Lögberg - 21.05.1942, Blaðsíða 5

Lögberg - 21.05.1942, Blaðsíða 5
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 21. MAÍ, 1942 5 Þ'i, að um 1200 íslenzkir stú- dentar væru við háskólanáin samtimis. Þess ber þó að gæta. að fyrstu tveimur árunum veria stúdentar i Bandaríkjunum venjulega til undirbúningsnáms undir sérnáin sitt, og samsvara þau því að vissu leyti tveim sið- ustu vetrunum í mentaskólum okkar og annarsstaðar á Norður- löndum. 1 amerísku háskólunum má laera svo að segja alt milli him- ins og jarðar. Þætti sumt af þvi sjálfsagt síður en svo vísinda- legt eða “akademiskt” í Evrópu, t. d. líksmurning og hótelrekstur. Tvo kosti tel eg þó, að beztu amerísku háskólarnir hafi fram ytir þá sænsku: 1) Meiri kenslu- krafta og meira úrval viðfangs- efna innan einstakra námsgreina. 2) Miklu nánara samstarf milli prófessora og þeirra stúdenta, s«m langt eru komnir með nám sitt. —Hvaða ameríska háskóla finst þér, að íslenzkir stúdentar ættu, einkum að sækja? —'Það fer nokkuð eftir því. hvað þeir ætla að leggja stund a- Háskólarnir hér vestra eru taldir misjafnlega góðir i ýms- um sérgreinum. Kunnustu og uiest virtu háskólarnir, eins og Harvard, Yale, Princeton, Colom- hia og Cornell, krefjast allir hárra skólagjalda, eða um 400 dollara á ári. Hins vegar eru skólagjöldin miklu lægri i rikis- háskólunum, t. d. Minnesota-, Wisconsin- og Michiganháskól- “m, eða um 150—200 dollarar arlega. Og margir þeirra skóla Þykja ágætar inentastofnanir. k*ar sem kostnaðarmismunurinn uiiðast oft við nafn skólannu eitt, tel eg sjálfsagt fyrir íslenzka stúdenta að leita til rikisháskól- anna, a. m. k. fyrstu árin. Dval- arkostnaður í mið- og vestur- rikjunum er líka allmiklu lægri en í austurríkjunum. ■—Hvað er títt um Minnesota- háskólann og nám þitt þar? '—Eg tók “Bachelor of Arts” gráðu við þann háskóla s.l. vor °g les þar nú undir “Master of Arts” próf, sem er einna likast kandídatsprófi á Norðurlöndum. Minnesotaháskólinn er næst- stærsti háskóli Bandarikjanna. ^ar eru skráðir um 15,000 stú- dentar, og starfa þar 1000 kenn- arar. Fjárlög háskólans eru næstum því fimm sinnum hærri 'en fjárlög íslenzka rikisins' Margir Vestur-fslendingar, m. a. °H sex börn Gunnars Björnsson- ar, form. ríkisskattanefndarinn- ar i Minnesota, hafa útskrifasl Skipulögð Hagfræði Peir tímar, er “peningum var safnað til að eyða þeim”, og lítið hugsað um hvemig þeim skyldi varið, eru um garð gengnir. Nú verðum vér að eyða hyggilega, en ekki út í hött, og láta hvern dollar, jafnvel hvert cent, l>lð a i ljós sannvirði þess, sem keypt er. petta er sönn hagfræði, er krefst nákvæmrar ihugunar og skipulagningar í sam- bandi við tekjur og útgjöld. Með EATON’S pástpantana skrá fyrir augum. sem grund- völl að skipulagningu tekna yðar, má skipuleggja inn- kaup jafnvel sex mánuði fram i tímann. Innkaup fyrir svo að segja hvert einasta heim- ili, og til búnaðarþarfa verða auðveld. EATON’S Verðskrá útilokar óvissuna I sambandi við skipulagning fjárhags- áætlana. i w. . . , ycrxlið um EATON’S Verðskrd— "BÚÐIN MILLI SPJALDANNA” ^T. KATON Cí_ EATON'S úr þessum skóla. Við landar. sem á eftir komum, njótum svo góðs af þeim góða orðstír, sem Vestur-ístendingar hafa