og sumir máske ýtt und- ir hann, þá var hans alment saknað, þegar til alvörunnar kom, í Aðaldal og nálægum sveitum. — Menn söknuðu hins ástsæla alþýðuskálds, hins glað- lynda gáfumanns, sem þrátt fyr- ir fátækt og fleira mótlæti var nálega á hverju mannamóti í sveitinni boðinn og velkqpainn og þótti hvervetna samkvæmis- prýði fvrir skýrar og skemtandi viðræður eða flutning sinna vin- sælu ljóða. Menn söknuðu hins landflótta listamanns og “fundu hlóðið renna til skyldunnar,” þegar þeir íhuguðu hinn angur- væra “svanasöng” hans, er hann kvað að skilnaði, þá er hann reið í siðasta sinni út Dalinn, áleiðis til skips: Gnauðar mér um grátna kinn gæfu mótbyr svalur. Nú þig kveð í siðsta sinn, sveit mín, Aðaldalur. Fyr eg aldrei fann, hvað hörð fátækt orkað getur. Hún frá minni móðurjörð mig í útlegð setur. Eftir hálfrar aldar töf, ónýtt starf og mæði, leita eg mér loks að gröf langt frá ættar svæði. Kveð eg vini, fyrða og fljóð, ferðar til ei hlakka. Kærleik, trygð og kynni góð klökkur öllum þakka. Eg man það ljóst frá unglings- árunum, að skáld og gáfumaður í Aðaldal flutti erindi uin Sigur- björn á meiri háttar skemtisam- komu og skarð það er orðið hefði við brottför hans. Kendi mikils klökkva og sársauka í þeirri ræðu, einkum þá er ra*ðu- maðurinn fór með visur þær, er hér voru til færðar. III. Nú líður að aldarafmæli Sig- urbjörns, því að hann er fæddur á Hólmavaði, 29. desember 1839. Er í því tilefni litið hér að nokkuru yfir æfi hans, þó að því miður skorti heimildir að svo stöddu, til þess að rekja feril hans til nokkurrar hlítar. Móðir hans hét Rósa Halldórs- dóttir og vantar gögn til að rekja ætt hennar hér. En faðir hans var Jóhann Ásgrímsson, er bæði mun hafa búið á Hólmavaði og í Fótaskinni (sem nú heitir Helluland). Þær jarðir eru báð- ar í Aðaldal og á þeim jörðum báðum bjó Sigurbjörn síðar, soniir þeirra hjóna, og varla annarstaðar. Ásgrímur, faðir Jhanns, bjó í Stafni í Reykjadal og var Jóns- son bónda í Stafni, Péturssonar bónda á Ytrafjalli í Aðaldal (þar 1703), Helgasonar bónda á Fjalli, Illugasonar prests á Þóroddsstað, Helgasonar. En kona Helga á Fjalli og móðir Péturs Helgason- ar var Elín ólafsdóttir, er ættar- tölur telja systur Arnþórs á Sandi, er þar bjó á 17. öld og talinn var kunnáttumaður mik- ill. Er hans getið í þjóðsögum Jóns Árnasonar og víðar. Má það teljast eftirtektarvert, að frá þessum Fjalls-hjónum, Helga og Elínu, eru komnir flestir þeir Þingeyingar, sem mest orð hafa á sér fyrir Ijóðagerð á siðari árum. IV. Jóhann Ásgrímsson var talinn prýðisvel skáldmæltur maður á sinni tíð. Eru nokkrar stökur eftir hann enn í manna minni, t. d. þessi, er hann kvað á mann- fundi einhverjum, þegar hann var hvattur til að færa sig nær og taka ofan hettuna, til þess að geta heyrt á ræður manna: Gaman er að glettunni, —gott er að hlýða og þegja. Heyri eg fyrir hettunni, hvað þeir visu segja. Þau hjón, Jóhann og Rósa, munu alla tíð hafa átt við fá- tækt að búa, enda nokkuð barn- mörg, og jarðnæðin í rýrara lagi, sem þeim