Austri - 20.07.1896, Page 4

NR. 20
A (J S T R J.
80
Hestur liefir tapazt héðan austur
fyrir Smjörvatnsheiði. Hami er al-
svartur að lit, stór og föngulegur. með
klippt fax og tagl, vel hœfðnr og járn-
aður með fornum járnum, mark: lieil-
rifað hœgra, alclur: 10—11 vetra. Hver
sem verður var við hest penna, er vin-
samlega beðinn að taka hann í geyinslu
og gera mér aðvart um, gegn skað-
lausri borgun fyrir ömiik öll.
Vopnafii’ði, 11. júlí 1896.
0. F. Ðavíðsson.
Gjafir til Yestdalseyrarkirkju.
Aður auglýst
Magnús Sigurðsson
Anna Jönsdóttir
Jiösa Yigfúsdóttir
Pétur Sigurðsson
porsteinn Jónsson
Sveinn Jónsson
porsteinn Gislason
.lón Kristjánsson
Guðm. Sveinbj arnarson
.Jön Sigurðsson
Jakob Sigtryggsson
Guðmundur Jónsson
320 kr.
5 —
1 —
5 —
1 —
2 —
4 —
3 —
5 —
ö —
2 —
2 —
25
00
00
00
00
00
00
00
00
00
00
00
00
a.
Saml. 360 -— 25
11. júlí 1896.
Bj'órn porláksson.
Dvergasteini
Hérmeð læt eg alla þá vita, er
keyptu Isafold, Fjallkonuna, Kvenna-
hlaðið og Heimilisblaðið hjá Ármanni
Bjarnasvni í Stykkishólmi, að eg hefi
telcið við útsöla nefndra blaða og að
andvirði peirra á pví að borgast til
mín, og vil um leið vinsamlega minna
kaupendurna ú, að gjalddagi liinna
þriggja fvrst töldu blaða, er þegar
kominn.
Yestdalseyri 6. júlí 1896.
Jón S'igurðsson.
gjBp*’ Nú fást aptur hinar ágætu, en
um leið billegu, skozku
„Gummi Galoscher“
hjá Andr. Rasmussen á Seyðisfirði.
Öllum þeim er sýndu okkur hlut-
tekningu í sorgarkjörum okkar, og
heiðruðu útför okkar elskaða barns,
Önnu Jónínu Magnúsdóttur, ineð nær-
veru sinni, vottum við innilegasta
þakklæti.
Yestdalseyri, 9. júlí 1896.
Stefanía Ketilsd. Magnús Sir/arðss.
Mérmeð apturkalla eg öll þau meið-
andi ummæli er eg viðhafði um Einar
Svein Einarsson í Fögruhlíð, á heim-
iii hans i vor, og bið alla þá, er þau
orð mín hafa heyrt, að álíta þau sem
bræðiorð er eg vildi hafa látið ótöluð
og lýsi eg þvi jafnframt yfir, að Ein-
ar Sveinn er eptir minni reynslu, og
eg liygg allra sem þekkja hann, góður
drengur og vandaður.
Hlíðarliúsum 8. júlí 1896.
Jón Arnfinnsson.
Vitundarvottar:
Jón Jónsson.
Guðin. Jónsson.
Meyer & Hencel,
Kjöbenhavn,
verzla með lyfjacfna- og nýlenduvörur, vín
og sælgæti bæði í
stórkaupum og smákaupum.
Vörurnar eru nr. 1. að gæðum og með
lægsta verði.
Vér nefnum til dæinis:
Ananaspúns, kakaólögur (likör), pom-
meranzlögur, maltsevði (extrakt), borðhun-
ang, aldinlögur, enskar idýfur, frakkneskar
ilmjurtaoliur, skozk hafragrjön, býtiugsdupt
í smábögglum, ertur, sardinur, humrar,tröffel-
sveppir, makaröniströnglar, sjökólaði, kakaö-
dupt, eimsteytt lcrydd, silfurdupt, gljásorta,
geitskinnssorta, hnífadupt, hjúkrunarvörur,
vasilin, vindlar, vindlingar, hreinsuð ediks-
sýra, ilmsmyrsl, hársmyrsl, allskonar fagrir
svefnstofumunir, þvottamunir, normal- ðlar-
sclju' pálma- og skreytisápa, fægismyrsl,
parafinkerti, kjötsoyði, kekskökur o. m, m..
Congo Lífs-Elixír. er nú aptur
kominn og fæst hjá kaupm. L. T. Lms-
land og Sig. Johansen.
Seyðisfirði 26. maí 1896.
