Lögberg - 05.04.1956, Qupperneq 5

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 5. APRÍL 1956
5

AtiLGAMAL
IWENNA
Ritstjóri: INGIBJÖRG JÓNSSON
Fréttabréf fró
Nýlega hefur borizt frétta-
bréf frá Lilju Eylands, er í
vetur hefur stundað íslenzku-
nám við Háskóla íslands.
Vildi svo skemmtilega til, að
bréfið barst hingað 31. marz
s-l., er liðin voru upp á dag
fimm ár frá því er lýst var
yfir stofnun íslenzkudeildar
Manitobaháskóla. En Lilja er,
sem kunnugt er, sá nemandi,
er lengst hefur sótt nám við
deildina og nú síðan fylgt því
eftir með námsdvöl sinni á
íslandi. Eru oss því sérstak-
lega kærkomnar fréttir af
henni og birtum nú áður-
greint bréf hennar:
Frá Islandi er allt gott að
frétta. Nú hef ég dvalizt hér
a Gamla Stúdentagarðinum í
sex mánuði og dvölin hefur
verið bæði skemmtileg og
fróðleg.
í vetur stunda sex erlendir
stúdentar nám við Háskóla
íslands, sem allir njóta styrks
frá íslenzka ríkinu, Dani,
Þjóðverji, Englendingur,
Spánverji, hollenzk stúlka og
eg- Auk þess eru hér tveir
erlendir stúdentar, Spánverji
°S þýzk stúlka, sem hafa lokið
sérstöku prófi í íslenzku fyrir
utlendinga eftir tveggja vetra
nám. Þessi hópur hefur haldið
^jög saman í vetur, bæði við
nam og dægrastyttingu. I
fyrstu áttum við erfitt með
samræður, því að við áttum
ekkert sameiginlegt tungu-
^ál. En úr þessu rættist
hrátt, og nú tölum við nær
eingöngu saman á íslenzku.
Höfum við oft haft gaman af
eigin málvillum, til dæmis
Þegar ég eitt sinn var kynnt
seni „vesturheimsk" stúlka,
eða þegar Daninn talaði um
náttkjól í staðinn fyrir síð-
kjól í stúlknahóp. Það er eins
°g Spánverjinn orðar það:
»fslenzkan er ekki mál fyrir
hvíta menn,“ enda er hann
sjálfur ekki of hvítur!
Ætlazt er til, að við erlendu
stúdentarnir sækjum kennslu-
stundir í íslenzku hjá Hall-
dóri Halldórssyni, dósent. Þar
nð auki megum við velja
aðrar námsgreinar. Sumir
ieggja stund á norsku eða
grísku og aðrir gotnesku og
trúarbragðasögu, en flest okk-
ar hafa sótt tíma 1 íslendinga-
sögum hjá Einari Ól. Sveins-
syni og bókmenntum síðari
alda hjá Steingrími J. Þor-
steinssyni.
Við höfum alltaf borðað í
Mötuneyti stúdenta á Gamla
Garði. Það var mjög gaman
að sjá viðbrögð hinna erlendu
stúdenta, þegar svið voru á
horðum í fyrsta sinn. Þjóð-
Verjinn hljóp óðara heim og
Lilju Eylands
Ungfrú Lilja Eylands
kom ekki í kvöldmat, því að
hann óttaðist, að þá fengi
hann hinn helming höfuðsins
til kvöldmatar. Annars er
maturinn ágætur, en talsvert
frábrugðinn því sem við
eigum að venjast, og fellur
okkur því ekki alltaf í geð.
Daglegt líf stúdenta er hér
með allt öðrum svip en heima.
Enginn er skyldugur að sækja
tíma, og það sem betra er,
enginn þarf að borga fyrir
kennsluna, og gerir það mörg-
um fátækum stúdentum
kleyft að stunda nám við há-
skólann. Þeir stúdentar, sem
ekki eiga heima í Reykjavík,
búa flestir á Stúdentagörðum,
þar sem hver hefur herbergi
með húsgögnum út af fyrir
sig og greiðir fyrir það 300
kr. á mánuði.
Félagslíf er ekki upp á
marga fiska. Mér finnst
skorta hinn sanna skólaanda,
sem kemur, ef til vill, af því
að þetta er eini háskólinn í
landinu og því ekki um neina
samkeppni að ræða. Til
dæmis hef ég varla orðið vör
við neitt íþróttalíf, þótt hér
sé ágætis íþróttahús. Stjórn-
málafélög stúdenta eiga
mestu fylgi að fagna og virð-
ast vera tengd hinum ýmsu
stjórnmálaflokkum landsins.
