Lögberg - 30.12.1948, Page 1

PHONE 21374

* A \^Vle'
X>ttxin ® A Complele
Cleaning
Inslilulion
PHONE 21 374

teA

-r /sll.tVÍ
Cictt^* 1 2

A Complele
Cleaning
Tnstilulion
61. ÁRGANGUR
WINNIPEG, FIMTUDAGINN, 30. DESEMBER, 1948
NÚMER 52
Jón Elías Jóhannsson Straumfjörð
1869 — 1948
I skapadóms hörðum hildarleik,
sig hetjan beygja má,
fellur hin sterka fagra eik,
sem fjólan ung og smá
Svo var það með ofannefndan
vin okkar, sem kvaddi þennan
heim 7. nóvember s.l. að heimili
Halldórs sonar síns í Vancouver,
B.C. eftir langt og strangt veik-
indastríð. Þegar kona hans Ingi-
ríður fékk sína hvíld 21. janúar
1948, mátti skilja að Jón grunaði
að sömu leið myndi hann fljót-
lega sigla.
Hugsanir hans voru á þessa
leið:
Yfir hafið okkur nú sem skilur,
innan skamms ég beiti mínum knör;
sigli djarft því hvorki brim né bylur,
breytir stefnu eða hindrar för.
Brims úr róti borinn fjarri grandi,
björt hvar sólin gyllir höf og lönd,
bát minn þegar ber að friðar lamdi,
brosandi mér rettir þína hönd.
og nú getum við sagt:
Þinna vona fylling fengið hefur,
þótt faratálmi þungur reyndist hér,
vissu um sælu samfund trúin gefur,
þá síðsta bára skip til hafnar ber.
12. nóvember var Jón lagður í
sitt hinsta hvílurúm við hlið
konu sinnar, í Forest Lawn graf-
reit, Séra Albert Kristjansson
flutti þar áhrifamiklar og hug-
hreystandi ræður, bæði á ís-
lensku og ensku máli, marg-
breytilegur og fagur söngur, og
ekkert var tilsparað með að gjöra
útförina tilkomumikla, og í sam-
ræmi við tilfinningar hins mikla
mannfjölda, sem tók þátt í þeirri
kveðju athöfn. Allt bar þar vott
um velvild og vináttu, og sýndi
að fólkið var að kveðja velmet-
inn bróður.
Jón var fæddur 13. marz 1869
í Hrísdal, Miklaholtshrepp, Snæ-
fellsnessýslu á íslandi; foreldr-
ar hans voru hin velmetnu
mannkosta og dugnaðar hjón,
Jóhann Elíasson Straumfjörð og
Kristbjörg Jónsdóttir, fluttu þau
frá íslandi 1876 og til Milkeyjar
það sama ár, þaðan til Engeyjar
1879, er það lítil eyja fyir vestan
Mikley, þá með sterka starfs-
krafta, ásamt drengjum sínum
þremur; Jóhann Jón, og Kristján
og tveimur dætrum: Ragnheiði
og Astu, unnu þau það þrekvirki
að breyta útliti eyjarinnar í
blómsturskreytt ákurlendi.
Þeir bræður þrír fengu þar
sinn mikla þroska og þrautsegju
við breytilega erfiðisvinnu. Hinn
uppvaxandi lýður, varð að sætta
sig við alþýðuskóla, því í þá
daga voru ekki kringumstæður
til að sitja lengi á skólabekk, eða
að fá hærri mentun, svo fram-
gjarnir námfúsir unglingar urðu
að þroska sinn skilning með stöð-
ugri sókn og leit í reynslunnar
skóla, og var það oft hvíldarlítill
bardagi með þátíðar ófullkomn-
um vopnum og verjum, en oft
við hin sterku náttúru öfl að etja,
storma bylji og brimrót; skapaði
það sterka vöða og hraustar
hendur, og þá Skapgerð, sem
ekkert óttaðist, en bauð öllum
örðugleikum byrginn.
