Austri - 08.05.1894, Blaðsíða 3

1
NK: 13
A 1T S T 1! I.
51
Aíli bátsLinanna á Austfjöi'ðum á
Islandi yarð reyndar raeð lakara móti,
en þilskipaveiðarnar heppnuðust peiin
mun betur. J>iSskípin voru 36 að tölu
og fiskimenn a peim 449, meðal veiði-
tími (sumpart kríng um Færeyjar og
sumpart við strendur íslands) 24 vik-
ur, og aflinn, eptir pvi seni mönnum
hefir reiknazt, 4,242,200 pund af salt-
fiski og má meta hann hérumbíl 300,000
kióna virði. Loks má eigi gleyma að
geta pess, að pað í sumar tókst að
reka á la.nd 9(K) „grinda“-hvali (mar-
svin?), er svo eru kallaðir, má meta
hvern hvalinn á 50 krótiur minnst;
pessu urðu menn pví fegnari, sem
slík veiði i uokkur undanfarin ár al-
'eg befir brugðizt.
I (‘órshöfu er nýlega stofnað
f('laS i peim tilgangi, að stunda hval-
'eiðar, að sið Norðmanna, útí á opnu
hafi. Seglskip pað, er til veiðanna er
ífitlað, er nii í ííoregi og verður út-
búið til ferðarinnar; sldpstjóri á að
verða reyndnr og duglegur norskur
hvalveiðamaður.
Veturinn hefir hingað að verið
fremur snjólitill, en miklar rigningar
og sifeldir stormar hafa verið til
hindrunar allri útivinnu bæði á landi
og sjó; í pessa 3 siðustu mánuði liefir
víða, hér í eyjunum ekki verið róið
nema prisvar sinnum sökum gæfta-
leysi. Nú er verið að útbua öll pil-
skipin til fiskiveiða í peirri von, að
veðrið briðum muni fara að batna.
Arið 1877, var stofnuð prent-
smíðja í þórsböfn; síðan hefir komið
ut viknblaðið „Dimmalætting“ á dönsku
Blaðið „Föringatiðindi", gefið út á
færeysku, sem í 4 ár hefir verið mán-
aðarblað, er nú urn ársbyrjun stækk-
að og á að koma út tvisvar á m inuði.
„Færösk klerketidende“, mánaðarblað
á dönsku, gafst upp í haust, 3 ára
gamalt, en í skarðið bættist bindind-
isblaðið „Dúgvan“, sem kemur út
einu sinni á máuuði, sumpart á dönsku
og sumpart á færeysku. Er vonaudi,
að petta nýja biað muni efla pá bind-
indishreyfingu, sem nú um nokkur ár
hefir valdíð miklu. góðu til að útrýma
drykkjuskap, sem Færeyingar eins og
aðrar pjóðir hafa haft fjarska mikinn
skaða af. Bindindisfélögin eru rnörg
nokkuð orðin hér og hvar í eyjunum,
en stærst peirra og elzt er félagið í
þórshöfn, sem nú hefir 135 meðlimi.
KOMIÐ, SKOOIÐ, KAIJPIÐ.
I bókverzlan L. S. Töniassonar.
Ljóðmæli Stgr. Thorsteinssonar 3,00
—* í skrautbandi .... 4,50
— Hann. Hafsteins 2,75 og 1,75
— Bólu-Hjálmars .... 1,00
Hallgrímskver í bandi.... 3,00
Sálmabók í bandi . . 5,00 og 3,00
Aldamót 3. ár..................1,20
Supplement til isl. Ordbog 1.-7. h. 1,50
Samtalsbók isl. frönsk . . . 1,00
Elenöra (Saga frá Winnipeg) . 0,65
Mjalllivít 4. útg. m. 17 myndum 0,35
Huld 4. hefti....................
Smásögur Péturs biskups 0,60 og 0,50
Stafrófskver Eiríks Briems . . 0,25
Chieagóförin nál. útseld.
T o iii b ó 1 a.
par eð pað nú er fastákveðið að
hin lengi-fyrirhugaða biudiudishússtom-
bóla á Seyðisfjarðaröldu, skuli haldin
vera í næskoinandi sumarkauptíð (lík-
lega í júní), pá skorum vér hérmeð
vinsamlega á alla pá, er petta nauð-
synlega fyrirtæki vilja styðja, að láta
eitthvað af hendi rakua hið allra fyrsta,
annaðkvort peninga eður muni, sem
verða með pakklæti mótteknir af:
Eyjólfi Jónssyni. Rolf Johansen.
i
Andr. Rasnnissen. Skapta Jósepssyní
Arna Jóhaussyui. f>orsteini Skaptusyni.
