Lögberg - 06.03.1941, Blaðsíða 3

Lögberg - 06.03.1941, Blaðsíða 3
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 6. MARZ 1941 3 IV. Eyjólfur Guðmundsson var ■'dkill niaður vexti, þrekinn og rammur að afli. Hann var höf- uðinikill. Ennið hátt. Svipur- "in bar vott um einheitni og sterkan vilja. Enginn nútíma- maður líktist meir þeim Borgar- feðgum, Skallagrími og Agli, eins 0g þeim er lýst i fornum sögum. Um leið og Eyjólfur Guð- nnindsson tók að sér að halda við hygð í Hvammi eftir land- i'rotið mikla, voru honum, svo sein að sjálfsögðu, valin þrjú viðfangsefni. Hann varð að öjarga móður sinni. Hann varð ;*ð bjarga sveit sinni og stöðva sandinn, sem var valdur að eyði- leggingu hvgða rinnar. Honum tókst alt þetta. Hann t'esti ráð sitt. eignaðist tíu hörn, og tók i viðbót fjögur fósturbörn. Með óhilandi elju og dugnaði tókst honum að verða, fyrst vel bjarg- alna og síðar mjög efnaður hóndi. Hann breytti litln sand- hýli ekkjunnar i stórjörð með viðáttumiklum túnum, reisuleg- um byggingum og stórum trjá- gróðri, þar sem farfuglar úr fjarlaegum löndum gerðu hreið- ur i haglega gerðum skýlum undir laufkrónum hávaxinna tijáa. Ennþá sögulegri varð viðureign hans við foksandinn. Eyjólfur hlóð langa og mikla Marða úr hraungrjóti, .stundum margar raðir, eins og skotgraf- ir á vigvelli, þvert á móti brim- öldu sandfoksins. Steingarður- inn varð meginvörn í þessu striði. Foksandurinn féll nið- ur i skjólið bak við garðinn. Ef meira þurfti með var önnur girð- ing bak við varnarlínuna. Þannig stöðvaði Eyjólfur í Hvammi á- Kang foksandsins á bújörð sina "g bygð. Menn greinir á, hvort hann hafi beinlínis uppgötvað þetta bjargráð eða orðið fyrir áhrifum frá öðrum. En svo mikið er víst, að í höndum Eyj- ólfs Landhöfðingja varð þessi aðferð áhrifamikil og landskunn. Sandgræðsla* síðari ára byggir á þessari aðferð með tveim mikils- verðum viðbótum, sem aukin ta'kni hefir borið í fang lands- mönnum: Að friða sandlögin með gaddavír og að sá melfræi í hinn léttfleyga sand. Eyjólfur Uuðmundsson varð fyrir þeirri miklu og wrðskulduðu ánægju :,Ó sjá sandgræðslumenn Iands- *us friða og græða mikið af beim auðnum, sem norðanbylur- lr>n virtist hafa gersamlega lagt 1 eyði vorið eftir frostaveturinn mikla. V. Uegar inikið reynir á, eru menn fúsir að hlita forustu mik- dla foringja. Landsveit var öll 1 rústum eftir harðindavorið t882. Bændur fundu, að þá 'antaði forustu. Þeir fundu líka, þeir áttu í sínum hóp efni i shkan foringja. Það var sonur ehkjunnar í Hvammi. Þeir gerðu tmnn að oddvita sínum og hann ^egndi því starfi fyrir sveit sina * meira en hálfa öld. í þessu ei'fiða, vanþakkláta og nálegá luunalausa starfi, vann Eyjólfur Uuðmundsson eitt hið sérkenni- 'egasta uppeldisstarf, sem int helir verið af höndum hér á h>ndi i tíð núlifandi manna. Hunn tók við forustu yfir liði, sem liktist her, sem hefir beðið marga ósigra. Hann skilaði hessari sveit í blómlegu ástandi, þar sem svo að segja allir bænd- llr eiga jarðir sínar vel og mynd- arlega húsaðar, og eru að mestu shuldlausar. hað var að vísu mikið þrek- 'd'ki að rétta þannig við fjárhag t-mdsveitar. Þó er hitt öllu merkilegra, að Eyjólfur í vanimi setti svip sinnar sterku s‘dar a sambygðarmenn sína. ann tók þá ekki í skóla. Hann lelt ekki yfir þeim langar og •ökstuddar ræður. Hann hað þá ekki að hlýða sér eða taka sig 1 lyririnyndar. En þeir gerðu alt Þetta óbeðið. ^egar