hlotnuðust. Sigurbjörn hefir því átt fárra lirkosta völ á uppvaxtarárunum og orðið að spila á eigin spýtur um flesta menningar-útvegu. Enda hefir afkoma hans og búskaparsaga orðiðj nokkurnveginn endurtekn- ing á reynslu foreldra hans, eins og bújarðirnar urðu þær sömu. Enda bjó hann ekki óslitið, held- ur brá búi eftir missi fyrri konu sinnar, Kristbjargar og var þá um skeið vinnumaður í Rauðu- skriðu hjá Árna bónda Magnús- syni og máske víðar. En er hann hafði kvænst í annað sinn Maríu Jónsdóttur frá Höskulds- stöðum, mun hann brátt hafa hafið búskap á ný, og þá á Hólmavaði. Hagur hans var þar jafnan þröngur: einyrkjastrit í tvíbýli á litlu og óhægu jarð- næði. Mun hann þá hafa orðið að leita sér eitthvað atvinnu utan heimilis og þá einkum að Laxa- mýri. Þar hjó þá Sigurjón Jó- hannesson stóru og blómlegu búi og þurfti margra vinnandi handa. Var hann nokkuð venzlaður Sig- urbirni og mun jafnan hafa reynst honuni vel um atvinnu og aðstoð, þegar mest reið á. V. Eftir harðindin kringum 1882 jókst mjög vesturfarahugur í Þingeyjarsýslu og víða um land. Enda skorti þá ekki áróður af hendi útflutningsstjóranna, er fóru árlega um héruð og fýstu menn kröftuglega aði yfirgefa hallæris-ástandið hér, en freista nýrra og betri skilyrða í hinu fyrirheitna landi vestan hafs- ins. Sigurbjörn fór ekki varhluta slíkra áhrifa. Og þótt honum væri ekki ljúft, fimtugum manni, að leita nýrra landa, þá fann hann á hinn bóginn örðugleik- ana vaxa sér yfir höfuð því meir sem aldur færðist yfir hann og sá sér varla aðra kosti vænlegri en fara að ýmissa dæmi, er líkt voru staddir: segja skilið við gamla landið og treysta á ham- ingju nýrra heimkynna í fjarska vestursins. Hann réðst því til vesturfarar með konu og börn vorið 1889, eins og áður er á vikið, og veit eg ekki annað, en að hin langa og áhættusama för tækist slysalaust fyrir honum og fjölskyldu hans. VI. Um kveðskap Sigurbjörrts Jó- hannssonar og skáldskaparhæfi- leik verður hér ekki ritað langt mál. Þess gerist ekki þörf. Hann Hann er fyrir löngu viðurkend- ur, bæði austan hafs og vestan, sem eitthvert hið hugljúfasta alþýðuskáld og fjöldi af lausa- visum liggur eftir hann, sem land-fleygar hafa orðið og al- menningseign. Honum mun hafa verið létt um að yrkja, en mjög hafði hann hófsamt mat á skáldgáfu sinni, sem bezt má sjá á kvæði hans Til landa minna. En það kvæði er inngangur að Ljóðmæl- nm hans, er prentuð voru í Win- nipeg 1902: “Eg kvað ei til þess, skáld eg teljast skyldi, en skárst mér féll að hugsa þó í ljóðum.” Dagleg önn og sifelt strit og áhyggjur fyrir daglegu brauði sínu og sinna hefir efalaust dreg- ið mjög úr möguleikum hans til þess að leggja rækt við höfuð- gáfu sína, ljóðgáfuna; enda seg- ist hann einkum hafa ort við vinnu sína eða þá ú næturvökum sinum: Westinghouse MAZDA LAMPS Léleg birta veldur örðugleikum, og þessvegna skuluð þér fá yður nýjar Westinghouse Mazda lampakúlur, til þess að fá næga birtu fyrir peninga yðar. 15 - 25 - 40 - 60 75 - 100 Watts 20c h ver Pantið pakka, er senda