Lögberg - 18.01.1945, Side 3

Lögberg - 18.01.1945, Side 3
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 13. JANÚAR, 1945 3 Churchill og Grikkir Mikið umtal, og miklar æsing- ar hafa afskifti Breta af málum Griklcja vakið, og hefir það um- tal snúist mest, og þær æsingar staðið, um Churchill forsætis- ráðherra. í þessum æsingum og umtali, hafa blöð og einstaklingar um víða veröld tkið þátt, og yfir- leitt fordæmt framkomu, eða þátttöku hans í þeim málum. Og sumir einstaklingarnir og blöðin farið um hana þeim orð- um sem furðu hlýtur að vekja hvers þess manns sem sann- gjörnum augum vill á það mál' líta, og sanngjarnan dóm upp yfir því kveða. I>að er undur erfitt að tala um og fella dóm í þessum málum, fyrir alla þá menn, sem ekki eru málum þessum nákunnugir, og öllum kringumstæðum, en það er almenningur sá sem mest talar um þau, ekki. Þjóðin Gríska, er nýleyst úr herklóm þjóðverja og á að fara að sjá um sig sjálf. Margt er bramlað og brotið heima hjá henni. Skortur á nauðsynlegustu lífs þörfum er tilfinnanlegur. Gjald- miðill þeirra nálega að engu orð- inn, or erfiðleikarnir rísa himin- ‘háir í hvaða átt sem litið er. En það sem verra er, og erfiðara en allt annað: Þjóðin sjálf er klofin. Tveir harðsnúnir flokk- ar sækja fram hvor í sínu lagi, til yfirráða þessa flokka má nefna hægri- og vinstrimenn. Konungssinnar og Kommúnista, sem eg til málsbóta skal nefna framsóknarsinna. Þessir flokkar, undir eins og hinn sameiginlegi óvinur, þjóð- verjar, eru flæmdir af landi burt, taka að berast á bana spjótum, með óseigjanlegu ofríki. Fram- undan virðist ekkert liggja ann- að en blóðugt borgarastríð. Þannig er ástatt á Grikkiandi þegar Churchill kemur þar til sögunnar. Hann kemur þangað til þess að reyna að stilla til friðar—til þess að leitast við að sýna Grikkjum fram á, að fram- tíðar velferð þeirra byggist á friði og velvild, en ekki á hatri og óvild; bendir þeim á að fyrsta sporið sé, að mynda stjórn, bráðabirgðarstjórn, sem veiti málum Grikkja forstöðu unz að þeim tíma komi að þjóðin geti með almennum kosningum og á demokratiskann hátt„ valið sér þá stjórn, sem hún sjálf er ánægð með, og var sú bending framkvæmd, stjórnin skipuð, en Valin að mestu úr flokki kon- ungssinna, og er Churchill kent um þetta val, sem framsóknar- flokkurinn neitaði að viður- kenna, eða hafa nokkuð við að gjöra, og herti sem mest hann gat á sókn sinni á hendur hinnar uýju stjórnar, og konungssinn- um. Þegar hér er komið sög- unni skerst brezki herinn í leik- inn með stjórninni, og konungs- sinnum og bardaginn heldur á- fram með vaxandi ákefð og hraða. Við sem álengdar stönd- um, og horfum á þennan ægi- lega hildarleik, spurjum: Hvern- ig stendur á þessu? Því þarf þetta að eiga sér stað, og því þurftu Bretar að skifta sér nokk- uð af þessu? Það væri fásinna af mér að svara þessum spurningum eins °g sá sem valdið hefir gæti svarað þeim, en eitt veit eg, eins °g allir þeir sem ríokkuð hafa fyigst með þessum málum vita, °g það er, að samherjar, einkan- iega þeir Roosevelt, Stalin og Churchill, hafa komið sér sam- an um, að stilla til friðar og festu á meðal þeirra þjóða sem þreyttar og þjakaðar hafa slopp- ið undan valdi og áþján Þjóð- Verja, og sjá um skipulagning þeirra á meðal, þangað til þær eru færar um að sigla sinn eig- inn sjó. Þessa skyldu höfðu Bretar tekið að sér að