Kirkjublaðið - 01.12.1897, Blaðsíða 2

178
Betra’ er það í blundi’ að.'dreyma
blítt um nafnið frelsarans
en í vöku Guði' að gleyma,
geislum bafna sannleikans.
Oss það verður sízt að sökum
sól að dreyma kærleikans.
í þeim draumi vjer þó vökum
víst und sigurmerkjum hans.
Hjer má reyndar segja sofið,
svefninn enginn maður flýr;
lífið draumi allt er ofið,
eilífðin er vaka skír.
Oss lát, Guð, til æðri heima
óska, vona, horfa, þrá,
Jesú nafn á jörðu dreyma,
Jesú giaða vakna lijá.
V. B.
Melankton
Ágrip af fyrirlestri á synodus 1897*.
Þýðingu Melanktons fyrir siðbótina og trúarlíf hinn-
ar evangelisku kirkju verður allvel lýst með 3 setning-
um, teknum úr ritum hans:
1.
«Jeij þakka hinum virðulega doktor Lúter fyrir fað,
að jeg liefi lœrt af honum fagnaðarerindið«.
Melankton var eptir upplagi sínu og uppeldi algjörð-
ur húmanisti, með lífi og sál í fornmenntun Grikkja o
Rómverja, og eins og aðrir húmanistar, leit hann mest
siðleysi og fáfræði kirkjunnar, en fyrst eptir aðhannvar
*) 'filgangiir ræðumannsins var sá að gjöra þessa lýsingu á Mel-
ankton miklu rækilegri, en það hefir farizt fyrir, en heldur en ekkert,
kemur hjer lítið ágrip af þeim helztu atriðum, sem ræðumaðurinn fór
með. Það athugist, að fyrirlesturinn var fluttur fyrir guðfræðingum.
& aq