Austri - 19.11.1894, Blaðsíða 4

1 28

N i
A U g T R I.
pví siður, seni sampykktarfrumvarp
siðasta alpingis. krefst. mjög stórs
meiri Lluta og ívilnar par með stór-
um drykkjumönnum, sem með pví
verða rétthærri en bindindismenn,
eins og peir væru einhverjii afbragðs-
meun! sem pjóðinni væri um að gjöra
að halda í i líf og blóð! — En til pess
að petta sampykktarmál og önnur
velferðnrmál bindindishreyfingarinnar
nteðu fram að ganga, áleit forseti, að
pað væri bein.t sMlyrði, að bind-
indismenn í Seyðisfirði heldust fyrst
og fremst sem fastast í hendur og
gengju sem einn maður samhuga
fram í bindindisbaráttunni, pví að pað
mundi reynast örækur sannleiki, að
„samtaka stöndum vér, sundraðir föll-
um vér“.
Yfir pessa bróður og systurlegu
einingu og samvinnu hinna seyðfirzku
bindindisfélaga og allra bindindismanna
landsins, bað forseti gaðs blessunar,
sem 'og yfir bindindishúsið og pessa
nánustu fcdaga vora og samliða
vora í bindindisbaráttunni nær og
fjær.
Nokkrir af hinum Agœtustu birnl-
indismönnum, svo sem forseti bind-
indisfélags Seyðfirðinga, skraddari Evj-
ólfur Jönsson, hreppstjóri St. Th. Jóns-
son og pöntunarfélagsstjóri Snorri
Wiium o, fl. töluðu i sömu stefnu sem
forseti, og réðu fastlega til einingjn
og sem beztrar samvinnu og til að
halda óhikað áfram héraðasamþylckt-
inni á næsta alpingi.
Var hin ánægjulegasta eining á
fundi pessum og hann að öllu leyti
liinn skernmtilegasti.
í fundarlok veittu Goodtemplar-
ar bindindismönnnm kaffi, og síðar
var danzað í bindindishúsinu.
Mldarveiðin gengur allvel á
Suðurfjörðunum, einkum Beyðarfirði.
„Vaagen“ er nýfarin til iitlanda með
1200 tunnur sildar frá 0. Wathne og
„Cimbria“ hefir alltaf verið í förum
mcð síld í ís frá honum til Engiands.
J>eir kaupmennirnir, Tuliniusarnir og
Bandulph, hafa og veitt og sent út
töluvert af síld í haust. En pó lieíir
bæði Tulinius og Wathne tapað tölu-
vert af síld úr lásum sökum storma
og illviðris.
Síldarverðið var enn pá hátt
erlendis, pví ekki var mikið enn far-
ið að fiskast á austanverðum Norvegi
né. í Svjjóð, en eins og áður ersagt,
misheppnaðist síldarveiðin við norð-
anverðan Yorveg í haust, par sem
feitasta og bezta síldin veiðist.
En Iiingað eru í haust að koma
á stangli síldarveiðamenn fráNorvegi.
sem fara í kringum veiðilögin með
pví nióti að einhver hér i landi bú-
settur Yorðmaóur pykist liafa kevpt
af síldarveiðamanni síldarúthald, og
fá peir hina dönsku konsúla í Yor-
vegi til pess að votta pað. En í
raun og veru eru pað ekki hinir bú-
settu Norðmenn er veiða hér síldina,
heldur pessi aðskotadýr, er sigla og
veiða undir fölsku innlendu flaggi, og
verða peir svo til að taka veiðina trá
og spilla henni fyrir liinum innlendu
síldarveiðamönnum og spilla markað-
inum fyrir vorum eigin dugnaðar-
mönnum í pessari grein i útlöndam.
