Austri - 30.04.1896, Síða 4

K ]>. 12
A U 8 T E I,
4S
Meyer & Hencel,
Kjob*nhavn,
verzla með lvfjaefna- og nílenduvörur, vin
og sælgæti broiii í
stórkaupum og smákaupum.
Yörurnar ©ru tir. 1. a ii gæ.öiun og meö
Iægsta voriVi.
Vér tiefnum til dætnis':
Ananaspúns, kakaólogur (likÖr), pom-
meranzlögur, maltseyöi (extrakt), boriMiun-
ang, aldinlögur, enskar ídyfur, frakluieskar
ílmjurtaolíur, skozk bafragrjón, býtingsdupt
í smúbögglum, ei'tur, sardinur, huuirar.tröft'el-
fiveppir, makaröniströnglar, sjökólaili, kakaö-
dupt, cimsteytt krydd, silfurdujtt, gljásort.a,
geitskinnssort.a, lmífadupt, lijúkrunarvörur,
vasilin, vindlar, vindlingar, hreinsuö ediks-
sýra, ilmsmyrsl, bársmyral, allskonnr fagrir
svefnstofumunir, l>vottamunir, normal- Mar-
selju pálma- og skyeytisápa, fægismyrsl,
parabnkeyti, kjötseyiiý. kekskukur o. m, m..
Fineste Skandinavisk
Export Kaífe Surrogat
er hinn ágætnsti og ódýrast-i kaffibiPtir
sem nú or í vory.laniimi.
F;ost lijá knnjrmimimrn ú Islandi.
F. Hjort & Co.
Kanpmannaböfn.
Til heimaíitiiiuir
viljnm vór sérstaklega ráða mönnnm
til að nota vora pakkaliti, or hlotið
bafa verðlaun, enda taka peir öllnm
öðrum litum fram bæði að gæðum og
litarfegurð.
Sérhver, sem notar vora liti, má
öruggur treysta pví, að vel niuni gefast.
I stað hellulits viljum vér ráða
mönnum til að nota heldur vort svo
nefnda „Castorsvart“, pví sá litur er
miklu fegurri og lialdbetri en nokkur
annar svartur litur.
Leiðarvísir á íslenzku fvlgir hverj-
um pakka.
Litirnir fást hjá kaupmönnuin
allstaðar á Jslandi.
Buchs Farvefabrik,
Studiestræde 32 Kjöbenhavn K.
með pípu-
1. iiiv/.i 111.4 tómmi,
verðlaiinuð, hljómfögur, vöuduð og ódýr,
semaðdómi Miina agætustu tónfræðinga og sönglistainanna,
bera af öðrum samskonar hljóðfærum, og ýms önnur hljóðfæri
útvegar L. S. Tómasson á Seyðisfirði.
Brukuð ísleuzk frímerki
eru jafnan keypt með hæzta verði t. d.:•
PóstfrhnerJii: pjómistnfrhnerJd:
3 & 5 au. kr. 2,50 fvrir 100 3 au. kr. 3,00 fyrir 100
(; . . 4,00 — — 5 & 10 -
10 - - 2.00 —- — 10 - -
20 - - 6,00 — — 20 - -
Terðlisti sendist ókeypis ef óskað er.
Olaf Grrilstad,
prándheimi í Novvegi.
5.00 j,—
16,00 —
9.00 —
Jeus Hauseu
Vestergade 15 Kjöbenhavn K.
hefir hinar stærstu og ódýrustu byrgðir
í Kaupmannahöfn afeldavélum, ofnuiu
og steinolíuofnum. Eldavélarnar fást,
hvort menn vilja lieklur frítt stand-
andi oða til pess að múra npp og eru
á mörgum stærðum frá 17 kr..
Yfir 100 tegundir af ofnum. Maga-
sin-ofnar sem hægt er að sjóða í, lika
öðruvísi lithúnir, frá 18 kr, af heztu
tegund; ætíð liinar nýjustu endurhæt-
ur og ódýrasta yerð. Kánari upplýs-
ingar sjást á verðlista mínum sem er
sendur ókeypis hverjum er pess óskar,
og skýrir fra nafni sínu og lieimili.
Yerðlistinn fa>st einnig ólíeypis á skrif-
stofu pessa blaðs, innan skamms.
Islenzk nmboðsverzlan.
