Lögberg - 22.09.1949, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 22. SEPTEMBER 1949
MESSUBOÐ
Fyrsta Lúterska Kirkja
Séra Valdimar J. Eylands.
Ueimili 776 Vi<?tor Street. Sími
29017. —
Guðsþjónustur á hverjum
sunnudegi:
Á ensku kl. 11 f. h.
Sunnudagaskóli kl. 12:15 e.h.
Allir ævinlega velkomnir
★
— Lúterska kirkjan í Selkirk —
Sunnud. 25. sept.
Ensk messa kl., 11 árd.
Sunnudagaskóli kl. 12 á há-
degi.
Islenzk messa kl. 7 síðd.
Kl. 8,15 síðd. að aflokinni guðs
þjónustu, verður myndin „Like
A Mighty Army“ sýnd í sam-
komuhúsi safnaðarins. Væntum
mikillar aðsóknar. — Fjölmenn-
ið. — Offur tekið. — Allir boðn-
ir og velkomnir. S. Ólafsson
-t-
— Argyle prestakall —
Sunudaginn 25. sept.
Grund — kl. 2. e. h.
Baldur — kl. 7 e .h.
' (íslenzk og ensk messa).
♦
Arborg-Riverton prestakall
25. sept. — Hnausa, messa kl.
11 f. h. — Vídir, ensk messa kl.
British Tradel
Week
The week of September 26th
to October lst has been desig-
nated as British Trade Week by
the province of Manitoba, it was
announced today by Premier D.
L. Cámpbell. During the week
onerchants and traders in co-
operation with chambers of
commerce will attempt to stimu-
late public appreciation of the
vital importance of trade be-
tween Canada and the United
Kingdom. Retail and depart-
mental stores throughout the
province intend to feature Bri-
tish goods wherever they are*
competitive in price and quality.
Mr. Campbell stated that the
fundamental importance of ex-
port markets to our economy
and the general prosperity of
Canada has long been recogniz-
ed. He stated that prairie agri-
culture from its very beginning
has produced for a market maný
times larger than the Canadian
domestic market and that a
great bulk of our large surplus
of agricultural products has
always found markets # in the
United Kingdom. Mr. Campbell
pointed out that of the total
United Kingdom imports last
year, Canada supplied 78 per
cent of the wheat, 81 per cent
of the flour, 70 per cent of the
bacon, 10 per cent of the cheese,
80 per cent of the dried eggs,
29 per cent of the shell eggs, 28
per cent of the timber, 32 per
cent of the non ferrous metals
and 45 per cent of the newsprint.
Honourable J. S. McDiarmid,
Minister og Industry and Com-
merce, stated World War II
marked the development of Can-
ada into a major industrial
nation and increased our de-
pendence on world trade, both as
outlet for products of newly
developed industries and as
source of essential imports. Mr.,
McDiarmid stated that we must
all appreciate that world trade
is a two-way highway and that
in order to sell abroad we must
buy abroad. British Trade Week,
he said, was a recognition on the
part of Manitobans of the im-
portance of trade with the
United Kingdom. He said, we
must in our own self-interests
take action to stimulate our im-
ports from the United Kingdom
if we expect to continue to ex-
port in large volumes.
Bus. Phone 27 989—Res. Phone 36 151
Rovalzos Flower Shop
Our Specialties:
WEDDING CORSAGES
COLONIAL BOUQUETS
FUNERAL DESIGNS
Mrs. S. J. Rovatzos, Proprietress
Formerly with Robinson & Co.
253 Notre Dame Ave.
WINNIPEG MANITOBA

Minnist
BETCL
í erfðaskrám yðar
SONGS
by S. K. HALL, B.Mus.
“Songs of Iceland”, just
published ..............$175
“Icelandic Song
Miniatures” ...........$1.50
“My God, Why Hast Thou
Forsaken Me?” ............50
All with piano accompaniment
and lcelandic and English texts
8 SONGS IN EACH VOLUME
On sále by
MRS. ROSA VERNON
220 Maryland St.
Or S. K. HALL
Wynyard, Sask.
Á íslenzku kl. 7 e. h.
