Austri - 03.02.1894, Síða 1

Ivemur út 3 á miúniúi oúa
36 blöð til na'sta nýúrs, og
kostar liér á landi aðeins 3
krí erleudis 4 kr, Grfalddagi
I. júlí;
n'jipsiign si rijlo ■ tn dÍR
við áravnót, Ojyi d i omá
komin sé til ritstjóians fyrir
]; október, Aujjlýsii'gar 15
avoa línan eða í)(> u a liver
Imml. dálks og bálfu dýrara
á f'yrstu síðu,
^y. Au.
SEYÐISFIRÐI. 3. FEBRÚAR, 1894.

i)
Amtsbókasafnið »JetfkJ'Jre°£ á lau*ard;^
á miðvikudöff-
CniiviuióAiii' Se.yðisfjarðnr er opiim á
^pansjuuiu um kl. 4_5 e m
Groð verzlun fyrir alla.
Undirskrifabur býbst hérmeð til að
kaupa útlendar vörur fyrir einstaka menn
og félög og senda, á þær hafnir, sem
dönskn póstskipin koma á. Borgun veró-
ur aö sendast mér um leið og pantab er,
annaöhvort í peningum eða vel vönduð-
um íslenzkum vörum. Pantanirnar veröa
leystar samvizkusamlega af hendi og glögg
tkilagrein send í hvert sinn, lítil ómaks-
3aun.
Utanáskript til mín er nu og mun
verða framvegis:
Jakoi) Gunnlögsson.
Vingaanlstræde 19. 3
Kjöbenhavn K.
*
sj: *
Yér álítuni pað vera sdnnmœli, að pessi
liér framboðna verzlun sé fjóð, pví þessi verzlun-
araðferð hefir þann aðalkost í för með sér, að
sá sem verdar þannig faer umflúið aðal-galla
allrar íslenzkrar verzlunar, shuldabaslið, og þar-
afleiðandi gjaldtregðu og óáreiða.nlegheit með
að borga í réttan tíma skuld sína, sem hlýtur
að hafa mikla verðhækkun A kaupmannsvörunni
i för með sfer, þvi bæði hlýtur kaupmaður að
setja vörurnar dýrara til þess að ná vöxtum af
útistandandi skuidum og svo til þess að hafa
alltaf eitthvað að hlaupa uþpi fvrir hinum ó-
vissu útistandandi skuldum, sem allar verzlanir
og pöniunarfdög her á landi hafa. lent í, sér til
stórtjóns, hversu sem svo hefir átt að varast það
frá byrjuninni.
Við þessa verzlun geldur eigi skilamaðurinn
Jess óíireiðihga vcrzlunannanns, scm örðugt er
bjá að kcmast \ ið skuldaverzlanirnar.
Af reynslunni munu mc-nn fljótt geta séð,
hvort þvílik skuldlaus verzlan er eigi hin bezta
húhót, er kennir oss að eyða, eigi meiru en því,
sem vér eruni menn til að borga, sem oss ís-
lendingum er svo hætt við.
Sá. sem býður almenningi upþá þessa nýju
verzlun, or alþekktur hér á Austur- og Norður-
landi sem góður drengur, áreiðanlegur og dug-
andi verzlunarmaður, og maður vel að sér, svo
við hann verður víst gott að skipta, og ættu p\-í
sem flestir, er því gætu viðkomið, að nota sér
þetta tilboð herra .Jakobs Gunnlögssonar.
Ritstjór inn.
V I K G R 0 F.
nýjar kosningar.
—o—
pað er nú alkunnugt orðið af blöðunum, að
iionungur vor hefir rofið þingið, samkvæmt A-
kvæðum stjórnarskrárinnar, er mælir svo fyrir
að þingið skuli leyat upp og nýjar kosningF.r
fava fram, þegar frumvarp um breyting A stjorn-
arskránni nær samþykki beggja pingdeilda.
Samkvæmt boði konungs vors eiga því nýjar
kosningar til alþingi.s að fara fram á næstk. vori
frá 1.—10. júní.
þ>að er ætíð þýðingarmikið atriði þegar fram
eiga að fara nýjar kosningar til alþingis en sér-
staklega virðist mér kosningar til kjörtíma þess
er nú fer í hönd, vera þýðingarmiklar.
pjóðin A nú ótvíræðlega að skera úr því,
hvort hún er samþykk stefnu þeirri sem síðasta
alþ. tók í stjórnarskrArmálinu.
Margir þingmenn hafa eflaust gefið atkvæði
ineð stjórnarskráimAlinu á síðasta alþ. að eins
til að reyna að fá stjórnina til viðtals um breyt-
iiigu á stjórnarskránni, sem nær öllum kernur
sanian um að séu nauðsynlegar, að einhverju
leyti.
En eflaust voru ekki allfáir þingmenn, óá-
nægðd’ með stjórnarskrárfrv. eins og það var úr
garði gjört, og eflaust er mikill hluti þjóðarinn-
ar ekki ánægður með það.
Sú tíð er nú liðin, pegar þjóðin reri sér í
bólinu raulandi hugsunarlaust:
„Nú er okkur ekki hætt — — —•
— -— þvi þjóðarskútan liggur nú við land-
stjóra“.
Á s ð. alþ. gat yerið hættulaust að gefa
atkvæði með stjórnarskrármilinu, af því bveyt-
ing á stjörnarskránni má ekki að lögum gjöra
nema hún hafi verið samþykkt obre/jtt á tveim-
ur þingum.
En atkvæði þingmanna í stjórnarskrArmál-
inu á næsta alþ. hefir tvöfalt meiri þýðingu en
á sið. alþ. því verði stjórnarskrárfrv. síð. alþ.
samþykkt óbreytt á nœsta þingi, getur það orð-
ið að lögum.
fyjóðin þarf því að gjöra ser í tíma ljósa
grein fvrir þv:, hverri stefnu hún vill fylgja í
þessu þýðingarmikla máli, og haga kosningunum
í vor eptir þvi.