því er Grikki snertir, með vitund og samþykki þ e i r r a Stalin og Roosevelts. Hér var því ekki um neina framhleypni, eða sín- girni að ræða, frá hendi Breta. Churchill segir sjálfur að Bretar hafi álitið það skyldu sína, að skerast í leikinn. Menn spyrja hver sú skylda hafi verið, og á hvaða hvötum hún hafi verið byggð, á hvaða skyldu grundvelli hvílir sú skyldu- rækni manna, að stilla til friðar, þegar þeir sjá bræður berjast með hnúum og hnefum uppá líf og dauða? Mér finnst dæmi- sagan um hinn miskunsama samverja sem batt um sár vesa- lings mannisins, sem ræningj- arnir skildu forðum eftir við veginn ósjálfbjarga, eigi miklu betur við í þessu sambandi, heldur en illkynjaðar getgátur blaða og manna, sem skorta flest skilyrði til þess að þekkja að- stæður og ástand þess fólks sém hér er um að ræða. Þó að gott sé að vera á verði þegar um heill og heiður þjóða, eða ein- staklinga er að tefla, þá meiga menn ekki sjá satan í hverri gátt. Því voru hægriflokks menn, kðnungssinnar, valdir í stjórn- ina, en ekki menn úr flokki vinstri- eða framsóknarmanna flokknum? Þeirri spurning get eg ekki svarað. En til þess geta legið margar ástæður, aðrar en sín- girni Churchill og Breta. Menn vita, að samvinna á milli flokk- anna var ófáanleg, og því ekki um sameiginlega stjórn úr báð- um flokkunum að ræða. Eg veit ekki 'hvort framsóknar- flokkurinn var fáanlegur til þess að mynda stjórn. Eg veit ekki hvort fram á það hefir verið farið. En hún var mynduð úr hinum flokknum, og ætla eg það sanni nær, að þar hafi verið um nauðsyn að ræða, frekar en for- dild, frá hendi Churchill. Þessi stjórn, hin svonefnda Papandreau stjórn, varð ekki langvinn á Grikklandi, sem heldur var ekki að búast við,— entist í knappan mánuð, og á- standið í landinu fór versnandi með hverjum líðandi degi. Á jóladaginn síðastliðna xór Churchill aftur til Grikklands flugleiðis og utanríkisráöherra Breta, Anthony Eden með hon- um. Þeir kölluðu umboðsmenn allra málsaðila á fund m-~5 sér daginn eftir að þeir komu til Grikklands. Fundurinn v a r haldinn í rúmgóðu óupphituðu herbergi í Aþenuborg, sem lýst var með steinolíu luktum. Allir hlutaðeigendur mættu á tiltekn- um tíma, nema umboðsmenn vinstrimanna flokksins, s e m komu þó eftir nokkra bið. Þeir voru allir afvopnaðir við dyrn- ar, hurðinni svo harðlokað og lykillinn fenginn í hendur vin- strimönnum til geymslu. Voru þá mættir umboðsmenn Papan- dreau stjórnarinnar, umboðs- menn Vinstri- eða framsóknar- manna, sendiherra Bandarfkj!r anna, Lincoln MacVeagh, sendi- herra Frakka, Jean Batlen, her- málaeftirlitsmaður Rússa, Greg- ory Popoff, hermálaforingi Breta, Sir Harold Alexander, hershöfðingi Breta í Grikklandi, Ronald Scobie, Churchill, An- thony Eden, og erkibiskup Dam- askinos, sem var fundarstjóri. Þegar fundarmenn voru loks komnir til rólegheita, kvaddi Churchill sqr hljóðs of mælti : “Eg og Mr. Eden höfum komið alla þessa leið, þrátt fyrir það, þó uppihaldslaus bardagi sé háður í Belgíu og á landamær- um Þýskalands, að gjöra tilraun til þess að vernda Grikkland frá tilfinnanlegri ógæfu. Ofsa- legur og óvæntur ófriður hefir risið upp, sem við höfum bland- ast inní, fyrir þá sök, að við leitumst við að gjöra skyldu okkar frá okkar sjónarmiði skoðað. Þá skyldu erum við einráðnir í að framkvæma, sam- vizkusamlega út í ystu æsar. Við höfum vonast