Það var 24. oktober 1895, sem
að gæfan gaf Jóni hina trygg-
lyndu góðu og mikilsvirtu konu,
Ingiríði dóttur Jóns og Þuríðar
Bjamasonar og byrjuðu þau bú-
skap að Fagratúni, sem var
næsta land við heimili Jóns og
Þuríðar; var það á vesturströnd
Mikleyjar. I Fagratúni lifðu þau
Jón og Ingiríður friðsælu og
Ur borg og bygð
starfsömu lífi þar til árið 1902
að þau fluttu til Grunnavatns
byggðar, og urðu landnemar á s.
¥t 18-19-5 W., og á sama tíma
tóku foreldrar Jóns land á sömu
Section og var þar samvinna og
samúð ríkjandi næstu 18 árin.
Þaðan fluttu Jón og Ingiríður,
nær Limdar á s.25-19-5 W., og
eftir nokkur ár til Lundar, þar
sem þau dvöldu til 1938 og fluttu
þá vestur á Kyrrahafströnd,
Vancouver, B.C. Þar bygðu þau
sitt fimta og fullkomnasta heim-
ili, með flestum nútíðar þægind-
um, og á þeim tíma var sem ham-
ingju dísin brosti við þeim, þau
áttu fjóra dáðríka drengi:
Jóhann Helgi Straumfjörð, kona
hans María, eiga tvær dætur,
stundar Jóhann gullsmíði í
Seattle, Washington.
Dr. Jón Vídalin Straumfjörð,
kona hans Thorey, eiga þrjá
drengi, er Dr. Jón talinn með
bestu læknum í Astoria, Oregon,
þar sem hann hefir starfað í
mörg ár.
Halldór G. Straumfjörð kona
hans Anna, eiga eina dóttir.
Júlíus B. Straumfjörð, kona hans
Gladys, eiga tvö börn. Þessir
síðastnefndu bræður eru fiski-
kaupmenn í Vancouver, B.C.
Þeir bræður hafa allir eignast
sem arf, hina góðu hæfilegleika
foreldra sinna og haldið áfram
að ávaxta þann arf. Á hinum
síðustu neyðartímum foreldra
sinna, sýndu þeir og þeirra góðu
konur hvað hreinir mannkostir,
trygð og líknsemi geta létt og
linað þrautir, og skapað hugfró;
hlýjir straumar hafa einnig bor-
ist frá bræðrum Jóns og þeirra
konum og börnum.
Jóhann og kona hans Björg eiga
heimili í Blaine, Washington en
Kristján og kona hans Karítas,
í North Vancouver, B.C. einnig
frá fjölmörgum öðrum vanda-
mönnum og vinum.
Síðustu æfistundirnar voru
erviðar, og nálægt tveggja vikna
tíma var hjúkrunarkona fengin,
til að hjálpa Önnu konu Hall-
dórs og Mrs. H. D. Dalman, hin
síðastefnefnda var sönn vinkona
þeirra hjóna og við burtför
beggja, reyndist sem boðberi
lí'knar og friðar.
Til sönnunar því, sem að fram-
an er sagt um dirfsku og dugnað
Mr. og Mrs. Robert Younger
frá Ottawa eru nýkomin til borg-
arninar og dvelja hér um jólin.
Mrs. Younger (Vera), er dóttir
þeirra Mr. og Mrs. J. G. Johann-
son, 586 Arlington Street.
♦
Haraldur Theodor Thompson,
sextugur að aldri, varð bráð-
kvaddur að heimili sínu hér í
borg þann 21. þ.m.; hann var
vinsæll maður, fæddur og uppal-
inn í Winnipeg, og hafði starfað
hjá T. Eaton félaginu í meir en
aldarfjórðung; hann var jarðs-
unginn frá Fyrstu lutersku
kirkju þann 23. þm. af séra
Valdimar J. Eylands.