Eyjólfur Guðmunsson kom á mannfundi í þinghús sveitarinnar og bændur voru þar í samræðum um málefni sín, datt alt í dúnalogn um leið og odd- vitinn í Hvammi gekk í salinn. Það var ekki ótti, sem gagntók hugi bændanna í Landsveit í ná- vist þessa einkennilega foringja. Það var traust og virðing. Þeir beygðu sig fúsir og viljugir fyrir yfirburðum hans eins og hann hafði beygt sig fyrir vilja og hetjulund móður sinnar. Landmenn fundu, að ráð Eyj- ólfs í Hvanimi stóðu djúpt og gáfust vel. Hann var tryggur og ráðhollur vinum sínum. Hann keypti margar eyðijarðir og hálf- eydd býli í Landsveit fyrir lágl verð, og kom þeim í eign bænd- anna sjálfra. Hann fór oft lang- ar ferðir á eigin kostnað til að reka erindi sveitarinnar eða ein- stakra bænda, ef þeim mátti verða það að liðsemd. Sveitung- uin hans varð greið gata heim að Hvammi, ef þeir þurftu góðra ráða. Reyndin varð sú, að þaðan fóru þeir ekki bónleiðir til búð- ar. Vegna þeirra riku forráða, sem Eyjólfur í Hvammi hafði í sveit sinni, var hann í fullri al- vöru og með fullum rétti nefnd- ur Landshöfðingi. Það tignar- heiti hlaut hann vegna verka sinna. Eyjólfur í Hvammi var sam- tíðarmaður og jafnaldri margra hinna beztu manna, sem fluttu vestur um haf á árunum frá 1875—90. Mikill fjöldi þeirra fór að eins og hann. Þeir höfðu brent skipin að baki sér. Þeim var ekki undankomu auðið með að hopa. Þeir komu bláfátækir með börn sin og guðsorðabækur í bráðókunnugt og ónumið land. Þeir voru sparsamir eljumenn, heiðarlegir í öllum skiftum og ekkert nema hjálpsemin við landa sína, ef þeim lá á manns- liði. Þessir menn bygðu bjálka- hús í Ameríku, ruddu markir og ræktuðu tún og sáðlönd. Eyj- ólfur Guðinundsson og sveitung- ar hans á Landi hafa gert sama þrekvirkið. Þeir hafa líka numið land og eflt sig á fágæt- an hátt í þeim dygðum, sem á- hrifamestar eru til góðra hluta í samfélagi frjálsra manna. VI. Eyjólfur í Hvammi og sain- sveitungar hans hafa ekki tekið sér neitt kjörorð. En þeir hafa í verki fylgt hinu forna spak- mæli: “Sjálfur leið þú sjálfan þig.” Þeir vilja sinna fyrir- tækjuni sínum. Þeir vilja vera efnalega sjálfbjarga. Þeir vilja vera efnalega sjálfbjarga. Þeir vilja ekki skulda öðrum og allra sízt bregðast manni, sem hefir treyst þeim. Þegar kreppulána- sjóður tók til starfa, taldi Eyj- ólfur í Hvammi^ það skipulag sannnefndan óvin bændastéttar- innar. Landbúar neituðu öllum skiftum við þá stofnun. Þeir bændur í sveitinni, sem skulduðu öðrum fé, greiddu það skilvís- lega. Þeim þótti það lítillækkun að standa ekki í fylsta máta við gefin heit í fjármálum. Áhrif Eyjólfs á sveitungana í Land- bygð eru alveg einstæð í sögu síðari kynslóða. Hann varð upphafsmaður nýstárlegra fjár- málaskoðana. Þýðingarmesta boðorð þessarar nýju félags- hyggju var að vinna vel, borga hverja réttmæta skuld, spara og safna í sjóði til tryggingar á ó- komnum árum. Það er mál kunnugra manna, að allir Land- bændur séu nálega skuldlausir og flestir eigi innstæður í bönlt- um eða sparisjóðuin. Samt eru framfarir í húsagerð, ræktun og allri aðstöðu á heimilunum engu minni en gerist í öðrum sveitum. En auk þess, sem einstök heimili höfðu safnað innstæðum vegna framtíðarþarfa, átti Land- hreppur sinn eigin vara-sjóð. Síðastliðið sumar spurði aðkomu- maður í Hvammi Eyjólf bónda, hversu mikil væri sjóðeign hreppsins. Oddvitinn opnaði skrifhorð sitt og sýndi gestinum skilríki fyrir því, að