Lögberg - 03.11.1950, Side 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 3. NÓVEMBER, 1950
7
Frá Vancouver, 26. okt. 1950
Það var glaður góðra vina
fundur á Höfn, fyrsta sunnudag-
inn í Október, þegar hátt á
fjórða hundrað manns komu
þangað til að gleðjast með
„Gömlu Börnunum“ og halda
með þeim upp á þriðja starfs-
afmæli íslenzka elliheimilisins í
Vancouver.
All-flestir gestanna voru frá
borginni eða frá nærliggjandi
byggðum, en nokkrir voru
lengra að komnir. Varð þar vart
við fólk frá Campbell River,
Winnipeg, Gimli, Lundar, Steep
Rock og víðar. Þarna mættu
vinir vinum. Allir báru þeir
gleðisvip og komu með fullar
hendur af gjöfum.
Veðrið var bjart og hlýtt þenn
an dag. Höfn tók sig vel út um-
kringd skógi' í litfögru haust-
skrúði og grasflöturinn um-
hverfis húsið iðjagrænn og vel
hirtur.
Inni voru stofurnar skrýddar
blómum. Stór afmæliskaka
prýddi matarborðið, þar sem
„Sólskins“ konur stóðu fyrir
beina. Kaffi með pönnukökum,
vínartertu, kleinum og öðru góð-
gæti var veitt öllum sem inn
komu. Skyr og rjómi var líka á
boðstólum; það sælgæti var vel
þegið af gestunum.
Guðmundur F. Gíslason, for-
maður elliheimilisnefndarinnar,
stýrði samkomunni, sem byrjaði
kl. 3 e. h. Aðal-ræðumaður var
Dr. H. Sigmar frá Seattle. Hann
lýsti ánægju sinni yfir því hvað
Höfn hefði komist á fastan fót
á þessum þremur árum. Kvað
hann það verk hafa unnist svona
vel vegna þess hvað samtök ís-
lendinga hefðu verið sérstaklega
góð í Elliheimilismálunum. Vin-
semd almennings, sagði hann,
væri ábærleg á þessari afmælis-
hátíð, þar sem svona margir
hefðu hingað komið til að
styrkja fyrirtækið og til að
gleðja Hafnarfólkið með heim-
sókn sinni. Hin vel þekta söng-
kona Þóra Þorsteinsson Smith
söng nokkra einsöngva og töfr-
aði hug allra með ljúfum hljóm-
fögrum tónum.
Við kveldskemtunina kl. 8 tal-
aði Mr. L. H. Thorlakson, vara-
ræðismaður íslands í Vancouver,
nokkur orð til gestanna, og John
Christensen, sem er talinn með
betri söngmönnum hér í borg,
söng nokkur lög. Margrét Sig-
mar er ein af þeim yngri söng-
konum, sem hefir unnið sér
mikla hylli með söngrödd sinni
skemti einnig við þetta tækifæri.
Á r m a n n Björnsson flutti
kvæði sem hann orti til G. F.
Gíslasonar, þar sem hann þakk-
aði Guðmundi það ágæta starf,
sem hann hefði unnið Elliheim-
ilinu til þarfa frá því fyrsta.
Allir klöppuðu lof í lófa, lengi
og hátt fyrir „Munda“. Að end-
ingu talaði Þórður K. Kristjáns-
son nokkur orð fyrir hönd heim-
ilisfólksins og þakkaði heim-
sóknina.
Vistmenn Hafnar eru nú þrjá-
tíu talsins. Er fólk þetta flest
háaldrað, margt yfir áttrætt, en
þrátt fyrir það eru allir glaðir
í anda og frískir eftir hætti. Mrs.
Björg Thompson veitir Heimil-
inu ágætustu forstöðu og heim-
ilisfólkinu nána umhyggju og
bezta eftirlit. Gat Mrs. Thomp-
son ekki verið viðstödd á þess-
ari hátíð vegna þess, að hún var
fjarverandi úr bænum í sínu
sumarleyfi.
