Kirkjublaðið - 01.08.1895, Side 1

mánaðarrit
liiinda íslcnzkri alþýöu.
V.
RVIK, AGUST 1895.
í).
Heimþrá.
Heim, heim er orð svo signað og sætt,
er sálu veitir ró!
Heim, heim er orð er böl fær bætt
og bjarta skapað fró!
Því hringja kirkjuklukkur út
með kærieiks mildum hreim,
er mýkir alla sorg og sút,
og sálu laðar heim.
Um vorkvöld opt mig værðin flýr,
l'eg vil þá fara burt;
mig einhver löngun áfram knýr,
en ekki veit jeg hvurt!
Mjer flnnst jeg vilja fljúga’ af stað
í íjarlægð út í geim;
sú vorþrá, sem mjer amar að,
er að eins löngun heim!
A haustin sje jeg fugla fjöld
á flugi vítt um láð;
að baki skýja blika tjöld
af brosi sólar fáð;
þeir suðr í betri leita lönd,
á Ijettra vængja sveim.
Er lít jeg þá frá lágri strönd
mig löngun gripur heim.
Jcg átti vin sem unni’ eg heitt,
tans ást jeg þáðj’ á mót;