Austri - 09.07.1896, Blaðsíða 1

Kemur út 3 á lu&nnði eía
3ti bl'öð til nmsta, nýárs, og
Vcostar hér á landi aðeins
3 lcr., erlendis 4 lcr.
Gjalddagí 1- jnU.

Vppsögn shrijlcg bitudin við
áramót. Ógild nemg kom-
in sé til ritstj. fyrir 1. októ-
ber. Auglýsingar 10 aura
Unan, eða 60 a. hverþuml■
dálks og hálfu dýrara á 1-
síðit.
VI. ÁE SEYÐISFIRDl, 9. JÚLÍ 1896. NE. 19
AMTSBÓKASAFNIÐ á Seyðisíirðí
er opið á lauganl. kl. 4—5 e. m..
SPAEISJ ÓÐUE Séyðisfj. borgar
4°/0 vexti af inulögum.
Hérmeð eru útsölumenn og kaup-
endur Austra vinsamlega minntir á,
að gjalddagi blaðsins er 1. júlí ár
hvert, og að pað má innskrifa andvirði
blaðsins tii mín:
Á Austurlandi, við allar verzlanir.
Á Norðurlandi, við allar Gránufe-
lagsverzlanir og til vicekonsúl J. V.
Havsteen á Oddeyri og inní Örum &
Wulffs verzlun á Húsavík.
Á Vesturlandi, til verzlunarstjóra
Ágústs BenediktsSonar á ísafirði og
kaupmanns Björns Sigurðssonar i Flat-
ey eða Skarðsstöð.
Á Suðurlandi, til kaupmanns II. Tli.
A. Thomsen í Iteykjavík.
Svona hægt fyrir með að borga,
gjörir ekkert íslenzkt blað kaupend-
nm sínum, og vona eg að það sýni
sig á þvi, að andvirði Austra komi
nú bæði fljótt og skilvislega frá
kaupendum blaðsins.
Seyðisfirði í júni 1896.
Skayti Jósepsson.
Lesið! Lesið! Lesið!
Hér með auglýsist almeuningi
að herra L. J. Imsland á. Sevðisfirði
er frá því í dag að telja aðal um-
boðsmaður vor á Islandi.
Sandnæs 6. dag maimán. 1S9G.
Tóvöruverksmiðjan í Sandnæs
í Norvegi
* *
=c
Samkvæmt ofanrituðu umboði
leyfi eg mér að mæla t'ram með liér
nefndri verksmiðju við þá heiðruðu
tilvonandi ski]>tavini, er æskja nð
senda ull út til að láta vinna úr
lienid, og skuldbind eg mig jafnframt
til að sjá nm, að þeir fái aptur þaðan
útlitsgóða og velunna tóvöru, fijótt af
úor.di leysta. 1’il sýnis hefi eg í
uöndum meömæli hérverandi manna
sem hafa látið verksmiðju þessa vinna
fvrir sig.
Takið sérilagi eptir þvi, að eg fæ
vefnaðinn liingað sendan frá verksmiðj-
unni, á öllum tímum ársins, með því
að kaupmaður Otto Wnthne hefir sýnt
mér þami góðvilja, að lofa að flvtja
hingað vörurnar beina leið með sinum
gufuskipum, og flýtir þetta mjög fyrir
flutniiigiiium frá verksmiðjunni hinga.ð
upp, en 'biðin eptir vörunum hefir verið
aðal-ókosturinn við að láta vinna ull-
ina í Norvegi, þar vörurnar hafa þurft
að bíða svo lengi eptir flutningi hing-
að upp, eða jafnvel orðið að senda
vörurnar suður til Danmerkur til þess
að fá þær svo þaðan seint og síðar
meir með gufuskipum frá .Kaupmarma-
iiöfn, er aðeins ganga lítinn hlutaárs-
ins hingað til landsins, en gufuskip O.
Wathnes jafnt á öllum tiinum ársins.
Sýnishorn af ýmsum vefnaði vænti
eg að fá með næstu póstskipsferð.
Seyðisfirði 26. maí 1S96.
L. J. Imsland.
ÚTLENDAR FRÉTTIR.
— o—
Danmörk. Hinn nýi landbúnaðar-
ráðgjafi, Kniid Seliested, hefir lialdið
hina fyrstu pólitisku ræðu sína i Óð-
insey á Fjóni á Agrarafundi miklum,
og tók hann þar fram, að bændiir
þyrftu umfram allt að lialda vel sam-
an liði sínu og mynda politiskan flokk
á rikisdeginum.