Afmælisgjafirnar voru höfð-
inglegar, verður skrá yfir þær
gjafir prentuð við hentugleika.
Alt, sem gefið var, hvort sem
það voru matvæli, leirvara, vefn
aðarvara eða peningar, er alt
ftieð þökkum þegið. Sú inni-
lega alúð og góðvild, sem íslend-
iogar fjær og nær sýndu Höfn
a þesfeari hátíð, lifir lengi í hug-
heimilisfólksins og nefndar-
innar.
Til að halda við þessu starfi
er áframhaldandi þörf á pening-
um. þó að það mánaðarlega
Sjald, sem vistmenn borga, sjái
uokkurnveginn fyrir rekstri
Heimilisins dag frá degi, þá þarf
aukapeninga til að borga fyrir
viðhald og viðgerðir á húsinu
úti og inni, peninga til að borga
eldsábyrgðargjald, og ekki má
það gleymast að með peningum
verður að borga skuldina, sem
enn hvílir á eigninni.
Það er að verða ábærlegra með
hverju ári, hvað það væri heppi
legt, ef efni leyfðu, að byggja
viðbæti við Heimilið, þar sem
hægt væri að búa upp nokkur
Sjöunda október s.l. var Mr. og
Mrs. Sigurði Torfason haldið
samsæti í Hillcrest Hall í Van-
cauver í tilefni af því að þau
áttu 30 ára giftingarafmæli. 150
manns sóttu gleðimót þetta.
Forsæti skipaði Magnús Elías-
son. Fórst honum það vel og
skörulega. Hann var einnig aðal
ræðumaður kvöldsins. Hefir
hann lært og lagt sig eftir ræðu-
manna list, sem er sjaldgæft
meðal íslendinga. Lýsti hann
ýtarlega vinsældum þeirra hjóna
og þátttöku þeirra í framsókn í
íslenzkum félagsskap í Van-
couver í þau sjö ár, sem þau
hafa verið búsett hér.
Herbert Helgason talaði næst
um vinsældir þeirra hjóna og
smærri herbergi fyrir þá sem
vilja eða þurfa að vera út af
fyrir sig. Því verki myndi fylgja
mikill kostnaður. Er almenning-
ur vinsamlega beðinn að hafa
þetta hugfast.
Allir þeir góðu vinir, sem
senda peninga til Hafnar mega
vera fullvissir um það, að allar
gjafir verða notaðar til þess að
hlúa sem bezt að „Gömlu Börn-
unum“ okkar hér á Höfn við
Kyrrahafsströndina.
Fyrir hönd nefndarinnar
lagði blessun sína yfir framtíð
þeirra.
F. J. Lyngdal mintist Mrs.
Torfason að verðleikum. Einnig
sagði hann frá því, að eitt sinn
er hann var staddur á samkomu
í Nýja-íslandi, vissi hann ekki
fyrri til en ungur maður, sem
hann ekki þekti, kom upp á
„pallinn“, svo fjörmikill, að
Lyngdal sjálfum, sem er alþekt-
ur gleðimaður, varð starsýnt á
hann. Þessi ungi maður var Sig-
urður Torfason með fiðlu í
hendi, —• og leysti úr læðing
hina frjálsbornu, óháðu sam-
komugleði með ágætum fiðlu-
leik.
Næstur tók til máls Einar
Haralds. Lagði hann áherzlu á
KVÆÐI
fluit í 30 ára brúðkaupi Mr. og Mrs. Sigurðar Torfason 7. okí. 1950
Ég mikil lofa máttarvöld
að mega vera hér 1 kvöld,
hvar hundruð manna heiðra Sam
og hylla líkt og Englagram.
Þó eitt er víst, að Margréti má
eins mikið virða, heiðra og dá:
Því gegnum sára sjúkdómsþraut,
hún sendir geisla á lífs hans braut.
Og einn veit guð um þjáning þá,
sem þung á hennar brjósti lá.
En eins og hetja hugum stór,
hún helraunir í gegnum.fór.
Þá manni sagan sæmdir ber,
er sama hvað hann góður er
og hversu hátt sem komast kann
er konan altaf betri en hann.
