Austri - 08.05.1894, Blaðsíða 1

Kemur út 3 á mánnfti erta
36 blöú til rtæsta nýárs, ojr
kostar hér á bandi aöeins 3
krí erleridis 4 kr, Gjulddíigí
1. júi
Uppsögti skrifleg' hmidin
við áramót, Ogild ncmá
komin sé til ritstjórans fyrir
1; október, Ansflýsinfi'av
aura línan eöa 60 aura hver
þuml. dálks og hálfu dýrara
á fyrstu síóu.
IV. Au.
SEYÐISFISÐI. 8. MAÍ 1894.
Ne. Í>>
fl
Normal-kaffi
frá verksmiöjunni ..2vörrejyliand"
er, aö áliti þeirra, er reynt hafa, hiö
bezta taíFi í siiml röð.
Normal-kaffi er bragðgott, hollt og nærandi.
Normal-kaffi er drýgra en venjulegt kaffi.
il Normal-kaffi er ab öliu leyti eins gott og lii'd dýra
brennda kaffi. Eitt pun d af N o r m a 1-
kaffi endist á móti l1/.* pd. af brenndu
kaffi.
Normal-kaffi fæ s t í fI e s t u m b ú b u m.
Einkaútsölu hefir:
Tlior E. Tulinins.
QStrandgade i\To. 12.
Kjöbenhavn. C.
KB Selur aðeins kaupmonmim!
rækilega þá ímyndun manna á
Islandi, aó skuldar-bref, ef þaó
heiti bankaseðill eöa landsjöbs-
seðill, se útgefanda þess banka
eða landssjöðs sama sem gull.
Sí ik ímyndun segir liöf. aö boli
siöan póstávísar seölunum. Nú
er þá farió meó seðla þessa á
sameiginlega pósthúsið, og þar
tekur
Fínanzminister
Estrup
burt úr viðskiptafræðinni hug- | við fínanzeringu landssjóðs, sam-
myndinni skuld og skuldari j kvæmt skipun Magnúsar lands-
og spretti upp af þeirri fíflaröt, j höfðingja Stephensen frá 28. mai
sem Tryggvalögin séu afrunnin, j 1886, á því augnabliki, að rík-
issjóður kaupir seðlana fyrir póst-
ávisun á sjálfan sig. þessa póst-
að ávísun sé útgefanda hennar
fullt
iðgildi
O
pemnganna, sem
liún er ávísun á. Um þetta fer
höf. mörgum fleiri orðum og
rökstyður mál sitt snildarlega.
Um gang finanzmálsins seg-
ir höf. á bls. 6 þannig:
„Síðan banlcinn var settur
upp og seðlar gefnir út, hefir
ávísnn fær handhafi útborgaða
hjá rikissjóði í Höfn i rikismynt;
en rikissjóður tekur til sin til-
svarandi peningaupphæð úr pen-
ingarleild landsjóbs, sem þá fyrst
hefir greitt embm. laun hans. A
þ e s s u t a p a r 1 a n d s j ó ð u r
landsjóður verið klofinn í tvær j engu.
deildir: 1 Seðlana sem embættism. seldi
Heimadeild, sem stjórnin í ríkissjóði á pósthúsinu læt-ur sá
nefnir, nppá gamla móðinn, jarða-
bókarsjóð oy
sjóður sameiginlega póstmeistar-
ann færa landsjóði heim, eru
BOKAFBEGN.
„Fjárstjórn íslands" eptir
háskólakermara Eirík Magnússon
M. A. 1894. Rit þetta, sem alls
er 12 bl. í átta blaöa broti, liefir
bæði mikið og dýrmætt efni inni
að halda, sem hver rnaður ætti
að kynna sér og láta sig skipta.
Mál og framsetning ritsins er
snild, eins og allt, sem E. M.
skrifar. Innihald rits þessa er
útskýring' á sambandskebjuflækju
bankans og landssjóðs, og afleið-
ing hennar fyrir fjárhag lands-
ins. Vér álitum nú að E. M.
hafi skýrt betta mál svo vel, að
engum skynberandi manni sé
vorkunarmál að skilja það til
hlítar, ef menn aiinars skilja
nokkuð' í megin
skiptafræðinnar.
ar höf. þannig:
rMaður, sem gefur út á
sjálfan sig skuldabréf, er hljöð-
t. d., uppá 100 kr., og fær
f>að öðrum manni í fiönd, með
þeim skildaga, að hann (útgef-
andirm) skuli leysa það inn, fyrir
peninga, á ákveðnum eindaga,
eða hvenær sem handhafi krefst —
hann er maður, sem sett
hefir sjálfan sig { i()0 kr.
skuld.
atriðum við-
A bl. 4 byrj-
það, ab gefa lit á sjálfan
sig skuldar-bréf er, ávalt og
u n d a n t e k n i n g a r 1 a u s t, hið
sarna, sem að setja, sig i pen-
inga- eða peningavirðisskuld,
eins háa, eins og upphæð sú er,
sem skulda-bréfið liljóðar uppá.
