Austri - 10.08.1891, Blaðsíða 3

Nr. 1.
A U S T II J
3
• UWBgPB«ggirf.^.-TF!5g5 S5^K^JiaaC«.rjBB«SP*M^'»^*M**f1iri1"11 ’**■
ins, en alstaðar liefir nýting á töðu
verið í bezta lagi.
Fiskiaílí pefir alstaðarhér aust-
anlands verið ágætur síðustu vikurn-
ar, og máttheita landburður er heita
hefir fengist. Fiskurinn kvað víða
vera genginn inn í fjarðarbotn og
víða príhlaðinn á dag þríróinn bat-
nr. afhöfðað og haft á seil. Er al-
títt að menn hafi fengið á þríróinn
bát fisk fyrir 100—200 kr. á . dag,
því fiskurinn er vænn. Sá mesti afli
er vér höfum spurttil á dag er úr Borg-
arfirði 1600 á þríróinn bát at vænsta
fiski. er gjöra mun á fjórða hundrað
kr. af verkuðum fiski, slcipt í 5 staði,
60—70 kr. í hlut yfir daginn. J>etta
cr nú landið sem ekki er lifandi a !
Síldarafli var noklcur, og hefir
talsvert. veríð flutt til útlanda af henni,
en nú er því nær tekið fyrir aflann
um stund, svo beituleysi hamlar nú
mjög, en hver sem nær í síld er viss
um að lilaða bátinn. Ef raenn hefðu
þá framtakssemi, að koma hér upp
ískjallara til þess að geta geymt síld-
ina nýja og óskemmda, þá væri
aflinn vís, því í flestum arum mun hér
nægur fiskur fyrir.—Ivonsúl Paterson
hjó hér tíl dálitinn ískjallara í vor
út með firði og lét nokkuð af liafís í
hann; en bæði mun ískjallarinn hafa
verið í minna lagi og svo ekki nóg af
is í honum ti! þess að halda nægum
kulda að, enda er það sagt, að haf-
ís haldi sér miður en lagnaðarís. Gekk
ísinn því fijótt til þurðar og lieflr
Paterson síðan orðið að flytja hingað ís
frá Skotlandi til þess að fiytja heílag-
íiski í þangað, og er það óviðfeldið
að þá vöru þurfi til Islands að
flytja fyrir dýra dóma, því af henni
ætti að mega fá nóg í landinu sjálfu.
Skipkoitnir hinar siðustu:
]ýann 30. júlf kom franska herskipið
„Chateau Renault“; liafði átt að
fara norður að eyjunni Jean Mayn til
vísindalegra rannsókna, því með því
voru nokkrir vísindamenn, en skipið
mætti hafísnum fáar milur norður af
Langariesi og varð því að snúa við.
þann 31. júlí kom hingað gufu-
skip Slimons „Mag’netic11 frá Skot-
landi. Með því kom kapteinn Otto
Wathne með frú sinni og systur og
kaupmaður S. Johansen. Skípið af-
fermdi hér töluvert afkolum tilþeirra
0. Wathne og Johansens.
fann 5. ágúst kom gufuskipið
„Yaagen“ fra Stavanger til kaupm.
0. Wathne með tunnur og salt. Sama
dag kom strandferðaskjpið „T h y r a“
frá Kaupmh. á ferð sinni kringum
landið. Með þvi kom hingað f r ú
Sclieving, er hafði farið kynnisferð
til Ivaupmannahafnar. Áf skipinu fóru
hér í land 2 Englendingar, er ætla
að fara suöur á 0ræfi og máske suð-
ur á Vatnnjökul. Með Thýru var bak-
ari H. Scliiöth, frá Akureyri, á heim-
leið frá Köfn og margir útlendir ferð-
menn, er lengra fóru.
Alls hafa hér til Sevðisfjarðar
komið síðan i vor um 70 skip, og þar
af nær 30 gufuskip, og sýnir það með-
al annars, livíiík aðsókn er að þess-
ari höfn.
Brúðkaiip. J>ann 8. þ. m. um
kvöldið voru hér gefin í hjónaband af
sóknarprestinum séra Birni J>orláks-
syni samkvæmt konunglegu leyfisbréfi
herra lyfsali Hans Jörgen Ernst
og fröken Christiane Frederikke
J ohansen, systír kaupmanns Johan-
sen; og fór hrúðkaupið framhjábróð-
ur brúðarinnar. Hin ungu \hjón setja
bú í liinu nýbyggða og prýðilega fyr-
irkomna apotheki staðarins.