Þó veit ég allir unna Sam
og eru í sínum bezta ham.
Það vottar hvað hann vinsæll er
hann'vinir bera á höndum sér.
Ég skil þó konui' kyssi Sam
því kærleik þeirra allra nam.
En hitt er furða fyrir mann —
að faðmi allir karlmenn hann.
Hann Sam í öllum samkvæmum
var sama og prestar kirkjunum.
Hann gladdi alla gesti þar,
og gott fram lagði hvar sem var.
Nú ávextina upp hann sker,
því öllum þeim sem komu hér,
er fyrst af öllu þjóðleg þörf
að þakka honum unnin störf.
Hans breytni er söm og bezta manns.
Hann byggir undir framtíð lands.
Og brikkin syngja í höndum hans,
sem hörputónar listamanns.
Ei brýtur verk hans bomma nein *
Hann byggir vígi úr hörðum stein,
sem rísa tigin, römm og há,
þeim Rússaskot ei vinna á.
Hann Sam í æsku dreymdi draum
um dýrð og frægð í söngsins glaum.
Hann ungur löngum um þær bað,
en örlög köld ei leyfðu það.
Ei frystu draum hans forlög stíf
því fiðlan varð hans hálfa líf.
Hans leikur er sem ljúfur blær.
Hann listamannsins tökum nær.
Hann hækkar, fríkkar fólks í rann
á fiðlu þegar spilar hann.
Og veröld gleymir — víst er það.
Hann verður sjálfur fiðlu að.
Hann tími byggja brautir kann.
Það bezta er máske fram undan,
svo hans við seinna heyrum spil
í himnaríki — ef það er til.
Svo blessi gæfan brúðhjónin
og bjóði þeim í faðminn sinn,
svo þau í önnur 30 ár
ei þjáning mæti er greiðir sár.
J. S. frá Kaldbak
Matth. Frederickson
SAMKVÆMI
Margir bátar fá yfir 200 tunnur
Óhemju síldveiði í gær:
Seinlegt að draga full nelin,
svo sumir komust ekki heim.
46 net sukku hjá Akranesbát
fáir lítið. Eipn bátur af
Akranesi missti 46 net af 50
vegna þess, að svo mikil síld
hlóðst í þau, að þau hrein-
lega sukku.
Til Akraness komu í gær sjö
bátar. Þar af voru þrír með
nokkuð á þriðja hundrað tunn-
ur, Sigurfari, Sveinn Guð-
mundsson og Ásbjörn. Aðeins
tveir bátanna, sem komu fyrst,
gátu losað það snemma, að þeir
kæmust aftur út til að láta reka
í nótt.
1 fyrrinótt var óhemju síldar
afli hjá flestum bátum í
Miðnes- og Grindavíkursjó.
Margir bátar komu að landi
síðdegis í gær með um 200
tunnur og sárafáir voru með
innan við 100. Þó fengu ör-
hve makleg' Torfasonshjónin
væru þeir-rar sæmdar, sem þeim
væri sýnd í samkvæmi þessu.
J. S. frá Kaldbak flutti kvæði,
sem fylgir þessum línum.
Að loknu prógrammi stóð Sig-
urður Torfason upp og þakkaði
með hjprtnæmum orðum fyrir
sig og konu sína.
Þegar þeim, sem þetta ritar,
varð litið til háborðsins, sem
Torfasonshjónin sátu við ásamt
börnum sínum, sem eru hin
mannvænlegustu, gat honum
ekki dulist, að þar birtust glögg
merki ágætist íslenzkrar ættar,
sem rutt hefir sér braut með
tvær hendur tómar, þrátt fyrir
allar torfærur. Sigurður Torfa-
son hefir unnið sig upp sem vel
metinn borgari og rekur arð-
vænán atvinnuveg. —
Þrátt fyrir vanheilsu konu
hans um 20 ára skeið (Arthrites)
fékk ég það hugboð sem ókunn-
ur maður að frá henni hafi hann
dregið sinn sterkasta kraft í
framsóknarbaráttunni. Hún hef-
ir þrátt fyrir þessa vanheilsu,
sem læknar standa ráðþrota
gagnvart enn sem komið er,
gegnt öllum skyldum sem eigin-
kona og móðir. Þegar ég heils-
aði h^nni, rétti hún mér vinstri
hendina — hægri höndin er far-
lama — fanst mér um hana, sem
hefir verið kvenna fegurst — og
er enn — að vinstri hönd hennar
væri betri en hægri hönd flestra
annara kvenna.