En það er lika íleira sem kjósendnrnir þurfa
að athuga, áður en til kosninga er gengið.
Nýjar stefnur i löggjafarmálum, og nýjar
þarfir veltast yfir þjóðina ár frá ári.
bað er þingið, sem á að ráða frain úr hverri
stefnu fy’gj i skuli í löggjafarmáluuum, og það
er þingið sem á að sjA ráð til að uppfylla þarf-
irnar, og leiða þjóðina áfram til menningar og
manndáðar.
pað er þingið, sem á að ákveða lauu himiar
tilvonaiidi nýju landstjórnar, ef stjórnarskrár-
málið nær fullkomnu samþykki þings og þjóðar.
þ>að er þingið, sem á að kippa í lng hinu
öþolandi samgönguleysi, og koma á tíðum og
hentugum gufúskipaferðum umhverfis landið og
til útlanda, og auk þess gufubátsferðuin, þar
sem pær geta að haldi komið.
|>að er þingið, sem á að sjá rAð til þess, að
brúaðar verði stórár landsins, og komið upp góð-
um akvegum, sem víðast um landið.
pað er þingið. sem á að veita fé til allra
nauðsynlegra stórfyrirtækja sem áhugi er á að
koma fram og cmetanlegt gagn gæti að orðið,
en sem stranda á féleysi hlutaðeigandi héraða,,
það er þingið. sem þarf að róa öllum árum
að því, að hingað verði lagður fréttaþráður, svo
fljött sem hægt er, því það væri stærra fram-
faraspor fyrir þjöð vora en allt annað.
pað er þingið, sein á að verja fe því er
vér af fátæjvt vorri leggjum til almennra þarfa
og þingið þarf að beina fjármálastefnunni frani-
végis nieira en gjört hefir verið frá hinu óveru-
lega, til liins verulega í framförum þjóðarinnar.
j>að er þingið, sem þarf að fylgja fram
frj ilslegri stefnu i atvinnuirálum, kirkjuraálum
og öllum menntamálum, og lAta sér sérstaklega -
annt um alþýðumenutunina.
þ>að er þingið, sem á að athúga, hvort dóma-
skipun vor og embættaskipun sé ekki í ýmsu til-
liti of vafningasöm, óholl og of dýr, og reyna
að færa dömsvaldið og la.gakennsluna inn í
landið.
í stuttu máli. það er þingið. seni með frjáls-
legri og þjóðlegri löggjöf, með staðfestu og þjóð-
rækni, á að hvetja og styðja þjóðina til dáðríkra
framkvæmda.
f>að er því ærið vandasamt starf, og ærið
þung ábyrgð sem á þeim hvílir, er þjóðin kýs
til að hafa á hendi löggjafarstörfin.
En þar af leiðandi, er það líka ærinn vandi
að velja þingmenn, og því fylgir einnig þung á-
byrgð fyrir kjósendurna, ekki sízt þegar sér-
stök vandamAl liggja fyrir þinginu, eins og verða
mun A komandi kjörtímabili.
Kjósendur mega því ekki ganga liugsunar-
laust til kosninganiia í vor.
þeir mega ekki láta leiða sig af fortölum
einstakra manna, nö kjósa eins og af gömlum
vana, sömu mennina ár eptir ár, án þess að
kynna sér nokkuð til hlítar framkomu þeirra.
Kjósendurnir mega ekki láta kvcða við þetta
gamla vonleysisraul: „Eg held það megi einu
gilda, hver kosinn er“.
Slikt er hættuleg hugsun, því þess eru dæmin
deginum ljósari, að einn eða tveir misjafnlega
hlutvandir menn, geta eins og þingi voru er
háttað, eyðilagt nieir eða minna starf þingsins.
Kjósendur þurfa að velja á þing skynsama
og uml’ram allt drenglynda menn, sem vinna að
þingstörfunum af einlægri löngun til að bæta bol
fósturjarðar vorrar.
Kjóseudurnir verða. að ranitsaka sem bezt
framkomu þingmanna þeivra, er sæti áttu á síð.
alþ. og velja þá eina, sem fylgt liafa frjálsri og
þjóðlegri stefnu, og komið fram eins og góðum
drengjum sæmir.
Til þess þurfa kjósendur að lesa rækilega
alþ.tíðindin, og gjöra það í tíma, til þess þeir
| geti i tima verið sér úti um öunur þingmanna-
efni, ef þeim líkar ei framkoma þeirra þing-
manna, er síðast Attu sæti á alþingi.
Hinir leiðandi menn i kjördæmunum, verða
á allar lundir að vekja áhuga kjósendanna k
kosningunum, og beina skoðuuum þeirra i rfetta
átt.
Sferstaklega ættu nú kjósendurnir hér i
Norður-Múlasýslu að relca af sér sliðruorð það,
er þeim var borið við síðustu kosuingar. er þeim
var borið það eptir kosningana, að þeir hefðu
kosið mntrausts-kosningu. j>. e. kosið menn
sem þeir licfðu almennt ekki traust til.
Hafi þessi skoðun verið rétt, og Ua.fi liinir
siðustu þingmenn ekki traust kjósenda, þá ættu
kjósendurnir i tíma að útvega önnur þi igui ui'ia
efni til að bjóða sig fram.
Hér í nærsýslunum mun vera völ á mörgutn
góðum þingmannaefnuin, sem liægt væri að fá til
að bjóða sig hfer fram, og svo eru líka innan
j sýslu ýmsir, sem liafa nlarga góða þingmanns-
^ kosti.