Austri - 13.02.1896, Blaðsíða 4

NR 4
A IJ S T i; I.
10
Kirkjul)l;iðið (1,50) og Voi'ði Ijós! (1,50)
.Dönsk lestrarbók eptir f'orleit' Bjarnason og Bjarna Jónss'on I. innb. 2,00.
Vcstur-Islendingar. Fvrirlestur eptir Einar Hjörleífsson 0,30.
Saga Jóns Espolíns bins fróða 1,50. Saga Magnösar prúða með mynd 0,75.
onnfremur ýmsar aðrar bækur og rit,
skrifbækur, forskriptir og m. il.
fæst
í bókverzlan L. S. Tomassonar.
((rgtílharmonía "ít!j"
verðlauimð, liljóiiifogiir, vöiuluð og ó(lýi%
semaðdómihinna agætustu tonfræðinga og sönglistamanna
hera af oðrum sainskonar bljóðfærum, og ýms önnur liljóðfæri
útvegar L. S. TðmaSSOn á Seyðisíirði.
The
Anglo-Icelanöie Trading Co.
Ld. i Leith.
tekur að sér að selja
Jis],-. ull, liesta, sauðfé
og aðrar íslenzkar vörur,
og að útvega
aIhlwnar útlendar rörur.
Félagið selur pakjárns-plötur, lín-
ur, kaðla, segldúk, netagarn, og kex
og kaffibrauð með óvanalega góðum
kjörum.
Umboðsm. fél. á Islandi er:
W. Gr. Spence Paterson.
pegar gufuskipið ,.Egill;‘ flutti
Sunnlendinga í haust béðan að austan
suður, var eg með skipinu frá Mjöa-
lirði til Fáskrúðsfjarðar og liafði pá
meðferðis uppá pilfarinu fullan tunnu-
poka með bæði kvennmanns- og karl-
mannsfötum í, bundið fyrir oj>ið og
viðtengt pappspjald og á pví nafn
mitt: Halldór Runólfsson.
þessi poki kom eigi til skila er
eg fór í land á Fáskrúðsfirði.
jjcir sem kvnnu að lmfa. tekið
pokann í misgripum eru hér með
beðuir a.ð skila bonum sem fyrst til
mín ákaupstaðnum Búðum í Fáskrúðs-
iirði bjá kaupmanni Carl Tulinius.
]>. t, Seyðisfirði líi. jan. 1896.
Htítldór Uunól'fsson.
AUGLÝSIKG.
Hér með anglýsist, n.ð pjóðjörðin
Kla.ustursel á Jökuldal, er laus til á-
b.úðar í’rá næstkomandi fardögum.
og verða peir er sækja vilja um á-
búðina, að snita sér til mín sem fyrst
með umsókn sina.
N esi 3. febrúar 1890
Páll Ólafsson.
WF" Peningar.
Rétt eptir prettánda tapaðist pen-
ingabudda á Oddsskarði, með tölu-
verðu af peningúm í.
Hinn ráðvandi finnandi er beðinn
að skila buddunni og peningunum
til útvegsbónda Pálma Pálmasonar á
Kesi í Norðfirði.
5 0 ö K i* o ii e r
tilsikkres enhver Lungelidende. som
efter Benyttelsen af det verdensbe-
rörnte Maltose-Præparat ikke tínder
sikker Hjælp. Hoste, Hæshed, Asthma,
Lunge- og Luftrör-Katarrh, Spytning,
o. s. v. ophörer allerede efter nogle
Dages Forlöb. Hundreder og atter
Hundreder have benyttet Præparatet
med gunstigt Resultat. Maltose er
ikke et Middel, livis Bestanddele
holdes hemmeligt, det erholdes for-
medelst Indvirkning af Malt ]>aa
Mais. Attester fra de höjeste Au-
toriteter staa til Tjeneste. Pris 3
Flasker med Kasse 5 Kr., G Fhisker
9 Ivr.., 12 Flasker 15 Kr., 24 Fl.
28 Kr. Albert Zonkner, Opfinder-
j cn af Maltosa-Præparatet, Berlin S.