þ>að er mælt, að Sehested hafi látið
þetta sitt álit í Ijós án leyfis forsæt-
isráðgjafans, sem var um það lcyti
eigi lieima, og muni Beedtz Tliott
lvafa likað ræðan miður, og hún hafi
meðfram flýtt fyrir brottför Nelle-
manns úr ráðaneytinu.
Nýdáinn er öldungurinn Drewsen,
97 ára gamall. Árið 1892 hélt hann
og frú hans, Ernestine, minniiigarliátíð
uin það, að þau höfðu þá verið gipt í
70 iir, og voru menn i vandræðum með,
lvverju nafni svo sjaldgæf hátið skvldi
nefnast. Loks lcom mönnum saman
um að kalla það ,.járnbruUanpil. Og
verða þvi brullaupshátiðarnar þessar:
silfurbrullaup (25 ár), gullbrullaup (50
ár), diamantbrullaup (60 ár) og járn-
brullaup (70 ár).
Drewsen var stærsti pappírsverk-
smiðjueigandi i Danmörku, og svo vænn
við v nnufólk sitt, að það var á veg-
um hans ma.rgt alla aifi og maður fram
af manni, og þótti fyrirmyndar fyrir-
komulag á verksmiðju lians í þessu
sem öðru.
Drewsen var ínaður mjög vel að sér,
einkum i náttúvufræðj, 0g átti frægasta
isafn af skovkvikindum.
Hann var og alla tíð maður mjög
frjálslyndur og hafði aldrei viljað
þiggja orður eða titla, þó houum stæði
til boða optsinnis.
Dáinn er suður i Parisarborg, fyrr-
um sendiherra Dana í Lundúnum,
kammerherra de Falbe.
pað var sagt, að hann liefði orðið
að fara frá emhætti fyrir það, að
hann lét pjóðverja ná í Helgoland,
sein Danastjórn ætlaði sér að fá hjá
Englendingum fyrir Vostindisku eyj-
arnar og selja það svo aptur pjóð-
verjum fyrir nyrzta hlutann af Slesvík.
De li alhe var giptur forríkri enskri
konu, og tók sér því afsetuinguna létt.
Sagt' er að konungur muni lofa
Oxenliöll og konu hans að sleppa með
burtrekstur til Ameríku.
Nýlega varði skólastjóri Tuxen rit-
gjörð sma fyrir doktorsnafnbót við
Kaupmannahafnarháskóla, um Tiberius
keisara, er Tuxen heldur fram að hafi
verið mesti meinleysingi og stakasta
góðraemii, en nokkuð ístöðulítill og
latur! pessa kenningu fier Tuxen út
úr Tacitusi sagnaritara með því að
taka þar aðeins hina historisku frásögn,
en sleppa öllum palladómum höfuudar-
ins og málskrúði. En á þessa skoðun
doktorsefnisins vildu þó prófessorar
háskólans eigi fallast, en hældu þó
ritgjörð Tuxens rajög mikið, sem frum-
hugsaðri og vel saminni. Og nráske
lieíir Tuxen töluvert til síns máls.
England. Kitchener, hershöfðingi
Englendinga og Egvpta suður í Sudan
í Afriku, hefir unnið allmikinn sigur
vfir Derwischum, ]>ar sem heitir Fir-
kat. Englendingar komu Derwischun-
um að óvörum snemma mnvguns, drápu
af þeim um 1000 mannr , þar á meðal
æðsta hershöfðingja þeirra Emir Ham-
mitda, tóku lierbúðir þeirra, hesta,
úlfalda og livað eina, en misstu sjálfir
aðeins fáa menn. Bætir þessi sigur
mikið vinsældir ráðaneytis Salisburvs
heima á Englandi, enda þykir eigi af
veita, þar sem Englendingum gengur
enn óhægt með að friða Suður-Afríku,
og segir síðasta fregn frá Buluwayo í
Aíatabelalandinu norður af Oaplandinu,
að Matabelar hafi umkringt Cecil
HJiodes og hermenn hans, og imini
hafa ráð þeirra í hendi sér, en á Ir-
landi er hin mesta óánægja yfir þvi
að eigi er bundin endi á sjálfstjörnar-
loforð Gladstones, og spá sumir nýrri
Fenía-uppreist í landinu. Loks eru
flest hæjarféfög og verkmannalýður
nijög óánægðir yfir því, að neðri mál-
stofan samþykkti 2. f. ni., eptir langa
rimmu við 3. umræðu bannlögin gegn
innflutninpi a kvikfénaði, og segja þeir
með því lirotna á bak aptur þá frjálsu
verzlunaraðferð, er Englendingar hafi
ætíð lialdið fram.
