Austri - 23.12.1893, Blaðsíða 3

'Fr 3( 5
A U S T ]{ I.
143
J.
Færð er riú sem stendur hin versta, en
verður víst góð, pegar frystir.
Eaufarliafnarpóstur náði eigi í póstinn lieð-
an á Yopnafirði, og voru menn orðnir svo
liræddir á Yopnafirði um Eaufarhafnarpóstinn,
að sendur var niaður til pess að leita hans, en
hann var pá á næstu grösum.
„Yaag'en“ hafði komið á Yopnafjörð um
kvöldið eptir að hún fór héðan og dvalið par
rútnan MuJckuthm og farið aptur paðan beina
leið til útlanda, er hún hafðí tekið strandmenn-
ina og beyki verzlunarinnar, en ekkert gat hún
tekið af peim miklu haustvörum, er par liggja
enn ösendár.
stramliiicmiirnir af Húsavíkurskipinu „Ai-
fred“, voru strax sendir til Akureyrar og kom-
ust par i Gránufélagsskipið „Uösu“.
Uppboðið á Yopnafirði hafði gengið allvel.
Segl, möstur, rár og reiði hafði farið með all-
bærilegu verði og tólg ekki farið í sérlegt geypi-
verð, en skipsmatan komst í hátt verð.
Skipskrokkurihn koparnegldur, fór á 50 ltr.
og má |að heita afb.'agðs verð.
En skipskrokkinn hafði nserri tekið út í
einu ofsaveðrinu. J>ó komu menn traustari fest-
uin í hann og er nú byrjað að rífa skipið.
Skipskrokkurinn á Húsavík fór fyrir 141 kr.
og mun pað kaup hafa verið allgott.
í ferð sinni til Yopnafjarðar tók sýslu-
maður Einar Thorlacius löng og ýtarleg próf,
samkvæmt fyrirmælum landshöfðingja, umábyrgð-
ina fyrir bið vesturfaranna eptir hinu lofaða
skipi Domínion-línunnar á ákveðnum tíma, og
munu böndin hafa borizt að aðal-agent línunnar,
Sveini Brynjó/ssyni, um að hann hafi lofað
Vesturförum pví, er línan efndi síðar miður en
skyldi.
Er pví eigi ólíklegt, að landshöfðinginn á-
kveði einhverjar skaðabætur til lianda vestur-
fórum, af hálfu pessarar útflutninga-línu,
Hefði fjártjón vesturfara orðið pó miklu
meira, hefði Bearer-línan ekki bjargað á endanum.
„ Til 'þess eru vonddœmi, a-ð rarast þau“.
Lausafregn hefir borizt hingað um pað, að
yufusJa'p se nýlega komið á Eeyðarfjörð. Er
pað að öllum likindum annaðhvort „Jæderen11
eða gufuskip til kaupmanns Oarl 1). Tuliniusar,
sem lengi hefir verið von á til pess að sækja
síld pá, er liann hefir aflað í haust, og svo
fleiri vörur.
Papósskipið lá kyrrt á Eskifirði, e.r síðast
fréttist paðan, en peir par syðra i mesta matar-
skorti, svo til vandræða horfir,
þykir mönnum pað all-uudarlegt að sldp-
stjóri hefir eigi gjört frekari tilraunir til pess að
komast leiðar sinnar, er svo mikið liggur við og
pöi'fin er svo brýn á vörunum.
Kýtt b!að byrjaði i haust að koma út á
Isafirði og nefnist „0rettir“. Eitstjóri pess er
ca.nd. theol. Grímur Jónsson og prentari Erið-
finnur Guðjónsson.
Blaðið er prentað í hinni gömlu prentsmiðju
ísfirðinga og er vel &f hendi leyst að öllum ytra
frágangi.
„Grettir“ er 24 arkir um árið, og kostar
2 krónur árgangurinn.
I>á kaupendur og útsölumenn Áustra, er
ekki hafa enn borgað mér einn eða fleiri ár-
ganga blaðsins — bið eg vins'amlega um að
borga mér pað sem fyret.
Seyðisfirði 23. desember. 1893.
SJcapti Jósepsson.
fjgHP AHai* auglýsingar í Austra,
borgist fyrirfram.
Mitstjórinn.
Uérmeð bið eg nærsveitamenn, að koma
vdð á prentsmiðjunni og taka Austra; og
almenning bib eg að greiða sem bezt og
fljótast fyrir flutningi og gangi blaðsins
bæja í milli, og láta þab ekki biða á
bæjunúm nema sem stytzt.
Bitstjórinn.
þeii', sem á pví kynnu að purfa að halda,
geta fengið lögfræðislegar upplýsingar og ráð-
leggingar hjá ritstjóra Austra, gegn sanngjarnri
borgun.
Ó skilakindur, seldar í Yopnafjarðar-
hreppi 6. nóv. 1893:
1. Lambgeldingur: m. miðhl. h., hvatt v.
2. —— — stúfrifað h., biti fj. a. v.
.3. Yeturgömul ær: -— sneitt a., biti fr. h., sneitt
apt. fj. a. v.
4. ---- — sneítt fr. biti a., h. sýltbiti
apt. vinstra.
5. Botnótt lamb, mark: sneitt fr. hófbiti a. h.
stýft vinstra,
6. Svört gimbur með ólæsu marki.
7. Lamblirútur, mark: vagl fr. biti a., h. stýft v.
8. Gimbrarlamb, mark: stúfrifað bæði eyru
og skrúð í eyra, eða sýlt h. og stúfr. v.