sveitin átti þá 85 þús. kr. í sameiginlegum sjóði. Allur þessi varaforði hafði myndast undir stjórn Eyj- ólfs Guðmundssonar, eftir að sveitin fór að rétta við, þegar sandfoksharðindin voru yfir- stigtn. Á æskuárum Eyjólfs byrjuðu landshöfðingjar og spar- samir þingmenn að spara fé landsmanna í hinn svonefnda Viðlagasjóð. í hann var lagt, þó að hart væri i ári. Forystumenn þjóðarinnar frá 1874 til 1900 voru skoðanabræður Eyjólfs í Hvannni. Þeir mundu eftir fjár- hagserfiðleikum æskuáranna. Þeir vildu vera fjárhagslega sjálfstæðir. Þeir vildu venja hina ungu þjóð, sem nýtekin var við frelsi sínu, við sparsemi og hóflega eyðslu. Þegar innlend stjórn byrjaði að beitast fyrir miklum framförum eftir 1903, var Viðlagasjóðurinn til mikils stuðnings. Landsveit erfir nú viðlagasjóð Eyjólfs Guðmunds- sonar og hinnar eldri kvnslóðar. Sá arfur er mikill og verður væntanlega ávaxtaður á skyn- samlegan hátt. Þó eru dýrmæt- ari uppeldisáhrif oddvitans í Hvammi. Hann hefir mótað tvær kynslóðir í bygðinni í sinni eigin mynd og líkingu. VII. Á þroska- og uppgangsárum Eyjólfs Guðmundssonar var Björn Jónsson áhrifamestur af íslenzkum blaðamönnum og fsa- fold þýðingarmesta stjórnmála- blaðið. Eyjólfur í Hvammi og Björn Jónsson bundu saman ein- læga vináttu, sem hélzt meðan þeir lifðu. Voru báðir þessir menn um margt skaplíkir, mjög einhuga í skoðunum og mála- fylgju. Eyjólfur keypti ekki önnur stjórnmálablöð en ísafold, meðan Björn var ofar moldu. Honum þótti þá miklu skifta um landsmálataflið, og þó að hann væri mikill elju- og bú- sýslumaður, lét hann stundum eftir sér um sláttinn, að fella niður verk og koma heim til að lesa blöðin. Eftir fráfall Björns Jónssonar kom los á flokkaskift- inguna í landinu, og komu fram ýmsar nýjungar, sem ekki voru að skapi Eyjólfs í Hvammi. Eftir það keypti hann og las mörg blöð, en fylgdi engum flokki. Honum fór í stjórnmálaefnum eins og þeim mönnum, sem unna heitt, en ekki nema einu sinni. Á siðari árum lét hann orð falla við unga menn um, að bezt hentaði í þjóðmálum að fylgja því einu, sem bezt þætti og rétt- ast í hvert sinn, en binda sig ekki varanlegum, flokksböndum. Nú er þessi mikli landshöfð- ingi falinn í valinn. Bein hans munu verða lögð til hvíldar að Skarði á Landi, í bezt gerða kirkjugarðinum á íslandi. Þar sækir gróður landsins fram í allar áttir, að því volduga sand- hafi, sem var að gereyða hérað- ið, þegar Eyjólfur Guðmundsson gerðisf þar landvarnarmaður' sveitar sinnar og þjóðar. J. J. —Tíminn 17. des. Avarp flutt á árshátið þjóðræknis- dcildarinnar “Frón” Eftir Ragnar H. Ragnar Háttvirtu íslendingar— Það er mér ljúft að bjóða yð- ur velkomna í nafni “Fróns” á þessa hátið — vort árlega íslend- ingamót. Það er einlæg ósk fé- lags vors að það verði til að treysta og efla vináttu og bræðrabönd íslendinga og a$ sameinaður styrkur vor allra verði landi og þjóð til blessunar. Vér viljum og að þetta kvöld minni oss á hve inikið vér eig- um að þakka ættlandi voru og einnig þeim ágætu mönnum og konum íslenzkum er námu land og börðust baráttu hins góða i þessari heimsálfu. Margir er frá fslandi fluttu, munu haifa hugsað líkt og þing- eyski hagyrðingurinn er kvað þessa vísu er hann leit adtland sitt í síðasta sinn. “Gnauðar mér um grátna kinn gæfu mótbyr svalur; kVeð eg þig í síðsta sinn sveit mín, Aðaldalur. En smám saman hafa minn- ingarnar um erfiðleika, fátækt, norðanhríðar, hrjóstur