eftir, að hægt verði að mynda víðtæka stjórn a Grikklandi, sem þjóðin sætti sig við, þar til að óháðar almennar kosningar geta farið fram í landinu og að vilji þjóð- arinnar eindreginn geti þannig komið fram eins ákveðinn, og við á Englandi eða Bandaríkja- menn í Ameríku láta vilja okkar og sinn í ljósi með leyniatkvæð- um.” Ekki varð mikið úr samkomu- lagi á þessum fundi sem stóð yfir í tvo daga. Fyrri daginn als ekkert samkomulag, síðari daginn komu þeir sér saman um mann til ríkisstjórnar, eða ríkis- stjóra, því ekki var að tala um, að vinstrimenn gætu sætt sig 'við konung Grikklands, George II. Maðurinn sem þeir komu sér saman um, var Erkibiskup Da- maskinos, en þegar því sam- komulagi var náð, var úti um friðinn, og til þess að varna því, að menn rykju saman og berð- ust með hnúum og hnefum, varð Damaskinos að slíta fundinum. Afleiðingin af þessum fundi varð samt sú, að Damaskinos var kjörinn ríkisstjóri, með sam- þykki Georges konungs, sem nú situr í Lundúnum. Erkibiskupinn tók strax til starfa. Hann tilkynti öllum landslýð, að það væri tvent sem gjöra yrði. Fyrst að mynda nýja, Jþjóðlega stjórn. Annað: Binda enda á borgarastríðið. Þegar hér var komið málum lagði Papandreau og stjórn hans niður völdin, en Damaskinos kvaddi Patríarkann víðkunna, Nicholas Plastiras, til þess að mynda nýja stjórn, sem ’ hann hefir nú gjört. Bauð hann Vinstrimönnum sæti í þeirri stjórn, en skilyrði var það, að þeir leggðu niður vopnin; því boði hafa þeir hvorki játað, eða neitað, en halda áfram að berj- ast. Þeir hafa verið reknir úr Aþenuborg og héldu þeir þá til hálendisins, og fjallanna, en Brezki herinn, ásamt þeim parti Gríska hersins, er nýju stjórn- inni fylgir, leita á eftir. Hver endalokin á þessu verða, getur enginn séð, eða sagt fyrir nú, og ekki heldur afleiðingarnar. J. J. Bíldfell. SIGURBJÖRN ÞORGRÍMSSON Eftir F. Hjálmarson Það var veturinn 1878 sem eg kyntist þessum Sigurbirni. Þá var eg á 18. árinu og átti eg heimili í Þistilfirði. Eg hafði verið sendur með peninga og sendibréf t i 1 kaupmannsins, Þórðar Guðjohnsens í Húsavík, og var nú kominn á heimleið þaðan. Eg hafði farið norður Tjörnesið, gisti hjá bænda höfð- ingjanum Þórbergi Eiríkssym, sem þá sjó í bænum Syðritungu þar á nesinu. Sá bær stendur undir svo nefndri Tunguheiði. Þessi heiði deilir þær nágranna sveitirnar sundur, Tjörnesið að vestan, enn Kelduhverfið að austan. Heiðin er 19 hundruð fet yfir sjó, og um 12 enskar mílur millum nefndra sveita. Á henni eiga þessi systkin óðöl sín og örnefni: Biskupsás, Tungu- núpur, Gerðibrekka, Spóagil og Búrfell. Tvö af þessum örnefn- um eru vondir vágestir í vegi þeirra sem þurfa að fara þessa heiði - þau Gerðibrekka og Spóa- gil. Um brekkuna hefir það verið sagt, að hún væri svo brött að uppréttur maður gæti tekið stein úr henni með munn- inum. Þessi snarbratta brekka myndar eystri hlið Biskupsáss- ins Kelduhverfismegin. Spóa- gilið liggur upp undir brekkuna og klýfur alla eystri hlið heið- arinnar sundur niður að bænum Fjöllum í Kelduhverfi. Gilið er alt lukt hengiflugi (hömrum), dimt eins of haust nótt, og þög- ull dauði öllu því sem er vængja- laust. Eina lífsmiskun ferða- mannsins sem staddur er þar í haustmyrkri eða vetrar stórhríð, er straumniðurinn frá dálítilli áarsprænu sem rennur eftir gil- inu. En þegar vindur og stór- hríð, knúin af öflum