8.30 e. h. B. A. Bjarnason
Shick Electric Shavers
Here’s good news for
men who favour an
electric shave! We now
have the new model
Schick electric shaver
with two improved
shearing heads for closer,
smoother shaves. The
motor, too, h a s been
greatly speeded up and
features a start-and-stop
switch. Call at Eaton’s
Cutlery Section for a
demonstration. Each,
$24.95
Jewellery Section,
Main Floor, Donald.
<*T. EATON C9
LIMITEO
DON’T MISS
. . . that step in the dark!
Keep your foot on the right step! Whether
your stairs go up to the second storey or
down to the basement, make sure they are
well lit.
Put Westinghouse lamps in every socket.
Then you’ll have plenty of good light with
lamps that last longer—stay brighter.
You can order Westinghouse lamps from
your City Hydro meter reader, bill deliverer
or collector. Have them sent C.O.D. or
charged to your monthly light bill.
CITY HYDRO
Porlage and Kennedy
Phone 848 131
VIÐSKIPTAVIKA BRETA — 26. SEPT. TIL 1. QKT.
ATHYGLI
Kaupmenn og vörumiðlarar
Til þess að leiða athygli Manitobabúa að því
hve mikilvægt það sé, að kaupa brezkar vörur
hvar sem þær eru samkeppnisfærar að verðlagi
og gæðum, hefir stjórn Manitobafylkis beitt sér
fyrir um það, að gera vikuna frá 26. sept. til 1.
okt., að brezkri viðskiptaviku.
Búnaðarframleiðsla Sléttufylkjanna hefir á-
valt verið meiri en til afnota í Canada. Bretar
hafa að jafnaði keypt það, sem umfram var.
Ef við ætlumst til að geta selt afgangsfram-
leiðslu okkar, verðum við að auka sem framast
má verða vöruinnflutning frá Bretlandi. Þess-
vegna er nú farið fram á, að kaupmenn og vöru-
miðlarar geri sér far um meðan brezka viðskipta-
vikan stendur yfir, að kynna almenningi brezkar
vörur og hvetji hann til að kaupa þær.
THE PRDVINCE of MANITOBA
HON. D. L. CAMPBELL,
Premier of
Manitoba
HON. J. S. McDIARMID,
Minister of Industry
and Commerce
VIÐSKIPTAVIKA BRETA — 26. SEPT. TIL 1. OKT.
FORRÉTTINDI
Eftir GILBERT PARKER
J. J. Bildfell þýddi. — Ljóöin í þessari sögu eru
þýdcl af Dr. Sig. Júl. Jóhannessyni.
Þar sem þau mæðginin sátu við
kveldverðinn var ekki frítt við, að póst-
meistarinn væri áhyggjufullur út af að-
stöðu Charley. Hann ávítaði Filion La-
casse fyrir það, sem hann kallaöi slúð-
ursákæru manna, sem vissu ekki hvað
þeir væru að segja — og þá líka, að hann
sjálfur væri langt yfir slíka varmensku
hafinn, og að síðustu var umhugsunin
um þetta búin að ná svo miklu valdi á
huga hans, að hann stakk upp á því við
Rósalie, að hún færi og skyggndist á
milli rimlana í hlerunum á skraddara-
búðinni til þess að sjá hvað fram færi
þar inni. Rósalie þverneitaði að verða
við þeirri ósk föður síns, en eftir því sem
meira var um þetta talað, óx óróleiki
hennar. Hún hætti að svara föður sín-
um, og svo fór smátt og smátt að draga
niður í gamla manninum, unz samræð-
urnar féllu alveg niður og hann sagðist
vilja ganga til sængur. Rósalie fór með
föður sinn inn í svefnherbergi hans og
skyldi þar við hann í hugarróti hans,
sem brátt gleymdist og snerist upp í
fastan svefn, því ljótar hugsanir áttu
aldrei friðland í huga hans til lengdar.
