Lýður - 03.12.1888, Blaðsíða 3

laust sampykkir. Hann vill að Möðruv. skölinn verði sein
allra fyrst fluttur inni í bæinn á Akureyri. Yér höfumáð-
ni' leitt rök að því, að slíkt væri óskaráð. Loks leggnr
iliöf. til að allir almennir skólar séu sameginlegir fvrir
pilta og stúlkur. þessi tillaga er að principinu til
alvcg rétt. en hvort það væri hent að svó komnu, er oss
óljóst, A barnaskólum og við háskóla fer jiað prýðisvel,
en hvort pað færi eins vel, þar sem skólar cru á bæjum
og í fámenni, er meira athugavert.
Séra Páll sál. Sigurðsson (frá Gaulverjarbæ).
Eptir M. J.
Siðan þessi merkismaður féll frá, og pað á svo sorg-
legan hátt fyrir mannasjónum, hefir mig jafnan langað til
að bcnda almenningi á hver maður í lionum var; knýr mig
ifcil pess bæði ræktarskylda við cinhvern minna bo/tu æsku-
vina, og sú hvöt, að vekja eptirtekt á lionum hjá þeim,
sem minna þekktu hann en ég. Eptir því, sem blöðin
segja og mér sjálfum liefir verið skrifað, er og von á nokkr-
um ræðum eða ritsmíðum á prenti frá hans hendi. Menn,
sem mikið býr i, en ekki berast mikið á, sem fremur forðast
tízkuna en fella sig við liana, þeir kveðja optlega þenn-
an heira, svo að allur þorri þeirra samtiðarmanua, ogjafn-
vel samsveitungar, ýmist þekkja þá mjög ófullkomlega eða.
misskilja þá.
Æfiatriða séra Páls er óþarfi að geta hér, en á æsku
liaus og skólavevu skal ég lítið eitt minnast. Hann kom í
latinuskólann 5 árum fyr en ég, þótt liánn væri rúmlega
það yngri en ég, eu ég kom til skólans (í 3. bekk) haustið
1859. Var hann einn sá fyrsti af skólabræðrum mínum,
sem ég lagði lag mitt við, enda héldum við til í sömu hús-
um í bænum alla okkar tíð. Hann var ekki fullvaxinn þá
en með nettustu piltum, hreinlegur, djartteguv og vaskleg-
ur, slcrítinn og glaður Aldrei man ég til að ég sœi hann
í veruleguni solli, aldrei fékk hann „nótu“, ég má segja,
alla sína skólatíð, og með persónu sina og klæðnað var
hann smekkmeiri og vandari að virðingu sinni en flestir
aðrir unglingar. Hann var óáleitinn og slundurlaus, enda
leituðu ekki aðrir á hann, ] vi með glaðværðinni fylgdi
jafnan hjá honum einkennileg alvörugefni, sem vakti ósjálf-
rátt virðingu og eptirtekt. Hann var og nokkuð bráðlynd-
ur og þyrfti hann að bera liönd fyrir liöfuð sér, var liann
fljótur í bragði, enda var hann frækinn og harðgjör, og sæmi-
lega glíminn. Eg þekkti varla fótvissari mann eða léttari.
jaóttu þeir þá færastir af piltum, sem gátu lient sér fram
yfir „hestinn“ í leikfimishúsi skólans, er 2 eða 3 grímum
var hiaðið upp á baki lians. J>á íþrótt lék liann og nokkr-
ir fleiri og bendir þetta til, að fræknum er líka við falli
liætt. J>ó var hann fremur varkár og gætinn en hið gagn-
stæða. (Fiamh. næstj.
GRUND V A LL ARLÖG.
1. gr. Kirkjufélagið heifcir: Hið evangeliska lúterska kirkju-
félag Islendingá í Vesturheimi.
2. gr. Tilgangur kirkjufélagsins er nð styðja að eining og
samvinnu kristinua safnaða af hinni íslenzku þjóð í heims-
álfu þessari, og yfir höfuð efla kristilegt trúarlif hvervetna,
þar sem það nær til.
3. gr. Kirkjutéla gið trúir þvi, að heilög ritning — það er:
hinar kanonisku bækur garnla og nýja testamenntisins, —
sé guðs opinberað orð, og hin eina santia og áreiðanlega regla
fyrir trú manna, kenning og lífi.
4. gr. Kirkjufél. játast undir lærlóma heilagrar ritningar
á sama hátt og hin lúterska kirkja á íslandi í tréarjátningar-
i'ituin sínum.
5. gr. Með tilliti til kirkjusiða hefir hver einstakur söfn-
uður kirkufédagsins fullkomið frelsi til að setja þær reglur,
er honuin þykja bezt við eiga; skulu söfnuðir í því efni hafa
fcillit til þess, er helzt má verða til kristilegrar uppbyggingar.
