Sunnanfari - 01.10.1912, Blaðsíða 8

80
hér í bæ og liafa störf af ágætum kennurum em-
bæltalausum. Prófessorunum veitir víst ekkert af
að verja kröftum sinum og viti í parfir háskólans.
Fylgirit árbókarinnar má nærri kallast gauð-
ómerkilegt, og vantar lítið á, að pað sé til skamm-
ar og athlægis. Petta fornaldar smá/itl er pýðing-
arlítið hér á landi. Okkur ríður á alt öðru, en á
pví verður ekki séð, að útgefandinn hafi mjög
mikla pekkingu.
Bækur.
Knnl Hamsun: Vicloria,
áslarsaija. Jón Sigurðsson
frá Kaldaðarnesi pgddi mcð
legfi höfundarins. Reykjavík
1912. Bókaverzlun Sigfúsar
Eymundssonar(l’jetur Hall-
dórsson). 100 bls.
Bókin er ein af beztu sögum bezta núlifandi
höfundar Norðmanna. Pýð'níl'11 er falleg og lið-
leg og ytri frágangur bókarinnar allur liinn bezti.
Hér mætli ef til vill koma pví að, fyrst verið er
að tala um bók, sem er vel úr garði gerð, að pað
er mesta furða hversu ljótt letur ístenzku prent-
smiðjur. ar hafa, en letur parf ekki síður en hvað
annað að vera valið af smekkvísi.
Pað er nú komið svo að fólkið er orðið óvant pví
að fá góðar erlendar skáldsögur á íslenzka tungu,
cn vilji pað fyrir pá sök ekki lesa Viktoríu, á pað
ekki an að skilið en að haldið verði að pví ein-
tómum neðanmálssögum úr Vesturheimsblöðunum.
C. Wagner: Ein/alt líf.
Pýlt hefir Jón Jakobsson.
Reykjavík 1912. Kostnað-
armaður Sigurður Krist-
jánsson. 192 bls.
Petla er ein af peim bókum, sem hefir vakið
hylli heimsins, og pykir Sunnanfara líklegt, að hún
muni geðjast íslendingum sem öðrum. Annars á
pessi bók í einu sammerkt við flest rit, er ræða
alvörumál, að hún er fullstrembin aflestrar, en
pað skyldi enginn maður fyrir sig setja, pvi bókin
hefir pað uppeldisgildi í sér að ölluin getui' til
gagns orðið að hafa lesið hana. Bókin dregur
greinilega dám af pví, að hún er rituð af presti,
og kann sitt að pykja hverjum um pað, sömu-
leiðis ber hún pað með sér að hún er steypt upp
úr fyrirlestrum, sem höf. hefir haldið. Um pýð-
inguna er ekki ofsagf, að hún sé góð, sérstaklega,
pegar tekið er tillit til pess, að hún er gerð úr
frönsku, en allir, sem pekkja til, vita hversu orða-
lag pess máls er ópjált vorri tungu, og sé athug-
aður auður Irönskunnar og fátækt íslenzkunnar,
hlýtur maður að dást að pví, hvað pýðandinn
hefir komið bókinni á hreina og vandaða íslenzku.
Ytri frágang bókarinnar má kalla góðan, pó að
prentvillur séu kanske heldur rítlega úti látnar.
En nú er búið að bæta úr pessu með pví móti
að prentuð hefur verið skrá yfir pær, sem að
sjálfsögðu mun fylgja bókinni. Pýðandinn hefir
helgað pýðinguna minningu móður sinnar, en
Sunnanfari óskar að seni flestir verði til að lesa
bókina.
Hermann Jónasson: Draumar.
Reykjavík 1912. ísafoldar-
prentsmiðja. 171 bls.
Sunnanfari skal láta ósagt, hvort Hermann nokk-
urn tíma hafi dreymt drauma pá, sem liann segír
í bók pessari. Pað veit enginn nema hann sjálfur.
En hvort sem draumarnir eru sannir eða lognir,
eru peir pess verðir, að menn lesi pá. Annars
væri vel ef peir sem við »dularspeki« fást, gæfu
Hermanni og draumum lians auga, hvort nokkuð
væri að marka pá. Hermann er einkar ritfær og
fcr vel með málið, svo að mesta yndi er að lesa
bókina. En séu draumar hans lognir er Hermann
lika gott skáld, sem pá list ætti að tcmja sér
meira en orðið er.
Ritdómar um »Sögur írá Skafláreldi« eptir Jón
Trausta og »Nathanssögu«, bíða sökum rúmleysis,
pví að allir vilja í Sunnanfara skrifa.
I*jódvintií1S>1U. Um
pær ritar svo merkismaður á Vesturlandi 7.
september p. á.:
»Eg verð að segja, að bækur Pjóðvinafélags-
ins 1912 eru með langbezta móti. Almanakið heflr
aldrei verið skemtilcgra og fróðlegra en nú, og
Warren Ilastings er mjög vel valin bók. Hún ætti
pó að kenna íslendingum, að pað eru til fantar
í fleiri löndum en á íslandi, og hafðir í hávegum,
el peir að eins eru nógu stórir fantar. Pað er
dálítil liuggun í pví fyrir okkur sveitakarlana, sem
stöndum agndofa yfir ástandinu í landinu«.
Prenlsmiðjan Gutenberg.