Lögberg - 24.03.1949, Síða 4

4
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 24. MARZ; 1949
MESSUBOÐ
Fyrsta Lúterska Kirkja
Séra Valdimar J. Eylands.
Heimili 776 Victor Street. Sími
29017. —
Guðsþjónustur á hverjum
sunnudegi: Á ensku kl. 11 f. h.
Á íslenzku kl. 7 e. h. — Sunnu-
dagaskóli kl. 12:15 e. h. — Allir
æfinlega velkomnir.
•f
Lúterska kirkjan í Selkirk.
Sunnudaginn 27. marz. Sunnu-
daginn í miðföstu. Ensk messa
kl. 11:00 árd. Sunnud. skóli kl.
12:00.
íslenzk messa kl. 7:00 síðd.
Islenzk föstumessa prestsetr-
inu, miðvikud. 30. marz — kl.
7:30 síðd.
Allir boðnir velkomnir.
S. Ólafsson
NOTICE TO PARENTS
All moving pictures shown in Manitoba are classified
by the Manitoba Censor Board as follows:
“ADULT " means
Not Suitable for Juvenile Entertainment
"GENERAL"
Suitable for Family Entertainment
This classification is published to help you to select films which
will provide suitable entertainment for your children.
MANIT0BA B0ARD 0F M0VING PICTURE CENSORS
HOUSEHOLDERS
ATTENTION!
We can supply your fuel needs with all the
standard brands of coal and coke such as
Saunders Creek, Foothills, Drumheller, Black
Nugget, Briquettes, Saskatchewan Lignite,
Zenith and Winneco Coke.
4»
Stoker Coals in Various Mixtures Our Specialty
MCfURDY CUPPLY f0. LTD.
V/ BUILDERS' U SUPPLIES V/ AND COAL
Erin and Sargent Phone 37251
Það
er malað úr
besta Canada hveiti.
ALT, SEM ÞÉR BAKIÐ
1 HEIMAHUSUM
ER SVO BRAGÐCOTT
OG FALLEGT
ef það er úr . . .
Gimli Prestakall:
27. marz, messa að Arnesi, kl.
2:00 e.h. Messað að Gimli, kl.
7:00 e.h.
Allir boðnir og velkomnir.
Skúli Sigurgeirson
•f
Argyle Prestakall:
Sunnudaginn 27. marz, 4. sd. í
föstu:
Baldur kl. 7:30 e.h
Ensk messa.
Allir volkomnir.
Séra Eric H. Sigmar
♦
Arborg-Riverton Prestakall:
27. marz. — Riverton, ensk
messa kl. 2:00 e.h.
3. apríl. — Árbor, ensk messa
kl. 2:00 e.h. B. A. Bjarnason
Það hefir verið ákveðið af út-
gáfunefnd “Lundar Diamond
Jubilee” 1887—1947” að gefa út
vibót við sögu Álftavatans og
Grunnavatns bygða.
Ættingjum landnemanna, sem
voru of seinir að koma myndum
þeirra í bókina veitist nú tæki-
færi að setja þær í viðbætirinn.
Sendið myndirnar ásamt upp-
lýsingum, um hvaðan landnem-
arnir voru ættaðir af íslandi.
Nöfn foreldra þeirra, bæjarnöfn
og sýslu. til Jóns Guttormssonar,
Lundar, Manitoba, féhirðis út-
gáfunefndarinnar.
L. SVEINSON skrifari
♦
Gefið til Sunrise Lutheran Camp
1 minningu um Sigurbjörgu
Bilsland, frá vinum $5.00
(Til Childrens Trust Fund)
Meðtekið með innilegu þakk-
læti. Anna Magnusson,
Box 286 Selkirk, Man.
♦
Mr. Ted Vatnsdal frá Hensel,
North Dakota, var nýlega skor-
inn upp á Almenna sjúkrahúsinu
hér í borg, og er sagður á ágæt-
ur á ágætum batayegi.