Auk ekkju sinnar, Hróðnýjar,
lætur Haraldur Theodor eftir sig
þrjú börn, svo og þrjú systkini,
Henry í Flin Flon, Friðrik banka
stjóra og Mrs. H. Einarson í
Winnipeg.
♦
GJAFIR TIL BETEL
Eftirfylgjandi gjöfum var
safnað af kvenfélagi Frelsissafn-
aðar í Argyle. Sent af Mrs. B. S.
Johnson.
Kvenfélag
Frelsissafnaðar $15.00
Mrs. og Mrs. S. S.
Johnson 5.00
Mr. og Mrs. O. S. Arason 5.00
Mr. og Mrs. Thori
Goodmann 5.00
Mr. og Mrs. B. S.
Johnson 5.00
Mr. Jónas Helgason 5.00
Mrs. J. K. Sigurdson 5.00
Mts. Emily Sigmar 3.00
Mr. Fred Sigmar 3.00
Mr. og Mrs. J. W.
Christopherson 2.00
Dr. og Mrs. R. E.
Helgason 2.00
Mr. og Mrs. R. Moore 1.00
HVAÐ GERÐU ÞEIR HEIMA í OKKAR UNGDÆMI
Raula bögu, rissa á blað,
rja sauði, stinga tað,
tinda hrífur, tölta um tún,
taka í nefið, sofa‘ á dún.
Svoddan æfi sýnist mér,
sóma vel fyrir hvern sem er.
Með hrútspung, pytlu, sálmasöng,
þeim sýndist ekki nóttinn löng.
Suma gintu siglingar,
sumum nægðu hillingar,
sumir voru villingar,
— víst samt flestir snillingar.
Svona les ég söguna,
svona raula ég böguna,
— þegar Dauðinn ‘‘kveður í kút”
ég kýs mér för til Snælands út.
Mörg eru lönd í heimi hér,
— hvar er ströndin sem af ber?
Mest mig heillar feðra frón,
frægt í listum, riti, sjón.
Á Sunnudaginn sat ég við að “sjóða
gleymdi að hlýða helgum tíðum,
— hál er leið á slitnum skíðum.
þetta,
GUNNAR B. BJÖRNSON
FÉ FENNIR Á JÖKULDAL
Síðastliðið þriðjudagskvöld
gerði illviðri mikið austur á
Jökuldal. Skall norðan stormur
á þá um kvöldið og fylgdi hon-
um úrhellisrigning. Undir morg-
uninn breyttist veðrið og gerði
hörkuhríð.
Stóð veður þetta allt til há-
degis á miðvikudag,án þess að
nokkurt lát væri á, en þá stytti
skyndilega upp og gerði sæmi-
legasta veður.
Tíðindamaður Tímans átti í
gær símtal við frú Önnu Einars-
dóttur húsfreyju að Fossvöllum
í Jökulsárhlíð og spurði hana
frétta af veðrinu. Innarlega í
Jökuldal varð fannfergið mest.
Fennti fé á nokkrum bæjum í
dalnum, og svo nokkrum tugum
nam á þeim bæjum, þar sem
flests er saknað. Vitað er um að
margt fé hefir fennt frá Giljum,
Hofteigi og Hjarðarhaga. Hefir
margt fé fundizt dautt undan
fönninni. Ekki er vitað um mik-
ið tjón að öðru leyti af völdum
þessa fárviðris, en þó munu
nokkrar skemmdir hafa orðið á
símalínum.
Tíminn, 17. nóv.
má geta þess, að eftir að hafa
gengið undir hættulegan og stór-
ari uppskurð, og áður en sárin
voru gróin kom Jón flugleiðis frá
Vancouver 10. júní, mætti segja
til að kveðja tvær systur sínar
hér á Lundar: Ragnheiði konu
Ágústar Magnússonar, og Ástu
konu Ingimundar Sigurðssonar;
sagðist hann hafa fengið sterka
löngun til að sjá þær og aðra
vini sína, áður en að hann legði
upp í hina síðustu löngu ferð.