og eyði- sanda máðst í hugum Vestur- fslendinga, — en minningin um sólskinsdaga og grónar grundir fylt huga þeirra, þá er þeir hugsa til fslands. Sú mynd, er dýpst hefir greypst i huga þeirra mun áþekk þeirri er skáldið brá upp er hann kvað: “Skein yfir landið sól á sumarvegi” — þannig er landið í huguin flestra þeirra, er heima eru fæddir og þannig kendu íslenzkir frumherjar í þessu landi börnum sínum að hugsa til ísíands. Það lifir í sálum vorum sveipað sumardýrð og ljóma — minningin um það lyftir oss yfir smámuni hverfulleik hversdagslífsins. Það er “nóttlaus voraldar veröld” þar sem Þór veldur hamrinum til verndar mannanna börnum — þar fæðir Freyr landsins syni og dætur — þar miðla þeir óðinn og Bragi skáldum og listamönn- um ríkulegast af speki og snilli — þar ljær Freyja konum mesta fegurð og yndisþokka — Þar blundar Baldur hinn góði og þar mun hann ríkja er heimurinn hefir hreinsast af öllum sora i Surtarloga hörmunganna. Á íslandi rikja ekki hafísar, eldgos, jarðskjálftar, hungur og dáðleysi, ef svo væri, myndi þjóðin löngu undir lok liðin. ís- lendingar hafa barist við þessa óvætti, sem Þór við hin illu tröll, og sigrað með hreysti og mann- viti. Það er einmitt baráttan er hefir mannað þjóðina; i eldraun- um þrautanna hefir hún styrkst og göfgast. Það er ekki mótlætið er bugar menn og þjóðir, raunir og sorgir leggja að velli hina veiku og dáðlausu, en sannur maður bugast aldrei og sleppir aldrei voninni um endanlegan sigur. Hættulegasta fótakefli, jafnvel beztu manna, er hóglífi og munaður því það elur and- varaleysi og sjálfbyrgingsskap. Langur friðarkafli, velmegun og hóglifi var undanfari Sturlunga- aldarinnar er kollvarpaði 390 ára frelsi forfeðra vorra, en úr kúg- un, hungri og áþján 18. aldarinn- ar reis á vorum tímum hið frjálsa og glæsilega íslenzka ríki þessarar aldar. k. svörtustu tímum niðurlæg- ingarinnar lifði hjá þjóðinni minningin um forna dáð og sú vissa að “öll él birta um siðir.” Á þeim tímum lifðu sumir göf- ugustu menn vors kynstofns. Og trúin á sigur hins sanna og góða rættist hjá vorri þjóð, sem hún og ætið mun rætast hjá öllum, er ekki gefast upp. Enginn einn maður orkaði því Grettistaki að leiða þjóðina úr ánauð og nið- urlægingu, en enginn lagði fram stærri skerf en maðurinn, er myndin hér á veggnum er af, Jón Sigurðsson, er hafði að ein- kunnarorðum: “Aldrei að víkja.” Eftir þeim orðum gætu allir góð- ir menn breytt hvar í heimi sem þeir búa, því það er: að víkja aldrei frá því sein er satt og rétt — hika aldrei og hræðast ekkert hvað sem það kostar, jafnvel þó það kosti lífið sjálft. Samkvæmt þessu hafa góðir Is- lendingar beggja inegin hafsins leitast við að lifa og starfa. Þvi viljum vér, menn af íslenzkum stofni í þessu landi viðhalda og heiðra minninguna um þjóð vora og hennar lærdómsríku sögu og hugsjónir, að líf hinnar íslenzku þjóðar er lögeggjan að berjast þar til yfir lýkur fyrir sannleik, frelsi og réttlæti. v Þjóðræknisstarifsemi vor mið- ar ekki í þá átt að stofna ís- lenzkt ríki innan þessa lands. heldur að leitast við að kenna þessari vorri ungu þjóð er um ókomnar aldir skal byggja Norð- eins UNDRUNARVERT er um ræðir BRANVIN GÆÐIN Greiðið ekkert iðgjald fyrir gæðin. Hið mjúka bragð og hin hressandi efni þessa Branvin, Rauð og Hvit Vin, kosta yður ekkert meira en algeng vín. Jordan VVlne Company, liimited Jordan, Canada liíta einnig til hiO frœga Challcnge Portvín