Sunnanfari - 01.10.1912, Síða 2
74
sem sagt er, að sé svo mart til af í Þingeyj-
arsýslu, — er menta sig sjálfir. En liann
hafði það fram yíir suma slíkra manna, að
hann var, — að ininsta kosli eptir það að
sá kyntist honum, sem þelta ritar, — nógu
greindur til þess, að sneiða hjá þeiin leiðin-
lega þekkingargorgeir og silekandi mentunar-
munnvaðli, sem stundum er sagt að einkenni
þessháltar menn.
Jón var þegar á unga aldri í svo miklu
áliti, að hann var rúmlega þrítugur kosinn
Jiingmaður Norður-Þingeyinga, og sat liann
lyrir þeirra hönd á þingunum 1886—1891.
I’ingmaður Eyfirðinga var hann 1893 —1899,
en Seyðfirðinga 1905—1907 og Sunnmýlinga
1909 — 1912.
Jón frá Múla var manna bezt máli farinn.
Sympósium
eða
formannavísur kveðnar 1911.1)
Sá eg dýra dáðmegi
draga lýrans afsprengi;
yndishýr í öndvegi
Arni2) stýrir fleytunni.
Jónas-liái3) í hæðunum
hleður skut með gæðunum,
flösur þó í fræðunum
fiskar upp úr skræðunum.
Iijarni4) rær á »Bankanum«,
beilir mörgum frankanum,
verður ei mein að vankanum,
vit er nóg í þankanum.
Porkellh) treystir »tölunni«,
trúir reikningsfjölinni,
1) Vísur pessar’ eru um menn þá, er voru í
málfundafjelagi, sem haldið var uppi á Akureyri
í fyrravetur. 2) a: Árni Þorvaldsson adjunkt.
3) a: síra Jónas frá Hrafnagili. 4) a: Bjarni Jóns-
son bankastjóri. 5) a: Porkell Þorkelsson adjunkt.
mærin þótt á mölinni
morni og þorni af kvölinni.
Malthías6) á »meronuin«,
meir en aftur fer lionum,
Kvásir því úr »keronum«7)
í krákuskeljum ber honum.
Sle/áns) mæri meistarinn,
meyja kæri freistarinn!
hetur færi báturinn
um horð cf værir fullhuginn!
Ivoin svo magnist kraflurinn,
kom svo hagni róðurinn,
Jiinu agni Jiorskurinn
þá mun fagna bráðsólginn!
I’eir, sem vinna þjóðunum,
Jieir, er sinna ljóðunum,
þeir, sem lilynna að hlóðunum,
liugans innri glóðunum:
Eiga að lifa af ljósunum,
leika og tifa á rósunum,
boða þrif af bósunum,
cn blessa yfir drósunum;
Kynda eld með orðunum,
eiga vín á borðunum,
skekkja vanaskorðunum,
og skilmast málakorðunum.
Skapa yl í andanum,
æðri dáð í landanum,
veita ráð í vandanum
og varnir móti fjandanum.
Fjörga vinafundina,
fleyga grípa stundina,
græða ólal undina,
öllum bæla lundina.
Við erum ráðnir ræðarar,
rekavörpu slæðarar,
fæddir landsins fræðarar
og fólksins meinagræðarar.
6): það er höf. sjálfur. 7) o: Oðrære, Són og
Boðn. 8) o: Stefán skólameistari Stefánsson.