Börn brúðhjónanna gáfu þeim
mjög vandað „Chesterfield“, en
samkvæmisgestir gáfu stól af
sömu gerð. Mikil og prýðileg
brúðarkaka var á borðinu, sem
fimm konur höfðu bakað.
Ljúffengar veitingar voru
framreiddar. þ manna hljóm-
sveit spilaði fyrir dansi, sem
fjöldi samkomugesta tók þátt í.
J. S. frá Kaldbak
— ÉAKKARORÐ —
Við undirrituð þökkum inni-
lega öllum þeim, sem efndu til
hins veglega samsætis, sem okk-
ur var haldið 7. okt. s.l. Einnig
viljum við þakká öllum þeim,
sem heiðruðu það með nærveru
sinni. Við nefnum engin nöfn,
en þau eru geymd í hugum okk-
ar. Við viljum taka það íram, að
ástúð sú og vinátta, sem við urð-
um aðnjótandi, gefur okkur nýj-
an styrk á ókomnum árum.
Margrél Torfason
Sigurður Torfason
Hristu úr nelunum
upp undir land.
Bátar úr innanverður Faxa-
flóa komu ekki nærri allir heim
í gærkvöldi. En þeir, sem komu
voru með góðan afla, margir
með 200 tunnur eða ofarlega á
öðru hundraðinu. Létu þeir ým-
ist reka í Grindavík eða Miðnes-
sjó og var veður heldur ókyrrt.
Gekk mörgum seint að draga
netin, bæði vegna hins mikla
afla, er í þeim var, og eins hins,
að erfitt var að standa að verki
á þilfari, sökum ókyrrðarinnar.
Skipshafnir sumra bátanna frá
Reykjavík og Akranesi voru
ekki búnar að hrista úr netun-
um fyrr en komið var upp und-
ir land, enda var ekki hægt að
vinna að því frá því að norðan-
áttin kom í fangið við Reykja-
nes og þar til komið var lengra
inn á flóann.
Bíða með 200 iunnur.
Nokkrir bátar er mikinn afla
höfðu og urðu því seinir fyrir
að draga, tóku þann kostinn að
koma ekki heim, heldur láta
reka í nótt og fara heim í dag
með alla veiðina. Verður þá að
láta veiðina frá deginum í gær
í bræðslu. Þannig var ástatt með
tvo báta frá Akranesi, er voru
með 200 tunnur hvor, voru það
Böðvar og Keilir.
Síldin sökkii nelunum.
Einn bátur af Akranesi komst
í helzt til mikla síld. Gerðist hún
svo nærgöngul netum hans, að
þau sukku öll, nema 4, sem náð-
ust. í þeim voru 36 tunnur síld-
ar, eða 9 tunnur í neti. Báturinn
heitir Svanur, og var hann með
50 net. Ef jafn mikil veiði hefir
verið í netunum, er síldin sökkti,
hefði báturinn fengið 450 tunn-
ur síldar í öll netin.
Enn ein furðusagan um dutl-
unga síldarinnar er sú, að bátur,
sem lét reka ekki alllangt frá
Svan, fékk svo til enga veiði í
sín net. Líklega hefðu skipverj-
ar á báðum bátunum óskað eftir
meiri jöfnuði á veiðinni í þetta
skipti.
Sólskin og síld í Grindavík.
í Grindavík var sólskin og
mikil síld í gær. Fjöldi aðkomu-
báta kom þangað með síld til
söltunar og heimabátar öfluðu
vel. Óðinn var með 200 tunnur,
Grindvíkingur með 150, en aðr-
ir með minna. Fáeinir bátar þar
fór uá mis við síldina.