í HEIMSÓKN HJÁ
MORMÓNUM
(Frh. af bls. 2)
Faðir mormónatrúarinnar er
Joseph Smith, sveitadrengurinn
frá New York fylki. Honum er
lýst svo, að hann hafi verið há-
vaxinn og fríður sýnum, hrokk-
inhærður og með löng augnahár.
Þegar hann var 14 ára sá hann
með eigin augum Guð og Jesús
son hans og talaði við þá. Þegar
hann var 18 ára fékk hann aðra
vitrun. Engill að nafni Moroni,
‘sonur Mormons, birtist honum
og sagði honum hvar hann gæti
fundið nokkrar gullplötur, sem
væru þaktar rúnaletri. — Árið
1830 hafði svo Smith lokið við að
“Þýða” Mormónabókina af rúna-
letri þessu. Hún er 275 þúsund
orð og hefir verið þýdd á 22
tungumál. —
—í bók þessari, sem er eins-
konar biblía mormónanna, segir
frá því, að um 600 fyrir Krists
burð, hafi fjölskylda ein flúið
frá Jerúsalem til Ameríku. Af-
komendur þessarar fjölskyldu
voru tveir þjóðflokkar, Nefitar,
sem voru guðhræddir menn og
Lanmantinar, sem voru verstu
fól. Velmegun þessa fólks varð
brátt of mikil. Styrjöld skall á
og komust aðeins fáir lífs af. Af-
komendur Lamantinanna eru
amerísku Indíánarnir. Guð gerði
hörundslit þeirrá rauðan í refs-
ingarskyni fyrir það, að forfeð-
ur þeirra börðu á hinum guð-
hræddu Nefitum —. Framhald
GARÐA HUCKLE-BER
Nytsamastl og
fegursti gartS-
ávöxtur slgrœnn
og auðræktaður
Pessl fagri ávöxt-
ur er fljötvaxinn
og á engan sinn
llka viC skorpu-
steik eöa til nið-
ursuðu, Geisileg
uppskera, stærri
en venjuleg
Huckle-ber og
blá-ber, S o ð 1 ð
með eplum, lemönum, eða súrum
ávöxtum, og er ágætt I mauk, Auð-
vaxinn ávöxtur, er yður mun falla
I geð (Pk. lOe) (3 Pk. 25c) eða
únzan $1,00 póst frltt,)
r ' vor stóra 1949 frce
1 11 og ræktunarbók,
Œttmaðurinn
Eftir
THOMAS DIXON, Jr.
“Og þú sýskmiaðurinn í þessari
sýslu trítlaðir á undan til að greiða götu
fangans?”
“Yessah!”
“Er það aðferðin sem þú viðhefir
þegar þú leiðir fanga fram í rétti?”
“Dem kin’ er prisoners — yessah.”
“Hversvegna gekkstu ekki við hlið
hans?” .
Aleck hlóg og hneigði sig djúpt:
“He say sumfin to me Sah.”
“Og hvað var það sem hann sagði? ”
Aleck hristi höfuðið og hlóg.
“I hates ter insinuate ter de Cote
sah!”
“Hvað var það sem hann sagði við
þig?” spurði Stoneman bistur.
“He say — heh say — ef I walk
’longside er him — he knock hellouter
me sah.”
“Virkilega.”
“Yessah, en I ‘spec’ he would,”
sagði Aleck. ‘La, he’s gemman, sah.’ He
is! He tell me he come right on. He be
here sho!”
Stoneman hvíslaðist á við Lynch,
snéri sér svo með fyrirlitningar svip að
Aleck, og sagði:
“Herra sýslumaður, þú gjörir mig
forvitinn. Viltu vera svo góður að segja
okkur hvernig stendur á þessari undur-
samlegu breytingu sem orðið hefir á þér
nýlega?”
Aleck leit flóttalega í kring um sig.
“I seed sumfin — Sýn Sah!”
“Sýn?” “Sérðu oft sýnir?”
“Na-sah. Dis yere wuz ersho ’nuff
sýn! I wuz er feelin bad all day yestiday.
