Austri - 30.11.1896, Page 4

NR. 33
A U S T 11 I,
132
Innlendar fréttir.
--o---
Jarðslqálftakippir hafa fundizt fram
eptir haustiuu par syðra, en engir
störkostlegir, og engar stórlegar
skemmdir orðið að peim.
Hverir og laugar hafa mjög breytt
sér í pessum jarðskjálftum, jafnvel
langar leiðir frá jarðskjálftasvæðinu.
|>annig gýs nú árhverinn í Reyk-
holtsdalsá, er áður gaus aðeins rúma
alin uppúr kletti í miðri ánni, fullar
10 álnir að hæð.
Aflabrögð. voru lítil við Faxafiöa
enda voru botnverpingar ennpá par
um slóðir. En á Yesturlandi var
afli göður, einkum á Arnarfirði, par
sem mátti heita landburður, enda var
par beitu nóga að fá í íshúsi hins
dugandi kaupmanns P. J. Thorsteins-
son á Bíldudal.
Fjársala varð töluverð 1 haust uppí
Borgarfirði og Mýrasýslu og austan-
fjalls, en margir hiðu skaða við pað
að fjártökuskip Thordals kom aldrei.
í Borgarfxrði, segir ísafold, að hafi
verið gefið 16—17 kr. fyrir prevetra
sauði og eldri, 14 kr. fyrir tvævetl-
inga og 10—11 kr. fyrir veturgam-
alt.
Tíðarfar hefir víðast um land
verið fremur hart í vetur, pað sem
af er.
Skipstrand varð í fyrra mnnuði í
Selvogi, en menn komust af. Farm- !
urinn er var timbur fór fyrir mjög
gott verð á uppboðiuu.
Mannalát. J>. 8. p' m. andaðist úr
taugaveiki, prófastur r. af dbr., sira
Sœmundur Jónsson að Hraungerði,
hinn merkasti klerkur og ágætismað-
ur.
J>. 3. f. m. andaðizt að Vatnsfirði
frú Ouðrún Stephensen, kona síra
Stefáns prófasts Stephensen, dóttir
Páls Melsteð amtmanns, hin mes%,
atgerfiskona til sálar og líkama.
J>. 18. f. m. andaðist í Beykjavík
fröken Margrét Melsteð, dóttir amt-
manns Melsteð, hafði legið nær 40 ár,
veik á sálu og líkama.
J>. 21. f. m. andaðist úr taugaveiki
Magðalena lAaage, kona verzlunar-
stjóra S. E. Waage í Reykjavík,
góð kona og vel látin.
Seyðisfirði 30. nóv. 1896.
„Egill“, skipstjóri Olsen, kom apt-
ur frá Reykjavík 22. p. m.
Hafði skipið hreppt verstá veður
á leið hingað, en afborið pað pó
mætavel og kom hingað með öllu
heilu og höldnu, pó stormur og sjór
liefði verið ákaflega mikill.
Með „Egil“ kom hingað cand. theol.
Geir Sœmnndsson með frú sinni Sig-
ríði Jónsdóttur, háyfirdómara.
„Egill“ för héðan til útlanda að
kvöldi p. 26. og með honum stór-
kaupm. 0. Wathne með konu sinni.
S. d. hafði litla „Elín“skipstjóri
Handeland, lagt alfara af stað til
Stavanger
J>. 27. og 28. hélt bókbindari Ágúst
J>orsteinsson fyrirlestra hér í bænum
um kvennaskóla, realskóla og húnað-
arsköla o. fl., og pótti segjast heldur
vel.
Sunnndaginn 29. p. m. prédikaði
cand. theol. Geir Smmundsson kl. 2
e. m. í fyrsta sinni í bindindishúsi
Seyðfirðinga.
„¥aagen“, skipstjóri Endresen, kom
hingað seint í gærkvöldi norðan af
Eyjafirði, og fór pangað aptur í dag,
og með henni bókbindari Agúst J>or-
steinsson.
„Yesta“, skipstjóri Korfitzon kom
loks 1 dag, með henni kom skóla-
stjóri Jón A. Hjaltalín og fl.
Skonnortan „Axel“ kom í dag með
kolafarm til Gránufélagsverzlunar hér.