Fyrir áreiðanlegt Verzlnnarhús
erlendis kaupi eg sérstaklega, með
hæzta márkaðsverði hér, vel verk-
aðan málsfisk 18 pml. og par yfir.
1 Borgunin verður greidd strax út íbiúid
og send í peningn.m hvovt sem vera
skal, eða íitlendum vörnm með lægsta
verði (ef pess er óskað).
Jakob Gunnlögsson,
Nansensgade 46 A.
Kjöbenliavn K.
Hérmeð vottum við nndirrituð
vort innilegasta pakklæti Öllum peim,
er sýndu okkur hluttekningu við frá-
fall okkar elskulegu dóttur, póru
Magneu, og heiðruðu útför hennar
með nærveru sinni.
Hrólíi 19. apríl 1896
puiíður Magnnsdóttir.
tLalhjr. Ei/ilsson -
1 hanst va.r mér dreginn livít-
hníflóttur sauður veturgamall, með
mínn marki: blaðstýft a-pt. li., biti fr.
fjöður apt. v. Brm.: Guðm., en sem
eg ekki á. Béttur eigandi snúi sér
til min og semji við mig um markið,
og borgi Jiessa. auglýsingu.
Gunnhildargerði 13. iijn'íl 1896.
Jón Pálsson.
Pantanir verða að koma 3 vikum
fyrir burtfarardag skips pess, sem
hvaluriun óskast sendur með.
S3
*0
eð
&J0
©
>
-í-s
•£S
Sh
pa
p—*
w
Pu
o3
*©
íh
o
PL*
U)
&
cð
í-»
cfr
fO
tí
0
m
• H
hf)
Ö
<x>
Ph
Ö
Ö
cð
r*H
cn
c3
a
‘O
o3
<D
Ö
cð
•‘35
0
Ö
CQ
ca
rÖ
gg
cd
ö
r‘&
'O
'0
rCi
a
p
ö
cð
tí
o
CQ
cð
ö
O
EH
<D
«+*
Cj
E
Ö
Vj
ö
0
0
<D
'lJd oop guipuos iijsuuipy
ii.íinUi °/0o| (uii.inp:.u[ ii:jso?[
‘un7.ij.ii.iAj pues ung.ioq i>p[o ag
The
Edinburgh Roperie
& Sailcloth Goinpany Limited
stofnað 1750,
verksmiðjur i Leith & Hlasgow
búa til:
færi, strengi, kadla og
segldúka.
Yiirur verksmiðjanna fást lijá
kaupmönnum nm allt land.
EÍRka-umhoðsmenn:
F. Hjorth & Co..
Kaiipnmrinahöfn.
W. F. Schrams rjóitóbak
er
bezta neftóbakid.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
C'and. phil. Skapti Jósepsson.
frentsmiSja fLustra.
46
afkvæmi og arftakendum. Eg skýf, pessum spurningum til úrskurðar
ástar pinnar til okkar, án nokkurs tillits til pess, livaða velvild og
umhvggju við höfuin sýnt pér, sem er of lítilfjörlegt' til að koma
til álita í svo mikilvægu máli. f>ú getur mániia bezt dæmt um
pað, hvort pað er af eigingirni eða pröngsýrii, pó eg efist' uín bæfi-
leika pína sem tilvonandi listamanns. Hefði „köllun“ pín verið
sarmarleg, pá lield eg pað væri pegar komið fram í einhverju ágætu
listaverki frá pinni lieiidi, sem raér vitaulega liefir enu eigi átt sér
stað, og eg lield að löngun pín til að gefa pig við listasrníði, sfe eigi
dýpri en venjulegt er lijá ungum mönnum með mikilli fegurðartil-
finningn. Kennarar pínir játa að vísu pína góðu hæfileika, en halda
samt, að pú verðir aldrei neinn frainúrskarandi myndasmiður.“
„f>eir — klaufarnír!“ kom Hinrik upp reiður. „Allt sem hefnr
sig vfir hina pröngsýnu pýzku listamannastefnu, álita peir heimsku“.
„Biddu nú við, og reiðstu mér eigi!-1 sagði konsúll Berner og
tottaði vindilinn. ,,J>t> pú nii aldrei nema værir efni í listamann,
'pá álítn peir að pú sért nú orðinn of gamall til pess að fara að
nema listasmiði frá byrjun, svo að pú skarir verulega framur.“
,.f>að er af pví að peir hafa sjálfir verið heilan mannsaldur að
nema pað litla sem peir nú kunna, og lifa aðeins af meðlialdi sér
betri manna!“ sagði Hinrik og hristi höfuðið.
