Lögberg - 03.01.1946, Blaðsíða 5

5
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 3. JANÚAR, 1946
_ ÁHUGAMAL
m IWENNA
T./-
Ritatjóri: INGIBJÖRG JÓNSSON
NÝJA ÁRIÐ
Þá er nú árið 1945 “liðið í ald-
anna skaut” og nýtt ár komið í
staðinn. Um leið og við kveðjum
gamla árið, rennum við hugan-
um yfir alla viðburði þess: ósk-
irnar, sem hafa ræzt; áfangana,
sem hefir verið náð, og einnig
yfir sorgir þess, vonbrigði og
skakkaföll. Sorgin fyrirhittir
sérhvert okkar einhvern tíma á
æfinni; á umliðnu ári hefir sorg-
in barið að dyrum hjá mörgum.
Traustið á Hann, sem lífið gaf,
gefur okkur styrk til að mæta
henni með hugprýði og bíða þess
með þolinmæði, að tíminn dragi
úr bitrasta sársauka hennar.
Ýms vonbrigði og skakkaföll
liðna ársins hafa e. t. v. verið að
einhverju leyti okkur sjálfum að
kenna, við höfum ekki verið nógu
umburðarlynd, kærleiksrík,
viljasterk eða forsjál. En ekki
tjáir að hafa of miklar áhyggjur
út af því sem orðið er; reyna
heldur að læra af yfirsjónunum
og af því sem á móti hefir blás-
Nýja árið er komið með ný
tækifaeri til þess að bæta okkur;
til þess að setja okkur ný mark-
mið; til þess að byrja á ný. Með
hinni hækkandi sól vakna nýj-
ar vonir um kærleiksríkari sam-
búð mannanna á meðal.
Kærar þakkir fyrir gamla ár-
ið, lesendur góðir; megi nýja ár-
ið verða ykkur farsælt og gleði-
ríkt.
-f -f -f
SÍÐASTA TÆKIFÆRIÐ
Eftir Bruce Gould
Fyrir tvö þúsund árum gjörð-
ist atburður er olli engu minni
straumhvörfum en uppgötvun
atóm sprengjunnar, en það var
þegar Kristur fæddist og gerði
lýðum ljóst þau grundvallar at-
riði, sem kristnin hvílir á.
Kjarninn í yfirlýstri kenn-
ingu Krists var sá, að einungis
kærleikurinn gæti bjargað mann-
kyninu.
Enn í dag hristist veröldin á
grunni sínum — í þetta skiftið
Vegna atom sprengjunnar.
Atom sprengjan ætti að hafa
f^ert mannkyninu heim sanninn
Um það að einungis kærleikur-
lnn geti bjargað heiminum.
^egna þess að mennirnir ótt-
kærleikann — og vegna þess
3ð þeir eru ekki komnir lengra
aleiðis á braut þroskans —, hafa
aðeins fáar trúarhetjur skilið
Krist og fetað í fótspor hans; ör-
fáar trúarhetjur og hinar mörgu
astríku konur, er með umönnun
°g fórnarlund hafa hlynnt að
mannkyninu frá vöggu til graf-
ar.
Margir hafa, vegna ótta við
kærleikann, frestað því til morg-
uns, sem nauðsyn bar til að unn-
ið yrði í dag. Við höfum lifað í
ótta og herjað á þá, sem f nafni
kærleikans vildu gróðursetja ríki
guðs á þessari jörð.
Atom sprengjan var fædd í
hatri og mannkynið stendur með
öndina í hálsinum vegna tilhugs-
unarinnar um þá tortímingu er
hljóti að bíða okkar, nema því
aðeins að við lærum að elska
hver annan og treysta hver öðr-
um. Fyr en varir sannfærumst
við um það að við eigum að gæta
bróður okkar og taka þátt í kjör-
um hans og þá skilsit okkur fyrst
hve geigvænlegt það er að kunna
ekki að elska.
Getur það skeð, að unt verði
að knýja það fólk, er vantreysti
hærleikanum, til að aðhyllast
hann, sem grundvallaratriði til
sja fsverndar, frá þeirri tortím-
við?’ S6m að öðum kosti blasir
Sem afleiðing af krossfestingu
þeirra, sem lífið létu í Nagasaki
og Hiroshima (auk okkar eigin
manna er fórnuðu lífi í Evrópu
og baráttunni í Kyrrahafinu) er
hugsanlegt að skapast megi
frjáls og ný jörð. En lánist slíkt
ekki, þá getum við ekki hrópað
eins og Jesús: “Guð minn, Guð
minn, hví hefir þú yfirgefið
mig?” En einungis getum við, í
dauðateygjum hrynjandi heims
hrópað: “Hvernig í ósköpunum
höfum við valið okkur það hlut-
skifti að snúa baki við Guði?”
