Lögberg - 11.09.1958, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 11. SEPTEMBER 1958
5
W
AHLGAHAL
rVENNA
Ritstjóri: INGIBJÖRG JÓNSSON
Bréf fró Voncouvcr, B.C.
Kæra Ingibjörg: —
Ég sendi þér hér með borg-
un fyrir Lögberg. Áreiðanlega
fæ ég hvergi jafn mikla
skemmtun fyrir $5.00, eins og
að fá blaðið í hverri viku, og
geta þannig fylgzt með því
sem gjörist meðal Islendinga
hér og á Islandi. Mér finnst
að íslenzku blöðin séu sú taug,
sem tengir okkur saman —
okkur, sem elskum „ástkæra,
ylhýra málið“ — sú taug, sem
við ,af annari kynslóð íslend-
inga í Vesturheimi, þurfum að
halda öruggri sem lengst. —
Þá hef ég líka gaman af að
lesa DALALÍF og fylgjast
með Jóni og Önnu í þeirra
vandræðum — og gaman að
líta inn til Línu og Þórðar,
þegar þau fara að búa í Sel-
inu. Mér finnst sem þetta
gæti verið Dalurinn hennar
mömmu, en hún ólst upp á
Sandhaugum í Bárðardal.
Nú er ég aftur komin heim
í íbúðina mína í Stefansson’s
Apts. Heim, þar sem mér líð-
ur svo vel. Já — ég er komin
heim og að „heiman,“ því að
þegar ég er hjá bræðrum mín-
um í Argyle ,þá finnst mér
ég virkilega vera komin heim,
en þar hef ég dvalið að mestu
leyti í síðastliðna þrjá mán-
uði, hjá Ingólfi Helgason í
Glenboro, Kristjáni á gamla
heimilinu í Grundarbyggð.
Einnig heimsótti ég Erl. bróð-
ir í Winnipeg. Aðallega var
ferðin gjörð til að vera við-
stödd giftingu bræðradætra
minna. Erla, dóttir Kristjáns,
gifti sig 3. maí, James Wank-
ling. Og Margrét, dóttir Ing-
ólfs, giftist W. J. Flynn 24.
maí. Það var yndislegt fyrir
mig að vera þarna hjá ástvin-
unum á þessum hátíðlegu
gleðistundum, og taka þátt í
fagnaðinum.
Seint í maí fór ég suður til
Cavalier og dvaldi þar hjá
bróðursyni mínum, Dr. Nor-
man Helgason, um tíma, og
heimsótti þá um leið ættingja
og vini í Mountain, Milton og
víðar mér til mikillar skemmt
unar.
Snemma í júní fór ég til
Winnipeg og sat þar kirkju-
þing Hins ísl. lúterska kirkju-
félags, 8. til 11. júní. Þar
hitti ég séra Eirík S. Brynj-
ólfsson, Mrs. V. Baldwinson
og Miss Hildi Árnason, en við
sátum þetta þing sem full-
trúar fyrir Vancouver-söfn-
uðinn. Þingið var fróðlegt og
skemmtilegt. Gestrisni og
alúð Dr. V. J. Eylands og
safnaðar hans var sem bezt
gat verið. Það var ánægjulegt
fyrir mig að vera þarna kom-
in, þar sem ég hafði í rúm 20
ár sótt guðsþjónustur til Dr.
Eylands — og tekið þátt í
safnaðarstarfinu. — Ferðin til
Betel, síðasta dag þingsins,
var sérstaklega skemmtileg.
Þar beið Betel-nefndin til að
bjóða þinggesti velkomna; og
Gimli-konurnar báru fram
kaffi og veitingar, sem voru
vel þegnar. Og þegar maður
skoðar hina nýju byggingu,
sem þarna hefir verið reist,
virðist sem kraftaverk hafi
gjörzt — og að Guð hafi verið
með í verki. En það krafta-
verk hefði ekki orðið, nema
fyrir frammistöðu hinnar á-
gætu nefndarmanna — og
þökk sé þeim. Já, það er bjart
yfir sólsetrinu — og sólseturs
börnunum á Betel.
Að kirkjuþinginu loknu fór
ég svo aftur til Argyle. Seint
í júní kom Rev. Donald Olsen,
hinn nývígði prestur, til Glen-
boro, og á sunnudaginn 22.
júní var hann settur í em-
bætti sem prestur Argyle-
búa við hátíðlega guðsþjón-
ustu í Grundarkirkju. Séra
Erie Sigmar, forseti íslenzka
kirkjuíélagsins, setti hann í
embættið með aðstoð Dr. V. J.
