Austri - 23.12.1893, Blaðsíða 1

Kejrtur út 3 á mánuúi eúa
3(5 blöú til næzta nýúrs. og
kostar hór á lancli aöeins 3
kr..' erlendis 4 kr. G-jalddagi
1. júlí.
U].j si'gn skrifleg, bund-
iu vid íirninót. Ogiid cemi
koin'ii ré til ritstjórans týrir
!, okióber. Auglýsingar 15
ar.ra línan. eóa 90 aura hver
Juní. dálks og- bá'fn dýrara á
týrstu síiu.
III. Au.
SEYÐISFIRÐI. 23. DESBll. 1893.
30
AmtsOókasnf'iiið
Sparisjóðnr
á Seydisf. er opíú
u:n kl 4-5 e. m.
Se.vúisfjanVir er opinn
uni kl. 4—5 e. íii.
á laug-ardög-
mióvikudög-
S V A > Ý J I S TIJ
Ú T L E ]S DA R F R E T TIR
mun AUSTRI færa kaupendum sinum
i vetur, þvíallan veturinn verba gufuskip-
in á, ferhinni milli höfuðstabarins (Seyb-
isfjarðar) og útlanda.
A U S T B 1
verbur |)ví. eins og' vant er,
A I) A L - F R É T rI A H L A Ð
landsins í vetur, livab útlend tibindi
snertir.
FLÝTIÐ ykkttr, drengir, ab
s k r i f a y k k u r f y r i r f j ó r ð a á r-
g a n g i A u s t r a.
Ilitstjóriiin.
ÚTI/EKDAR FRETTl R.
—()--
ltússlaml oti' f»> /kalaml. Heimsókii Rússa á
Frakklandi hefir i liaustdregiðmjögathyglistjórnar-
ntálafræðinganiia að því landi; en hvergi ltefir heim-
söknin vakið jafnmikla áhvggju og á þýzkalandi,
enda álíta Rjóðverjar, og það llklega með rettu,
að til þeirra sé sú kynnisför að mestu leytigjör,
eða að þeir muni verða fyrstir fyrir afleiðing-
unum af þessum samdrætti i Rússum og Frökk-
um, enda sitja þeir í kvínni, ef þessar þjóöir
taka saman höndum til stórræða. Hafa hæði
stjórnarblöðin, og blöð gamla Bismarcks, rætt
málið > tarlega í vetur að aflokm.m þessum fagn-
aðarfundi Rússa og Frakka, og eru hvergi nærri
á eitt sátt.
Hinn núverandi ríkiskanzlari, Caprivi
greifi, heldur því fitst fram í stjórnarblöðunum,
að Jijóðverjar geti huggað sig s við að úr þessu
fransk-rússneska bttndamannalagi verði aldrei
meira en komið sé, dansleikir og sjónleikir,
veizlur og ræðuhöld, faðmlög og flöskuvig, sem
aldrei geti orðið jtýzkalandi liættuleg.
Ett Caprivi greifi liefir þó ekki getað neitað
því, að sjálfur Alexander III. Rússakeisari
hefir i opinberu ávarpi til þjóðveldisforseta
Carnot og liinnar frakknesku þjóðar lýst yfir
innilegustu ánægju og þakklæti sínu yfir hinum
ágætu móttökum og fráhæru gestrisni sem sjó-
menn hans hafa notið á Frakklandi, og sem að
keisarinn gleðst af að trvggja muni ennþá betur
vináttu og fóstbræðralag Rússa og Frakka.
f>essa orðsendingu keisarans skilja Frakkar
svo „að nú standi þeir ekki lengur einir“, ltvað
sem að liöndum heri, heldar eigi einhverja v-oldug-
ustu þjóð heimsins vísa fyrir bandamenn. Og
þessum skilningi Frakka á orðsendingu keisarans
hefir hvergi verið mótmælt á Rússlandi, að rett
væri. Eu keisarinn liefir einmitt látið utanrík-
ráðgjafa sinn, Cliers, eins og áretta þakklæti
keisarans til hinnar frakknesku jrjöðar með nýj-
um blíðmaTum og þökkum, er ráðgjafinn sendi
erindsreka Rússa í Parísarborg, Morenheim
barún, í nafni keisarans og hað hann birta það
alþýðu á Frakklandi. Og er þetta -ávarp fest
upp og auglýst í öllum sveitum á Frakklandi.