og Sherry JORDANS BRANVIN ^2agdeas? WINEVALUE V A L U E This aflvertisement is not inserted by G.L.C. Commission. Potnmisaian ia nnt rpsnonsiblp for statements m&de The ur-Ameríku einkunnarorð Jóns Sigurðssonar: “Aldrei að vikja.” Vér viljum að hugsjónir þessara orða séu í heiðri hafðar, vér vilj- um að hin ágæta saga íslendinga sé lærð og lesis — vér viljum að hið forna goðamál er hefir geymt þessar hugsjónir sé virt að mak- leikurn svo að vizkan og sann- leikurinn er það hefir varðveitt inegi verða sein flestum til bless- unar, því “Tungan geymir í timans straumi trú og vonir landsins sona, dauðastunur og dýpstu raunir, darraðar-ljóð frá elztu þjóðuni; heiftar-eim og ástar-bríma, örlaga-hljóm og refsidóma, land og stund í lifandi myndum ljóði vígðum — geymir í sjóði.” “Særi eg yður við sól og báru, særi eg yður við líf og æru: yðar tungu (orð þó yngist) aldrei gleyma í Vesturheimi- Munið að skrifa meginstöfum manna-vit og stórhug sannan! Andans sigur er æfistundar eilífa lifið. Farið heilir !” GJAFIR TIL BETEL í FEBRÚAR 194-1 Mr. Lloyd Arnason, Edmon- ton, Alta., .$10.00; Mrs. C. O. L. Chiswell, Gimli, Man., Milk Chocolate Cubes; Vinkona, Gimli, Man., $3.00; ónefndur á Betel, $5.00; Mrs. Helga. Runólfsson (Betel), í minningu um mann sinn Björn Runólfsson, $10.00; Meðtekið fvrir hönd nefndar- innar og innilega þakkað, J. J. Swanson, féh. 308 Avenue Bldg., Wpg. $itðirtcðð anb DR. B. H. OLSON Phones: 35 076 . 906 047 Consultation by Appolntment Only Heimill: 5 ST. JAMES PLACE Winnlpeg, Manitoba AC cAs Caibð Dr. P. H. T. Thorlakson 205 Medicai Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone 22 866 • Res. 114 QRENFELL BLVD. Phone 62 200 DRS. H. R. & H. W. TWEED Tannlœknar • 406 TORONTO GEN. TRUSTS BUILDING Cor. Portage Ave. og Smlth St. PHONE 26 545 WINNIPEG DR. B. J. BRANDSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone 21 834—Oífice tlmar 3-4.30 • Helmili: 214 WAVERLEY ST. Phone 403 288 Winnipeg, Manitoba DR. ROBERT BLACK SérfræSingur I eyrna, augna, nef og h&lssjúkdómum 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham & Kennedy VlCtalstlmi — 11 til 1 og 2 til 5 Skrífstofustmi 22 251 Heimllisslmi 401 991 DR. A. V. JOHNSON Dr. S. J. Johannesson Dentist 806 BROADWAY • Talsími 30 877 606 SOMERSET BLDG. Telephone 88 124 • ViStalsttmi 3—5 e. h. Home Telephone 27 702 DR. K. J. AUSTMANN 512 MEDICAL ARTS. BLDG. Stundar eingöngu, Augna- Eyrna-, Nef og H&ls- sjúkdðma. ViBtalstlmi 10—12 fyrir hádegi 3—5 eftir hádegl Skrifstofusimi 80 887 Beimilissimi 48 651 H. A. BERGMAN, K.C. islenzkur lögfræöingur • Skrifstofa: Room 811 McArthur Building, Portage Ave. P.O. Box 1656 Phones 95 052 og 39 043 \ J. T. THORSON, K.C. * A. S. BARDAL istenekur XögfrœOingur 848 SHERBROOOKE ST. Selur llkkistur og annast um út- • \ farir. Allur útbúnaCur sá bestl. Ennfremur selur hann allskonar 800 GREAT WEST PERM. Bldg. minnisvarSa og legstelna. Phone 94 668 Skrifstofu talslmi 86 607 Helmllis talslmi 501 5(2 J. J. SWANSON & CO. ST. REGIS HOTEL LIMITED 285 SMITH ST„ WINNIPEO 308 AVENUE BLDG., WPEG. • pœgilegur og rólegur bústoöur # i miObiki borgarinnar Fasteignaaalar. Leigja hús. Út- Herbergi $2.00 og þar yfir; meS vega peningalán og eldsábyrgS, baSkiefa $3.00 og þar yflr. bifreiSaábyrgS o. s. frv. Agætar máltlSir 40c—(Oc , • PHONE 26 821 Free Fartcing for Guests

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.