Austri - 08.01.1897, Blaðsíða 1

Kemur út 3 á mátiuði eða
36 bl'óð til næsta nýdrs, og
kostar hér. á Undi aðeins
3 Jcr., erlendis 4 kr.
GjaJddagí 1. júlí.
Uppsögn skrifleg Itindin við
áramót. Ógild )iema lcom-
in sé til ritstj. fyrir 1. októ-
ber. Auglýsingar 10 aura
línan, eða 60 a.hverþum.\
dálks og hálfu dýrara á 1.
síðu.
¥11. ÁE.
Seyðisflrði, 8. Jamar 1897.
UR. 1.
AMTSBÓlvASAFNIÐ á Seyðisfirði SPARISJÓÐUli Seyðisfj. Lorgar
er opið á laugard. kl. 4—5 e. m.. 4°/0 vexti af innlögum.
er einlivcr liin elzta og bezta ollarverksíniðja í Eorvegi.
Verksmiðja, þessi liefir hinar nýjustu og fullkomnustu vinnu-
vélar, og er hverri verk'smibjudeild stjórnað af duglegum og æfð-
um verkstjórum, svo verksmiöjan stendur að öllu leyti jafnfætis
öllum slikurn ullarverksmiðjum í Norvegi og erlendis, bæbi livað
vörugæði og fljóta afgreiðslu snertir.
Ennjuí sem komiö er, liefir engin ullarverksmiöja í Norvegi
getaö afgreitt vörurnar svo fljött til íslands sem Sandnæs ullar-
verksmiðja, og eru allir möttakendur varanna mjög vel ánægöir
með verkið á þdim.
Eg hefi til sýnishorn af vefnaöinum, og verðlagsskrá.
Aö senda ull til vinnu í jjessari verksmiöju er mikill liagn-
aður fyrir menn, þareð allur vefnaöur |>aðan er bæði ódýrari og
betri en frá útlöndum, og því mæli eg meö Sandnæs ullarverk-
smiöju til allskonar ullarvinnu, og ábyrgist eg, aö þeir sem senda
þangaö ull til vinnu, fái bæði vandaða vöou og fljóta afgreibslu.
þess ber aö> er mér ”er send ull, aö nafn þess, sem
sendir,' sé líka á merkiseðlinum ásamt mínu nafni, til þ'ess að vÖr-
urnar fari eigi í rugling, þar mér er send ull allstaöar að hér á
landi, einsog eg bið menn líka að senda mér bréf með póstum
viðvíkjandi því, hvaö menn vilja láta vinna úr ullinni,
011om spurningum hör aö lútandi verður fljótfc svaraö, og
upplýsingar skjótt geí'nar.
Nýir uinboösmenn verða teknir.
Seyðisfirði 21. nóvember 1896.
L. J. Imslanth
Aðal-umhoðsmaðm’ á íslandi og Færeyjum.
--o-
Yegamótum á eg er.
Er ei víst hvert nú skal stefna?
Aðeins veika sjónin sér
sæg af brautum — enga gefna.
Skuld pó bendi allar á,
Gna má eg tii að velja.
Myerja skal eg halda pá?
Hér er margt að kaupa’ og selja.
Braut til unaðs, braut til kífs;
braut til sældar, leið til rauna;
braut til dauða, braut til lífs;
braut til stríðs og sigurlauna.
þúsund brautir — þvers og langs —
þossar leiðir sundur skera.
Hér er ekki greitt til gangs. —
Gaman er ei pungt að bera. —
Vandasamast veit eg eitt:
valið milli Jjúsund brauta.
Plestir vilja ganga greitt
gæfuslóð, cn helzt án þrauta.
Ef hún Skuld ei skyggði á
skin, er lýsir þessar brautir,
vandalítið væri Jiá
valið, til að forðast prautir.
það er segin saga, þá
sízt eg vildi götu præða.
Sjaldan breiðast blómin á
braut, sem leiðir upp til liæða.
Ef pú velur eina braut —
ei er blöðum til að fletta —
veldu leið, sem pitngbær praut
prengir mörg — hún er: sú rétta.
Stefndu beint í eina átt
upp og fram, pá guð pig styður.
Aptur snúa aldrei mátt,
ef pú vilt ei hrapa niður.
Ef pú beygir útá lilið,
er pér glötuð stefnan rétta,
að pér steðjar ólánið.
Urðar fræði kenna petta.
,þá pú heyrir hunda glam —•
heimsins gys, sem mörgum kælir - -
krejiptu hnefa! haltu fram!
Heimur má ei sjá pú skælir.
Að vér sigftim eina praut,
er oss hvöt að berjast lengur.
Eins er pvýtur æfibraut,
annar sama veginn gengur.
það er svona, smátt og smátt
smækkar tala harðstjóranna.
Pleiri’ og íleiri’ í eina átt
eykur tólu frelsingjanna.
Svona líður ár og ár;
aldaraðir koma’ og hverfa.
Stríðendanna störf og sár
stríðsmenn sérhvers tíma erfa.
þeirra- braut eg glaður geng.
'Gangið-hpna landar sælir!
Gæfan stýður góðan dreng.
Gæfan flýr pann æðru rnælir.
Ollum kveifum kveðum níð!
Kætumst, pví að sigrast raunin!
Ef vér heyjum aldrei stríð,
aldrei vinnum sigurlaunin.
Yegamótum er eg á.
Engum vafa binzt pað lengur
livað eg vil, og livað eg má.
Heill peim, réttan veg sem gengur!