L. J. Imsland.
gJ^T’ Bródersilki, gollvfr og legging-
ar, silkisnúrur, dúkar og fieira með
áteiknuðum rósuin. Silkitau nieð ofn-
um rósum, silldplyds, bómullarflauel
í mörgum litum, hlúnduv, harnakjfdar
nærfatnaður, milliskyrtutau, hálstau,
borðdúkar úr hör, klútar, sjalklútar
og sjöl, rúmteppi,- axlabönd, tvinni
úr silki, hör og bómull; skæri, vasa-
hnífar úr spegtlbjörtn stáli, sporjárn,
sykurtangir, peningahuddur, hnífapör,
Cigarettúr ágætar. Kíkirar. Silfur-
og nikkel vörur. Margir fáséðir og
vandaðir munir, hentugir í bxúðar-
gjafir o. s. frv. Blómsturglös, ylm-
vatn; leikspil, úrval af gullstássi hæði
egta og óegta. Loptvogir, klukkur,
vasaúr frá 16—135 kr. og margt fleira
i verzlan Magnúsar Einarssonar
á Seyðisfirði.
Jens Hanseii
Vestergade 15 Kjjöbenhavn K.
befir hinar stærstu og ódýrustu bvrgðir
í Kaupmannaliöfn afeldavélum, ofnnm
og steinolíuofnum. Eldavélarnar fástr
hvort menn vilja heldur frítt stand-
andi eða til þess að múra upp og erú
á mörgum stærðum frá 17 kr..
Yfir 100 tegundir af ofimm. Maga-
sm-ofnar sem liægt er að sjóða í, lika
öðruvísi útbúnir, frá 18 kr, af beztu
tegund; ætíð hinar nýjustu endurbæt-
ur og ódýrasta verð. Nánari upplýs-
ingar sjást á verðlista mínum sem er
sendur ókeypis liverjuin er þess. óskar,
og skýrir frá nafni sínu og heimili.
\ erðlistinn fæst einnig ókevpis á skrif-
stofu þessa blaðs, innan skamms.
Pantanir verða að koma 3 vikum
fyrir burtfarardag slcips þess, sem
hvaluriun óskast sendur með.
cð œ
• 1—4
r
g 03
Ph CQ
'þd 00h Surpues i:ysmii]\:
n.imui °/0oi uu[.mp:Ai[ .n:jso>[
‘um.ij.ii.TÁj puas uug.io([ ijj.i og
Underteg'nede Agent for Is»
lands 0stland for det konge-
lige octrojerede almindelige
Brandassurance Compagni.
for Bygninger, Yarer, Effecter, Krea-
turer, Hii &c., stiftet 1798 i Kjoben-
havn,modtager Anmeldelser om Brand-
forsikkring; meddeler Oplysninger om
Præmier &c. og udsteder Policer.
Eskifirði í maí 1896.
Carl J). Tiilinius.
Undirskrifaður liýðst til að útvega
með fyrstu ferð þakpapp og veg'gja-
papp með verksmiðjuverði fráMunk-
sjö-pappverksmiðju í Jönkjöbing í
Svíþjóð.
Yerðlistar og sýnishprn eru hjá
mér til eptirsjónar.
Seyðisfirði 26. maí 1896.
T. L. Imsland.
W. F. Schrams rjóltóhak
er
hezta neftóbakið.
Ábyrgðarnmður og ritstjóri:
Cand. pliil. Slíapti Jósepssoil.
jjrentsmiðja ^lastra.
78
þar á móti ráða mig af dögum, þá skalt þú gjöra þaðr sem þu á-
lítur réttast11.
„Eg mundi þá lifa til að hefna þín“ kallaði Yarra með breyttri
röddu; „hjarta mitt mundi þá verða að steini. En eí til vill getum
við enn komizt undan“.
„Yið skulum gjöra pað, sem við getum, og ef við getum náð
þorpinu mínu, og þeir elta okkur þangað, mun þeim ef til vill ekki
vera eins auðunninn sigurinn og þeir liyggja“.
Sakir þess, hvað iiann var móður af að róa, tíndi hann þessi
orð fram á stangli, en Yarra hafði stöðugt gætur á óvinunum, sem
eltu þau. Ýmist virtust þeir færast nær og ýmist dragast aptur úr,
en að lokum komst einn báturinn á undan og mennirnir i honum
sýndust alráðnir í því, að ná þeim.