Stúdentar hafa stundum
forgöngu um kynningu á
verkum íslenzkra skálda í
Hátíðasal Háskólans, til
dæmis á verkum Davíðs
Stefánssonar og Halldórs
Kiljans Laxness, og eru þær
alltaf mjög vel sóttar.
Birgir Thoralcius ráðu-
neytisstjóri hefur verið hægri
hönd okkar erlendu stúdent-
anna í vetur. Hann hefur
greitt götu okkar á allan hátt
og við ávallt getað leitað til
hans og konu hans.
Nú kem ég að veðrinu. í
blöðunum hef ég getað lesið,
að Reykjavík hefur stundum
DRAUMUR
Það var um næstliðin jól
að mig dreymdi eftirfarandi
draum:
Ég þóttist vera stödd í afar-
stórum sal. Hann var þétt-
skipaður af fólki; enginn tók
sér sæti. Það talaði allt í
hálfum hljóðum. Það virtist
eins og allir væru. að bíða
eftir einhverjum og inn kom
ungur maður í hvítum klæð-
um. Hann fór inn fyrir þar
sem fólkið stóð. Hann var
bláeygur með gulbjart, liðað
hár. Ég sá, að þetta hlaut að
vera æðri vera. Það skein svo
sterk birta af ásjónu hans.
Hann aðvaraði mannkynið
við hættunni, sem fram
undan er. Bað það að missa
aldrei kjarkinn á hverju sem
gengi og þreytast aldrei á að
biðja og vera viðbúið því
tíminn væri stuttur, — Drott-
inn væri að koma hvort sem
mannkynið tryði því eða
ekki. — Hann söng svo indælt
vers, sem ég hefi aldrei heyrt.
Ég gat ekki lært það. Svo
byrjaði hann á öðru. Ég hefi
aldrei heyrt þvílíka rödd.
Hún var svo há og fögur. Ég
átti bágt með að þola röddina
hans. Hann sá það og hætti í
miðju versi. En þetta eru
orðin, sem hann söng af
seinna versinu:
Það er svo sætt í svalaþungum
draumi,
er sólin kætir mannsins
glöðu lund.
Draumurinn er ekki lengri.
!Ég vaknaði á sömu mínút-
unni. Ég fór að hugsa. „Drott-
inn minn góði Guð, ef þú
ætlar mér að halda áfram
með versið, þá bið ég þig að
hjálpa mér. Þú veizt, að ég
get það ekki án þinnar
hjálpar“. Ég fann unaðs-
kenda tilfinningu. Og seinni
parturinn kom til mín:
Þá drottins kraftur gegnum
hjartað streymir
og gnægð þú færð frá lífsins
sælulind. —
Orð engilsins eru skiljanleg.
Margur legst til svefns með
sorg í hjarta og biður um
hugsvölun og styrk íí and-
streymi lífsins. Þá gefur
drottinn væran svefn og
mann dreymir fagra drauma.
Þá er það sól réttlætisins,
sem skín í sálu mannsins.
Drottinn sleppir ekki hendi
sinni af sál mannsins þó hann
sofi. Allir eru hans elskuðu
börn.
í vetur verið heitasta höfuð-
borg Evrópu, og í bréfum að
heiman, að þið væruð grafin
undir 7 feta snjólagi. Og fyrir
mitt leyti finnst mér þetta
hafa verið alls enginn vetur.
Nú er daginn farið að lengja
og blómin að lifna við, og
senn líður að hinni íslenzku
„nóttlausu voraldar veröld“.
Beztu kveðjur,
Lilja Eylands
10 þúsund óra fornleifar yið Salernó
Hunang á leirkerjum frá
því löngu fyrir Krisís-
burð og dansandi meyjar
ástargyðj unnar
ítalskir fornleifafræðingar
hafa grafið upp fornleifar,
sem að því er virðist ná 10
þúsund ár aftur í tímann.
renna hér upp fyrir sjónum
manna löngu gleymdar menn-
ingarminjar, sem ná allt frá
rómverska og hellenska tíma-
bilinu og langt aftur í forn-
sögulega tíma. í kumbli ein-
um hafa fundizt tinnuvopn,
sem menn halda að hafi
borizt til Evrópu með mönn-
um, er komu að austan.
Fögur fornmusteri
Þessar miklu fornaldar-
minjar fundust fyrst fyrir
löngu síðan, en sífellt eru að
finnast þar nýjar minjar.