Gamli Bismarck hejir aptur notað þetta i
tækifæri til þess að sýna fratn á, hve klaufalega j
Capvivi kanzlara liafi farizt úr heitdi stjórn ut- ;
anrikismáíanna eptir sig. Á meðan hann (Bis- í
marck) hafi setið að vöklum, þá haíi viitfengi j
Rússa og Frakka aldrei orðið svo innilegt, og
þó liafði handalag þríveldanna i Mið-Evropu þá j
staðið í 12 áv. Hann ltefði kontið svo ár sintti ,
fyrir hovð, að Rússar hefðu ekki amast við þv; j
battdalagi, því ’rvnn ltefoi alltaf gefið þeim góð- ;
ar vonir um að haim og Jyóðverjar niundu ekki |
gjöra það að kappsmáli. hvað framfærí á Balk- j
anskaga eða. við Sæviðarsttnd, og mættu Rússar j
vel fá sínum vilja þar framgengt fyrir sér og
jyjöðverjnm. En Austurrikismenn hefði hann
friðað með því að gefa þeim góðar vonir um
að ná i Tessaloniku og landið þar um kring.
Samkomulagið milli Rússá og bandmanna hefði
því utidir utanrikisstjórn Bismarcks verið alltaf
dágott, og ekkert sérlegt dálæti verið milli
Rússa og Frakka.
En þegar Caprivi liefði tekið við ;lf hðnnm,
þá liet'ði hattn og keisarinn farið ;ið dekra við
E ngl ■“ n dinga, sem væru svarnir óvinir og mót-
stoðumenn Rússa bæði hér í álfu og í Austurálf-
tinni. f að dekur hefðu Rtissar ekki getað þol-
að þeim keisara og Caprivi og það knúið þá
til að leyta vináttu og sambands við Frakka, og
þannig liefði heimsóknirnar í Cronstadt og
Toulon myndast fyrír klaufaskap hinna nú-
verandi stjörnenda á jþýzkalandi, setn aldrei ltefði
aðborið, hefði haim (Bismarck) haldið um stjórii-
tauma utanríkismálanna.
J>etta dekur við Englendinga telur Bismarck
og mesta óvit, þvi sá eetn reiði sig á EngJend-
inga-, hann verði si:ikinn“, þvi öll þeirra „póli-
tik“, bæði fyr og nú, stjórnist af tómri eigiir
girni og að þeir muni aldrei eptir því, þó þeim
sé vel gjört. og þaðan af siður latnti þeir það.
Bismavck segir því, að eina rúðið til
þess, að eigi verði fullgjört bandalag á milli
Rússa og Frakka, — sé það, að sambandsmenn
liætti öllu makki við Englendinga og sannfæri
Rússa ttm, að bandamönnum standi á sama ttiti
liag þeirra við Sæviðarsund og i Asíu og þeim
sé satna, hver eigi Miklagarð, eða ráði lögum og
lofum í Austurálfunni.
En það eru ekld einir saman jþjóðverjar af
bandamöimum, sem liafa sýnt Englendingum vina-
hót. Italir, sem hafa átt í nokkrum illdeiíum
vtð frakkneska vinnumenn í sumar og gjört sendi-
lierra Frakka í Rómaborg óuáðir, liafa gengið
með grasið í skónum eptir Englendingum. Og
einmitt núna rétt um það leyti, sem mest gékk
á á Erakklandi með hátíðahöldin fyrir Rússum,
þá heimsótti stnr enskur hcrsliipajloti ítali í
borginni Tarent sunnan á Ítalíu, og var þar vel
fagnað og mælt til vináttu mcð báðum þjóð-
iinuin.
Englendingum og Itölum er meinilla við það
að Avellan, eða Avelane admiráll (hann er
ýmist íieíndur svo í útlendum blöðum) nefndi
j flota Rússa, „Miðjarðarhafsfiotann“ í nokkrum
j ræðutn sínurn, þvi þeim er litt um það gefið, að
i Rússai' taki sér fasta herflotastöð í Miðjarðar-
j hafinu, því Englendingar mundu eiga fullt í fangi
• með ltinn sameinaða herflotaFrakkáog Rússa,
því á siðustu áruni hafa Frakkar varið ógrynni
fjár til þess að auka a.ð sama skapi herflota sinn
sem landherinn.