má C.O.D., eða leggja við ljósareikning yðar. Fljót afgreiðsla. CITY HYDRO Boyd Building • Sími 848-131 “Við orf og reku oft eg samdi kvæði og yfir hjörð um sumar jafnt og vetur, en oftast þó í næturvöku næði. f næsturkyrð sá andinn jafnan betur, þótt fyrir ljós mitt löngum drægi skugga í líki svölu hamhleypan á glugga.” Meginhluti ljóðagerðar Sigur- hjörns, fyrir utan, lausavísurnar, hefir orðið tækifæriskvæði og samkvæmiskvæði, bæði heima og vestra, ort fyrir bænarstað ým- issa kunningja hans. Hefir hon- um verið vel ljóst, hve vandfarið er með þessháttar starfsemi og þótt sjálfum nóg um, hve mikið var að gert i því efni: “Svo hef eg flest í ýmsra anda kveðið. Minn eigin reikning sýna nokkrar stökur.” Og þó hafa mörg slíkra kvæða hans orðið prýðileg í sinni röð. Um mat Sigurbjörns á öðrum skáldum veit eg það helzt að segja, að hann sagði um Matt- hías eitthvert sinn í viðræðum við kunningja sina hér heima: “Og allra þeirra er hann hag- orðastur.” En ef um áhrif á Sigurbjörn frá öðrum skáldum væri að ræða, mundi helzt mega nefna Kristján Jónsson, sýslunga hans og samtiðarmann. Form þeirra er víða áþekt og báðum er rík í huga beiskja og sársauki mannlífsins. Sigurbjörn hefir og haft hinar mestu mætur á Kristjáni, sem sjá má á dánar- ljóðum, er hann hefir ort um hann, eflaust af eigin hvöt. Kann eg nokkuð úr því kvæði, en hefi hvorki séð það prentað né skrif- að. Þar er þetta erindi: “Eg oft í draunii átti við þig ræður um yrkismál, er báðum voru kær. Mér fanst við yrðum bragar- smiðis-bræður, en blunds við lokin varstu horfinn fjær.” Sigurbjörn er einn þejrra fjöl- mörgu islenzkra höfunda, sem skáldskapargáfan og innsýnin í heim bókmentanna hefir haldið uppréttum í harðri og hlífðar- 'ausri baráttu lifsins. Vissulega hafa þær orðið honum hugbót og fró á margri þungri stund strits og andvöku, — “bölva bæt- ur beztar,” eins og Egill kveður að orði um þessa náðargáfu sína. Verður þeirri hugliót ekki betur lýst, en Stephan G. Stephansson gerir í upphafi hins óviðjafnan- lega erfiljóðs síns um Sigur- björn: “Já, var það ei lán gegnum and- streymið^ alt jafn örugt á hending að fleytast, og varð hún ei ylur, þá annað var kalt og örvun, er tókstu að þreytast? —Hvort varð ekki bragur þér blessunar-nyt, í búi er lítil var eigan, og brýndi ekki óður þér unað í strit °g e8gjaði ljáinn þinn deigan?” • Enn er hlýtt um minningu Sigurbjörns í Aðaldal eftir 50 ára fjarvistir. — Og þó að við sveitungar hans finnuin enn til þess, hve heimangerð hans var köld og fáskrúðug, þá er hann lagði frá landi, fögnum við því jafnframt, *að hún entist honuni þó, til þess að fá haldið á lofti hans eigin minningu og afkvæm- is hans um ófyrirsjáanlegan tíma meðal íslendinga austan hafs og vestan. Konráð Vilhjálmsson frá Hafralæk. LEIÐRÉTTING í Morgunblaðinu 24. október síðastl., er æfiminning eftir Oscar Clausen um Soffíu Thor- steinsson Lárusdóttur Benedikts- sonar er andaðist 28. júlí, í Bandaríkjum. Er þar sagt að lang-amma hennar og kona Odds Ormssonar hafi verið