Húsbruni. í gærkveldi brann til
kaldra kola á klukkutíma verzlunar-
og íbúðarhús Konráðs kaupmanns
I Hjálmarssonar í Mjóafirði, og varð
litlu sam engu bjargað af vörum eða
I húsmunum; en manntjón varð eigi.
Málaferli. í dag lét ritstjóri
Austra birta verzlunarstjóra fórarni
Gfuðmundssyni landsyfirréttarstefnu í
útburðarmálinu, til ónýtingar útburðin-
um, skaðabóta og málskostnaðar.
Tiðarfar nu hið bezta,
Fiskiafli er nú hér góður.
íslenzk nmboðsverzlun.
Eins og að undanförnu teik eg
að mér að selja allskonar íslenzkar
verzlunarvörur og kaupa inn idlendar
vörur, og senda á þá staði, semgufu-
skipin koma á. Glögg skilagrein
send í hvert skipti, lítil ómakslaun.
Jakob Gunnlögsson,
störkaupmaður.
• Cort Adelersgade 4,
Ejöbenhavn K.
Briiknð íslenzk frímerki
verða jafnan keypt. Yerðlisti sendist
ókeypis.
Olaf G-rilstad.
Trondhjem.
þ æ r s e g j a:
Eg á „Primus“ en ekki strauáhöld.
0, hvað mjer pætti vænt um að fá pau
í jólagjöf. J>au fást fyrir 10 kr. 25
aura hjá
Magirasi Einarssyni.
HanneYÍgs gig’t-ábnrðnr.
l>essi ágæti gigt-áburður sem hefir
fengið hér maklegt ómótmælandi lof,
pannig, að öll íslenzk blöð mætti
með pví fvlla, fæst einungis hjá
W. Ó. Breiðijörð í Reykjavík.
H0§T” Hérmeð er skorað á alla pá er
telja t;l skulda í dánarbúi síra Hann-
esar L. J>orsteinsonar frá Yíðihóli
að sanna pær fyrir mér undirrituð-
um fullmyndugum erfingja hans og
bróður, innan 6 máuaða frá síðustu
birtingu pessarar auglýsingar. Einn-
ig eru peir sem skulda nefndu dánar-
arbúi vinsamlega beðnir að borga
pær sem fyrst til mín.
p. t. Yestdalseyri 25. nóv. 1896.
I umboði systkina og móður.
Agúst porsteinsson
frá Oddeyri.
Undertegnede Agent for Islands
Östland, for det kongelige octroje-
rede. almindelige Brandassurance
Compagni.
for Bygninger, YaVer, Effecter, Krea-
turer, Hö &c., stiftet 1798 i Kjoben-
havn,modtager Anmeluelser om Brand-
forsikkring; meddeler Oplysninger om
Præmier &c. og ndsteder Policer.
Eskifirði í maí 1896.
Carl D. Tulinius.
Augu. — Eyru.
Almenningi gefst til vitundar, að
eg, auk hinna venjulega læknisstarfæ
hér eptir sórstaklega tek að mér
lækningar á öllnm hinum algengari
augna og eyrna sjúkdómum.
Seyðisfirði. h. 20. okt. 1896.
SekeYÍng.
Fineste SkandinaYÍsk
Export Kaffe Snrrogat
er hinn ágætasti og ódýrasti kaffibætir
sem nú er í verzlaninni.
Fæst hjá kaupmönnum á fslandi..
F. Bjort & Co.
Kaupmannahöfn.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Oand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðja
porsteins J. G. Skaptasonar.
130
má koma miklu í lag á premur mínútum, pegar nógir skildingar eru
á boðstólum og ferðamaðurinn ungur og röskur og vanur ferðalagi.
Burðarkarlinn hljóp með ferðakistilinn, Áki keypti sjálfur far-
seðilinn, yfirvigt purfti enga að borga, svo hann komst í tíma útá
járnbrautarstéttina, járnbrautarpjónninn lauk upp vagnhurðinni og
Áki Hein flýtti sér inní vagninn.
f>að var nístingskaldur norðaustanvindur, og pó hann væri í
blýrri yfirhöfn með loðkraga upp fyrir eyru, pá pótti honum pó
notalegt að koma inní hinn blýja vagn. Hann bretti niður skinn-
kragann og tók af kurteisi battinn ofan fyrir stúlku, er sat inní
vagninum og hafði vafið sig inní kápu sinni og hniprað sig saman í einu
borninu á vagninum.