Smnir spá þrívelda-sambandinu skömmum
aldri úr þessu, því fjáritagur A usturríkismanna
og ítala er svo hághorinn, að löndin geta ekki
til lengdar risið undii' hinum sívaxandi herkostn-
aði. Hefir Giolitti forsætisráðgjafi Itala verið
að reyna til þess að koma jafnvægi á milli tekj-
anna og útgjaldanna, en misheppnazt það al-
gjörlega.
I Austurríkí hata allar hinar slavnesku
þjóðir þrít'íkjasambandið. Hallast lntgur þeirra
miklu fremur til frænda þeir'ra á Rússlandi.
I haust fói'st með öllti hið rússneska her-
skip „Rosalka“ i Fiitnska tíóanum. Drukknaði
þar nær 100 hermanna.
Fjóra milliarda (4000,000,000) skulda Rúss-
ar Frökkum. Má af þvi nokkuð marka þann
feikna auð, sem saman er kominn á Frakklandi.
Austurríki. J>ar gengur allt á tréfótum í
vesturhlutanum, svo forsætisráðgjafinn Taaffe
greifi, ræðuv ekkert við. Er nú meiri hluti þing-
mantta honum ósamþykkur, svo liatin fær 'éngu
framgengt á þingiuu, og tnjög tvísýnt talið, að
það bætti nokkuð úr skák, þó þingið yrði rotíð og
nýjar kosningar færu fram. Er þvi talið liklegt
að Taffe greifi verði iiinan skamms að leggja
niður völdiu. Yar hann þegar síðast fréttist far-
nn tiL BáL-Pest á Ungverjalandi til þess að
íráðgast um við keisarann, hvort ráð skvldi u] p
taka.
Eitgland. |>að er nú talið víst, aðGladstone
muni ekki rjúfa neðri málstofuna og lúta nýjar
kosningar framfara, þó lávarðaruir felldusjálf-
stjórnarlög íra, heldur muni Itann leggja ýms
önnur mikilsvarðandi lagafrumvörp fyrir jiitgið í
vetur, svo að eitthver nieiri árangur verði af
starfa þingsins á næstkomandi ári en í ár, þar
sem mestur þingtíminn gekk í hið kinga þref um
sjálfstjórnarlög írlands, sem voru svo á endan-
um felld í efri milstofunni.
í ræðu einni, ér Gladstone hélt á Skotlandi
í haust, hótar hann lávörðunum hörðu fyrir til-
tæki sitt með að fella fiumvarpið, og lætur jafrt-
vel á sér skilja, að það mundi hollast að afneina
efri málstofuna.
Sum ensk blöð segja. að Gladstone þori
ekki að rjúfa neðri málstofuna og lita nýjar
kosningai' fram fara. því honunt sé kunnnv.gt um,
að hugir manttí. séu svo breyttir bæði á Eng-
landi og Skotlandi, hvað írska m'Tið snerti. að
liaiin mundi ekki fá valinn á þing aptur þann
meiri hluta, er yrði honum fylgjandi að því að
fá sjálfstjórnarlögum ltans á Irlandi framgengt
aptur í neði'i málstofuimi.
Purnelitarnir á írlandi hafa lýst því yfir á
mörgum fundum í haust, að ef Gladstone kæmi
ekki fram írska ínálinu á þessu þingi, þá mutulu
þeir snúast móti honum og ganga í flokk með
mótstöðumönuum hans, og hefir hann þá naum-
ast raeiri hluta atkvæða lengur í neðri málstof-
tutni.
Nýlega ltefir verið stungið uppá því, að sam-
eina alla.r kolanámur á Englandi undir einni
stjórn, í eina stóva sameign, er stæði unclir um-
sjón himiar brezku stjóruar.
J>ykir flestum þetta þjóðráð, er mundi koma
miklu meiri jöfnuði á ágóðann, og afstýra verK-
föllutn og öllcm þeim ófögtmði og fjártjóni, er