0. 2G.
Sá sein liefir tapað gluggaheflinum
sem auglýstur er í 2. tbl. Austra p.á.
snúi sér til undirskrifaðs.
Sevðisfirði 1. febrúar 1896.
Jóu Jónsson,
(realstud.)
Sérlega duglegur karlmaður til
ailra verka, en hreinasti suillingur
við alla veggjahleðslu, óskar ejitir að
fá atvinnu á næsta sumri. hel/.t við
byggingar og heyskap eða pá ferðalög,
sem hann er hverjum manni skjótari
í og hinii úreiðanlegasti.
Ritstj. visar á manninn.
MF" Primus,
steinoliuvélar og allir lausir paitar
tilheyrandi, fást í verzlun Mayniisar
Einarssonar á Yestdalseyri.
Skræder Etablissement
Kjöbmagergade 53 1. Sal. ligeover
for Regenzen, med de nyeste og bedste
Yarer.
Pröver og Sehema over Maaltag-
ning sendes paa Forlangende.
Ærbödigst
jficolai fcnsen.
Stj srnuheilsu-drykkur.
Stjörmt-heilsiulryUurínn stcarar
fram nr alls Iconav
Lifs-EIixír
sem menn allt til pessa tímn. bera
kennsli á. bæði sem kröptugt læknislyf
og sem ilmsætur og bragðgóður d.rykk-
ur. Hann er ágætur lækiiisdómnr, til
að afstýra bvers konar sjúkdómuin,
sem koma af veiklaðri meltingu, ogeru
áhrif bans stórmjög styrkjandi allau
bkamann, bressandi lnigann og gefandi
góða matarlyst. E? maður stöðugt
kvöld og morgna, neytir einnar til
tveggja teskeiða af pessum úgæta
Iieilsudrykk, í brennivini. víni, kaffi,
te eða vatni, getur maður varðveitt
lieilsu sína til efsta. aldurs.
i>KTTA ER EKlvERT 8KRUM.
Einkasölu befir:
EDV. CHRTSTEXSEX,
Kjöbenliavn K.
Ábvrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. pbil. Skapti Jósepssoil.
frentsmiíja ^Austra.
14
til mín og bar mer lukkuósk frá drottningunní á 30. afmadisdegi
mínum, með pakklæti fyrir ánægjustundir pær, er eg hefði veitt lienni
og hirðinni, og gjörðíhúnmig um leið aðyfirumsjónarmanni við hirð-
ina. Eg óx pví hæði að mannvirðingu og konúngshylli fyrir mína
litlu hæfilegleika; en svo er jafnan títt við liirðir stórhöfðingja.
Einhverju sinni seínt í ágúst sat eg við stýrið á litlum bát,
nokkrum dögum eptir að drottningin var farin aptur til
Stokkhólms, og reru tveir af hirðsveinunum bátinn, undir liinuin
skuggasælu eikum, er liéngu út yfir sjóinn, Auk mín og peirra voru
í bátnum tvær hefðarkonur við hirðina, er höfðu orðið eptir til að
sjá um eitthvert lítilræði. Onnur poirra var um sextugt og gekk
drottningunni naist að virðingu. f;>að var góð kona og göfuglynd og
lét ætið gott af sér leiða, án pess að liæla sér af pví. Svo fer peiin
jafnan er trúa á guð. Hin konan var rúmlega tvítug og liana
pekkir lesarinn, pví pað var hin ógrefusama marmarabrúður, ög bafði
eg áður verið viðriðinn raunasögu heniiar1. Eptir að liún hafði feng-
ið löglegan skilnað við G.........greifa, er hún var neydd til að
giptast, og ltafði opt reynt að flýja frá, giptist bún peim manni
er hún unni, W. greifa. En pað hjónaband fór og ílla. Síðar-i
maður hennar stra.uk til Finnhinds, er hann hafði svallað út hæði
arfi hennar og sinum eigin eignum,. og féll par í einvígi við rúss-
neskan yfirliða, er liann hafði lent í ílldeilum við útúr spilum. L.
greifafrú hafði nú verið ekkja á annað ár og lét sér nú mjög annt
um uppeldi barns sins, er sat í bátnum og hjálpaði mér til pess
að stýra. Hún var eigi að staðaldri við hirðina. en hafði heimsótt
drottningu ásamt föðursystur sinni, cr nú var liennar aðal stoð og
stytta.