náttúr- unnar, strjúka skrokknum á sér við barma gilsins, liggur þeim rómur svo miklu hærra enn straumbjöllu árinnar, að ferða- maðurinn heyrir ekki aðvöru- óm hennar; því hefur margur ferðamaðurinn að sögn, orðið að líki í Spóagili. Smyrlar, Hauk- ar, Hrafnar og Ernir, hafa alið þar kyn sitt frá ómunatíð. Daginn eftir góða næturgist- ing, h j á höfðingshjónunum, Þorbergi Eiríkssyni prests frá Þóroddsstað í Köldukinn, og konu hans, Sigríðar Andrés- dóttir frá bænum Bakka Tjör- nesi, lagði eg á Tunguheiðina, Útsýni dagsins faldist þoku- mekki. Vindur lék af norðaustri, að vísu ekki mjög frostharður, enn sogmikill og þungur. Eg kvaddi Þorberg þar á bæjar hlaðinu. “Varaðu þig nú á henni Gerðibrekku, það er sjálf- sagt harðfenni í henni núna,” sagði hann, “og svó er nú Spóa- gilið.—Legðu leið þína sem næst hlíðinni fyrir sunnan það, og þá er nú öllu óhætt.” Jörð var öll undir snjó sem hafði runnið í hjarn upp úr hlákublota. Mér gekk vel ferðin yfir heiðina, var kominn að bænum Fjöllum í Kelduhverfi löngu fyrir miðdegi, þar beið eg eftir kaffi og fleiri góðgerðum hjá ættmennum Arnljóts Snorrasonar, sem mér er sagt að nú sé bóndi í bænum Árborg í Nýja íslandi hér í Manitoba, (talinn mikill garpur að kröftum). Frá Fjöllum lagði eg svo leið mína suðaustur hverfið. Breidd þeirrar sveitar er 12 mílur enskar; frá Fjöllum, til Vaðalseyrar. Við ferjustaðinn á Jökulsá, við bæinn Ferjubakka í Axarfir,i. Þarna á eyrina var eg kominn um það leyti dags sem birtu tók að bregða. í þá daga sögðu menn að mér lægi rómur all hátt, og þótti það góður kostur á sauðfjársmala á mínum unglings árum. Nú var að prófa það þarna á eyrinni hvort okkar jöklu gæti orgað hærra í eyru ferjumannsins. Það voru auðvitað miklu meiri lýkur til þess, að hún bæri yfir- gnæfanlegann sigur úr þeim viðskiftum okkar, því barkinn i henni var þjóðkunnur, þrotlaus veraldarhrota, enn eg var frem- ur lotustuttur og þurfti að draga andann, þótt eg væri hins vegar all byljóttur og háróma, meðan mér entist lotan. Hundur kom hlaupandi þar frá bænum niður að ferjustaðnum, og gó ákaft. Eg held hann hafi verið að skamma mig fyrir það, að gera ferjumanninum ónæði. Hann hefur víst ekki athugað það að húsbóndi hans fékk peninga fyrir það að ferja skrokkinn á mér yfir ána. Næst sá eg að knálegur og kvikur maður gekk nigur að ferjunni, hratt henni út á ána og dró hana í skakka- togi langt upp með austur bakka árinnar. Að fáum mínútum liðnum senti áin ferjuna upp að eyrinni, eins og dúnfjöður eða hefilspæni, sem fýkur fyrir hvössum vindi. Við drógum ferjuna upp með eyrinni. Farðu nú uppí bátinn, sagði ferjumað- urinn; áin og árarnar skila okkur nú yfir í ferjubásinn héðann. Ferjumaðurinn var snoturmennið Árni Brynjólfs- son, ættaður af Hólsfjöllum í Norður Þingeyjarsýslu, faðir merkismannsins Friðriks Fljóz- dal, og fleiri barna. “Varstu búinn að bíða lengi við ferjustaðinn?” spurði Árni. “Dálitla stund,” svaraði eg, “það er svo dimt til loftsins núna að það sást ekki að heiman vest- ur á eyrina og svo er nú vind- staðan af norðaustri núna og ætíð hér um bil ómögulegt að heyra þó hóað sé, fyrir helvítis orgunum í henni Jöklu, hefurðu fengið nokkurn mann í dag?” spurði eg. “Já, eg var rétt nýbúinn að ferja hann Sigurbjörn Þorgríms- son á Tóvegg hérna í Keldu- hverfinu, þegar þú kallaðir,” svaraði Árni. “Er þetta ekki hann