J>að er vonandi að yfirvöldin hafi
nákvæmar gætur á pessum samning-
um pessara útlendu manna við hiua
hér búsettu landa sína og grennzlist
eptir pví, hvort petta eru „proforma“-
samningar, og sjái svo fyrir, að pessir
menn spilli eigi síldarveiði innlendra
útvégsmanna,
Patersonsbuið.
pann 15. og 16. p, ni. var liald-
inn skiptafundur í protabúi pessu og
j mættu par eða létu mæta flestir
j skuldheimtumenn búsins. Skiptaráð-
j andi lagði fram status búsins. En
pareð hingað til ekkert hefir verið
1 unnið að skiptum búsins og engir
skiptafundir haldnir nú í tvö ár, en
nokkrar bækur protabúsins vanta frá
1 byrjun, en pær sem til voru, mjög ö-
I reglulega færðar og reikningar hafa
j glatazt, pá óskaði skiptafundurinn að I
j skiptin yrðu aptur byrjuð frá rótum, j
j og ákvað skiptaráðandi uð svo skyldi |
vera. Sknldheimtumenn gáfu 2 mönn- .
um úr sínum flokki aðal-um'boð til
j pess að mæta í skiptaréttinum og
gjöra upp biiið með skiptaráðanda.
Lainpaglos a 15 aura
(úr bezta krystalsgleri á 30).
Margir laglegir munir. hentugir í I
JóJagjafir. Ný vasaúr frá 12—135
kr., klukkur frá 7,25—30 kr. Margs-
konar gullstáss, prjönuð nærföt, til-
búnar rekkjuvoðir og ýmsar vefnaðar-
vörur og margt fleira, allt valin vara
í verzlun Magnúsar Einkrssonar úr-
smiðs á Seyðisfirði.
Undertegnedc Agent for Islands
i Östland for Det Kongelige
j Cetroierede Almindclige Braml-
assurance Compagni
for Bygninger, Yarer, Effecter, Krea-
turer, Hö etc„ stiftet 1798 í Kjöben-
bavn, modtager Anmeldelser omBrand-
forsikkring; meddeler Oplysninger om
Præmier etc. og udste.der Policer.
Eskifirði i mai 1894.
I Carl D. Tulinms
B æ k u r
íiýkoumar í bókve.rzluii
L. S. Töiuassoiiar á Seyðisfirbi.
Alpingistíðindin 1894 verð . 2,00 kr.
Helgidaga prédikanir eptir Pál Sig-
urðsson ... 3 kr. iiinb. 4 kr.
Landafræði eptir Morten Hansen
innbundin .... 0,75 au.
Prestkosningin. Leikrit eptir jf>.
Egilsson .... 75—1,00 —
Söngb. stúdentafélagsins 1.20—1,80 —
HALDIÐ ÁFRAM AÐ LESA!
Bókbandsverkstofa Brynj -
ólfs Brynjólfssonar er á Hrólfi
við Seybisfjörð. Bækur teknar
til bands og abgjörðar. Yanclað
band, ódýrt og fijótt af hendi
leyst.
I. M. HANSEN á Seyðisfirði
tekur brunaábyrgð í hinu störa enska
brunaábyrgðarfélagi, „North Brithish
& Merkantilé", mjög ódýrt.
..S K A N I) I A
Allir, sem vilja tryggja líf sitt,
ættu að muna eptir, að „Skandia"
er pað stœrsta, elzta og ódýrasta lífs-
ábyrgðarfélag á Norðurlönclum.
Pélagið hefir umboðsmenn á:
Seyðisfirði, Reyðarfirði, Eskifirði,
Yopnafirði, Akureyri og Sauðár-
krók.
Abyrgðarmaður o g r i t s t j 6 r i
Oand. phil. Skapti Jóscpsson.
Prentari S i g. G r í m s s o n.
342
er pað ekki einnig undarlegf, að pjöiin yðar skyldi vera fyrir neðan
svefnherbergis gluggann, á sömu stundu og hann var í Lundúna-
borg?"
Herforinginn sat náfölur og hreifði sig ekki, aðeins liendur
hans skulfu eins og strá.
„Hvað á petta að pýða?“ sagði Engström loksins eptir langa
pögn.