getið sér þar. —Hvers konar félagsskap hafa stiidentar vestra með sér^ —Stúdentafélögin þar mega heita óteljandi, alt frá “Hitch- hikers Club” — fyrir stráka, sem spara sér strætisvagnafargjöld með þ\d að fá að sitja í annara manna bílum — og til hálfsof- andi pólitískra félaga. “Frater- nity” fyrir pilta og “Sorority” fyrir stúlkur eru aðallega klúbb- ar fyrir ríkra manna börn, sem stundum ganga í háskóla til að leita að ýmsu öðru en mentun og menningu. Mjög algengb-er, að stúdentar hér vestra vinni fyrir sér, meðan þeir ganga í skóla með því að þvo diska, bera á borð og annast hreingerningar. Eitt sameiginlegt áhugamái eiga allir amerískir stúdentar sér, jafnt háir sem lágir, ríkir sem snauðir, lærdómsmenn sem skussar, en það er taumlaus á- 'hugi á knattspyrnu. Ameríski fótboltaleikurinn á furðu lítið skylt við knattspyrnu okkar, heldur líkist hann miklu frem- ur eins konar samblandi af hesta-ati og handknattleik. Knattspyrnu-“stjörnurnar” eru blátt áfram dýrlingar hvers há- skóla. Um þá menn er meira rætt og ritað en kvikmyndaleik- ara og veðhlaupahesta, og æf- ingastjórinn er oft vinsælli. þekt- ari og betur launaður en fræg- ustu prófessorar og háskóla- rektorar. Að lokum segir Þórhallur: —Eg vona, að námsferðir ís- lenzkra stúdenta vestur um haf séu aðeins upphaf að löngu og farsælu menningarsambandi milli fslands og Ameríku. Samtíðin vill taka undir þess:i ósk, og jafnframt viljum vér vona, að til þessara vesturfara veljist jafnan góðir drengir og dugandi námsmenn. Er það vel (farið, að gáfaðir og glæsilegir stúdentar á borð við Þórhall Ás- geirsson gerist brautryðjendur um mentasókn héðan í vestur- veg. — (Samtíðin). “Tœkifœrið gríptu greitt, giftu mun það skapa” allir árgangarnir eru keyptir i einu. Band á 23 árgöngum í gyltu og góðu bandi, kostar aðeins $11.00 (6 bindi, 4 árg. i bind- inu), ef auglýsingarnar eru teknar úr ritinu. Sé auglýsingarnar bundnar nreð, kostar árgangur $ 12.00 (7 bindi, 3 árg. í bindinu). Tímaritið i bandi er til sýnis i Björnson’s Book Store, að 702 Sargent Ave., Winnipeg. Þangað má senda pantanir að ritinu, og þar getið þið fengið ritið bundið alveg eins og þið óskið. Úr daglega iífi Hr um daginn hitti eg Ólat' Jónsson framkvæmdarstjóra Ræktunarfélagsins að máli. Við fórum að tala um fjallaferðir hans: Hann er fjallferðamaðu'' mikill, fer upp á öræfi á hverju sumri, en þó einkum um ódáða- hraun og nágrenni þess. Ólafur far fararstjóri í sum- ar í ferðinni til Hvannaiinda og Kverkfjalla, er þeir félagar grófu upp útilegumannakofana, en Kristján Eldjárn stjórnaði þeim rannsóknum, eins og menn muna af grein hans i Lesbók. ólafur gekk á Kverkfjöll með Edvald Sigurgeirssyni, og komu þeir á staði, þar sem sennilega enginn hafði áður stigið fæti. En ólafur skrifaði Lesbókargrein um þá ferð. ♦ ólafur sagði mér, að hann hugsaði til að halda áfram þess- um fjallaferðum. Hann ætlar að gera ódáðahraun að sérstöku rannsóknarefni sínu. — Hann hefir þar fundið eldvörp og gigi, sem ókunnugt hefir verið um áður. En alt sem ritað hefir verið um ódáðahraun, les hann og kynnir sér. Hann ætlar að verða sérfræðingur í Ódáða- hrauni. Menn hafa lítið farið um þetta svæði, segir hann, m. a. vegna þess, að