Eylands. Var þar margt fóik
saman komið — í bezta veðri.
Ég óska Rev. Olsen allrar
blessunar í starfinu, , og ég
óska söfnuðunum til ham-
ingju með hinn unga og efni-
lega prest.
29. maí áttu þau Jón og
Lára Christoferson 25 ára
giftingarafmæli. Það kvöld
komu ættingjar þeirra saman
á heimili Mr. og Mrs. Chris
Helgason til að samgleðjast
þeim og óska þeim til ham-
ingju. John er einkasonur Mr.
og Mrs. Will Christoferson og
sonarsour Sigurðar heitins
Christofersonar, og býr á
gamla Grundarheimilinu. —
Lára kona hans er dóttir Mr.
og Mrs. Hannes (sál.) Ander-
son, Wynyard, Sask., og sonar
dóttir Skúla heitins Árna-
sonar ,sem nam land og bjó í
Brúarbyggð í Argyle allan
sinn búskap. Jón og Lára eru
mjög vinsæl og taka góðan
þátt í félagslífi Grundar-
byggðar. Þau eiga tvö börn,
Donnu (Mrs. Norman Skar-
dal) og Bobby, heima — og 3
barnabörn. Ættingjar þeirra
gáfu þeim vandað “Chest of
Silver Flatware.” Börnin gáfu
þeim kaffiborð. Nágrannar og
vinir “Cut Glass” blómstur-
vasa, og fleiri gjafir munu
þau hafa fengið — skeyti og
ótal hamingjukveðjur.
Einn góðan veðurdag ók ég
með Kristjáni bróðir og fjöl-
skyldu hans til “International
Peace Gardens” — en það er
stórt landflæmi á landamerkj-
um Manitoba og N. Dakota.
Við hliðið, þar sem gengið er
>inn, stendur stór varða úr
grjóti — Cairn — og á hana
er fest bronze-plata, sem á er
grafið: “To God in His Glory
— we two nations dedicate
this garden and pledge our-
selves that as long as men
shall live we will not take up
arms against one another.” —
Þarna er mikil náttúrufegurð,
hæðir, skógar og smátjarnir;
góðir vegir og pallar með
borðum og bekkjum, eldavél-
ar og vatn, svo að fólk geti
útbúið sér máltíðir — eða sezt
niður við picnic lunch. Mikið
hefir líka verið gjört til að
slétta jörðina og planta trjám
og blómum. Þetta er yndis-
legur skemmtigarður — og
fögur friðarhugsjón, sem þar
kemur í ljós.
Seint í júlí fór ég að hugsa
til heimferðar. Þá vildi svo
vel til, að Friðrik bróðir og
kona hans, frá Edmonton,
voru á ferð og þau komu í
byggðina einmitt daginn, sem
ég var að fara. Varð þá mikill
gleðifundur með okkur syst-
kynunum. Kvaddi ég svo
ástvinina og fór með “The
Canadian” — C.P.R. lestinni
til Vancouver. Eins og fyrr
var líka gotc að koma heim —
og bezt af öllu að sjá aftur
son minn George, Peggy og
Jim.
27. júlí var ég á íslendinga-
deginum við Friðarbogann í
Blaine. Veðrið var hlýtt og
bjart og margt fólk saman
komið. Mr. Stefán Eymunds-
son, forseti þjóðræknisdeild-
arinnar Ströndin stjórnaði
skemmtiskránni, sem samsett
var af ræðum, kórsöngvum og
einsöngvum. Dr. Richard
Beck flutti aðalræðuna. En
þótt skemmtiskráin væri á-
gæt ,var þó enn meira gaman
fyrir mig að hitta þarna
frænku mína Fríðu, Mrs. J.
W. Lindal, og mann hennar
frá Los Angeles — og Larry
Lindal frá Bend, Ore., Mrs.
Olavíu Green, Portland, Ore.,
Chris Sigurdson og systur
hans Esther, Mrs. Paul Hall-
dórsson og mann hennar frá
Bellingham; en móðir eða
amma þessa fólks var María
Sigurdson systir mömmu. Ég
hitti líka ótal góða og gamla
vini þarna. Líka voru þau
þarna Dr. og Mrs. Bob Helga-
son og börn þeirra frá New
Westminster — og mættu þau
þessu frændfólki sínu í fyrsta
sinn.