Soon in de mawnin’, az I wuz gwine
’long de road I see a big black bird er
settin’ on de fence. He flop his wings,
look right at me en say Corpse! Corpse!
Corpse! “Aleck lækkaði röddina ofaní
hljóskraf — “eb las’ night de Klu Kluxes
come ter see sah”!
Stoneman hleypti brúnum,
“Það er gaman að heyra, við erum
einmitt að leita frétta um þá.”
“Yessah! Dey wuz sperits, ridin’
wite hosses wid flowin’ white robes, en
some en big blood red eyes! De hosses
wus twenty feet high, en some er de
sperits wuz higher den dis Coe-house!
Dey wuz all Lal’headed, ’cept right on
de top whar dere wuz er straight blaze
er fire shot up in de air ten foot high!”
“Hvað sögðu þeir við þig?”
“Dey say dat ef I didn’t design de
sheriff’s office, go bak ter farmin’ en
behave myself, dey had er job waitin’
fer me in hel, sah. En shos’ you bom
dey wuz right from dar!”
“Sjálfsagt!” Sagði Stoneman háðslega.
“Yessah! Hit’s des lak I tell yer.
One ob ’em makes me fetch ’im er drink
er water. I carry two bucketsfull ter ’im
fó’ I get done, en I swar ter God he drink
it all right dar ’fo’ my eyes! He say hit
wuz pow'ful dry down below, sah! En
den I fell sumfin bus’ inside er me, en I
disrember all dat come ter pass! I made
jump for de ribber bank, en de next I
knowed I wuz er pullin fur de odder sho!
I’se pow’full good swimmer sah, but I
nebber git er cross er creek befo’ ez
quick ez I got ober de ribber las’ night.”
“Svo þú heldur að þú farir aftur að
vinna að landbúnaði?”
“I don begin plowin’ dos monin,’
Marster!”
“Það er ekki vert fyrir þig að kalla
mig húsbónda,” hreytti Stoneman úr sér
íllhryssingslega.
“Ert þú sýslumaðurinn (Sheriff) í
þessu héraði ennþá?”
“Aleck fór að skellihlæja.
“Na-sah! Dat er Jake! I ain’t nuttin’
but er plain Nigger — I wants peace,
judge.”
“Það er enginn vafi á því að við
þurfum annann sýslumann.”
“Dats what I tell ’em sah, dis morn-
in’ — en I des flings myself on de
ignance er de Cote!”
Phil fór að skellihlæja, en eldur og
þykkja brann úr augum föður hans.
“Hve nær heldurðu að herra þinn,
Sveitarhöfðinginn Cameron láti svo lít-
ið, að koma hingað til okkar?”
Aleck hneigði sig aftur.
“He’s er comin’ right now, lak I
tole yer — He’s er gemman, sah.”
Ben gekk hratt inn í réttar salinn
og sneri sér að dómaranum.
Án þ e s s virðast veita hinum
ákærða minstu eftirtekt, reis Stoneman
á fætur og sagði:
“í fjærveru vitnanna, viðurkennum
við löglega birtingu stefnunnar í þessu
máli, og frestum frekari framkvæmdum
sem stendur.”
Ben sneri sér við tók í hendina á
Phil og fór út.
Stoneman ók tafarlaust frá réttar-
salnum á símastöðina og sendi sím-
skeyti, með þúsund orðum til forsetans
í Washington, og eftir klukkutíma sendi
símastjórinn aftirrit af því til Ben.
Grant forseti gaf út yfirlýsing
morgunin eftir, um að, ófriður hafi brot-
ist út í skosku og ísrku hæða byggðun-
um í Suður Carolína og sendi fimm þús-
und hermenn til að, still til friðar þar,
á meðan að ákveðið væri, um nauðsyn á
hersaga í þeim héruðum og afnám
Habeas Corpus laganna. (Einstaklings
réttar laganna.)