ekki er farandi um það nema gangandi, vegna þess hve það er erfitt yfirferðar með hesta, og haglaust með öllu. ♦ Mjög er það skemtilegt og skynsamlegt, er menn taka sér á- kveðna frístundavinnu, og helga frístundir sínar ákveðnum rann- sóknarferðum. Þetta gera fáir hér á landi, enn sem komið er. Fá tímarit, sein gefin hafa ver- ið út af fslendingum vestan hafs, hafa orðið eins langlíf og Tíma- rit Þjóðræknisfélags íslendinga i Vesturheimi. Enda er það fjöl- breytt að efni, fult af allskonar fróðleik, og hið vandaðasta að öllum frágangi, og fara vinsældir þess stöðugt vaxandi heima á íslandi sem hér. Rúmlega tólf hundruð manns tilheyra nú Þjóðræknisfélaginu vestan hafs. Allir fá meðlimir félagsins þetta ágætis timarit, fyrir aðeins einn dollar á ári, ot? þessi sami dollar, gerir hvern einstakling að meðlim þjóðrækn- isfélagsins, og veitir honum rétt- indi öll á þingum þess. Hér er því um að ræða eitt bezta og ó- dýrasta timarit, sem gefið er út á íslenzkri tungu, og ættu fróð- leiksfúsir fslendingar að láta sér þykja vænt um slikt rit, og sýna því þann sóma, sem verðleikar þess krefja. Það geta þeir, með því að hafa alla árganga Tíma- ritsins bundna í gott fallegt og ódýrt band. Tímarit Þjóðræknis- félagsins er bók framtíðarinnar, og vex í gildi eftir því sem tim- ar líða. Tiltölulega fáir eru þeir, sem eiga ritið alt frá byrjun, og ættu fslendingar að nota sér tækifær- ið, meðan það gefst, og kaupa alla árgangana, eða fá sér þau rit, sem þá vantar til þess að eiga það alt ifrá byrjun. Aðeins örfá eintök eru fáanleg af sum- um eldri árgöngunum, og áður langt líður verður timaritið ófá- anlegt alt frá byrjun. HArer einstakur árgangur kost- ar 35 cent og jafnvel minna, ef En með þessu eykst þekking þjóðarinnar á mörgum litt ltunn- um efnum, en iðkendur slíkra frístundastarfa fá af þessu hina mestu ánægju. Efnið verður þeim hjartfólgið. Leiðar iðju- leysisstundir hverfa úr lífj þeirra. Og það er hverjum manni holt, að vita ineira um einhvern ákveðinn hlut, en samtíðarmenn- irnir vita alment.—(Morgunbl.). Smælki Gerald B. Klein kennari í Tulsa í Bandaríkjunum sannaði fyrir nemendum sínum hvað það er hæpið að trúa því, sem gengið, hefir munnlega manna á milli. Hann tók einn nemanda sinn af- síðis og sagði honum eftirfar- andi sögu: —Skömmu fyrir dagrenningu einn kaldan vetrarmorgun árið 1899 heyrðust þrjú skammbyssu- skot frá veiðisetri Rudolfs, krón- prins Austurríkis. Vinir Rudolfs brutust inn í húsið. Þeir fundu alt á tjá og tundri, vínflöskur á gólfinu og kvenmannsföt á bekk fyrir frainan arininn. f rúminu lá Rudolf alklæddur, en skotinn gegnuin höfuðið. Við hlið hans lá nakinn kvenmannslíkami, og andlit hennar var hulið hinu brúna hári hennar. Klennarinn sagði nemandanum að segja sessunaut sinum söguna og síðan átti hver maður að & % é? %>■& V segja söguna í eyra næsta manns. Klein sagði tuttugasta og fjórða nemandanuin að skrifa söguna á skólatöfluna. Hann skrifaði: Fjórir karlmenn og fjórai konur fóru inn í klefa kvöld eitt og er þau komu út aftur höfðu þau gleymt, hversvegna þau fóru inn. SEEDTIME a/ncí HARVEST By Dr. K. W. Nomtby Dtrtotir, AfrictáUurai Dopúriwumí Noctb-Wamt Lln« Elmtora Araoal«N»n BARLEY