Keflavíkurbátar komu fáir
heim í gær, en þeir, sem komu,
voru yfirleitt með góðan afla.
Aflahæstir voru Keflvíkingur og
Hilmir, báðir með um 200
tunnur.
TIMINN, 30. sept.
íslendingur annar æðsti maður
ECA í
Hann er dr. Vilhelm Anderson
Annar æðsti maður Efna-
hagssamvinnustofnunar-
innar (E.C.A.) í* Kóreu er
maður af íslenzkum ættum,
dr. Vilhelm Anderson að
nafni.
Dr. Anderson var um eitt
skeið starfandi fyrir landbúnað-
arráðuneyti Bandaríkjanna, en
ferill hans hefir annars verið all-
fjölþættur. Hann byrjaði búskap
í Norður-Dakota-fylki, og var
búinn að koma sér upp góðu
búi, þegar hann sneri skyndi-
lega baki við búskapnum og tók
að nema guðfræði. Ekki veit
Vísir, hvort hann lauk því námi,
en doktorsgráðu hefir hann í
heimspeki. Er hann fluggáfaður
maður og bræður hans allir,
sem eru þrír eða fjórir, eru allir
menntamenn og færir á sínu
sviði. Er einn þeirra, Egill, lög-
fræðingur í Chicago. Sú stað-
reynd að Vilhelm er annar æðsti
maður Efnahagssamvinustofn-
unarinnar í Kóreu, bendir einn-
ig til þess, að hann muni vera
öllu meira en miðlungsmaður.
Vilhelm Anderson er sonur
Kóreu
Sigurðar Andréssonar frá
Hemru, en hann var föðurbróðir
Andrésar Andréssonar klæð-
skera hér í bæ. Fór Sigurður
ungur maður vestur um haf,
sennilega milli 1880 og 1890 og
þar gekk hann að eiga íslenzka
konu, ættaða" úr Skagafirði. Er
Vilhelm elztur barna þeirra.
Um 1930 kom einn kennara
Vilhelms hingað til lands og lét
hann þau orð ialla um þennan
nemanda sinn við menn, sem
hann kynntist hér, að hann
hefði sjaldan kynnzt eins gáf-
uðum manni. Er ævinlega gam-
an að frétta um það, er menn
af íslenzkum ættum geta sér orð
meðal erlendra þjóða, og dr. Vil-
helm virðist einn hinna mörgu,
sem bera hróður hins íslenzka
stofns víða vegu.
VISIR, 2. okt.
Minnist
í erfðaskrám yðar

íll
Hvað er langt síðan þér komuð heim?
Ferðist núna á sparnaðarárstíðinni
Það kostar minna . . . Þér hagnist meira!
m
HafiS þér dregið á langlnn ár eftir ár
að heimsækja ættlandið? Og svo athugað
hve árin llða fljött . . • Og hve langt er
síðan þér hittuð ættmenni yðar!
Sláið engu á frest. Ráðstafið þegar
ferðinni, sem þér svo lengi hafið hugsað
um — á sparnaðarárstfðinni frá septem.
ber til aprílloka. Fargjöld eru hvorki
meira né minna en þriðjungi lægri. Vegna
hagkvæms gengis fær dollarinn aukið
gildi, og þér getið keypt og komið með
$500 virði, af vörunni tollfrítt,
Finnið ferðaumboðsmann yðar. Hann
aðstoðar við undirbúning ferðarinnar og
sparar yður peninga.
ICELANDIC CONSULATE GENERAL
50 BROAD STREET, NEW YORK CITY
Member of European Travel Commission
BELGIUM FRANCE GREECE ITALY NETHERLANDS SWEDEN
AUSTRIA GERMANY ICELAND LUXEMBOURG NORWAY SWITZERLAND
DENMARK GREAT BRITAIN IRELAND MONACO PORTUGAL TURKEY
UNDERSTANDING . . . THROUGH TRAVEL
IS THE PASSPORT TO PEACE