Þjóðræknisdeildin Ströndin
í Vancouver hefir nýlega
staðið fyrir tveimur skemmti-
fundum. Sá fyrri var haldinn
til að fagna Dr. R. Beck, en sá
síðari til að mæta fólki frá
Islandi, þeim Árna Bjarnar-
syni og frú og Gísla Ólafssyni
frá Akureyri, en Árni er hér,
eins og menn vita, til að safna
æviágripum íslendinga í
Vesturheimi. En Gísli hefir
myndavélina sína og tekur ó-
tal myndir af fólki hér og
öðru því sem fyrir augu ber.
Þá var líka frú Marja Björns-
son með þessu fólki og var
henni vel fagnað.
Kvenfélag Islenzka safnað-
arins hélt gleðimót á Höfn 24.
ágúst. Mrs. Guðrún Hallson,
forseti félagsins, stýrði pró-
gramminu .Kirkjukórinn söng
og Mrs. Anna McLeod söng
einsöng. Ræður fluttu séra E.
S. Brynjólfsson, Árni Bjarn-
arson og Mrs. Marja Björns-
son. Svo gáfu kvenfélagskon-
ur öllum heimamönnum og
gestum kaffi og brauð vel úti
látið.
S.l. föstudagskvöld , 29. ág.,
var þeim hjónunum Mr. og
Mrs. Guðlaugur Hólm haldið
veglegt samsæti í tilefni af 50
ára giftingarafmæli þeirra, en
þau voru gefin saman í hjóna-
band af séra N. S. Thorlakson
í Selkirk 25. okt. 1908. Þau
stofnuðu heimili sitt á bújörð
nálægt Árborg, Man. og
bjuggu þar í 35 ár. Hér í
Vancouver hafa þau átt heima
í 12 ár. Þau eiga 4 börn, Mrs.
Paul Pearson og Mrs. Percy
Helgason, Winnipeg, Mrs.
Hans Hansen, Ainsworth, og
Garðar Hólm, Brooks Brook,
Y. T., sem öll voru hér mætt
til að taka þátt í gullbrúð-
kaupsf agnaðinum.
Kirkjustarfið hjá okkur hér
í Vancouver gengur vel sem
fyrr. Séra E. S. Brynjólfsson
prédikar tvisvar á hverjum
sunnudegi, á íslenzku og
ensku; aðsókn er vel sæmileg.
Oft koma gestir langt að til
messu, og er þeim vel fagnað
af prestinum sem öðrum.
Síðan ég kom heim hef ég
orðið vör við eftirfylgjandi
fólk: Mr. og Mrs. Herbert
Vigfússon, Edmonton, Miss
Fríðu Johnson (Hólmi), Los
Angeles, Calif.; Mrs. Ingi-
björgu Eggertson, Winnipeg,
Man., hún er hér að heim-
sækja dóttur sína; Mrs. F. X.
Frederickson, einnig hjá dótt-
ur sinni; og margir fleiri, sem
ég kann ekki að nefna.
Eins og flestum er kunnugt,
þá hefir þetta fylki, British
Columbia á þessu ári minnst
100 ára afmælis síns, og hafa
allar borgir og þæir hér stofn-
að til hátíðahalda í sambandi
við þetta “Centennial.” Það
hefir verið stofnað til sam-
keppni í íþróttum, í söng og
leiklist, og mikið verið um
dýrðir.
Með kærri kveðju til þín og
manns þíns. Þín einl.
Guðlaug Jóhannesson
Til kaupenda Lögbergs
Lögbergi berast stöðugt
bréf um, að fá send blöðin
frá 7. og 14. ágúst, en eins og
tilkynnt var í blaðinu 31. júlí,
kom blaðið ekki út þessar
tvær vikur, vegna þess að
starfslið þess tók sér hvíldar-
daga. Við biðjum lesendur
Lögbergs góðfúslega að muna
þetta, því að okkur vinnst
ekki tími til að svara öllum
bréfunum.
WHERE THERE’S A TELEPH0NE
Þó þér séuð margar mílur frá öðrum,
komist þér í samband á nokkrum
mínútum, ef þér hafið síma.
Hugsið um — langar nokkurn til að
heyra rödd yðar í dag?
Athugið í símaskránni verðið á sím-
tölum — það er sennilega lægra en
þér hélduð.
MANIT0BA TELEPHONE SYSTEM