FOR CHOICE BACON Bacon which is relished by the British consumer can only come from the right kind of hogs fed in the right way. That consumer happens to be Canada’s best customer ifor this commodity. No matter. how ideal the type may be, a hog will not yield good bacon unless it receives the right kind of feed. Which of the common grains is the best feed for bacon hogs has been the subject of a series of interesting tests conducted by Dr. E. W. Crampton, animal nutrition ex- pert at MacDonald College, Quebec. The work has carried on under the auspices of the National Barley and Flax Com- mittee. Western grains were used in tbe experiments. His first test was designed to de- termine the relative feeding values of barley, oats and corn. Barley was shown to be de- finitely superior to either oats or corn, whet'her rate of grain, ef- ficiency of feed or carcass qual- ity were measured. Oats re- sulted in slower gains and un- finished carcasses. Corn fed hogs were consistently degraded be- cause the carcasses were oily, soft and overfinished. The next fcest was inade to compare the feeding values of This puhlication has satisfied itself that this advertisement has received the prior approval of the Government Liquor Control Commission as required by the Statutes. barley and wheat. This was sug- gested by the Barley Committee because of the surplus of wheat and the rapidly expending swine industry in the prairie provinces. The results of this test showed that barley fed hogs ýielded more suitable carcasses, but those getting wheat made faster gains. These results would sug- gest that wbeat and barlev should make an ideal combina- tion to secure maximum effi- ciency of feeding, and at the same tiime obtain high quality. This is precisely what Dr. Crampton proposes to study. in a test now in progress. In the meantime, farmers are being urged to grow more barley to feed more hogs, which are needed in Canada’s expanding war program. — Contributed by T. B. Pickersgill. FLESK handa BRETUM ERINDI TIL ALLRA SVÍNA FRAMLEIÐENDA Yfir næstu sex mánuði verður ófullnægjandi tala svína send á markað til þess að afla þeirra 274,- 000,000 punda af fleski, sem þörf er á til þess að fullnægja gildandi samningi við Breta (600,- 000,000 pund) . . ef meðal skrokkþungi fer ekki yfir 158 eins og nú á sér stað. Sjö punda þyngdarviðbót að meðaltali á skrokk frá 158 upp ,í 165 pund, bætir 20,000,000 pundum við svína- kjöts framleiðsluna, og myndi að verulegum mun tryggja nægar birgðir til þess að fullnægja eftir- spurninni. Sérhver framleiðandi vinnur þjóð- nytjaverk með því, að senda EKKI á markað of létt svín, heldur leggja áherzlu á skrokkþungd, er nemi því sem næst 170 pundum fyrir “A” flokk, eða um 215 punda lifandi vigt á bújörðinni. t pyngd fyrir “A" flokks s lc r o k k 140—170 pund. Til frekari upplýsinga rdðgist við búnaðarrdðuneyti fylkis yðar, Landbúnoðarhdskólann. nœsta Tilraunabú Sambandsstjórnar. eða Griparœktarskrifstofu. Búnaðarrdðuncytis Sambandsstjórnarinnar. AGRICULTURAL SUPPLIES BOARD o Dominion Department of Agriculture, Ottawa Honourabl^e James G. Gardiner, M inister

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.