VI Kapítuli , j
ENDURSÓKN
Eftir að Stoneman hafði horft upp
á sigur ættmananna yfir herdeildinni í
Piedmont og ófarir Negranna þar, fanst
honum að um sig næddi einhver ní-
standi aflstraumur, eins og að þeir
dauðu hefðu heyrt eggjunar orð ætt-
mannanna og risið upp þeim til fylgdar.
Hann varð alveg hissa á sókn-
dyrfsku þessara manna. Þeir ætluðu sér
að sjáanlega, ekki aðeins að fella um-
boðsmenn þá— þingmannsefnin, sem
Stoneman hafið valið til þingsetu, held-
ur að senda sína eigin menn til Wash-
ington og var sú dyrfska svo yfirgnæf-
anleg, að Stoneman gat ekki annað en
dáðst að henni undirniðuri, þó hann
hamaðist á móti henni og hótaðist við
hana á yfirborðinu.
Herinn sem Grant forseti sendi,
tók umsjón alla á hæða héruðunum í
sínar hendur — fimm til sex hundruð af
þeim voru settir til umsjónar um hvert
dómshús í héruðunum, en þeir komu of
seint. Fólkið var vaknað. Áttatíu þúsund
rifflar, sem áður voru í höndum negr-
anna, voru nú komnir í höndur hvítra
manna. Riffla-félög voru mynduð í öll-
um bæjum, stórum og smáum, og þessir
landvarnarmenn gjörðust svo djarfir,
að þeir sóttu opinbera fundi hinna, sem
voru að reyna að stemma strauminn,
vopnaðir menn höfðu heræfingar rétt
við nefið á aðal ræðumönnunum, og út-
hrópuðu ræðumennina sem voru að
réttlæta Negra valdið. Á næturnar
heyrðust hófdynir þessara hvítu fylk-
inga, og skammbyssu skot, sem ógnuðu
negrunum, æfintýramönnunum, og
ummrenningunum.
Eftir að hermennirnir komu, varð
eins og dálítið hlé á sókn ættmannanna,
og tók Stoneman það fyrir ótta merki.
Hann lét setja nýjan sýslumann í Ulster-
umdæminu ungann æfintýramann vest-
an af f jölum, sem var þekktur smyglari
og óaldarseggur. Hann stefndi á annað
hundrað leiðandi mönnum í Ulsterhér-
aðinu fyrir að vera valdir að morði
þriggja negra sem verið höfðu Afríki’ska
og krafðist þess af dómaranum, að
hann dæmdi þá til fangelsisvistar og að
hervörður væri svo settu um fangelsið.
En honum brá heldur en ekki í brún
þegar fangarnir komu allir vopnaðir og
ríðandi í bæjinn, þeir skiftu sér ekkert
um aðstoðarmann sýslumannsins, sem
átti að líta eftir þeim, en riðu í fylkingu
um götur bæjarins undir leiðsögn Ben
Camerons.
Bandaríkja hermennirnir sen í
Piedmont vóru fimm hundruð að tölu,
höfðu reist tjöld sín á árbakkanum og
voru flestir frá Vestur fylkjunum. Þang-
að fór Ben Cameron með fanga fylking
sína, og hóf, þar heræfingar af þeirri
list að hermennirnir komu og horfðu á
með hinni mestu ánægju. Æfingin enti
með því að þeir skipuðu sér í tvær fylk-
ingar og hleyptu á harða spretti fram
á árbakkann og hleyptu af rifflunum
* sínum allir í einu og svo jafnt sem eitt
skot væri. Hermannahópurinn við tjöld-
inn klöppuðu og húrruðu fvrir slíkri víg-
fimi, og yfirmenn þeirra komu hlaup-
andi frá tjöldum sínum til að vita hvað
um væri að vera.
Ben sneri fylkingunni við, reið með
mönnum sínum aftur heim að tjöldun-
um og heilsaði að hermanna sið. Her-
mennirnir sem við tjöldin voru, röðuðu
sér, tóku kveðjunni og húrruðu, en í
því komu yfirmennirnir að, og ráku
menn sína aftur til tjalda sinna.