Heilsan leyfði ekki langa dvöl,
16. júlí för hann sömuleið aftur
til Vancouver, en hann lagði ekki
árar í bát, heldur byrjaði aftur
að vinna fyrir tíma við sina fyrri
smíðavinnu, sem var hans
stærsta verklega nautn; var hann
listfengur smiður, sérstaklega á
fínt trésmíði; eru hans handverk
og vönduðu munir dreifðir víða
meðal viðskiftamanna og vina;
sýna þeir hlutir hans mikla hag-
leik og vandvirkni, og munu
geyma hans minningu um lang-
an aldur; samt mun dreengskap-
argildi hans lifa lengur, sá arfur,
sem aldrei fúnar, heldur flýtur
áfram frá kyni til kyns.
Á meðan að Jón dvaldi í
Manitoba, tók hann mikinn og
góðan þátt í þeim félagsmálum
sem hans dómgreind sá að
stefndu tiil umbóta og almenn-
ings heilla; samverkamenn hans
frá þeim tímum, minnast þess
með einhuga þakklæti; en hjart-
næmustu og stærstu þakkirnar
berast héðan frá systrum hans
sameinaðar tilfinningum ástvin-
anna vestur á Kyrrahafsströnd.
Vinir þínir þakka samfylgd góða
þögn, sem ríkir varir litla stund;
burtu líður lífsins dimma móða,
ljóssins herra skapar endurfund.
A.M.
Mr. og Mrs. R. C.
Rawlings 1.00
Miss Kristín Helgason 1.00
ALLS $58.00
Kærar þafckir,
J. J. Swanson, féhirðir
308 Avenue Bldg., Winnipeg.
♦
Látin er nýlega hér í borginni
Miss Margrét Eggertson, xúm-
lega fimtug að aldri, dóttir Guð-
valda heitins Eggertssonar mat-
vörukaupmanns. Hún var jarðs-
ungin frá Thompson’s. Miss
Eggertson lifa tveir bræður
hennar, Jón og Walter.
Vígslualhöfn í Blaine
Vígsluathöfn Elliheimilisins í
Blaine verður haldin á heimilinu,
laugardaginn 15. janúar 1949,
byrjar kl. 1:00 e.h., allir sem á
nokkurn hátt hafa stuðlað að því
að byggingin er nú fuilgjörð, eru
boðnir og velkomnir, og allir vin-
ir þessarar stofnanar, alstaðar
frá.
The
Icelandic Old Folks Home Inc.
Einar Simonarson, forseti.
Andrew Danielson, skrifari.
Blaine, Washington.
Desember 23., 1948.
Nýbygging Elliheimilisins Grund
tekin í notkun
Hælið tekur nú um 250 vistmenn.
UNDANFARIÐ HEFIR verið í smíðum viðbótarbygging við
Elliheimilið í Reykjavík. Er henni nýlega lokið og hefir nú verið
tekin í notkun. I tilefni af því bauð stjórn Elliheimilisins blaða-
mönnum að skoða nýbygginguna í gær. Lýsti forstjóri Elliheimilis-
ins, Gísli Sigurbjörnsson, henni og tildrögum hennar að nokkru.
í febrúar 1947 átti forstjóri
Elliheimilisins tal við hinn nýja
borgarstjóra, Gunnar Thorodd-
sen, um hugsanlega stækkun
Elliheimilsins og lagði fyrir hann
hugmynd um aðstoð frá bænum.
Borgarstjóri tók þessu máli
ágætlega og á fundi bæjarstjórn-
ar Reykjavíkur nokkru seinna
var samþykkt tillaga frá borgar-
stjóra um að leggja fram kr. 200,-
000.00 á árinu 1947 og 200 þús. kr.
