Lögberg - 26.12.1940, Blaðsíða 7

Lögberg - 26.12.1940, Blaðsíða 7
LÖGKBERG, FIMTUDAGINN 26. DESEMBER, 1940 7 Hugardrif (Framh. frá bls. 3) Þessi reynsla opinberar þeirn almáttuga, leiðandí og liknandi hönd Guðs í lífi þeirra; þeir reyna oft og einatt að þeir eru í samstarfi með Guði, og hann með þeim. Þeir eignast rósemi og hugrekki og andlegan heil- leik, sem kristindómurinn veitir öllum, sem dirfast að lifa eftir honum. Presturinn Niemoller er gott dæmi þess á hvern hátt menn geta borið fram “tíund,” þó ekki sé urn fjármuni að ræða. Niemoller þjónaði söfnuði í Berlín á Þýzkalandi; hann hcll áfram þrátt fyrir bann Hitlers að flytja kristilegan boðskap; Hitler lét þá setja hann í gæzlu- hald (Concentration camp). Áð- ur enn hann var fluttur í gæzlu- haldið, sagði hann að endingu við Hitler: “Þú hefir ekkert yfir mér að segja; Guð einn leiðir mig.” Niemoller er búinn að vera í haldi nokkuð lengi. Hann ritaði bréf um jólaleytið í fyrra. Bréf- inu var komið til Sviss, og það komst þaðan krókaleiðir alla leið til Ameriku; er þetta inni- haldið: “Það er ekki hægt fyrir mig að svara hundruðum af kveðj- um, sem hafa borist mér á þess- ari jólaföstu, en þess eins vil eg mælast til af ykkur öllum, það, að gefast aldrei upp og láta ekki hugfallast. Sumir vilja telja okkur trú um það, að hin þungbæra reynsla kirkju vorrar sé þess vottur, að meðlimir henn- ar séu komnir afvega. Við svör- um ineð hjartanlegri fullvissu, að saga hinna fyrstu postula Krists sanna það gagnstæða. Þetta er okkur vel ljóst; það gefur okkur þrek og staðfestu. Að mjög litlu leyti aflar eigin velliðan oss friðar við Guð í samanburði við þjáningar, sein við líðum fyrir hans sakir. Þessi friður er náðargjöf hans, sem sjálfur byrjaði að þjást í jöt- unni í Bethlehem, og sem hann fullkomnaði, jregar hann dó á krossinum á Golgata. Þetta leið hann til þess að við mættum kallast guðsbörn. Við viljum trúa þessum gleðiboðskap Guðs, og með styrk þeiin, sem hann veitir, skulum við halda leiðir okkar — feta í fótspor hans, sem farinn er á undan oss; láta aldrei bugast af neinum óhróðri, en geymum frið Krists i hjarta og gjöldum honum lofgjörð. Guð hjálpi oss til þessa.” Niemoller hefir borið þjáning- ar sínar með framúrskarandi hugrekki. Konan hans fær að sjá hann á tíu daga fresti; börn- in hans mega skrifa honum til. Margir leiðandi menn hafa æskt þess, að Niemoller væri látinn laus. Svar Hitlers er ávalt það sama: “Niemoller verður í varð- haldi þangað til hann hættir öllum mótþróa.” Kona Niemollers — Else Nie- moller líður líka margskonar á- rásir af hálfu þess opinbera. Hún lætur ekki hugfallast, en umber með manni sínum óút- málanlegar þjáningar og skap- raunir. Henni er það metnaður, að eiginmaður hennar er einn af þeim síðustu, sem dirfast að standa gegn Hitler. Heilsa Niemollers er mjög á fallanda fæti, en honum ekki leyft að jarðsyngja þá, sem deyja í varðhaldi. Niemoller er fangi Hitlers; líklegast að hann bíði líftjón af hans völdum, en hver þeirra heldur velli, þegar upp er stað- ið, það mun sagan sýna. Að bíða líftjón af annara völdum, er í sjálfu sér enginn ósigur. Get eg þess, að þegar saga þessara tveggja verður skráð, að þá verði nafn Niemollers ritað gullnu letri, en nafn Hitlers með svörtu.