Konsiill Berner horfði lengi sorgbitinu á hann. pví liann fann til
pess, að liér mundi sér varla verða sigurs auðið.
„Kæri Hinrik mimi! Hefirðu gáð að pví, hverja æfi listamenn
er lítt skara framúr. eiga í vændum? J>eir byrja ineð hinar beztu
vonir, er jafna veginn fyrst framan af fyrir peim. J>eir verða að
vinna dag og nótt og pó misheppnast peim listaverk sín. Beivverca
að pola sult og seyru, ef peir eru eigi sjálfir efnamenn. Og pegar
svo allar vonir bregðast peim og pe>r bera h.atur eitt í brjósti sér
til peirra manna, er eigi hafa skilið pá, eða ]>eir sjálfir hafa eigi
skilið, verða peir óáuægðir með sig og allan heiminn, og peir sem
bezt gengur og liafa lag á pvi að koma sér vel og smjaðra sig á-
fram, verða að lokum forstöðuinenn málverka- og gripasatna. En
peir sem eru ólagnir á að smjaðra sig. áf'ram og ná sér í raeðhald
manna, e-ru sífelt óánægðir með sjálfa sig og aðra, eiga aldrei eins
47
eyris virði og líkar ekkcrt ljá öðrum, og enda h pví nð mála á
veifur krenna og ofnskýli, búa til leinnyndir og ástarfigúrur eða
brjóstmyndir af imtínians frægustu mönnuin — og déyja svo úr
sulti út frá öllu saman, pvi lifað geta peir eigi af pvílíkri atviumi.
Og í broddi líkfylgdarinnar blaktir hiim græni sjúkra.fáiii liinnar
sönnu ípróttar með pessum orðum á: „niðnr með alla niiðluiigii“.
Hefiiðu lmg til að ganga útí pennan bardaga? Er sérvizka pín
svo mögnuð, að pú viljir segja skilið vi.ð —■ ekki gull og gersemar.
pað er minnst í varið —• en æsknheimili pitt og ]>á sem hafa gengjð
pér í foreldra stað og — heitmeý pína? J>ví, neitir pú nú aptur
pessu boði mínu, verður nijög margt að breytast milli okkar.“
Un'dir pessari löngu ræöu föður sins, liafði Camilla smáni sam-
an fært sig nær unnusta. simim. Xú stóð móðir hennar upp, og
lagði liendi sína á herðar Falk.
„Díegi bænir mínar sín nokknrs ijá pér, pá verður pessi stund
okkur ölluni til ánægju“, sagði hún bliðlega. „Hinrik minn! liættu
pessari einpykkni! Palibi hefir pó rétt fyrir sér í aðnlefriinu!“
l>að gat verið að „Herkúles" liefði pó á endammi látið sann-
færast af liinum mörgu kærleiksríku og skynsönm orðuni frá peim,
er jafnan liöfðu verið honum sem liinir ástríkustu foreldrar. Haim
hafði hlýtt á ræðu peirra mjög áhyggjufullur og pungbúinn. En við
síðustu orðiii í'ræðu konsúlsius spratt lianu upp.
„Eg fer pá til neiddur að taka á móti tilboði fr.ænda míns eða
réttara sagt lilýðnast skipunum lians, el hér á eigi „mjög margt að
breytast“ sagði hunn með ákefð.
Lítil, hvít, skjiilfandi hönd strauk bendi hans blíðlega, oghann
stilltí sigpegarog rétti alveg úr sér.
„Fyrirgefið mér pað, kæri frændi, að eg sem. snöggvast misskildi
orð yðar og liélt að pér væruð að ógna mér. Jú, pað sem pér
hatið sagt er satt og rétt i sjálfu sér; pað ei' mér eins Ijóst eins og
eg er pess fullviss, a.ð yður gengur aðeins umhyggja fyrir velferð
minui til pessa. En hvað „köllun“ minni viðvíkur, pá treysti eg
eigi ura of á mátt minn og meginn, pví eg finu liina óstöðvandi
löngun hjá mér, sem eg eigi fas ráðió við, og sem eg pví ekki má
kúga. Allt aiuiað hefði eg getað gjöit fyrir ykkur, elskulegu for-