Eg liefi áður lýst pessari hefðarkonu. En nú var liið fagra
andlit henuar fölt og bar merki peirra rauna, er hún liafði ratað í
svo snemma á æfinni. Hefði hún verið ósorgmædd, pá hefði liún
verið nú einhver hin fríðasta kona. jni gleðin kastar yndisbjarnia
á ásýnd konunnar.
1) Saga pessi er tekin úr peiin skáldsagnabúlki höfundarins, er
liann nefnir „Æfintýri leikaraus“, er hafði áður tvívegis reynt tilað
bjarga pessari konu úr höndum ills' ektamaka.
15
Eg kom mér mjög vel við frúrnar og prer voru mér mjög vin-
veittar og héldu mér ahíð fram til mannvirðinga. en hin eldri var
í mestu kærteikum hjá drottningunni; hin yngri var aptur auga-
steinn gömlu konunnar og liafði afiað mer vinfengi hemiar. Yináttu
hennar átti eg að pakka liðnum tírna, er dróg okkur hvort að öðru
til meiri kmmingsskapar, sem reyndav var upphefð að fyrir mig, en
eigi hættulaust fyrir rósemi lijarta míns. Mér var ómögnlegt að
umgangast pessa elskulegu frú dagsdaglega, án pess að laðast að
lienni. Eu hingað til hafði eg ekki látið á pví bera, hvað mér var
innanbrjósts.
En við skulum nú lialda áfram sögumii um endir sjóferðar vorr-
ar. Hinn litli bátur lagði pegar að bryggjunni og báðar frúrnar
leiddust upp að höllimii, en eg varð eptir niðri i flæðarmáli til að
tína skeljar í hálsband handa Lili litlu. þá sá eg að hefðarkon-
urnar námu staðar við gang pann, er lá upp að liölliniii og heyrði,
uð hin eldri kallaði á inig. Eg fiýtti raér til hennar.
„Yður grunar pað víst eigi, herra yfir-umsjónarmaður, hvað við
vorum að tala um, og pó er pað málefui, er konum er svo tíðrætt
um .... trúlofanir og giptingar. Yið vorem að furða okkur á
]>vi, að eins ungur maður og pér, sem eruð í góðri stöðu, skuli
eigi hafa fengið sér konu, er gæti verið stjarna á vegi yðar, eins og
skáldin komast að orði.“
Mér varð á að svara pví í hreinskilni með pessum orðum': ,.]>að
er nú meinið, að eg ágirnist einmitt pvilika stjörnu, en fæ hana
eigi, svo eg verð að hætta við.“
Eg leit um le>ð til yngri frúarinnar, og eg varð pess var að
liún varð pungbrýn, en eg snevpt'st fyrir framlileypni mína.
„Hætta við pað“, endurtók gamla konan. ,.þá, pekkí eg pí> eigi
svo fáár vndislegar ungar stúlkur, er ekkert muiidu lmfa á móti
pví að verða konan yðar. Yið skulum hugsa nákvæmara um pað
málefiii. Eg hefi nú ásett mér að dansa fyrsta dansinn í brull-
aupinu yðar, svo pér getið pví nærri, að pað má eigi dragast
lengi. Felið aðeins mér og bröðurdóttur minni málefni yðar, og
við skulum ráða vel fram úr pví.“
í pessu komum við að hallarriðinu og gekk gamla frúin upp