„jf>aðíl, sagði eg rólega, ,,að pjófurinn situr parna á móti yður.“
„Herra minn„. kallaði Engström. „Eruð þér genginn frá vitinu.
Ætlið pér að pjófkenna son bezta vinar míns? jþetta nær engri
átt“.
„þessi maður er ekki sonur hins gamla vinar yðar, herra Eng-
ström. Olyer herforingi er nú sem stendur við herdeild sína í
Wolwich og heíir sent mér svar í dag. Hér er hraðskeytið: „Olyer
herforingi er hér. Hversvegna spyrjið pér eptir honum?“
Hinn falski herforingi stóð upp og leit i kringum sig, eins og
hann væri að gá að, hvort hann gæti eigi skotizt burtu.
„Setjist pér niður!“ hrópaði Engström, „og ef pér viljið keraast
bjá pví að verða settur í höpt, pá játið strax glæp yðar, en yður,
Warre, hið eg forláts.“
„Kærið vður ekki um mig, pað var varla von að pér tryðuð
mér“.
Vesalings sökudólgurinn settist nú niður og hóf sögu sína.
Hann kvaðst heita Odgers, og hafði verið undirforingi í riddara-
liðinu, en var gjörður liðrækur fyrir óknytti. Félagi hans hafði
gjörzt pjónn hans og hafðí hann grafið pýfið i jörð skammt fr«
liúsinu, paðan sem poir svo síðan ætluðu að hjarga pví. — Við
morgunverðinn daginn eptir varð eg að segja þeim hvernig eg
hafði komizt að þjöfnaðimmi.
„það, að pjófnaðurinn var framinn rétt á eptir að pér höfðuð
sótt gimsteinana til Lundúnaborgar, gaf mér grun um, að þjófarnir
hlytu að vera á heimilinu. jþegar eg svo foifði komið stálpræðinuin
fyrir og séð á förunura, að herloringinn hatði dottið 3 fet frá præð-
inuni, pá leiddist grunsemd mín að lionum. Uppá loptlnu varð eg
pess vísari, að pað var hægðarleikur fyrir hann að komast inná
herbergi konu yðar og kasta þnðan gimsteinaskríninu niður í garð-
343
inn. er hún var farin ofan. Eg heyrði pað, að herforinginn hefði
farið síðastur ofan af loptinu pann dag, cr stolið var hér. A
járnbrautastöðinni fékk eg pað að vita, að maður nokkur. sem
eptir lýsingunni hlaut að vera pjónn hans, hafði komið með járn-
brautinni frá Lundúnurn kl. 51/*, e. m., en ekkí 9l/A, eins og peim
bafði sagzt frá. þér vitið pegar, hvers eg varð vísari af hraðskeyt-
inu. J>egar eg rakti sporin gegnum garðinn, sá eg pað, að hver
svo sem pjófurinn var, pá hlaut hann að hafa klitrast yfir girðing-
una og við pað tjargað fötin sín. Við miðdcgis verðinn ígær not-
aði eg mér pað eiua tækifæri, sem bauðst, til poss að skoða íot
pjðnsins, og fann pá tjöru bæði í buxum og frakka hans, sem liann
hafði pó reynt að ná úr fötunum. |>arna hafið pér alla
söguna“.
S a m 1 i ð i (4 a r i b a 1 d a.
Eptir
August Blanclte.
—o —
Arið 1864 eitt sunnudagskvöld var eg staddur í Florenz og
gekk par mér til skeraratunar í lystigarði ásamt 2 „Garibaldistum11
en pað er sameiginlegt nafn á öllum er hafa verið í liði „ljónsins
frá Caprera“b Báðir liöfðu peir verið foringjar eitt púsundmanna
liði hans er hann réðst í fyrstu til að vinna Sikiley með.
og sem endaðí mcð pví að hann naði henm og ISoapelsiíki öllu. þeir
námu skyndilega staðar og heilsuðu rnjög vingjarnlega inanni, sem
ók framlijá.
1) Svo var Garibaldi nefndur.