Þegar Rósalie var orðin ein varð hún
næsta hugsjúk. Hvað voru þeir að
aðhafast í húsinu þarna á móti? Farðu
og líttu í gegnum gluggann. En hún
hafði aldrei á ævi sinni njósnað um
fólk þannig! Væri það nú virkilega að
njósna? Mundi það ekki vera fyrirgefan
legt, að gjöra það í sambandi við mann-
inn, sem skraddarinn hafði ætlað að
ráðast á um morguninn, og, sem hafði
verið ógnað með ögrun af söðlasmiðn-
um og í sambandi við þær ögranir, að
hún hefði séð Louis Trudel og Filion La-
casse gefa merki um eitthvað, sem hún
vissi ekki hvað var, eða meinti. Var það
þá ekki velgjörningur að gjöra þetta?
Það gæti verið heimskulegt og einkenni
legt að vera að gjöra sér rellu út af
þessu, en meinti hún ekki vel með því,
og var það þess vegna ekki heiðarlegt?
Leyndardómurinn sem öllu þessu
fylgdi, æsti ímyndunarafl hennar. Þeg-
ar að Louis gamli Trudel réðist að Char-
ley, þá bar hann ekki hönd fyrir höfuð
sér, og hann gjörði það ekki heldur þeg-
ar söðlasmiðurinn ögraði honum, sem
henni fannst bera vott um algjört kæru
leysi fyrir allri hættu — kæruleysi
manns, sem máske hefir misst alla lífs-
löngun, eða lífsvon, og hluttekningar-
þráin streymdi um hana alla. Monsieur,
var máske ekki kaþólskur? En því meiri
ástæða var til þess, að sýna honum vin-
semd, ef hann var vinfár og einstak-
lingur. Maður getur ekki gjört að því,
þó að hann sé fæddur prótistanti, eða
Englendingur það er ekki hans sök, og
ætti ekki að meta áfellisdóm í þessum
heimi fyrir það, þar sem hann óefað
gjörði það í öðrum heimi. Geðshræring
hennar óx enn meira. Það var búið að
loka pósthúsinu fyrir löngu, faðir henn-
ar var steinsofnaður því hún heyrði
hann hrjóta. Klukkan var orðin tíu, og
það var enn ljós í skraddarabúðinni,
en vanalega voru ljós slökkt þar um
klukkan níu. Hún gekk út í pósthús-
dyrnar og leit út. Það sást enginn á ferð
á götunum, og ljós sást hvergi nema í
húsi friðdómarans. Niður undir ánni
var einhver á ferð með sleða, því það
heyrðist draghljóð í sleðameiðunum
þegar þeir sörguðu á grjótinu, sem stóð
upp úr snjónum, sem nú var mjög far-
inn að þiðna. Einhverjir, sem seinir voru
á sér, voru á heimleið frá Trois Cour-
onnes-hótelinu, því þeir sungu eins
hátt og þeir gátu hið alkunna kvæði:
Petit Roger Bontemps
„Því ég er Roger Bontemps,
Glaður ávalt glaður!
af víni er ég fullur, og gleðin er mín
gæfa,
ánægður, og í geði glaður!“
Gleðilæti þessa fólks færðust fjær,
og þögnuðu á meðan Rósalie stóð í póst
húsdyrunum, og enn loguðu ljósin í
skraddarabúðinni hinu megin í göt-
unni. Henni datt allt í einu í hug, að
hún skyldi fara yfir í skraddarabúðina
og heímsækja ráðskonuna þar hana
Margot gömlu Patry, minnsta kosti vita
um hvort hún væri enn á fótum. Það
var ráðið snjallasta, sem fullnægði bæði
háttprýðinni og siðvenjunum.
Hún gekk hratt yfir götuna, flýtti
sér fyrir hornið á skraddarabúðinni og
var að ganga frm hjá glugga, sem var
á hlið búðarinnar, þegar henni varð lit-
ið á gluggahlera, sem var brotinn og á
sama tíma heyrði hún eitthvað detta
inni í búðinni. Var það hugsanlegt, að
þeir væru þar enn við vinnu? Og hún
gat ekki setið á sér að líta inn í gegnum
brotið í hleranum.
En hún hrökk bráðlega til baka, og
hljóðaði upp. Inni sá hún Louis Trudel.
Hann stóð við eldstæðið og var að taka
eldrauðann kross úr eldinum með töng,
og hélt honum upp til að horfa á hann.