S. J,
I)r. Grrímiir Thomsen
lézt úr lungnabólgu að heimili sínu
Bessastöðum p. 27. nóvbr. f. ^í., rúm-
lecra 76 áva getinall.
Paðir Dr. Gríms var hinu nafn-
kunni bryti Bessastaðaskóla,fj gull-
smiður þorgrímur Thomsen, en móðir
hans var frú Iugibjörg Jónsdóttiv,
systir Gríras amtmanns.
Ekki lærði Grímur samt í Bessa-
staðaskóla, heldur hjá hinum ágæta
gáfumanni, stiptjjrófasti Arna Helga-
svni í Görðum á Álptanesi, og út-
skrifaðist frá lionum 17 ára að aldri,
og sigldi pegar til Kaupmannahafnar-
háskóla, og lagði par lengstum stund
á fagui’fræði, og varð par magister
1845, en doktor jjhilosophiæ 1854.
1848 komst Grímur inní utanríkis-
stjórnardeildina, og var síðan um tíma
aðstoðarmaður (Attaché) sendiherra
Dana í Brussel og Lundúnum. Síðan
fór hann aptur til Kaupmannahafnar
og hófst par brátt til metorða íutan-
ríkisráðaneytinu, par tíl barón Blixen
Einecke, svili konungs vors, hóf hann
til'forstöðumanns í verzlunardeild utan-
ríkisráðaneytisins um 1860, er Dr.
Grímur veitti forstöðu par til Danir
urðu að fækka embættismönnum við
sig eptir að peir höfðu misst Hertoga-
dærnin í öðru slesvíkska stríðinu 1864,
og liann pá lausn í náð frá em-
bættinu 1866, með fullum íaunum í 5
næstu ár, og svo með eptirlaunum.
Einu ári eptir að Dr. Grímurhafði
fengið lausn frá embætti, flutti hann
lieim til íslands og byrjaði búska.p á
Bessastöðum 1868.
En 1870 gekk liann að eiga ungfrú
Jakobínu Jónsdóttur, þorsteinsson-
ar prests frá Beykjahlíð, er var
yngst peirra systkina, og lifir hún
mann sinn,
Eigi varð peim hjónum barna auð-
ið, en pau ólu upp tvö mannvænleg
fósturbörn, bróðurdóttur (Sigurgeirs)
og nöfhu frú Jakobínu, er gipt er
Einari prófasti Eriðgeirssyni á Burg,
og systurson, X3°rlák Jónsson frá
Gautlöndum, stud. mag. í Kaupmanna-
höfn.
Dr. Grímur Thomsen hafði fengið
fleiri heiðursmerki en flestir aðrir ís-
lendingar, en sjaldan bar hann pau.
Grínrar Tln>msen ritaði mikið á
yngri árum sínum í útlend blöð og
timarit, er allt pótti all-merkilegt og
lýsa sjálfstæði hans í skoðunum, einsog
pá hann varði Tiberíus keisara og
Pilip 2. Spánarkonung, er fáir hafa
hingað til orðið til.
Hér heima á Islandi sat Dr. Grím-
ur á alpingi frá 1869—1891, og pótti
jafnan með binum vitrustu og merlt-
ustu pingmönnum, og var bæði fram-
sögumaður fjárlaganefndarinnar og for-
seti neðri deildar.
Yið fráfall Dr. Gríms Tliomsens
heíir landið misst einhvern merkasta
son sinn, og beztum hæfileikum búinn,
pví að gáfur hans voru svo ákaflega
fjölhæfar, svo að liann var í flestum
vísindagreinuni mji/g vel að sér, og
því vur liann mjög opt prófdómari
við stúdentapróf lærða skólans; enda
var haun jafn vel að sér í íslenzkum
sem forngrískum frreðum, og heim-
spekingur mikill.
Dr. Grímur Thomsen var kátur og
skemmtilegur og manna gestrisnastur,
og seint mun peim íslendingum, er
heimsóttu Dr. Grím í Kaupmanna-
höfn, fvrnast, hvað harin gat verið
frábærlega skemmtilegur heim að sækja,
jafnt fræðandi sem fyndinn, glaðvær,
lítillátur og gestrisinn húshóndi, sem
laðaði okkur yngri menn að sér til
aðdáunar að alheimsinenntun lians og
víðsýni á lífinu og fornum og nýjum
fróðleik og forníslenzkri. gestrisni, en
pó fyrst og síðast með hinuin töfrandi
rammíslenzku kvæðum sínum, sem hann
las sjálfur upp fyrir okkur í veizlum
peim, er hann hélt, síðari árin í Höfn,
hver jól, og kallaði Jólasumbl, og
,-mun peim, sem við voru, ógleyman-
ieg endurminning pessara kvölda, sem
einhverra peirra skemmtilegustu og
fróðlegustu, er peir hafi lifað, á heim-
ili einhvers hins skarpvitrasta og ein-
konnilegasta Islendings pessarar aldar.
Skapti Jósepsson.
Kaupmannaliöfn 8. nóv. 1896.
Veðráttan hefir verið hér mjög um-
hleypingasöm með rigningu og hvass-
viðri, nú pessar síðustu nætur hefir
verið frost, og purkar með köflum.
Yesta lagði af stað kl. 9 og með henni
meðal annars pessir farpegar: Hall-
dór Jónsson bankagjaldkeri, Hannes
þorsteinsson þjóðólfsritstjóri. þórður
Thoroddsen læknir í Keflavík með frú
sinni. Hefir Thoroddsen ferðast um
Norveg og Danmörk og skoðað sjúkra-