Hokkrar aðra.r kiiidur voru ennfremur seld-
ar. sem nú er fengin vissa fvrir hverjir eiga.
Vopnafirði 5. desbr. 1893.
V. Sigfússon.
Óskilafé, selt i Eellahreppi í Norður-
Múlasýslu haustið 1893:
1. Hvítur sauður veturg., mark: sneitt apt-
biti fr. hægra. biti fr. vinstra.
2. Hvít-hniflótt ær veturg., mark: tvístýft apt.
hægra, hvatt vinstra.
3. Hvítt gimbrarlamb, mark: tvistýft apt. h,
ömarkað vinstra.
4. Hvít gimhur ómörkuð.
5. Hvít gimbur (sumrungur) mark: hvatrifað
hægra, ómarkað vinstra.
6. Mórauð ær tvævetur, mark. stýft og gat
hægra, miðhlutað vinstra. Brm. S. M.
Skeggjastöðum, 5. desbr. 1893.
Hallgr. Jónsson.
Fjármark Haraldar Árnasonar Tandrastöð-
urn er; Sýlt hægra, stýft v. biti framan.
236
„í öllum bænum, reiðist mér eigi, kæra frú. Yður er eigi óknnn-
ugt uin. að eg er ekki alls óverðugur lærisveinn hins fræga Keplers
og að eg get lesið forlög manna í stjörnunum. þér hafið margopt
beðið míg um að skyggnast eptir forlögum yðar, frú Birgítta, en cg
hefi færzt uudan pví í gamni, er átti að dylja yður hræðslu mina“.
,,þér hafið pá leitað forlaga minna af stjörnunum".
„Stuttu eptir að pér komnð liingað, en eg áloit hyggilegast að
dylja yður peirra fyrst um sinn“.
„Spá stjörnurnar mér ógæfu?" spurði frú Birgitta með mikílli
* áhyggju.
„Ef pér fellið ást til annars manns ennpá einusinni, munu pér
verða að liða miklar prantir hæði á sál og likama. þó sá eg að yður
mundi síðar vel vegna; og er pað nú yður i sjálísvald sett að afstýra
hinum pungbæru dögum".
Frú Birgitta grét sáran. Herra Jóhann kenndi mjög j brjóst
um hana en hvatti hana til pess að bera liarm sinn með polinmæði
og undirgefni undir drottins vilja. Loks hætti frú Birgitta að
gráta og purkaði tárin af sér, en sagði síðan ineð meiri mctpróa
en undirgefni, en pó enn með nokkrum grátstaf: „Hvað sem
eg svo á að pola og pjásfc fyrir pað, pá skal pvi
pó framgengt, pví ef eg nú hopaði á hæl frá fyrirætlan minni fyrir
fortölur yðar og reiðí Hans Úlrilcs, pá mundi æfi min upp frá pessu
verða sifelld eynul og mæða, full af kvalafullri eptirprá, sjálfsásök-
Un og samvizkubiti. Aldrei, nei aldrei!“
„Við Kaspar skulum mæta forlögum okkar ókvíðin, það má
og vera, að pér hafið lagt opinberanir stjarnanna út á verra veg,
lierra prestur, og hvernig sem pessu er nú varíð, pá veit eg pó
pað, að algóður guð rikir yfir stjörnunum“.
Frú Birgitta gokk til dyra i ákafri geðshræringu, en mætti
greifanum í dyrunum. Presturinn var líka staðinn upp. Greifinn
leit hissa til frændkonu sinnar og prestsinsj en par sem hann ekki
í bráðina gat ráðið pá gátu, pá hættí hann við pað
og breiddi út faðminn á móti klerki og föðmuðust peir og
kysstust. En frú Birgitta fór út á meðan á pví stóð.
Íllfíirinii
Eptir
XngYor Bondeseiu
Að norðanverðu í Eisafjöllum liggur hinn fagri og breiði
Hjartardalur langt upp til fjalla. Innarlega í dalnum liggur bær-
inn Hermsdorf og par fyrir innan gnæfa við rústir af riddarahöll-
inni Rynast innst inní dalbotni.
Ennpá stendur stærsti borgarturuinn og mikið af virkismúrnn*
um, svo hægt er að gjöra sér hugmynd um, hvernig pessi riddara-
borg hefir litið út, pá hún var á blómaárum sínum, er tvöfaldir
niúrar umkringdu hana, og í henni voru prír liallargarðar, hvor inn-
aföðrum með stcrum hesthúsum, allskonar forðabúrum og íveruher-
bergjum.
Svo er sagt, að ríddaraborgin Kynast hafi verið reist árið
1292. og hefir hún, ásamt greifadæminu umliverfis hana frá aldaöðU
og allt fram á pennan tíma — verið í eign aðalsættarinnar,
Schaffgotschs. En árið 1675 laust skruggueldi niður á hinn háa
borgarturn, og brann borgin til kaldra kola á fáum klukkutímum
og hefir siðan ekki verið byggð upp aptur.
I 30 ára stríðiau átti Hans Ulrilc Schaffgotsch greifadæmiii
Ivynast, Greiffenstein og Trachenberg-Pransnitz. Hann var fæddur
28. ágúst 1595, iðkaði margar bókmenntir viðháskólaim í JSfúrnberg,
ferðaðist siðan í 5 ár um fiest lönd í Norðurálfunni. Hann var 25
ára gamall, er hann gekk að eiga ungfrú Barbara Agnes, er var
dóttir Jóakim Friðriks, hertoga af Liemitz og skömmu síðar setti
koisarinn hann yfir allan her sinn í Schlesiu.