(Ladies’ Home Journal).
byssum eða öðrum vopnum
Fólk, sem kemur hingað frá
Evrópulöndunum og þekkir það
eitt til Ameríku, sem það hefir
séð í hreyfimyndum, heldur að
hér úi og grúi af ræningjum og
glæpamönnum og verður hissa
>egar það kemst að raun um að
svo er ekki. En ef við leyfum
að svona myndir, ásamt hinum
andstyggilegu reifurum og tíma-
ritum um kynferði og glæpi, sem
eru alstaðar á boðstólum og
unglingar virðast mjög sólgnir í,
verði eitt aðal sálarfóður æsk-
unnar, er ekki að vita nema okk-
ur takist að skapa slíkt þjóðfé-
lag. Eða er ekki líklegt að þeir
misindismenn, sem nú eru svo á-
berandi hér í borginni og annars
staðar, hafi lært eitthvað af
kúnstum sínum af þessum
hreyfimyndum og óholla lesmáli
sem hér hefir verið minst á?
nities to broaden her musical
experiences. I was delighted that
she had the enterprise and the
courage to go to New York this
fall, and “try her wings.” She
should stay there for at least
two years.
Any help the Icelandic people
can give Agnes Sigurdson will
be an investment with far reach-
ing possibilities. From my long
associations with Agnes I know
she will do her share.
(Signed) EVA CLARE.
til New York í haust, að “reyna
vængi sína.” Hún ætti að dvelja
þar að minsta kosti í tvö ár.
Hver sú hjálp sem íslendingar
kunna að veita Agnesi Sigurdson
verður innstæða með ' miklum
framtíðarmöguleikum. Af langri
viðkynningu veit eg að Agnes
mun ekki liggja á liði sínu.
ATHYGLISVERT MÁL
JÓLABLAÐ LÖGBERGS
1945
Á hverjum degi birtast hér í
dagblöðunum frásagnir um inn-
brot þjófnað, misþyrmingar, eða
jafnvel manndráp, sem framin
eru hér í borginni og birtist þó
víst ekki alt, sem fyrir kemur
af þessu tagi. Nokkrum ótta
virðist hafa slegið yfir fólk al-
ment út af þessu ástandi. Fólk
varast það að hafa meira fé í
vösum sínum og veskjum en það
>arfnast dags daglega; konur
forðast að fara einar um dimmar
eða fáfárnar götur; húsráðend-
ur gæta þess að loka húsum sín-
um vandlega áður en heimilis
fólk legst til hvíldar. Ekki mun
þessi borg vera sú eina, þar sem
þannig er ástatt.
Margir vilja kenna hinu ný
afstaðna stríði um þetta ófremd-
arástand. Flestir þeir, er gert
hafa sig seka í þessu glæpafram-
ferði eru ungir menn; og ungar
stúlkur hafa jafnvel tekið þátt
í þessu líka. Víst er um það, að
stríðið reyndist mörgum lítill
skóli í góðu siðíerði, sem ekki
var að vænta; þó er svo fyrir að
þakka, að meiri hluti okkar unga
fólks kom til baka aftur með
sína andlegu og siðferðislegu
heilbrigði óskerta.
Ekki er að efa að styrjaldir or-
saka ýmiskonar los í mannfélag-
inu og hafa ill og óheilbrigð eftir-
köst í för með sér, en svo eru
líka mörg önnur áhrif, sem æsk-
an verður fyrir daglega, og sem
eru svo algeng að við veitum
þeim ekki eftirtekt — áhrif, sem
vinna gegn þeim góðu áhrifum,
sem foreldrar, skólar og kirkj-
ur leitast við að hafa á uppeldi
ungdómsins.
Mér er minnistætt eitt atvik,
sem er sérstaklega sláandi í
þessu sambandi. Einn laugardag
fyrir nokkrum vikum fór eg í
hreyfimyndahús, en eftir miðdag
á laugardögum er oft f jöldi barna
og unglinga í hreyfimyndahús-
unum og þannig var það í þetta
skifti. Tveir drengir, á að gizka
níu og tíu ára, settust við hliðina
á mér. “Er þetta myndin þar
sem verður sýndur bardagi með
sverðum?” spurðu þeir með á-
kafa. “Já, þegar fréttirnar eru
búnar, en þær koma næst.” Og
svo komu myndafréttirnar. Alt
í einu erum við komin til Þýzka-
lands og sýndar eru myndir af
aftöku fjögurra stríðsglæpa-
manna.