Mamialát. J>ann 3. júlí lést á
Yopnafirði héraðslæknir Einar Gud-
johnsen eptír skamma legu. Hann
var læknir góður og hinn gjöfulasti,
við fátækling a, hvers manns hugljúfi
svo að um hann mun það sannmælt,
að lianu átti engan sinn óvin. Hann
var afburðamaður að kröptumog allri
kallmennsku. Söngfróðari var hann
fiestum mönnum hér á landi, og lék
vel á ýms hljóðfæri og söng sjálfur
vel. Hann var glaðvær og mjög gest-
risinn og skemmti opt gestum sínum
með mennt sinni.
Einar læknír Gudjohnsen mun
hafa verið rúmt fertugur er hann lézt.
Hann var tvíkvæntur og átti 2 dætur
prófasts Stefáns Stephensens í Yatns-
firði og lætur eptir sig ekkju og 5
börn á nnga aldri.
Jarðarförin fór fram 17. júli í
viðurvist fjölda héraðsbúa.
3. júli andaðist fyrverandí sýslum.
Stefán Bjarnason i Gerðiskoti, 65 ára
að aldri. Yar sýslumaður í ísafjarð-
arsýlu frá 1859—1878, í Árnessýsln
1878—1890.
Fyrir nokkru lést Ingimundur
hreppstjóri Rafnsson á Brekku í
Núpasveit. Hann var gildur bóndi
og vel látínn.
Emhættaskipun. Skaptafellssýsla
veitt málafærslumanni Guðlögi Guð-
mundssyni, og Yestmanneyjasýslacand.
juris Jóni Magnússyni, er tók próf
í lögum við háskólann í sumar með
bezta vitnisburði.
Brauð veitt, Bjarnanes séra J>or-
steini Benediktssyni á Bafnseyri eptir
kosningu safnaðarins.
Verðlag' á helztu vörum á Seyð-
isfirði í sumar.
Innlendar:
Vorull hvít
— mislit
Saltfiskur, stór
— smár
Langa
pundið 80 au
. -—-55 —
. — 15 —
. — 13 —
. — 13 —
ísa.....................pd. 10 —
Smjör . . . pd. 65—70 —
Fiskurinn borgaður í peningum,
einum eyri meira á móti vörum.
Útlendar:
Rúgur
Rúgmjöl
Bankabygg
Baunir
Hrísgrjón
Hveiti
Kaffi
Export
Kandís
Melís
Púðursykur
Munntóbak
Rjóltóbak .
pundið 8 au.
• - 87, -
- 107, -
- io7, -
— 11—16 —
. — 16 —
- 90—1,00
— 45—50 —
— 30—34 —
— 28—32 j—
— 24—26 —
— 1,85—2,00
— 1,25—1,40
Útlendar fréttir,
(fram að 5. þ. m.)
Danmörk. Eptir rifrildið á rik-
isdeginum liafa þingmenn af öllum
flokkum haldið fundi víðsvegar um
landið og lofað hver sína hýrn.
Á ráðaneytinu hefir orðið sú breyt-
ing, að kirkju- og kennslumála ráð-
gjafinn Scavenius hefir sagt af
sér, en í hans stað komíð háskóla-
kennari G o o s ; og mun hér að vera
að ræða um mannaskipti en enga
stefnubreyting i ráðaneytinu. |>ótti
Scavenius nokkuð laus á kostunum og
í meira lagi kvennhollur en vel
sæmdi kirkju- og kennslumála ráð-
herranum; en gáfumaður er liann
og vel að sér og þótti röggsamur í
embætti sínu.
Konungur vor og drottning lians
hafa verið á ferðalagi framanaf sumr-
inu suður á J>ýzkalandi, og gættí
Frederik krónprinz ríkisstjórnar á
meðan.
J>ann 26. maí að sumri komandi

4
sundurorða, er hann sagði henni að hann hafði lofað Stanislási að
gefa honum hana, en lnin kvaðst fyr mundi ganga í klaustur en eiga
hann.