Þorbjörg Magnúsdóttir sýslumanns Ketils- sonar i Búðardal. En Þorbjörg var ekki lang-amma hennar, heldur Ingibjörg Jónsdóttir seinni kona Odds. En synir Odds með fyrri konu sinni, Þor- hjörgu, voru þeir Eggert í Lang- ey, Hákon á Kjarláksstöðum og Brynjólfur i Arnarhæti, og voru þeir hálfbræður við Benedikt afa Soffíu er jiektur var með nafn- inu Gjarðeyjar-Benedikt, áður en hanrs fór til Ameriku um 1880. E. ./. Breiðfjörð, Upham, N. Dak. Fjársöfnun til Laugarneskirkju Lesendum Kirkju ritsins mun kunnugt um kirkjulega starfið, sem unnið er í Laugarneshverfi. Er nú svo komið þar, að i ráði er að kirkja verði reist svo fljótt, sem kostur verður. Bwði Dóm- kirkjusöfnuðurinn i heild sinni og einstakir menn hafa lagt fram mikið fé í þessu skyni. Þriðjudaginn 14. nóv. söfnuðu skátar fé i kirkjubyggingarsjóð- inn og fengu mjög góðar viðtök- ur. Námu gjafirnar þennan dag um 3,000 kr. En fyrir voru i sjóði 27,000 kr. Sérstök fjársöfnun var hafin í Laugarneshverfi. Mjög margir leggja fram gjafir og sumir af mestu rausn. —Kirkjuritið ^Uiiincöð anb DR. B. H. OLSON Phones: 35 076 . 906 047 Consultation by Appointment Only • Heimili: 5 ST. JAMES PLACE Winnipeg, Manitoba & (Siaibð Dr. P. H. T. Thorlakson DR. B. J. BRANDSON 205 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone 22 866 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone 21 834—Oífice timar 3-4.30 • Res. 114 ORENFELL BLVD. Phone 62 200 Heimili: 214 WAVERLEY ST. Phone 403 288 Winnipeg, Manitoba DRS. H. R. & H. W. TWEED Tannlfeknar • 406 TORONTO GEN. TRUSTS BUILDING Cor. Portage Ave. og Smith St. PHONE 26 545 WINNIPEG DR. ROBERT BLACK Sérfræöingur 1 eyrna, augna, nef og h&lssjCkkdómum 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham & Kennedy ViötalsUmi — 11 til 1 og 2 til 5 Skrifstofusimi 22 251 Heimllissími 401 991 DR. A. V. JOHNSON Dr. S. J. Johannesson Dentist 806 BROADWAY • Talsimi 30 877 506 SOMERSET BLDG. Telephone 88 124 Home Telephone 27 702 • ViCtalsttmi 3—5 e. h. DR. K. J. AUSTMANN 410 MEDICAL ARTS. BLDG. Stundar eingöngu, Augna- Eyrna-, Nef og Hftls- sjúkdöma. ViötalsUmi 10—12 fyrir hftdegi 3—5 efUr h&degi Skrifstojusimi 80 887 HeimiHssími 48 551 H. A. BERGMAN, K.C. islenzkur löofræOingur • Skrifstofa: Room 811 McArthur Bullding, Portage Ave. P.O. Box 1656 Phones 95 052 og 39 043 J. T, THORSON, K.C. islenzkur XöofrœOinaur • 800 GREAT WEST PERM. Bldg. Phone 94 668 A. S. BARDAL 848 SHERBROOOKE ST. Selur likkistur og annast um flt- farir. Allur útbönaOur sft bezU. Ennfremur selur hann allskonar minnlsvarCa og legsteina. Skrifstofu talslmi 86 607 Helmilis talslmi 501 562 J. J. SWANSON & CO. LIMITED 308 AVENUE BLDG., WPEG. • Faateignasalar. Lelgja hús. Ot- vega peningalftn og elds&byrgö af öllu tœgi. PHONE 26 821 ST. REGIS HOTEL 285 SMITH ST, WINNIPEG • pœgilegur og rólegur bústaBur < miObiki borgarinnar Herbergi 82.00 og þar yfir; meC baöklefa $3.00 og þar yflr. Ágætar máltlöir 40c—60c Free Parking for Guests

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.