------- Allir þiggjuin við óverðskuld- aðár gjafir Guðs dag frá degi — nætur og alla daga; þær verða aldrei metnar til gjalds að verð- ugu. Það virðist næsta óheilt, hættulegt og ókristilegt, að vilja ekki eftir megni Ieitast við að votta þakklæti sitt í orði og verki. Menn bera fyrir sig skuldir eða efnaskort; víst er það sæmi- legt að vilja gjalda skuldir sín- ar, en þá má ekki gleyma að gjalda þeim, sem maður skuldar mest. Gleðileg jól og blessað nýtt ár öllum! S. S. C. Magnós Ragnar Magnússon “Mikli 6tti allrar foldar, endi þessa stríðs og kífs, líknsemd holds og maðks og moldar, mikli dauði, sár og blíður! Klakahelsins hreini faðmur hjarta mínu frið þinn býður, þar sem fallið blóm og baðmur bera fræ til annars lífs.” Þessi fáu orð eru helguð minn- ingu manns er skjótt og fyrir- varalítið hefir burtkallast af þvi tilverustigi er við dveljum á. Hann hafði orðið fyrir slysi, fótbrotnaði, átti stutta dvöl á Almenna spítalanum i Winni- peg og andaðist þar 2. sept., burtkallaður frá ástvinum og önnum dagsins á bezta starfs- aldri. Magnús var næst elztur af hinum mörgu og mannvæn- legu Eyjólfsstaðasystkinum. ólst hann upp með foreldrum sín- um, Magnúsi Magnússyni og Ingibjörgu konu hans þar, og gekk að venjulegum störfum. Árum saman átti hann við van- heilsu að stríða, og leið miklar þjáningar; gekk hann ávalt sið- an höllum fæti í lífsbaráttunni, og átti torveldari afstöðu til framsóknar en aðrir menn. Veikindi sín og hindrandi af- leiðingar þeirra bar hann með fágætri hetjulund, svo margir þeir er þektu hann dáðust að þróttlund hans bæði fyr og sið- ar. Þann 24. ágúst 1927 giftist hann Sigurborgu Oliver frá Baldur, Man. Foreldrar hennar eru Ólafur Jónsson Oliver og Jakobína Oliver, bæði ættuð úr S u ðu r-Þin geyj arsýsl u. Fyrstu 4 árin, eftir giftingu þeirra áttu þau heima í Win- nipeg, en síðar á Gimli um hríð. og nokkur siðustu árin í Hnausa, i grend við Eyjólfsstaði, Börn þeirra eru: ólöf Jakob- ína, Magnús Kenneth, Helga Yvonne og St. Clair Dunn, eru þau öll hin efnilegustu. Magnús var mörgum góðum hæfileikum gæddur, u'nni öllum fróðleik og sóttist eftir honum, og mátti teljast að vera víðles- inn. Sérstakt yndi og aðdáun hafði hann af ljóðmælum, og kunni með þau að fara. Oftast PRinTiriG BUSinESS UJORLD O OTHER AID to the World of Business equals that of the Printing Press. Every business enterprise calls to its service one or other of the many forms of printing. We have been serving Western Business for over fifty years. We solicit a larger patronage with modesty and confidence. Why not contact our Winnipeg office and learn what service we can render you. Columbia Press Limited COR. SARGENT AND TORONTO Phones 86 327-8 WINNIPEG W^?Wi^':'fiii>'ili\^>i^<'fii\''i^"iWWi^''i%':i k\: wjmmmwmmmmwj ¥MM mwmmw'wmi m stundaði hann fiskiveiðar með bræðrum sínum, eða vann að sölu fiskafurða. Sem þegar er að vikið leið hann þungan heilsubrest í æsku, og beið aldrei bætur á afleið- ingum er þar af hlutust. En alt það bar hann með stakasta jafn- aðarg«ði. Þó mun það sanni nær, að þeir er líða þungt sjúk- dómsstríð, munu trauðla bíða fullar bætur. Það er því mikill sigur, sem í því er fólginn að halda velli þrátt fyrir hindran- irnar og þess vert að bent sé á sigurvinninga þeirra manna er þrátt fyrir hindranirnar, gera sitt ítrasta til að inna af hendi fult dagsverk, eins og þeir, sem heilir að verki ganga; og