Kristínu Wiium. Jónínu Gísladóttur.
Onnu Jónsdóttur.
á Fjarðaröldu.
Pétri Jónssyni. Stefáni Stefánssyni
(i Steinholti).
P. Fredriksen. Ingigerði Micaelsdöttur.
Jóhöunu Einarsdóttur.
á Búðareyri.
AUGLÝSING.
íbúar Mjöafj arðarlirepps;
Takið eptir!
Oll ósæmileg ummæli, og dvlgjur,
sem eg hefi haft við ykkur í vetur, uni
herra Hallbjörn |>orvaldsson húsbónda
minn, apturkallast hérmeð sem ó s ö n n
og ástæðulaust slúður.
Mjóafirði 27. apríl 1894.
Kristján Guðmundsson.
Yottar:
þorsteinn Jósepsson.
Bókbandsverkfæri mjög vönduð
eru til sölu á Eskifirði hjá
Olöfu Hansdóttur.
FJARMARK Jór.s Guðmundssonar á
Hj artarstöðum: Hvatrifað h. Hklfur
stúfur aptan viustra.
Brennimark T. G. A.
j Oli Kristján þorvarðarson.
) “ ,
1 FJARMARK Sveinbjörns Sveinssonar
á Hjartarstöðum er: Hálfur stúfur
fr. h. geirstýft v. Brennimark S.X4
FJÁRMARK J>órðar Jönssonar á
Hjartarstöðum er: Hvatrifað li. mið-
lilutað i stúf og gagnbitað v.
Brennimark J>. Ó. J.
BEAVER-LlNAN
flytur vesturfara beina leið til Canada á næstkornandi surari, ef að
4 hundruð manna skrifa sig með henni; allir sjá hve ómetanlegur
hagur það er að geta komizt beina leið; ættu því allir, er á ann-
að borð flytja vestur, að leggjast á eitt með að fara með Beaver-
línunni. enda varð hún fyrst til þess, að setja niðnr fargjaldið, einnig
hin fyrsta lína er flutt hefir beina leið; þess ættu menn að láta
línuna njóta, með því að taka sér far með henni. Fargjaldið fyrir
hvern fullorðinn mun verða hið sama sem síðastl. ár, sem sé 123
krónur, og tiltölulega miuna fyrir börn og ungbörn; áreiðanlegur
túlknr verður sendur með YesturíÓrum; einnig verður þeim útveg-
uð vinna þegar tíl Vesturh. kemur, ef þeir innskrifa sig í tíma.
Beaver-línan liefir fengið mjög gott orð á sig eins og sjá ma á
eptirfylgjandi vottorði, sein skráð er í ameriksku blaði „The Gazette"
Montreal 14. aug. 1893 neðan við ferðasögu útflutningsskipins
Beaver-linunnar „Lake Huron“, er flatti Yesturfara beina leið frá
Seyðisfirði i sumar er leið til Kanada, af 500 manns, er á skip-
inu voru.
„það er oss sönn gleði að bera Beaver-línunni eptirfvlgjandi vitnisburð.
Laek Huron, skip félagsins, för frá Liverpool til íslands, og föru vesturfarar
288
285
þetta sumar tiðkuðust ferðir til Faneyjar, bar seni nienn tóku
si'x böð. Magda Möller bjó sig einnig til ferðar, og pótt undarlegt
'a,ri; vll(fl hún óvæg fara til Faneyjar. eptir að hún af tilviljun hafði
uigið að vita, að „skonnortan“ „Maagen“, sem Warming var ann-
ar yfirforingi á. hatði afangastað við Faneyju. Og einn góðan veður-
dng uni sumarið sjaum vér nöfn stórkaupmanns Möllers og dóttur
hans, a listanum yfir baðgestina.