Þetta var hryllileg sjón, en þó
fanst mér enn hryllilegra að
heyra barns og unglinga hlátr-
ana, sem kváðu við við hliðina
á mér og víðsvegar um salinn.
Það var eins og þeim fyndist að
þau væru að horfa á eitthvað
nýstárlegt “sport”.
Ekki er líklegt að sýningar
þessum líkar séu hollar fyrir hina
gljúpu hrifnæmu barnssál.
Sem kunnugt er, fjallar stór hluti
hreyfimyndanna frá Hollywood
um ræningja, innbrot, morð o. s.
frv. Hámark slíkra mynda eru
áflog, bardagar með hnefum,
Tvent er það sérstaklega í
>essu prýðilega jólablaði, sem
eg get ómögulega lesið eða þag-
að yfir, án þess að rétta hönd
mína og huga í áttirnar til þeirra
tveggja bragsnillinga, sem hæst
bera höfuð og hugsun yfir þá,
sem opinbera skoðanir sínar á
braut þess helgidóms, sem þeir
eru staddir á. Núna um þessa
helgu þjóðahátíð, sem fleiri
blessunarorð hefir hlotið af vör-
um kristinna manna, en nokkur
hátíð tímans og aldanna, um
nítján hundruð og fjörutíu og
fimm ár; þessi hátíð er blessuð
jólin.
Þessir tveir menn eru þeir
skáldin Sveinn Björnsson lækn-
ir, nú búsettur vestur á Kyrra-
hafsströnd og Sigfús Benedikts-
son fræðimaður og rithöfundur,
í bænum Langruth hér í Mani-
toba.
Það er auðráðið af þessu ljóm-
andi jólakvæði Dr. S. Björnsson-
ar, að hugur hans og hjarta hafa
fylgt yrkisefninu; kvæðið er svo
trúarlega prýðilegt — snjókorn-
ið.
Kvæðið Marteinn Luther, eftir
skáldið Sigfús Benediktsson, er
tileinkað Bandalagi Lúterskra
kvenna; kvæðið er vel ont og fer
mæta vel á því að svo sé, þar sem
það er tileinkað þeim félagsskap,
sem ræktar mannkostaferil sinn
í akri íslenzkrar þjóðrækni. Svo
gera að sjálfsögðu öll íslenzk
kvenfélög. Með þessum kvæð-
um sínum hafa bæði þessi
nefndu skáld gefið okkur öllum
samlöndum sínum dýrmætar
jólagjafir, sem við skulum þakka
og muna lengi.
Þæra þökk frá mér og mínum.
Virðingarfylst,
F. Hjálmarsson.
LAUSLEG ÞÝÐING
Agnes Sigurdson kom til mín
fyrir níu árum með Snjólaugu
frænku sinni. Mér fanst strax
mikið til um hæfileika hennar,
viljaþrek hennar, áhuga og festu.
Hún hefir stundað nám hjá mér
síðan með nokkrum námsstyrk.
Hún tók eftirtektarverðum
framförum; eg bjó hana undir
próf hennar, A.M.M. (tæknipróf)
A.M.M. (kennara); L.R.S.M.
(tæknipróf) og svo síðast meist-
araprófið, L.M.M. Hún stóðst
öll þessi próf með prýði. Á þessu
tímabili sýndi hún tilhneigingu
til að spila opinberlega, en það
er nokkuð sem fólk með mikla
listhneigð hefir ekki æfinlega.
Tvær samkomur hennar í Win-
nipeg Auditorium, og framkoma
hennar hjá Women’s Musical
Club, hafa staðfest þetta.
Næsta sporið fyrir hana er að
dvelja í stórri miðstöð hljómlist-
arinnar, þar sem hún hefir tæki-
færi til að þroskasit í list sinni.
Mér þótti mjög vænt um að hún
hafði áræði og kjark til að fara
Gjafir í námssjóð Miss
Agnes Sigurdson
Dr. og Mrs. S. E. Björnson $ 5.00
Mrs. Jón Borgfjörð 2.00
Mr. Böðvar Jakobsson 5.00
Mr. Franklin Petursson 3.00
Mr. og Mrs. J. J. Swanson 25.00
Mr. og Mrs. P. Anderson 25.00
Dr. og Mrs. S. O. Thompson
Riverton 10.00
Þjóðræknisdeildin “Brúin,”
Selkirk 10.00
Mr. og Mrs. T. L. Hall-
grimsson 25.00
Samtals $110.00
Áður kvittað fyrir $901.00
Með þakklæti,
f.h. nefndarinnar,
G. L. Johannson, féh.
GAMAN 0G
ALV ARA
Lítill snáði: — Þegar eg er
orðinn fullorðinn, vil eg verða
eitthvað mikið, eitthvað stórt.
