Lögberg - 25.10.1945, Side 7

Lögberg - 25.10.1945, Side 7
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 25. OKTÓBER, 1945. T islendingur heiðraður A. S. Sigurðson Eins og kunnugt er, er Rexall lyfjasalafélagið afar stórt og hefur búðir um öll Bandaríkin, í Canada og á Englandi. Tilheyra yfir tíu þúsund menn þessum félagsskap. Fyrir svo sem ári síð- an voru kosnir embættismenn fyrir þetta stóra félag, fimm víðsvegar úr Bandaríkjunum, einn frá Canada og einn frá Eng- landi. Af þessum fimm sem kosnir voru í Bandaríkjunum, var einn íslendingur, A. S. Sigurðson, Moorhead, Minnesota. Þarf ekki að orðlengja um það að hér er um verulegan heiður að ræða. í þessu sama Rexall félagi eru sex heildsölu lyfjaútbýtinga stöðvar í Bandaríkjunum. Hefur hver þeirra ellefu framkvæmdar stjóra. Er ein af þessum kvíslum í Chicago og af hennar ellefu framkvæmdarstjórum er Mr. Sigurðson einn. Hlýtur þessi ís- lendingur að hafa meira en lítið álit hjá embættisbræðrum sín- um, að þeir skuli hvað eftir ann- að kjósa hann í sínn úrvals hóp. A. S. Sigurðson fæddist í Reykjavík á íslandi. Voru for- eldrar hans Sæmundur Sigurðs- son og Steinunn Arinbjörns- dóttir. Lifðu þau fjölda mörg ár á Mountain, North Dakota, þar sem þau voru mjög vinsæl. Eru þau bæði dáin fyrir nokkrum ár um. Ein dóttir þeirra, Mrs. Chris Guðmundsson, lifir enn á Mountain og er einn sonur þeirra Sigurður, lyfsali, í Bottineau, N. Dakota. Hin börn þeirra Sæ- mundar og Steinunnar munu vera Norðvestur í Canada og í Californiu. A. S. Sigurðson (Ed kalla flest- ir hann), kom til Ameríku tíu ára gamall. Var hann strax lát- inn fara að vinna við hitt og annað eins og var siður var á þeim dögum. Seytján ára byrj- aði hann að vinna í apóteki eða lyfjabúð og hefur hann verið við það starf síðan. Ungur vann hann traust og álit húsbónda síns og var snemma settur forstöðumað- ur í lyfjabúðum, fyrst í Valley City og seinna í Fargo. Árið 1928 keypti hann búðina í Moorhead, sem hann á og stjórnar. Er það reisuleg verzlun og sýnist oftast margt um manninn þar. Það er ekkert nýtt fyrir Mr. Sigurðson að vera valinn í em- bætti. 1 Moorhead hefur hann á meðal annars verið forseti Chamber og Commerce, forseti Moorhead Rotary Club og for- seti Retail Merchants Association auk þess að vera í allskonar nefndum og ráðstefnum. Líka hefur hann verið forseti North Dakota lyfsalafélagsins og Minne sota—North Dakota Rexall Clubs. Alstaðar ávinnur hann sér sama orðstýrinn. Fólk treystir honum, því hann reynist öllum vel. Hann er hógvær, skynsam- ur og trúverðugur. Góðlegur og glaðlegur er hann og kemur æf- inlega fram fyrirmannlega. Hann er hár og grannur, snar í hreyf- jngum og æfinlega mesta snyrti- menni. Mr. Sigurðson er kvæntur Ruth Nilles, hjúkrunarkonu, sem er bæði falleg og fær. Eru tveir bræður hennar með fremri lög- fræðingum í Fargo. Eiga þau Sigurðsons hjónin þrjú ung börn: Mary Elizabeth, Katherine Anne, og Jon Edward. Er heim- ili þeirra prýðilegt og þangað er gaman að koma. Menn eins og A. S. Sigurðson vinna álit og heiður fyrir íslend- inga jafnframt að þeir ávinna sjálfum sér hvorttveggja. K. O. T. Drekatrú Margra grasa kennir í vísinda- ritum 18. aldar. Þar á meðal má telja bók, sem enskur próf- essor, er var vinur Isacs New- tons, ritaði um dreka í Alpafjöll- um Prófessor þessi kom á náttúru gripasafn í Luzern, sá þar gljá-. andi stein og spurði, hvaða berg- tegund það væri. Safnvörðurinn sagði, að það væri steinn úr drekahöfði, væri hægt að ná hon- um, ef skurður væri gerður á kvikindinu lifandi. Prófessorinn spurði, hvort nauðsynlegt væri, að skepnan svæfi. Honum var sagt, að “steinnimr’ yðri að engu ef drekinn vaknaði, meðan á uppskurðinom stæði. En það var hindrað með því að hafa yfir töfraorð og strá yfir drekann svefnjurtum. Prófessornum var enn fremur sagt, að þessi “steinn” væri sjálf- lýsandi og kæmi það drekanum vel, þegar hann hefðist við í dimmum hellum, þessum skepn- um förðlaðist sýn með aldrinum, en þá lýsti “steinniinn’ þöim. Næðist “steinninn” úr hausi drek ans, var hann margra meina bót, einkum þó gegn kýlaveiki, melt- ingarsjúkdómum og blóðnösum. Hann var þá settur undir höfuð sjúklingsins. Alt þetta skildi prófessorinn mæta vel og fékk nú brennandi áhuga fyrir lifnaðarháttum drek- ans. Hann spurði, hvort nokkrar skjalfestar sannanir væru til