Hann lét aptur vagngluggann og bjó vel um sig á hinu mjúka
hægindi um leið og vagnlestin fór hægt af stað og menn sendust á
hinum síðustu kveðjum. Hann hvarflaði augunum eptirtektalaust yfir
mannpröngina og pann hluta bæjarins, er sást úr vagninum, og
hann fann til feginleika yfir pví að komast 'burtu úr höfuðstaðnum
um jólin, pví um pað leyti var mjög leiðinlegt í bænnm. Jöla-
haldið í sveitinni var allt öðruvísi, pó pað væri í ár ekki svo
skemmtilegt að koma heim.
J>ó að jarðeign föður hans væri mikil, pá kreppti pó hið bág-
borna tíðarfar og lága verð á afurðum búsins, að föður hans. Tekj-
urnar voru mioni en útgjöldin, og pó vildi enginn af heimafólkinu
spara við sig, og Áki hafði eytt meiru pessi síðustu ár, en góðu
hófi gegndi undir pessum kringumstæðum.
Faðir hans hafði pverneitað honum um meira fé, og móðir
hans hafði ráðlagt honum að verða sér út um ríka giptingu, sem
ætti að verða hægðarleiknr fyrir jafn laglegan og efnilegan ungan
pilt einsog Áki hennar var.
En pað var annað að geta og hitt að vilja pað. Honum var
lítið um pað gefið að eiga pá stúlku, er hann ekki unni, pví ástin
vill veva einráð í peim efnum.
f>að fer jafnan svo, að eigi að neyða menn til ásta, pá flýr
hún burtu og menn fá óbeit á peirri, sem manni er ætluð, en par
131
sém veítt er mótstaða á móti ástartilhneygingunni, pá verður hún flest-
um yfirsterkari á endanum.
f>að var engin skemmtileg tilhngsun að vera nú á leiðinni heim
til að trúlofast ungri stóreignamannsdóttur, er móðir hans ætlaði
honum, en sem hann ekki pekkti neitt til, par faðir hennar hafði
nýlega keypt petta stórhýli í nágrenninu.
|>essi ráðahagur var eigi kominn á, ] ó að móðnr hans pætti
stulkan bæði fríð, fjörug, viðfeldin og a£ öiiu leyti prýðilegum kost-
um búin, pví að pað kemur opt fyrir, að móðir og sonur verða eigi
á eitt sátt í ástamálum. En pað var heldur engin sérlega pægileg
tilhugsun, að verða að slíta sér út á exan.enslestri og pað í fátækt.
J>á var pó næstum pví betra að taka hið ríka gjaforö.
Hann var rifinn uppúr pessurn hugleiðingum við pað að vagrt-
glugginn var teldnn opinn og vagnstjórinn rak fyrst inn handlegginn
og síðan höfuðið.
„Má eg fá farseðlana ykkar“?
Nú tók Áki fyrst eptir pví, að pað hlaut að vera töluverð
hríð, pví húa vagnstjörans var hvít af snjó.
„f>að er versta veður“, sagði vagnstjórinn, „pað er efasamt,
hvort við getum haldið áfram“.
„f>að vona eg pó að pér sjáið um, herra vagnstjóri“, sagði rödd
ao haki Áka.
Hann snéri sér snöggt við og varð litið framaní urtgt, hroshýrt
andlit. Hann hafði alveg gleymt samferðamanuinum við hinn glugg-
ann, og flýtti sér nú að hjálpa henni til að fá vagnstjöranum farseðilinn.
„Fg skal gjöra pað sem eg get“, sagði vagnstjórinn, „en pað
er slæm færð hjá Hagerup. En ef við komumst par áfram, pá
getum við haldið leiðar okkar“.
J>egar vagnstjórinn var farinn, leit Áki útum gluggami, og varð
hann að játa, að veðrið var hið versta. Uppúr kuldastormiímm
var orðinn störhríð, er æddi fratnhjá vagnglugganum, svo hann gat
eigi séð nema rétt útum gluggann og allt var hulið í snjö, sem
líklegn mundi hepta bráðum för járnbrautarlestarinnar, og færa
alla járnbrautina í kaf.
„p>ví er miður að veðrið er mjög slæmt“, sagði Áki við hina
ungu stúlku, er hann hafði lokað glugganum.