Yið 3. iimræðu talaði professor
Bryce ágætlega raáli vor Islendinga,
en það kom fvrir eigi, þar sem þessi
bannlög eru koslnngabrelltir Tory-
flokksins til þess að hæna að sér
bændalýðinn og fita hann, en láta svo
alla bæjarbúa og verkniannalýðmn all-
an svelta liálfu og lieilu hnngri.
I miðjum þ. m. gengur prinz Carl,
er hér var uppi i fyrra með „Heim-
dalli“, að eiga frændkonu sína, prinz-
essu Maud, dóttijr prinzins af Wales
og Alexöndru.
Rússland. pað þykja fremur líkur
til þess, að Nikulás II. Rússakeis-
ari muni .hlynntari trúfrelsi en Alex-
ander faðir hans, og marlca menn það
á því, að keisarinn tölc mjög vel
sendihérra páfans og ummælum hans
í þá átt.
Norðantil á Siberíu hefir Rússum
lent í grimmasta ófriði við hirðara-
þjóð þá, er Tschiiktscherar nefnast, útaf
— eirtni brennivinsfVósJml, er rússnesk-
ur hermaður í kastalanum Ánjuisk
stal frá einum hjarðmamii og lenti í
áfioguni útaf, þar sem éinn af hjarð-
mönnunum beið bana. — Tschuktscher-
ar liafa nú ráðizt á og strádrepið
hermannasveit nokkra, er seíid var út
frá kastalanum, og umkringt kastalann
sjálfan, og heitast við að drepa þar
hvert mannsbarn.
Rússar Jiafa nú sent lið til hjálpar
sunnan úr Jakutsch, en það þykir ó-
víst, livort það kemst alla leið nógu
snemma.
Grikkland. Uppreistinni og mann-
drápunum á Krítarey heldur alltaf
áfram, enda er róið undir uppreistina
lieiman frá Aþenuborg, þar sem jafn-
vel er sagt, að bæði ráðaiieytið og
krönprinzinn vilji hjálpa Kríteyingum
og sameina eyna víð Grikkland.
En ;i það ráð lízt Georg Grikkja-
konungi miður, og hefir hann við orð,
að segja af sér konungdómi, ef það
ráð verður upptekið. Mun Georg kon-
ungur þá ætla sér að ílytja á fornar
æskustöðvar sínar i Kaupmannahöfn,
þar sem liann fvrir löngu Jiefir keypt
sér fagra höll, ,er kennd er við hann,
Pýzkaland. í einni af stórveizlun-
uni, sem haldnar voru í Moskva fyrir
sendiherrum pjóðverja, nefndi veizlu-
forsetinn aðra þýzka höfðingja, ,.fylgd-
armennuHeinrichs prinz, bróður Vil-
hjálms keisara. pessu nafni mótmælti
þegiir Lúðvík prinz frá Bayern, og
kvað hann liðra þjóðhöfðingja pýzka-
lands í 'engn lúta Prússum, en vera
frjálsa sambandsmenn þeirra, en engar
imdirlægjur.
pað liefir lengi amað gamla Bismarek,
að út leit fyrir, að ætt hans og nafn
mundi deyja út með honum i beinan
karllegg, þvi sonum hans, Herbert og
Vilhjálmi. Jiefir hingað til livorugum
orðið sona auðið.
Eu nú fæddist Vilhjálmi Bismarck
nýlega sonur, og var lcarl strax látinn
vita af því, og varð liann mjög glað-
ur við, og sagði þegar keisara frá;
en eigi er víst, að hann Jiafi orðið
eins ánægður og g;unli maðurinii, því
lengi mun nafnið Bismarck kasta eins
og slcugga á Holienzollern-ættina, sem
Sagan mun aldrei þakka freniur sam-
einingu hinnar þýzku þjóðar en „járn-
kanzlaranum“ gamla.
Spánn. par hafa enti anarkístar
unnið eitt niðingsverk, og kastað við
brullaupshátið mikla í kirkjunni Santa
Maria i Barcelona, dynamitsprengi-
kúlti mitt inní sjálfa prosessiuna með
hina helgu dónia, og drap skeyti þetta
15 manns, en særði miklu fleiri, Lpp-
hafsinönnunuin er náð og morgutn
fleiri auarkistum, er þangað höfðu
hörfað norðan a.f Frakklandi.
p:ið Jiefir og horið á ödáðaverkum
anarkista í Lissabon.
Italía. pað er þakkað fortölum
Leó páfa, að Menelilc konungur liefir
verið svo fús til sátt-a við ítali og
gcfið hertekua menn svo fljótt lausa.