þetta fagra vatn, sem glitraði eins og gimsteinn i ófágaðri um-
gjörð, er larigt inn í Afríku. J>að er nokkrar mílur ;i lengd, en
aðeins 3 mílur á breidd, en úr því iiggur mjör skurður í stórána
Zaira, en Zaira rennur í Atlantshaf. ]>að var heiðskír himinn og
sólin, sem var að ganga til viðar í vestrinu, sló geislum sínum á
hið spegiltæra vatn. Árar Ados litu út sem lýsandi loptundur, er
hann hart deif þeim niður í vatnið sinni livaru megin við bátiiin, og
froðan sem árarnar þeyttu hátt í lopt upp, mynduðu eins og boga
með öllum regnbogans litum vfir höfðum þeirra. J>rátí fyrir allar
tilraunir hans, virtist þó. sem þau ekki mundu komast undan, þvi
óvinirnir voru óþreytandi í að elia þau. Ádo hélt, að þeir sjálf-
sagt vissu hve mikils virði Yarra yrði þeim, því fegurð hennar var
nafnkunn í öllum þorpunum í kring.
Hann (c. Ado) var nú búinn að róa 3 milur og peir voru enn
þá ekki komnir í skotfæri. Hann reri enn þá eina mílu; þeir liöfðu
nú færzt nokkru nær og hann átti enn eptir 2 mílur þangað til bann
kæmist i þorp sitt. Ef hann ekki hefði verið bezti ræðari meðal
þjóðar sinnar hefðu þeir fyrir löngu verið búnir að ná honum, en
handleggir hans voru óþreyttir enn og áratog hans héldu áfram að
vera jafn steikleg. Yarra, sem var vel æfð í að róa ætlaði að hjálpa
honum, en báturinn var of mjór til þess, að hún gæti komizt að að
róa. Nú var aðeins spölkorn eptir þangað til þau sæjn hina vel
79
þekktu kofa í fæðingarþorpi hans; en þar eð övinirnir nú nálguðust
meir og meir, sneri hann sér við; 3 bátaruir voru í heinni lími hver
á eptir öðrum, en allir i töluverðri fjarlægð. Hann var sannfærður
uin. að hann gæti náð landi áður en þær næðu lionum, og hann lit-
aðist um eptir stað, er landtakan vairi öruggust. Allt i einu varð
hann hljóður og hoiuun sortnaði fyrir augum. A landi si haim
þykkvan reykjarmökk, er grúfði yfir bústað ættmann.i hans. og cld-
ur gaus upp úr þökum þeim, er hann haf'ði vrent sér skýlis undir.
]>or[)ið stóð í Ijósum loga, og óvinahendur hlutu að lmfa un.nið þetta
verk, ef til vill var nú einmitt verið að brytja niður rettmenn lnvns
eins og ættmenn unnustu hans. Hann vildi ekki segja Yörru þessi
voða tíðindi, ef sér ef til vill skjátlaðist, heldnr reri bátnum til
lands.
En Yarra las brátt með ástaraugum sinuin á andliti hans fregn-
ina um það, er hann sá. Hún srieri sér við og var brátt sannfærð
um hinn hræðilega sannleik. Er þau nálguðust land heyrðu þau
hróp og köll mantm, er börðust. Ado skjátlaðist ekki með tillit til
ættmanna sirma, þvi þótt óvinirnir kremu þeim á óvart höfðu þeir
samt ekki gefizt upp, heldur böi'ðust kippkorn fyrir utan þor[)ið.
J>egar bátur Ados var að lenda, sáu vinir lians hann og lustu upp fagn-
aðarópi, Hann tók Yörru á vinstri handlegg sér, en stóra kylfu í
hægri og stökk á land. Gleði vina hans stóð aðeins stutta stund,
því rétt á epíir lentu hinir bátarnir 3, og þá var ráðizt á þá frá
báðum hliðum. Nú urðu óvinirnir hugrakkari og söttu nú með enn
meiri ákefð að Ado og vinum hans. Margir f'éllu, en unglingarnir
og kvennfólkið voru hálf rotuð og því næst liandtekin. Ado barðist
hraustlega, en árangurslaust, því þeir, sem höfðu elt liann á bátnum,
réðust á hann og slóu hring um hann. Lengi varði hann Yörru
með skildi sínum, án þess að liugsa nolckuð nm sjálfan sig, en loks
var kylfan slegin úr Jiöndum hans og margir hrifu Yörru frá honum.
Til önýt’s reyndi hún að komast undan, og þegar þeir báru hana
burt, sá hún Ado liggja endilangann á jöi'ðunui allan blóði drifinn
og hálfdauðann af blóðmissi. Yið þessa sjón sortnaði henni fyrir
augum, og hún lét nú leiðast burtu mótstöðulaust, ásamt mesta
fjölda af' óhamingjusömum bandingjum. Flestir þeirra voru ungling-