Sigur- björn, sem sagt er að hlypi upp tófuna hérna um árið,” spurði eg. “Jú, það er sami maðurinn,” svaraði Árni. “Sá maður er víst fljótir að hlaupa og hefur víst orðið fræg- ur fyrir það,” sagði eg. (Frh. á bls. 7) Business and Professional Oards DR. A. BLONDAL Dr. S. J. Johannesson Physieian & Suryeon 215 RUBT STRBET «02 MEDICAL arts bldg. (Beint suður af Banning) Talsími 30 877 Sími 93 996 Heimili: 108 Chataway Slmi 61 028 • ViOtalstíml 3—6 e. h. DR. A. V. JOHNSON Dentist 6 06 SOMERSET BLDQ. Thelephone 97 932 Home Telephone 202 398 Dr. E. JOHNSON 304 Eveline St. Selkirk Office hrs.- 2.30—6 P.M. Phone office 26. Res. 230 Frá vini Office Phone Res. Phone 94 762 72 409 Dr. L. A. Sigurdson 116 MEDICAL, ARTS BLDG. Office Houra: 4 p.m.—6 p.m. and by appointment DR. ROBERT BLACK Sérfræðingur i Augna, Eyrna, nef og hálssjúkdómum 416 Medical Arts Buiiding, Graham and Kennedy St. Skrifstofusimi 93 851 Heimasími 42 154 DRS. H. R. and H. W. TWEED Tannlœknctr • 40 6 TORONTO GEN. TRC8TS BUILDING Cor. Portage Ave. og Smlth St. PHONE 96 952 WINNIPEG EYOLFSON’S DRUG PARK RIVER, N.D. íslenzkur lyfsali Fólk getur pantaO meöul og annaC me8 pósti. Fljót afgreiCsla. A. S. BARDAL 848 SHERBROOK ST. Selur Ukklstur og annast um 4t- farlr. Allur útbúnaOur sft beitl. Ennfremur selur hann allskonar minnisvarOa og legstelna. Skrifstofu talsími 27 324 Heimilis talsími 26 444 ■7/1 mm SiuxUos j&W* Qtrýést PbétoQcaphic OafamyihmTh Canmth kú 224 Notre Dame- Þhone 96 647 J5 é Legsleinar •em skara framúr Úrvals blftgrýti og Manitoba marmarl SkrifiO eftir verOskrá GILLIS QUARRIES. LTD. 1400 Spruce St. Sími 28 893 Uon HALDOR HALDORSON byggingameistari 23 Music and Art Building Broadway and Hargrave Winnipeg, Canada Phone 93 055 J. J. SWANSON & CO. LIMITED 308 AVENUE BLDG., WPG. • Fasteignasalar. Leigja hús. Út- vega peningalftn og eldsftbyrg#. bifreiðaftbyrgO, o. s. frv. Phone 97 538 INSURE your property with HOME SECURITIES LTD. 468 MAIN ST. Leo E. Johnson A. I. I. A. Mgr. Phones Bus. 23 377 Res. 39 433 ANDREWS. ANDREWS THORVALDSON AND EGGERTSON LOgfrœOingar 209 Bank of Nova 8cotla Bld* Portage og Garry Bt. Simi #8 291 TELEPHONE 96 018 H. J. PALMASON 8f CO. Chartered Accountanti 1101 McARTHUR BUILDING WINNIPEG, CANADA Blóm slundvíslega afgreidd "ROSERY™ Stofnaö 1906 427 Portage Ave. Sími 97 466 Winnipeg. ■ 1 Phone 49 469 Radio Service Specialist* ELEGTRONIC LABS. H. THORKELSON, Prop. The most up-to-date Sound Equipment System. 130 OSBORNE ST., WINNIPEG GUNDRY & PYMORE LTB. British Quality — Fish Netting 60 VICTORIA STREBT Phone 98 211 ■VLnnlpeg Manager, T. R. THORVALDBON ífour patronage wlll b« (.ppreciated G. F. Jonasson, Pres. & Man. Dir. S. M. Backman, Sec. Keystone Fisheries Limited 404 Scott Block Sfmi 95 227 Wholesale Distributors of FRB8H AND FROZEN FI8R CANADIAN FISH PRODUCERS, LTD. /. H, Page, Managing Director Wholesale Dlstributors of Fresh and Frozen Fish. 311 Chambers St. Office Phone 26 328 Res Phone 73 917. MANITOBA FISHERIES — LOANS — WINNIPEG, MAN. At Rates Authorized by T, Bercovitch, fram.kv.st). Small Loans Act, 19 39. Verzla l heildsölu meB nýjan og PEOPLES froslnn fisk. FINANCE CORP. LTD. 303 OWENA ST. Licensed Lenders Skrlfstofuslml 25 355 Established 1929 Helmaslmi 55 463 403 Tline Illdg. Phone 21 43»

x

Lögberg

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.