Hann horfði á hann með villimanns-
glampa í augunum og nokkurskonar
sigurhrósssvip, blönduðum lymsku-
glotti á andlitinu, sem var í litlu sam-
ræmi við hlutinn sem hann hélt á,' —
minjagripinn helga, sem að hann stal
af kirkjuhurðinni í þorpinu. Rósalie and
varpaði þungt.
Hún sá Louis ganga hljóðlega og
lymskulega til búðardyranna, sem lágu
inn í íbúðarhúsið. Hálf utan við sig
stóð hún sem steini lostin ofur litla
stund, svo hljóp hún til eldhúsdyranna
• og lauk þeim hljóðlega upp og gekk inn
í eldhúsið, þar sem hún fann Margot
standandi á miðju gólfi á náttkjólnum.
„Ó, Rósalie, Rósalie! hrópaði hún,
það er eitthvað hér á seyði. Monsieur
Trudel hefir verið eitthvað undarlegur
í allan dag og í allt kvöld, ég leit í gegn-
um skráargatið í búðinni rétt áðan,
og —“
„Já , já, ég hefi séð það líka. Komdu!
sagði Rósalie og gekk að dyrunum og
opnaði hurðina og gekk inn í annað her
bergi. Þar opnaði hún aðra hurð, sem
laukst upp inn í ganginn, sem var á
milli búðarinnar og íbúðarhússins. Þeg-
ar hún kom inn í ganginn sá hún ljós-
bjarma ofan af lofti íbúðarhússins. Það
var glampi frá krossinum, sem var eld-
rauður, og Louis hélt á með tönginni.
Hún fór hljóðlega upp steintröppurnar.
Hún heyrði að dyr voru opnaðar uppi á
loftinu mjög hljóðlega. Hún flýtti sér
nú eins mikið og hún gat, og þegar að
hún kom upp, sá hún að dyrnar á her-
berginu, sem Charley svaf í, voru opn-
ar — allir í þorpinu vissu í hvaða her-
bergi að hann svaf, og tunglsbirtan
skein inn í herbergið í gegnum glugg-
ann, sem var á því.
Hún sá manninn sofandi í rúminu,
og skraddarann standa yfir honum.
Charley lá með aðra hendina á bak við
höfuðið, en hin lá fram á rúmstokkinn.
Hún sá hvað Louis ætlaði sér að gjöra,
og hljóp inn í herbergið, en rétt í því
að hún kom til þeirra lét skraddarinn
krossinn eldheitan detta ofan á bert
brjóstið á Charley og hrópaði, eða
hvæsti um leið, „sýndu mér tákn af
himni skraddari!“
Þessi hvæsirödd skraddarans drukn
aði í annari, sem hljóðaði upp í angist,
eigandi hennar, sem hrökk upp af
svefni, settist upp í rúminu og hrópaði:
„Guð! — Ó, Guð!“
Rósalie hafði gripið um handlegg-
inn á Louis Trudel of seint. Hann hop-
aði nú á hæl, sleit sig af henni, hló
hrottalega og flýtti sér út að niðurgöng
unni.
„Ó, monsieur, monsieur!“ stundi *
Rósalie og greip klút, sem hún hafði
um hálsinn og lét hann við sárið á
brjósti Charley, sem leið sárar kvalir,
þó hann naumast vissi hvað fyrir hafði
komið.
„Hvað gerði hann?“ gat hann stun-
ið upp.
„Það var krossinn frá kirkjudyrun-
um“, svaraði hún.
„Mínútu, eina mínútu, monsieur!“
Hún þaut út úr herberginu og að
uppgöngunni rétt í tíma til að sjá
skraddarann steypast á höfuðið ofan
stigann og ofan á gólf, þar sem Margot
Patry stóð. Rósalie skipti sér ekkert
um hann þar sem hann lá. „Olíu og
hveiti fljótt!“ skipðai hún. Fljótt! Fljótt!
sagði hún og steig yfir Louis, þar sem
að hann lá, og tók í handlegginn á Mar-
got og dró hana með sér fram í eld-
hús. „Fljótt olíu og hveiti!“ Margot,
sagði henni hvar það væri að finna,
ófær sjálf til allra hluta af geðshrær-
ingu.
,Hann veitti honum banatilræði“,
stundi Rósalie upp. „Hann brenndi
hann á brjóstið með krossinum helga!“