6. gr. Félagið heldur kirkjuþing árhvert; skalþar skýrt fráá-
standi lélagsins, alinenn fél.mál rædd, kosnir emhættismenn fél.
til næsta árs, svo og nefndir, sem n&uðsyn er á félagsmálum
til framkvæmda. Sæti á þessu kirkjuþingi félagsins eiga prest
ar og embættismenn þess og erindsrekar liinna ýmsu safnaða,
sem í félaginu standa. Skal fyrir hverja 100 fennda safnað-
arlimi og þar fyrir innan kosinn einn erindisreki; íyrir meira
en 100 fertnda safnaðarlimi or allfc upp að 200 tveir; fyrir
meira en 20 ) og allt fcupp að 300 þrír; fyrir meir en 300
fjórir; en fleiri erindsreka skal engin söfnuður senda. Til
þess að erindsrekar geti öðlazt sæti á kirkjuþingi útheimtist
skriflegt vottorð frá söfnuði þeim, er þe.ir mæta fyrir, urn að
peir standi í einhverjum sófnuði kirkjufélagsins og liaíi verið
kosnir á iögmoitum safnaðarfundi.
7. gr. Embættismenn félagsins eru: forseti, skrifari og fé-
liirðir. Til vara skulu kosnir monn, er gegni skyldum em-
bættismanna í forföllum þeirra.
8. gr. Forseti iélagsins skal kveðja til kirkjuþings og stýra
þvi, skýra skrifloga írá ástandi félagsins undanfarið ár og sjá
um framkvæmdir þeirra ákvarðana er samþykktar eru. Hann
skal og sjá uin prestvígslu innan kirkirkjufélagsins, innsetn-
ing presta í embætti og vígslu kirkna, skera úr ágreiningi, er
upp kann að koma meðal safnaðanna, og hafa yfirutnsjún á
hendi með prestum og söfnuðum félagsins. Safnaðamálefni, er
samkvæmt eðli sínu geta heyrt undir kirkjuþingið, skulu |»ó
borin par upp tiJ endilegs úrskurðar, ef hlutaðeigendur æskja,
samkv. 11. gr. Asamt varaforseta skal hanu sjá um, að
ekki færri en tveir fyrirlestrar um kirkjuleg eða guðfræðisleg
mál sé haldnir á hverju kirkjuþiugi, ákveða efni til almennrar
umræðu i þeim söfnuðum, þar sem kirkjuþingið er haldið,
og yiir höfuð undirbúa dagskaá kirkjuþiQgsins eins og frekast
er unnt, til þess það geti i sem íyUstum skilningi náð til-
gungi sinum.
Skrifari gegnir öllum ritstöríum íélagsins og varðveitir
skjöl þess og bækur. Hann heldur gjörðabók yflr það. sem
fraiu fer á kirkjuþingi hverju; skal hann lesa upp það, sem
fram hetir larið næsta dag á undan, áður en byrjað er að
ræða nokkurt mál þann dag.
Féhirðir varðveitir sjóð félagsins og hefir innköllun og út-
borguu á hendi samkvæmt skriflegri ávisun frá forseta. Hann
skal leggja frain skýrslu yiir tekjur og útgjöld félag-ins á
hverju kirkjuþingi, og skulu reikniugar hans endnrskoðaðir af
tveimur þar til kjörnum niöimum. Hann skal gefa forseta
nægilegt veð fyrir sjóði félagsins, þegar kirkjuþing á kveður.
Allír embættismenn félagsins bera fyrir kirkjnþingi á-
byrgð á embættisfgersiu sinni.
9. gr. Til þess að ákvarðanir um mál þau, sem rædd eru
á kirkjuþingi, uái lagagildi, verða að minnsta kosti tveir þriðj-
ungar þeirra manna, sem inætti hafa á þirkjuþinginu, að vera
á fundi, og meiri hluti þeirra að greiða atkvæði með. Sé uin
gruudvallarlagabreyting að ræða, þá nær hún gildi, ef hún
er sainpykkt af tveim þriðju þeirra, er mætt hafa á kirkju-
þingi, en þó því að eins að breytingin liaíi verið borin upp
á næsta kirkjuþingi á uudan. jpó verflur 3. gr. grundvallar-
laganna aldrei breytt.
|>eir, sem sæti eiga á þinginu, en koma ekki, verða á
fumii að gíóra grein fyrir fjarveru sinni; og sker hann úr
hvort ástæðurnar eru gildar eða eigi.
10. gr. Söfnuðir peir, sem í kirkjnfélaginu standa, skulu
aðeins liafa þá fyrir presta, sem vissa er fyrir að hafl nægi-
lega guðíræðisþekking, sé vígðir, sýni það í dagfari sínu að
þeir haíi einlægan ábuga á efling og útbreiðslu kristilegrar
kirkjn, hall sömu í trúarskoðanir og kirkjuiélagið og
samþykki grundvallarlög þess með undírskript sinui, og skuld-
bindi sig til að kenna samkvæmt játningarritum lútersku
kirkjannar.