stund- um eru slíkir menn dæmdir án sanngirni af samtiðarmönnum sínum. Magnús var studdur af þrekmikilli og ágætri konu, er stóð við hlið hans með staðfestu og skilningi. Hann var henni góður eiginmaður og þráði að æta henni hvert mein. Börn- um sínum unni hann og var þeim umhyggj usamur og góður; litla heimilið þeirra var bjart, því trú og von þeirra hjóna gerði það “hátt undir loft og vítt til veggja”; og lýsti yfir torfærur er stundum verða á leið vor jarðarbarnanna. Magnús varð fyrstur hinna mannvænlegu og prúðu Eyjólfsstaða-bræðra, þeirra er þroska-aldri náðu, í val að falla, kallaður frá starfi dagsins er það stóð hæzt, þökk- um við honum verkin, er hann af hendi leysti fyrir það, sem hann var og vildi vera, og biðj- um Guð að hugga aldraðan föð- ur og hinn stóra hóp systkina og ættmenna og vina, er minnast hans með söknuði og þakklæti. Og hún, sem eftir er skilin, með mannvænlegan hóp hálf- vaxinna barna, minnist þess að höndin helga innilykur i ástar- faðmi sínum alla þá, er sorgin hefir heimsótt og lætur aftur birta til, — og — “leiðir aftur úr sorta Ijómann, sól úr nótt.” Útför Magnúsar fór fram þann 5. sept. frá heimilinu og Breiðu- víkurkirkju að viðstöddu marg- menni. Sigurður ólafsson. Hendingar Endur-kendir Sú mig undrar minning mest,— margt var stundar gaman, þar sem undir eikum bezt áttum fundi saman. Heimsins slarki horfinn frá, hreiminn larka þáði, — inn i bjarkar börkinn þá beggja mark eg skráði. Skmamsýn þó er skuggans spá, skapist ró í geði: allir skóga-andar þá okkar hlóu’ að gleði.— Oft því tendrast minning min — muna kendin lifir — þar sem brendi eg bréfin þin björkin stendur yfir. Sólarlag Út við sundin, suinars hlý sól til grundar líður, samt eg undrast yfir því enn, hvað stundin býður. Draumvisa Frostin reyka’ mn foldar auð, fjallsins sleikja kinnar. Nú eru bleik og brún og rauð blöðin eikarinnar. Stjórnmála-gylling Margra spillist manna sjón, ináls við gyllinguna, og þeir villast eins og flón inn í hyllinguna. —Pálmi. BORGIÐ LÖGBERG Loftskeytatœkin verða ekki tekin úr skipunum Deilan milli islendinga og Breta út af öryggistækjunum í íslenzkum skipum hefir nú verið leyst á þann hátt, að Bretar hafa fallið frá þeim ásetningi sínum, að taka tækin úr skipunum, og hafa þeir samþykt, að þau skuli vera i þeim, en senditækin skulu innsigluð í utanlandssiglingum og má ekki brjóta innsiglin og taka tækin í notkun nema hætta setðji að. Þannig halda öll stærri skip- in loftseytatækjum sínum og hin smærri talstöðvunum. Hins vegar má ekkert skip hafa hvort- tveggja. Geta loftskevtamenn hlustað á köll skipa, en engin skeyti sent og geta skip því komið nauðstöddum skipum til hjálpar, en ekki látið þau vita, að þau séu á leið til þeirra. Mestan hluta dagsins i gær fjallaði ríkisstjórnin um þetta mál, og fulltrúar stéttarfélag- anna héldu nokkra fundi og höfðu bæði samtöl við ríkis- stjórnina og fultrúa útgerðar manna. Eins og kunnugt er hafa loftskeytatækin verið tekin úr mörgum skipum erlendis, og inunu tækin nú alls hafa verið tekin úr 17 skipum. Það var strax krafa stéttarfé- laganna, að skipin færu ekki úr höfn fyr en þau hefðu fengið tækin aftur. útgerðarmenn á- samt ríkisstjórninni, töldu þetta sanngjarna kröfu, og munu loft- skeytatækin verða send hingað heirn utanlands frá með fyrstu skipsferð. Þó munu togarar fara á veiðar þar til tæki þeirra koma. Þetta mál hefir verið leyst með samkomulagu og hefir rík- isstjórninni tekist að halda vel á því, þegar tillit er tekið til alls. Hins vegar munu þetta ekki vera nein gleðitíðindi fyrir þá, sem eins og kommúnistar ætluðu sér að nota þetta viðkvæma mál til æsinga gegn Bretum og ríkis- stjórn okkar, en sjálfum sér til framdráttar.