Austri - 23.01.1896, Síða 4

ni; -2
A II R T R í.
s
Eimskipaiitg'jörð
liinnar
ísiengkn landstjórnar.
Skrifstofa farstjóra verður fyrst
xim sinn í húsi Halldórs bankagjald-
kera Jónssonar i Reykjavík, Suður-
götu Nr. 5. Bréf og sendingar við-
víkjandi farstjörninni niá senda pang-
að eða beint til undirskrifaðs far-
stjóra.
D. Thomsen,
sem stendur: á „Grand Hotel Nielson“.
Kaupmannahöfn.
Prirnus,
steinolíuvélar og allir lausir partar
tilheyrandi, fást í verzlun Magnúsar
Einarssonar á Yestdalseyri.
iBökbandsverkstofa
fá Höfðabrekku við Mjóafjörð, bók-
|bindari Haraldur Jónsson tekur
Ibækur til bands og aðgjörðar.
Yandað band með vægu verði.
med gunstigt ítesultat. Maltose er
ikke et Middel, hvis Bestanddele
holdes hemmeligt, det erholdes for-
medelst Indvirlcning af Malt paa
Mais. Attester fra de höjeste Au-
toriteter staa til Tjeneste. Pris 3
Fla.sker med Kasse 5 Kr., 6 Flasker
9 Kr.., 12 Flasker 15 Kr., 24 Fl.
28 Kr. Albert Zenlaier, Opfinder-
en af Maltosa-Præparatet, Berlin S.
0. 26.
Hpgfp'' Allir, sem skulda mér fyrir
myndir, eru vinsamlegast beðnir að
borga pað sem fyrst.
Yestdalseyri 11. desbr, 1895.
(Hallgrimur jEmarsson.
Skræder Etablissement
Kjöbmagergade 53 1. Sal. ligeover
for Kegenzen, med de nyeste og bedste
Yarer.
Pröver og Schema over Maaltag-
ning sendes ]>aa Forlangende.
Æi’bödigst
'ELicolai fcnsen.
óskar eptir að komast að verzlun á
næstkomandi sumri. — Bitsjöri vísar
á manninn.
5 0 0 K r o ii e r
tilsikkres enhver Lungelidende, som
efter Benyttelsen af det verdensbe-
römte Maltose'-Præparat ikke finder
sikker Hjælp. Hoste, Hæshed, Asthma,
Lunge- og Luftrör-Katarrh, Spytning,
o. s. v. ophörer allerede efter nogle
Ilages Forlöb. Hundreder og atter
Hundreder have benyttet Præparatet
að á veitingahúsinu á Búðareyri við
Seyðisfjörð verða engar veitingar hér-
eptir lánaðar. — Allt afgreitt svo
fljótt og póknanlega sem hægt er.
St. Stefánsson.
'§PW~ í júlím. síðastl. tapaðist á
Fjarðaröldu gluggahefill raeð tveim
skrúfum. Hinn ráðvandi finnandi
gjöri svo vel að skila heflinum til
ritstj. Austra, gegn sæmilegum fund-
arlaunum.
0 s k i 1 a f é,
selt á Yopnafirði 29. október 1895
1 ær veturg., mark: hálft af fr.
bæði eyru.
Hvít lambgimbur eyrnaskemmd.
Yeturgömul ær, mark: hvatrifað
h. sneitt apt. v.
Yopnafirði 23. deseraber 1895.
Y. Sigfússon.
J>ann 12. nóv. og 20. des. f. á.
voru seldar í Norðfjarðarhreppi ó-
skilakindur pær er hér skal greira:
1. Hvítur geldingur, mark: hálfur
stúfur fr. h., miðhlutað v.
2. Hvítur geldingur, mark: tvifjaðr-
nð fr. h., tvístýft aptan v.
3. Hvít gimbur, mark: sneiðrifað
apt. h., sneitt apt. gat v. (illa gjört).
4. Hvít gimbur, mark: hálfur stúf-
ur apt. h. biti ir., stýft, gagnbitað v.
5. Hvítur geldingur, mark: blaðstýft
apt. h. stýft v.
6. Hvítur sauðar veturg. mark:
tvístýft fr. h., blaðstýft fr. v.
J>eir sem geta sannað eignarrétt
sinn á framangreindum kindum, geta
vitjað andvirðisins að frádregnum
öllum kostnaði, til undirskrifaðs, fyr-
ir næstu fardaga.
Nesi í Norðfirði 22 des. 1895.
Einar Jónsson.
Óskilakindnr, seldar í Hjalta-
staðapinghá haustið 1895.
1. Sauður tvæv. mark: sýlt h., hálft
af apt. fjöður fr. v.
2. Lambgimbur, mark: blaðstýft a.
fjöður fr. h., sýlhamrað v.
Hérmeð auglýsi eg pað, að eg er
genginn í æfilangt vinbindindi, og
bið pví alla fyrir að bjóða mér eigi
áfenga drykki.
Gunnlögsstöðum 14. jan. 1896.
Bjarni Bjarnason,
(organleikari).
LIFSAB YRGÐ A RFELAGIÐ
„S T A R“
stofnað í Lundúnum 1843.
