Sunnanfari - 01.06.1895, Síða 5

93
marga ánægjustund af kvæðum hans, að vænta
má, að mörgum muni þykja gaman að fara að
sjá framan í hann, og er þá hcrna mynd af
honum. Vér ætlum ekki að gera hér langa
prédikun um þ>orstein, en geta skulum vér þess,
að hann er fæddur í Hlíðarendakoti í Fljótshlíð
27. Sept. 1858, og ólst þar upp hjá bónda einum
þ>orsteini að nafni, og heitir þ>orsteinn í höfuð á
honum. En Erlingur faðir þ>orsteins skálds lifir
enn og er Pálsson, og hefir búið í Fljótshlíðinni;
bjó Páll faðir hans og í Fljótshlíð og var Arn-
bjarnarson, og kunnum vér ekki þá ættartölu
leingri. En móðir Erlings föður þ>orsteins var
Helga dóttir Erlings í Brautarholti, Guðmunds-
sonar í P'ljótsdal, Nikulássonar sýslumanns {
Rangárþingi, þess er drekkti sér í Nikulásargjá á
alþingi 1742, erhann átti ímáli nokkruheldurtæpu,
en faðir hans var Magnús sonur Sigríðar stórráðu
Magnúsdóttur; var hann kall-
aður Benediktsson, Páls-
sonar, Guðbrandssonar bi-
skups, en ekki gerði Páll lög-
maðurVídalín mikið úr þeirri
frændsemi einhverntíma,þeg-
ar Magnús var að státa af
því, að hann væri í ætt við
Pál:
Láttu ganga lestur um kring,
letjast gestir fínir,
fjandinn eigi þinn fjórmenn-
ing
þá frá er er skilinn og mínir.
Kona Guðmundar í
P'ljótsdal var Helga dóttir
Pirlings P'inarssonar á Raug-
arfelli, en kona Erlings í
Brautarholti var Anna María
systir séra Pá!s skálda, Jóns-
sonar faktors á Vestmanna-
eyjum, Eyjólfssonar bónda í
Vestmannaeyjum, Jónssonar.
Séra Páll var níðskælda hin
mesta,en allra manna orðhagastur og meinlegastur
og maður bráðgáfaður. Ekki eru aðrar skamma-
vísur betri til en eptir Pál, en hann gat líka
ort fagurlega.
þ>orsteinn kom í skóla 1877 og var þá
orðlagt að austan hvert skáld hann væri, enda
studdu þau skáldin nokkuð að námi hans undir
skóla, Steingrimur Thorsteinsson og Matthías
Jochumsson, og jafnan var Steingrimur hor.um
vel síðan á margan hátt. Hafði Jón söðlasmiður
Jónsson í Hlíðarendakoti komið honum á fram-
færi við þau skáldin. þ>að þótti fljótt brydda á
því í skóla, að þ>orsteinn væri flestum mönnum
hagmæltari; orti hann og mart í skóla, og var
sumt af því prentað, og prentuð höfðu enda
verið eptir hann kvæði áður hann kom í skóla.
1883 útskrifaðist þ>orsteinn úr latínuskólanum og
Porsteinn Erlingsson.
fór sama haust til Kaupmannahafnur, þá í bili
mest fyrir styrk höfðingsmanns eins í Rangár-
þingi (þ>orvalds á þ>orvaldseyri). Stundaði fyrst
lög um tíma, en hætti síðan við það, og varð
ekki af embættisprófi. Framan af Hafnarárum
sínum orti þ>orsteinn töluvert, en nær ekki þeg-
ar leingra leið, þar til útgefendur Sunnanfara
feingu hann 1891 til þess að taka upp aptur kveð-
skap sinn og hófu að flytja kvæði hans í blaðinu.
Síðan hefir kveðskap hans borið ört á og hann ort
mart ágætlega síðan, svu að nú dettur eingum
manni annað í hug en að telja hann eitt af vor-
um beztu skáldum.
þ>að hefir verið fundið að sumum kvæðum
hans, að þau væri efnislítil og má það satt vera;
þóttust menn og í skóla verða þess varir, að
þ>orsteinn legði meiri áherzlu á fagran frágang
kvæða sinna en efni. þ>ví var það, að einn af
skólabræðrum hans sagði eitt
sinn í skóla í gamni um
þ>orstein, »að hann væri góð-
ur, ef hann hefði eitthvað í
kjaptinn að láta«. En hvað
sem því líður, þá er hitt og
víst, að mörg af kvæðum
hans eru svo þrungin af efni,
að þéss eru fá dæmi á vora
tungu, og þarf þar ekki að
benda á annað en Orlög guð-
anna og Vcstmenn, sern bæði
eru prentuð í Sunnanfara.
það hefir enn verið fundið
► þ>orsteini til foráttu, að það
væri miður hollar lífsskoð-
anir, sem kæmi fram í sumum
kvæðum hans, og getum vér
ekki neitað því, — þótt vér
höfum verið að halda um
höfuðið á því,— að betur gæti
hann varið góðu pundi en til
árása á kristindóm, því að
þótt menn trúi eingu, er
j kristindómurinn þó »históriskur« helgidómur. —
En öll kvæði þ>orsteins eru frábær að liðugleik
og öllum ytra frágangi, og tvísýnt er það, hvort
nokkur hafi sá ort á íslenzku, er taki honum
fram í rímsnild. Mun kveðskapur Steingríms
hafa haft góð áhrif á þ>orstein til vandvirkni,
en hins vegar er og auðfundið á sumum kvæðum
hatis, að léttleika og lipurð Sigurðar Breiðfjörðs
hefir honum fundizt mikið til um. Að útlend
skáld hafi haft nokkur veruleg áhrif á hann mun
tæplega verða sagt.
Vísa séra Andrésar Hjaltasonar, sem prentuð var í
Sf. IV, 7. eptir alskript Gísa Komhðssonar ritar frú Torf-
hildur Hólm ábyrgðarm. Sf. eptir f>órunni dóttur SÓra
Andrésar, að sé réttari svo:
Valdsmannsræðan önduð út
embættis úr þönum o, st frv*