—Alþbl. 1. okt. Hermannaföt úr khakiefni voru l'yrst notuð í uppreisninni i Indlandi 1856. Khaki er pers- neskt orð og þýðir sandur. Það var nafn á þrælsterku fataelni, sem indversku uppreisnarmenn- irnir notuðu. Bretar sáu brátt, hve hentugt þetta fataefni var — mikið hentugra heldur en rauða bómullarefnið, sem her- mannaföt voru þá búin til úr. Khakiliturinn varð svo vinsæll, að hermennirnir lögðu fötin sín í bleyti til þess að fá á þau brúnan lit. Innköllunar-menn LÖGBERGS Amaranth, Man............B. G. Kjartánson Akra, N. Dakota ........B. S. Thorvard&on Árborg, Man.................Elias Elíasson Árnes, Man...............Sumarliði Kárdal Baldur, Man..................O. Anderson Bantry, N. Dakota......Einar J. Breiðf jörð Bellingliam, Wash........Arni Símonarson Blaine, Wash.............Arni Símonarson Brown, Man......................J. S. Gillis Cavalier, N. Dakota......B. S. Thorvaldson Cypress River, Man...........O. Anderson Dafoe, Sask..............J. G. Stephanson Edinburg, N. Dakota........Páll B. Olafson Edmonton ................................ Elfros, Sask.....Mrs. J. H. Goodmundson Foam Lake, Sask........................... Garðar, N. Dakota..........Páll B. Olafson Gerald, Sask................. C. PauLson Gey^sir, Man.................Elías Elíasson Gimli, Man. ..................O. N. Kárdal Glenboro, Man..................O. Anderson Hallson, N. Dakota ........Páll B. Olafson Ilavland, P.O., Man...Magnús Jóhannesson Hecla, Man..........................Gunnar Tómasson Hensel, N. Dakota ...........John Norman Ilnausa, Man................Elías Elíasson Husavick, Man.................0. N. Kárdal Ivanhoe, Minn...........-........ B. Jones Kandaliar, Sask...........J. G. Stephanson Langruth, Man.........................John Valdimarson Ijeslie, Sask.................Jón ólafsson Lundar, Man...................Dan. Lindal Markerville, Alta............ O. Sigurdson Minneota, Minn...................B. Jones Mountain, N. Dakota........Páll B. Olafson Mozart, Sask.............................. Oakview, Man............... Otto, Man.....................Dan. Lindal Point Roborts, Wash...........S. J. Mýrdal Red Deer, Alta................0. Sigurdson Reykjavík, Man................Árni Paulson Riverton, Man..........................Björn Hjörleifsson Seattle, Wash.................J. J. Middal Selkirk, Man...........................Th. Thorsteinsson Siglunes P. O., Man.......Magnús Jóhannesson Silver Bay, Man.......... Svold, N. Dakota........B. S. Tliorvardson Tantallon, Sask.............J. Kr. Johnson Upham, N. Dakota.......Einar J. Breiðfjörð Víðir, Man..........................Eftías Elíasson Vogar, Man.........................Magnús' Jóhannesson Westbourne, Man..........Jón Valdimarsson Winnipegosis, Man....Finnbogi Hjálmarsson Winnipeg Beach, Man.............O. N. Kárdal Wvnvard, Sask...........J. G. Stephanson

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.