J>að var því að líkindum að nýárshátíðin varð ekki lialdin með
þeim gleðibrag sem venjavartil á heimili Gribovskos. Faðir Vöndu
sýndi þykkju á sér og Stanislás tók. sér sárt kulda hennar. Bróðir
hennar var henni líka reiður fyrir frænda sinn, en Theresa fyrirgaf
henni, af því hún unni sjálf Stanislási í hjarta sínu. |>að létti því
yfirVöndu þegar sú fregn kom frá Varshov, að uppreistarráðið hefði
ákveðið að setja skyldi heimuglega þjóðstjórn sem allir skyldu hlýða,
og iúru því þeir Ivasimir og Stanislás strax til höfuðborgarinnar,
þar eð þeir voru báðir hinir áköfustu uppreistarmenn.
J>að var liðið nalægt viku frá þvi þeir fóru að heiman, og vænti
Gribovskov heimkomu sonar sins með mikilli eptirþrá, svo að hann
gæti fengið fregnir af ákvörðunum uppreistarráðsins. — Einn dag,
er heimilisfólkið sat að miðdagsverði, æddi Kasimir inn frá sér num-
inn og hrópaði: Rússar hafa nað Stanislás, sem uppreisnarráðið
hafði sent til vina vorra í Parísarborg með áríðandi skjöl og fundið
þau hjá honum, dæmt hann eptir hermannalögum og skotið liann
í morgun. Jeg stóð sem næst aftökustaðnum, svo að hann gæti þó
séð vinarandlit. Hann dó hetjudauða.
Yið þessa frásögu urðu allir mjög sorgbítnir og sturlaðir.
Og vitið þið, sagði Kasimir óður, hver að stýrði aftökusveitinni.
Það var frændi föðursystur okkar, Robert Steinert.
Robert Steinert, stundiYanda loks fram. |>ér hlýtur að skjátl-
ast, þvj jiann er ] gt. Pétursborg.
f mér skjátlast ekki, sagði Kasimir, eg þekkti hann strax,
og til frekari fullvissu spurði eg einn hermann um það, og fékk að
vita að það væri kapteinn Steinert, sem fyrir skömmu hafði flutst
frá St. Petursborg til Varshov. Komi blóð hins drenglynda yfir
hann, sem lyrii vesælt endurgjald framdi þessa böðulsþjónustu fyri
Rússa.
nr
í Guðs bænum, Kasimir, þá ákallaðu ekki hefnd yfir Steinert,
cr hlýtur að hlýða sem rússneskur hermaður hversu sárt sem
honum svíður það.
If E Y Ð A R-L Ý GIS.
Eptir
Francli Eugen.
Sumarið 1862 lá skemmtigarður nokkur spölkorn fyrir sunnan
Yarschov og var inngangur hans prýddur til að fagna lieimkomu dóttur
eigandans, sem hafði dvalið 3 ár lijá föðursystur sinni í St. Pétursborg.
Hvar er Stanislás? spurði yngri systirin — og leit um leið út
yfir þjóðveginn.
Hann reið til Novak til þess að sækja blómvönd af fjólum
handa Vöndu, úr vermireit, er þar er.
J>uríti hann að fara svo langa leið eptir fjólunum? sagði hin
unga mær, það liggur nærri að ímynda scr, að hann væri ástfanginn.
Hvað skyldi vera á móti því?greip bróðir hennar framí, Yanda
er fríð stúlka, en mér sýnist að systir okkar komi nú þarna.
Skarpskyggni bróðursins liafði ekki skjátlast, því ferðavagninn
keyrði fyrir og fylgdi honum Stanislás ríðandi. Ung stúlka steig þeg-
ar út úr vagninum og umfaðmaði innilega bróður sinn og systur
og þakkaði Stanislási vingjarnlega fyrir fjólu-blómvöndin, er hann
fjekk henni um leið og hann óskaði liana velkomna heim.
O, livað þú ert orðin stór og falleg, sagði Theresa, er þær voru
komnar inní hennar eigið herbergi. En segðu mér nú hvort þér
þykir ekki ógn skemmtilegt að vera komin heim og hvernig þú
hefir þolað að vera svo lengi hjá ótætis Rússanum.
Amanda föðursystir okkar hefir verið mikið góð við mig.
J>ví trúi eg dável, enda er hún Pólverji, en hún var gift
rússneskum manni, og það koma víst margir landar hans til
hennar.