Stofnfé 1,80 0,0 00 krónur,
Varasjóður 6 4, 2 3 3,1 1 5 krónur,
býður öllum er vilja tryggja lif sitt
l ífs « h y r g ð
með betri kjörum en no'kkurt
annað lifsábyrgðarfélag á Norð ur-
löndum.
Aðalumboðsmaður félagsins á Is-
landi er fröken ÓJafui Jóhannsdóttir
í Reykjavik. Umboðsmaður félagsins
á Seyðisfirði er verzlunarmaður Armann
Bjarnason á Yestdalseyri.
Stjörnuheilsu-drykkur.
Stjörnu-heilsudrgkkurinn skarar
fram úr alls konav
Lifs-Elixír
sem menn allt til pessa tíma bera
kennsli á, bæði sem kröptugt læknislyf
og sem ilmsætur og bragðgöður drykk-
ur. Ilann er ágætur læknisdómur,til
að afstýra livers kouar sjúkdómum,
sem koma af veiklaðri meltingu, ogeru
áhrif hans stórmjög styrkjandi allan
likamann, hressandi hugann og gefandi
góða matarlyst. E? inaður stöðugt
kvöld og morgna, neytir einnar tii
tveggja teskeiða af possum ágæta
heilsudrykk, í brennivíni, víni, kaffi,
te eða vatni, getur maður varðveitt
heilsu sína til efsta aldurs.
JiETTA ER EKKERT SKRUM.
Einkasölu liefir:
EI)Y. GHRISTENSEN,
Kjöbenhavn K.
Ábyrgð armaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
Jfrcntsmiíja flustra.
6
pess að líta á sjúklinginn sökum fornrar vináttu peirra, er svo
sorglega stóð á. Augnalæknir pessi hafði verið skólabróðir hans
og treystihann pví, að liann mundi eigi neita lionum um pessa bæn
hans.
Og daginn eptir kom húslæknirinn og pessi gamli skólabróðir
lians heim til Kitty pegar Allan var á skrifstofunni; en augna-
læknirinn frægi var John Medway.
Hann skoðaði nú augu Kittyar mjög nákvæmlega og gaf að pví
búnu góðar vonir um bata. Tók hann nú Kitty tali og sagði hún
lækninum nákvæmlega frá pví, hvernig pað hafði að borið að hún
missti sjönina, og pótti hinum gamla manni saga hennar all-merld-
leg, er hann sá hennar innilegu ást á manni hennar.
„Ef pað væru margar aðrar eins konur og pér, mundu menn-
irnir verða miklu betrr1, sagði öldungurinn með sorgarsvip.
„Sama sagði Allan einusinni við mig“, sagði hún í hálfum
hVjóðum.
pegar augnalæknirinn heyrði nafn sonar síns, skalf liann, og
ætlaði að fara út.
„Æ, bíðið pér nú svo lítið við, pví maðurinn minn kemur rétt
strax heim“, sagði Kitty.
Um leið og hún sagði petta, var hurðinni lokið upp og Allan
kom inní herbergið. Clarke læknir gekk til hans.
„Eg segi yður gleðifregn,“ sagði liann pýðlega. „Gamall sköla-
bróðir minn hefir skoðað augu konu yðar og liefir góða von um
bata, og hefir lofað að skera sjálfur í augu hennar.“
Allan sneri sér nú að lampanum, par sem hinn frægi augrfa-
læknir stóð.
„Hinn göfugi John Medway“, sagði Clarke læknir í hálfum
hljóðum.
Faðirinn og sonur lians horíðust nú pegjandi í augu, og tókust
siðan með blíðu í hendur, og gleymd var um leið hin punga og
langa mæða og sorg peirra beggja.
Æfisitjri verzíunarþjónsins.
—0—
Fyrir 10 árum var eg ekki í peirri góðu stöðu, sem eg nú
er, en var á ferðalagi og seldi munaðarvöru fyrir stórverzlun nokkra.
Á peim ferðum kom eg opt til borgarinnar Birmingham, og ef satt
skal segja, pá var eg á peiin tímum enginn sérlegur hófsemdarmaður.
Yerzlunarmönnum, sem ferðast, mæta opt margar freistingar, og eg
stóðst pær ekki betnr en alpýða manna gjörir, — sem lesendurnir
munu játa satt að vera, er peir hafa lesið eptirfarandi sögu:
Eg var staddur í Biriningbam í mikilli rigningu um haust tíma
kl. 6 eptir miðjan dag. Mér hafði gengið verzlunin polanlega pann
dag, og eg hafði samdægurs heimt inn 20 „pund“ hjá skiptavinum
húsbænda minna. þá er eg hafði lokið erindum mínum pann dag,
för eg heím á gistingastað minn og fékk mér í staupinu, par eð eigi
var hægt að skemmta sér úti fyrir rigningunni, en rejndar var eg
pó áður um daginn bú'nn að drekka miklu meira en góðu hófi
gegndi.
J>ar scm eg nú sat og var að dreypa í áfengisblöndu mína,
kom maður nokkur injög vingjarnlegur til mín og gaf sig á tal við
mig, og tók eg skrafi hans vel. I fylliríinu sagði eg honum frá
öllum högum mínum, og pað leið eigi á löngu, pangað til eg hafði
sagt honum frá pví að eg hefði á mér 20 „pund“ í gulli, er hús-
hændur mínir ættu.
Regar við höfðam drukkið um stund, fékk sessunautur minn