við- víkjandiþessum sögusögnum. Og ekki stóð á því. Vörður safnsins bom með sæg af gömlum skjöl- um, sem vísindamenn og opin- berir embættismenn höfðu stað- fest. Samkvæmt þessum heimildum tók prófessorinn að rita fræðibók um drekana í Alpafjöllum. Voru í henni ellefu teikningar, gerðar eftir hinum ýmsu sögusögnum manna um drekana. Útlit þeirra var nefnilega mismunandi. Sum- ir voru vængjaðir, aðrir vængja- lausir. Sumir spúðu eldi, aðrir ekki. Sumir höfðu mannsandlit, aðrir kattarhaus. En allir höfðu þeir það sameiginlegt, að andar- dráttur þeirra var svo mikilfeng- legur, að þeir önduðu að sér fljúgandi fuglum, ef þeir urðu á vegi þeirra. Ein sagan er þannig: “Jóhann Finner í héraðinu Frum sen, iheiðarlegur maður, hvers orð ber ekki að rengja og enn er á lífi, hefur sagt mér skilmerkilega frá því, að hann hafi fyrir tólf árum, í lok aprílmánaðar, mætt við Frumsenfjall ægilegri skepnu svartri og grárri, sem fyrst lá hringuð upp en hóf sig síðan þráð beint í loft upp, minnst tveggja metra löng, en ekki gildari en eplatré, með kattarhaus, en enga fætur —.” Það var, segir hann ennfremur, sett í samband við þessa sýn, að kýr geltust í sveit- inni um þær mundir. Svipuð var frásögn rituð með eigiji hendi fógetans í Luzern, Kristófers Schorers: “Árið 1649 gekk eg heimleiðis að kvöldlagi og var að virða fyrir mér fegurð himinsins. Sá eg þá allt i einu eldrauðan dreka koma út úr helli í fjallinu Pílatus og fljúga í hring með miklum vængjasveiflum. Hann vai' afar stór, halinn lang- ur og hálsinn. í sboltinum hafði hann sagtennur og spúði eld- glæringum, eins og þegar gneist- ar þjóta, er smiður hamrar gló- andi sbeifu-----.” Vantrúaður menntamaður á Englandi lét í ljós þá sboðun á sýn þessari, að fógetinn hefði “komið heim með eithvað í koll- inum þetta kvöld, sem hann sá drekann”. En það þótti öðrum hin mesta fjarstæða. Það merkilegasta við drekana í Alpafjöllum var þó uppruni þeirra. “Náttúrufræðingarnir” tóku gilda þá staðhæfingu, að drekar blátt áfram “kviknuðu” í rotnuðum hræjum, sem ernir skildu eftir af bráð sinni, en ættu alls enga foreldra. Sunnudagur. “Hvað er að sjá þetta,” sagði presturinn, þegar hann hitti Jóa sífulla á götu, “þér emð ennþá drukknir. Eg hélt að þér væruð gengnir í stúku.” “Já, en finnst yður það ekki stórmerkilegt, herra prestur, að síðan eg gerðist bindindismaður, þoli eg svo miklu minna en áð- ENGINN VAFI...ÞETTR ER BEZTI STAÐURINNII JDRflUNNI LANGT í BURTU frá siríðsrúsium Evrópu og Asíu . . . viium vér Canadamenn að land vori er búsíaður frelsis. jafnréiiis og óvið- jafnanlegra iækifæra. Canadamenn af öllum hugsanlegum þjóðern- um, vinna í einingu að heill landsins, sem þá » dreymdi um, þar sem öllum veiiasl jöfn skil- yrði iil farsællar afkomu. Vér stöndum í djúpri þakkarskuld við þá menn og konur siríðsþjónusiunnar, sem eru synir og dæiur frumherjanna, er hingað komu um óravegu frá óial þjóðlöndum; menn og konur, er háðu orusiur vegna rétiinda vorra og frelsis. Og nú reynir á þolrif stjórnarinn- ar, að koma flugmönnum vorum, sjóliðum og hermönnum fyrir í borgaralegu lífi á ný. Nú gefsi oss kosiur á að sýna í verki þakklæti vori iil þeirra. Hinir lömuðu og særðu þarfnasl læknishjálp- ar. Þúsundir þarf að fæða og klæða, og greiða þeim kaup meðan verið er að kenna þeim friðariðju; lífeyri verður að greiða aðstand- endum þeirra, er inniu af hendi fórnina miklu. Alls þessa fjár þarf að afla með sölu Sigurláns veðbréfa. Nú er þess æskt, að þér kaupið Sigurláns veð- bréf á ný. Að baki Sigurláns veðbréfunum liggur öll auðlegð landsins, og fólkið sjálft. Fesiið í minni, að Canada endurgreiðir hvern dollar, sem lagður er í sigurlánsbréf. Svip- aðir vexiir og af hinum fyrri lánum, nægja til þess að kaupa helmingi fleiri signrlánsbréf nú á 12 mánaða iímabili. Sigurlánsveðbréf má kaupa með fernum hætii: 1. Fyrir peninga. 2. Gegn reglubundnum 12 mánaða afborg- unum af kaupi yðar. 3. Gegn umsömdum greiðsluíresii. Og með þeim hæiii geiið þér kéypt meira af Sig- urláns veðbréfum, er peningar berast yður í hendur frá degi til dags. 4. Með persónulegum samningi við banka eða fésýslufélög. Leggið peninga yðar í bezia búsiaðinn á jörð- unni. Undirskrifið vegna Sigursins Kaupið SIGURLANS VEUBREF 9-49 NATIONAL WAR FINANCE COMMITTEE %

x

Lögberg

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.