Yeitirigahúsið í Norðurbæ var urn sumarið alveg fullt með
Sesti, og par var gleði og glaumur ætið um pa>r mnndir. Úti við
emintihusið, sem er byggt á hæð. par sem ágætt útsýni er yfir
fá'u'"'i' Var ætíð tullt at folki, sem beið eptir að einhver af hinum
dregnirTvoguum yrðu lausir. Baðvagnar þessir eru vanalega
pá svo uV S,1ÓÍnn’ af mönnum, sem fara svo í land aptur, og sækja
vindur stenhnr1)<Aar heÍr’ SGm ‘ vöSIlumi,n eru hafa baðað sig. þegar
verða menn há ^ opt ómöf?ulegt að draga vaSnana út- °í?
gott er ;eður er 'vaVV i- Wð Sjállann Norðnrb£e- En Þe8ar
getur *eri#pœgilogr,. 0'K‘T"'8,4* ,9 f'l
sjóar-baS, i liinum 1,«.® ^
ist i sjóiium, 0? Iianu só gljú“',! B" "* '"'m
?etur
se,n spegilgler, pá er samt ætið
sltellt mauni um koll, ef menn
dálítil undiralda, sem vel
vaða oflangt út.
þó að „skonnortan“ „Maagen“ væri ,nild3 á siglingu fram nie3
stroudum, t.l pess að passa að hinar útlendu fiskiskútur fiskuðu ei
1 tandhelgi, pá kom það samt opt fyrir að hún lá nokkra daga í
enn v!ð Faney, og yoru pá sjóliðsforingjarnir dagfögir gestir á eyj-
unni.
inn dag kom Warming einnig í land til að hreifa sig dálítið
og ge ram me3 ströndinni, par sem grynningar eru iangt útj svo
a nnn josi sandbotn sést í gegnum vatnið. þar eð Warming
var annar y rforingi á „skonnortunni“, hafði hann niikið að gjöra U111
°r .’ °.° ^at S1<1 dan kormú í laud, og nú var pað hin mesta skemmt-
un íjrir hann, að ganga fram og aptur með ströndinni i hinu góða
veðn. Einum baðvagni var ekið út á sjóinn, ann'ar var dreginn
f land’’ Það var hávaði kæti allt um knng og mátti þar hevra
>,ns tu°Su«>úl5 og var mjög gaman að heyra og sjá allt þetta.
kunningskap við Mögdu Möller, — því báðir dönstxðu þeir mikið
vel, og voru þessvegna sjálfsagðir á öllum dansleikum. Magda
hafði ekki gleymt hinuin unga sjób'ðsforingja, sem hafði verið svo
ósvífinn að reita hana til reiði, hann hafði lýst svo einlæglega fegurð
hennar, og sagt að fegurðartilfinningin hefði nær pví komið sér til
að fremja pjófnað, og hún gat eigi neitað þvi með sjálfri sér að
hann var friður maður, og henni gleynidist ekki hið hýra og fagra
augnaráð hans, svo henni varð opt að hugsa til hans. Hún hafði
auðvitað reiðst við hann og stokkið út úr stofunni, en án pess að
vita af pví, pú hafði hún horft á eptir Warming pegar hann gekk
niður götuna.
Allar pessar endurininnmgar voru pó útdauðar, pegar hún eitt
sinn um veturmn hitti Warming á dansleik. Hann bað hana uni
dans, og hún sá að pað var alltof ókurteist, að neita honuni,
og áður en pau höfðu dansáð hálthring á gólfinu, pá fann hún að
hann dansaði ljómandi vel, og um leið hafði hann orðið pess visari
að hún var létt eins og fjöður, og eptir slikar uppgötvanir var eigi
óeðlilegt þó pau dönsuðu mikið saman. Á unga fóikið hafa augna-
bliks-áhrifin mesta verkun, og pað leið ekki á löngu áður en Magda
hló eins einlæglega að iuótinu við bjargskorana eins og Warming.
Stórkaupmaðurinn hafði ema ekki ha.ft pá ánægju að rekast á
AYarming; hann sat í einni liliðarstofunni og var að spila bhombre
við kunningja sína, svo hann vissi eigi hvað gjörðist í kringum hann.
Einusinni pegar verið var að datisa og Warming hafði enga
dömu, varð lionurn reykað mní pað herbergi, par sem stórkaup-
maður Möller sat >ið spil og sneri bakinu að dyrunum. f>að var
siýbúið að gefa.
„Spilið pér út, ef pér þorið, stórkaupmaðurl Haldið pér virki-
lega að þér vinnið pessa ^sohé?"
Warming leit ósjálfrátt á spilin, en gætti ekki að hver hélt á
peim.
„þetta er ekki góð ^solo^, sagði hann öafviíaudi.
Stórkaupmaðurinn sneri sér við, tii pess að vita hver pessi
sjálfkjörni dó-uari væri, og pegar hann sá að pað var Warming,
sagði hanu purlega:
„Nú, virfeiléga?"
KJÖBFUNDUR verður liáldinn á FOSSYÖLLUM ÁTTUNDA JÚNÍ