Samband inilli útgefanda
?kulda-bréfs og handhafa þess
er það, að útgefandi er skuld-
ari (debitor) Iiandhafa, en liand-
hafi er eigandi skuldar (kre-
ditor) útgefanda, þ. e., á hjá,
honum eins hia peningaskuld,
eins og sú upphæð er, sem skuld-
ar-bréfið hljóðar uppá".
Höf. sýnir fram á, ab skuld-
ar-bref verður ekki borgab meb
skuldar-bréfi. Hánn sýnir fram
á, hversu mikil meinloka að
sambandið sé, sem Tryggvi gjörði
á milli bankans og landmanns-
bankans i Höfn, og það sé ekk-
ert annað, en að landsmanns-
bankanum í Höfn sé boðib að
verzla með gangeyri íslands i
Danmörku, sem sé grundvallað
a þeirri hugrnynd, að útgefandi
ávísunar á sjálfan sig geti leyst
hana inn með annari jafn hárri
ávisun á sjálfan sig, sem sé hið
sania seip, geti gefið út ávisanir
á ávísanir sínar. — Höf. hrekur
Hafnardeild, sem eg veit ekki þeir þá abeins kvittanir ríUs-
hverju nafni nefnist. | sjóðs fyrir móttöku tilsvarandi
Heimadeild er seðladeild ] peningaupphæðar úr peningadeild
landsjobs. í lienni er aldrei ■ landsjóðs í Höfn.
nema slattur einn peninga. j Gjörum nú t. d. ab M. greiði
Hafnardeildin er pen- ! landsjóði í skatt.a sina og skyld-
ingadeild landsjóðs. I hana ir 100 kr. í seðlum. jjetta er
er safnað þeiin peningum, sem í tekjuupphæð, sem landsjöður
tollar á tollbærum vörum gefa i samdægurs, eba livenær sem vera
af sér o. s. frv. , skal, greiðir aptur i gjöld sín,
Meb þvi, að seölarnir aldrei ; t. d. embættism. í lann sín.
geta verið annað en ávísanir á j þessar 100 kr. f@r nú embm.
peninga landsjóðs, þá er ' með á pósthúsið (beinUnis eða
Heimadeild landssjöbs í ebli óbeinlínis), kaupir sér fyrir þær
sinu hin ávísandi. Hafnar- i póstávisún hjá rfkissjóði; fær
deildin hinn útborgandi hluti hana greidda sér út i peningum
landsjóðs. þetta fvrirkomulag,
meb öllu því er þab ber í skauti
sér, er verk stjórnar Islands.
Landsjóður borgar, ein-
livern mánuð, embættismanni
t. d. 300 kr. i laun hans. |>ess-
ir seðlar eru ávísanir á peninga
landsjóbs, sem geymdir eru í
| peningadeild hans í Höfn. Em-
bættismaður verbur að koma á-
vísunum þessum í peninga til
þess, að geta borgað þá lífs-
björg o. s. frv. sem liann van-
hagar um. þetta verður annab-
hvort beinlínis, þá er embættis-
maburinn pantar vörur slhar
sjálfur og sendir póstávfsun fyr-
ir verbinu; eða óbeinlínis, þá er
embættism. aflar sér fyrir seðl-
ana nauðsynja sinna hjá kaup-
manni á ískmdi og kaupmaður
í Höfn, en ríkissjóður tekur apt-
ur til sin úr peningadeild lands-
sjóðs jafna uppliæb peninga og
liann varð að greiða embm. úr
sjálfum sér út á ávísun sína.
Hér er það nú degi ljósara að
M. galt landsjóði engar tekjur
þa, er hann greiddi landsjóði 100
kr. í seðlum, og landsjóður var
látinn færa sér blöðin til inntekt-
ar. Seðlarnir voru ekki annað
en ávísun á þá peninga skuld
sem M. átti hjá landsjóði, . og
landsjóður borgaði honum með
því, að greiða sér úr peninga-
deild sinni þær tekjur sem M. Ati
að greiða honum. Hér beið lands-
sjóður tekjutap 100°/0. Svona
fer um allar tekjur landsjöðs,
sein honum eru greiddar í seðl-
um.