Hvað ráðleggur þú mér að gera?
Gamall maður: — Eg held að
sé bezt fyrir þig, að ráða þig
hjá hringleikahúsi og leika þar
fíl.
•
Sonarsonurinn leitaði ráða hjá
afa sínum um, hvernig hann aetti
að komast að því, hvaða álit
stúlkan, sem hann elskaði, hefði
á honum.
- Giftust henni, drengur minn,
giftust henni bara, sagði afinn,
þá muntu fljótt komast að því.
•
—Eg sá mann reyna að kyssa
dóttur þína hérna bak við húsið
í gær.
—Og gerði hann það?
—Nei, honum tókst það ekki.
—Ja, þá hefir það ekki verið
dóttir mín.
•
Hann: — Þú sagðir Siggu í
partíinu í gær, að eg vwri asni
og nautshaus. Hvað áttirðu við
með því?
Hún: — Nú, eg hélt að það
væri ekkert leyndarmál.
*
— Viltu giftast mér? spurði
hann.
— Nei, svaraði hún.
Síðan lifðu þau mjög hamingju-
sömu hjónabandi.
Minniál
BETEL
í erfðaskrám yðar
General Statement, 30th November, 1945
ASSETS
Notes of and deposits with Bank of Canada $
Other Cash and Bank Balances nrj’ÍLn’oie on
Notes of and Cheques on other Banks nnimownw
.Government and other Public Securities 1 oo nanAoÍi i
Other Stocks and Bonds infildfiQiRnfí
Call and Short Loans fully secured 106,446,91o.0o
$1,558,477,086.53
Commercial Loans in Canada
Loans to Provincial Governments
Loans to Cities, Towns, Municipalities and School Districts
Commercial Loans—Foreign
Bank Premises
Liabilities of Customers under Acceptances and Letters of
Credit
Other Assets
Total Assets
284,038,691.85
5,070,535.17
4,459,634.54
88,441,196.18
10,848,254.92
49,482,848.75
6,728,730.92
$2^007,546,978.86
A LETTER FROM MISS|
EVA CLARE
CONCERNING
AGNES SIGURDSON
To Icelandic Canadians:
Agnes Sigurdson was brought
to me as a pupil nine ýears ago
>y her cousin, Snjolaug. I was|
at once impressed by her italent,
>er determination, ambition, |
and singlemindedness of pur-
pose. She has studied with mel
since that time on a partial schol-1
arship basis.
She made remarkable pro-1
gress and I prepared her |
for her A.M.M. (Performers)
A.M.M. (Teachers), L.R.S.M.
(Performers) and finally L.M.M.
examinations. All of these she
passed with distinction. During
this period she showed a flair
for public performance some-
thing not always possessed by
even big talents. Her ;two recitals
at the Auditorium and her ap-1
pearance at the Women’s Musical
Club were evidence of this.
The next step in her career is |
ito live in a big musical centre,
where she will have opportu-|
LIABILITIES
Notes in Circulation
Deposits ................../.........
Acceptances and Letters of Credit Outstanding
Other Liabilities
Capital
Reserve Fund
Dividends due Shareholders
Balance of Profit as per Profit and Loss Account
Total Liabilities
$ 7,007,429.94
1,888,757,074.14
49,482,848.75
1,480,446.73
35,000,000.00
20,000,000.00
572,660.73
5,246,518.57
$2,007,546,978.86
PROFIT AND LOSS ACCOUNT
Profits for the year ended November 30, 1945, before Dominion Govern-
ment taxes, but after contributions to Staff Pension Fund, and after
appropriations to Contingency Reserves out of which Reserves
provision for all bad and doubtful debts has been made
Less provision for Dominion Government taxes
Less appropriation for Bank Premises
Dividends: No. 230 at 6% per annum
No. 231 at 6% per annum
No. 232 at 6% per annum
No.- 233 at 6% per annum
$525,000.00
525,000.00
525,000.00
525,000.00
$6,003,142.89
2,175,000.00
$3,828,142.89
729,295.88
$3,098,847.01
Amount carried forward
Balance Profit and Loss Account, November 30, 1944
Balance Profit and Loss Account, November 30, 1945
2,100,000.00
$ 998,847.01
4,247,671.56
$5,246,518.57
MORRIS W. WILSON
President
SYDNEY G. DOBSON
Executive Vice-President
JAMES MUIR
General Manager