á árinu 1948 til stækkunar Elli-
heimilisins, enda gangi bæjarbú-
ar fyrir um vistpláss allt að 90 %
af heildartölu vistmanna.
En þegar viðbótarbyggingin
verður fullgerð, þá verður vist-
pláss fyrir 250 vistmenn. Ákvað
stjórn Elliheimilisins að taka
þessari rausnarlegu aðstoð og var
hafizt handa um framkvæmdir.
VIÐ TVÖ
(Kflir JAMES J, METGALFFE)
Þá ellin báðum okkur nær,
eg óska‘ að saman lifum bæði:
í sælli eining sálir tvær,
og sjáum lífsins dýrð og gæði.
Að bæði saman sitjum þá
með sigurró við hlýjan eldinn,
er kveldið heiðan himinn á
í hljóði dregur rökkur feldinn.
Þar Okkur geti endurdreymt
það alt, er saman lifað höfum,
það háleitasta í huga geymt
og hjartmætasta af lífsins gjöfum.
Sé hárið orðið elligrátt
og eins og snjór á höfði mínu,
og silfurfegurð, sem þú átt,
ég sjái vaxa í hári þínu.
Þá tákni það að ljóst og leynt
— þó lífsins kröfur séu brýnar —
að hvört um sig það hafi reynt
að hlífast ei við skyldur sínar.
Eg óska‘ að þá sé ekki neitt,
er ósamræmi geti valdið;
með blessun alt til lykta leitt,
er ljósin slokkna — fellur tjaldið.
Sig. Júl. Jóhannesson þýddi
Þórir Banldvinsson húsameist-
ari, sem teiknaði starfs manna-
húsið, gerði allar teikningar og
hefir haft yfirumsjón með verk-
inu.
Árni Pálsson húsasmíðameist-
ari, framkvæmdastjóri Bygg-
ingafélagsins Smiður, Jón
Eiríksson múrarameistari og
Stefán P. Runólfsson trésmíða-
meistari hafa séð um alla múr-
og trésmíðavinnu.
Þessi viðbótarbygging, sem nú
hefir verið reist, er 1023 rúm-
metrar að stærð, en gólfflötur er
123 fermetrar á hverri hæð.
I kjallara eru tvö snyrtiher-
bergi, margar og rúmgóðar
geymslur fyrir matvæli og á-
höld og ýmislegt hefir verið gert
til þess að gera eldhússtörfin
auðveldari og afköstin aukin til
muna. — Á fyrstu hæð að vest-
anverðu er baðherbergi, salerni,
læknisherbergi aðgerðastofa fyr-
ir lækni og bókasafn sofnunar-
innar. Að austanverðu eru 4 stof-
ur, hver fyrir tvo vistmenn. Á
annarri hæð að vestanverðu eru
tvær sjúkrastofur fyrir sjö
sjúklinga, bað og salerni en að
austanverðu eru tvær sjúkra-
stofur fyrir sjö sjúklinga, bað og
salerni, en að austanverðu eru
2 stofur fyrir fjóra vistmenn, en
auk þess rúmgóð setustofa.
Þegar þessi viðbót hefir öll
verið tekin til notkunar, þá verða
vistmenn 250 eins og lofað hafði
verið. Að vísu bætast ekki nema
19 vistpláss við nú, en þar sem
svo þröngt var húsrúm, þá var
það ráð tekið að hafa sérstaka
setustofu og á þann veg rýrnkað
uih vistmenn, sem nú geta tefcið
þá stofu til afnota.
Viðbygging þessi ásamt öllum
nauðsynlegum breytingum og
búnaði mun kosta, þegar fullgerð
er, nálægt 600 þúsund krónum,—
en af þeirri upphæð hefir bæjar-
stjóður lagt fram 400 þúsund
fcrónur, eins og áður segir, —
afganginn hefir stofnunin sjálf
séð um.
Tíminn, 18. nóv.