Staðurinn er við flóann hjá
Salerno, þar sem þrjú tignar-
leg grísk musteri gnæfa yfir
sléttunni en snækrýnd fjöll
eru í baksýn. Musteri þessi
eru talin meðal hinna feg-
urstu sinnar tegundar.
Jarðýta gegn forni gröf
Árið 1944 rifu amerískir
hermenn, sem þarna voru,
upp forna gröf með jarðýtu.
Höfðu líkin verið grafin í
hnipri, og hjá höfðu verið
lagðir tinnuhnífar og örvar.
Árið 1952 var farið að leggja
meira kapp á fornleifagröft-
inn á þessum slóðum. Og nú
segir prófessor P. Claudio
Sespieri í Salerno, að merki-
legasti fundurinn sé musteri
Þú heyrir drottins hjartaslátt,
þú finnur Jesú elsku og mátt.
Þín sála lofi lausnarann,
er leið á krossi fyrir mann.
Heyr drottins móðurmál,
mild þess biður önd.
Læknar bæði líf og sál
ljós frá hærri strönd.
Vaknið, vaknið, verkið bíður,
vakni þeir, sem ofa enn.
Til þín drottinn talar blíður:
Tíminn líður, ég kem senn.
Guðlaug Gíslason,
Vancouver.
nokkurt, sem helgað var frjó-
semisgyðjunni Heru.
Fornaldarhunang í krukkum
Fornleifafræðingarnir gerðu
gat á þakið og fundu þá 8
stórar krukkur fullar af hun-
angi. Var það vel geymt. Þar
stóð líka mikið ker úr brennd-
um leir með myndum af
Heraklesi, Hermes og Diony-
sos. Er það skoðun prófes-
sorsins, að þessi málverk hafi
verið gerð af ítölskum málara
á fjórðu öld fyrir Krist.
Fr j ósemisdýrkun
Nú síðast hafa fundizt mun-
ir, sem eru með inngreyptu
skrauti úr gulli, silfri, eir eða
fílabeini. Halda menn, að hér
sé um að ræða fórnir ungra
kvenna til frjósemisgyðjunn-
ar. Frjósemisdýrkun hefir
annars verið mikil í þessu
héraði. Meðal annars er nafn
Heru tengt silfurdiski, sem
vegur hálft kílógramm. Tvö
stóru musterin og ellefu
minni fornmenningarsetur
voru helguð Heru.
Enn eill musteri ófundið
Prófessor Sespieri heldur
því ákveðið fram, að einnig
sé þarna musteri, sem helgað
hafi verið ástargyðjunni
Afrodite. Hafa fundizt mörg
líkneski af henni og einnig af
ungum dansandi meyjum.
Þykir prófessornum einsýnt,
að þetta muni gefa til kynna,
að eitt musteri enn sé ófundið
og hafi það verið helgað
ástargyðjunni.
Skírt eftir hafguðinum
Staðurinn hét Pæstum, og
mup það hafa verið afbökun
úr nafninu Poseidon, nafni
hafguðsins gríska. Borgin var
reist á sjöttu öld fyrir Krist
af grískum landnemum. Var
miðhluti borgarinnar girtur
22 feta háum múrvegg.
Pæstum hefur nú aðeins 200
íbúa. Það er þorp og er við
veginn Reggio-Napoli-Róm.
Að sumrinu streyma þangað
ferðamenn að skoða safnið,
sem reist hefur verið fyrir
hinar merku fornleifar.
—Alþbl., 22. febr.
SÉRSTAKT
KAUPIÐ AF HINUM ÁREIÐANLEGU
OG MIKLU BIRGÐUM AF BREZKU TAUI
I CANADA. VERIÐ RÉTT OG 1
TIZKU KLÆDDIR FYRIR AÐEINS
LÁnstranst yðar
er gott
"TIP TOP” FÖT
eftir máJi gerð
J>ér getið reitt yður á Tip Top
Tailors, stœrstu fataframleiðend.
ur. Veljið gerðina úr hinum miklu
birgðum af brezku ullar-
taui. Handavinna á öliu
og sniSiS eftir máli og
óskum hvers einstaklings
til þess að “TRIM LOOK”
fáist — sem er vinsælast
í Canada.
Ábyrgst fullnægjandi eSa
peningum skilaS aftur.
Það er Tip Top verkstæði
aUs staðar
tailors
“CLUB” FÖT $49.95 “FLEET STREET” FÖT $72.50
TF-56-6