Austri - 30.11.1897, Blaðsíða 3

NR. 32
AUSTBI.
117
Hovedgevinst
ev.
500,000 Mark.
L Y lí K E S-
TILBUD.
Gevinsterne
garanteret
af Staten.
l.trækning 16.Dec.
Indbydelse til Deltagelse i
GEYIIÍST-CHANCEKlfE
i det af Staden Hamborg garantercde stcre Penge Lotterie, i hvilket
11 Millioner 349,325 Mark
sikker maa blive vundne.
Geviusterne i dette fördeelagtige Penge-Lotterie, der ifölge Planen
kun indeholder 118,000 Lodder, ere fölgende, nemlig:
Störste Hovedgevinst er ev. 500,000 Mark,
1
1
2
1
1
1
1
2
1
1
2
og
Præmie
Grevinst
Grevinst
Gevinster
Grevinst
Gevinst
Gevinst
Gevinst
Gevinster
Gevinst
Gevinst
Gevinster
komme disse
300,000 Mark
á 200,000 Mark
á 100,000 Ma.rk
á 75,000 Mark
á 70,000 Mark
á 65,000 Mark
á 60,000 Mark
55,000 Mark
50,000 Mark
40,000 Mark
30,000 Mark
20,000 Mark
i 7 Afdelinger
til
26
56
106
206
812
1518
40
140
36952
9959
9351 Gev. á
i hel
síkker Afgjörelse
Gevinster
Gevinster
Gevinster
Gevinster
Gevinster
Gevinster
Gevinster
Gevinster
Gevinster
Gev. á 134.
10,600
5000
3000
2000
1000
400
300
200
t 155
, 104,100
59,180
73, 45, 21
Gevinster
faa Maaneder.
Mark
Mark
Mark
Mark
Mark
Mark
Mark
Mark
Mark
Mark
Mark
Hovedgevinster i förste Klasse 50,000 Mark, i 2den Kl. 55,000 Mark,
i 3die Kl. 60,000 Mark, i 4de Kl. 65,000 Marlc, i 5te Kl. 70,000 Mark,
i 6te Kl. 75,000 Mark, i 7de Kl. 200,000 Mark og med Prernie af 300,000
Mark event. 500,000 Mark.
Den förste Gevinst-Trækning er officielt fastsat til
16. December 1897
og koster hertil
et helt Originallod kun 5lU Kroner,
et halvt Originallod kun 23/s Kroner,
et ^jerded. Originallod ktm IVs Kroner,
Priserne for folgende Trækninger samt uöie Portegnelse af Gevinsterne
ere at se ud af den officielle og med Statsvaabnet forsynede Plan, den jeg
tilsender paa Gnske i Porud gratis og franko,
Til enhver Deltager sender jeg efter stedfunden Trækning strax og
uopfortred den officielle Trækningsliste.
Udbetalingen og Forsendelsen af Gevinsterne
fölger fra mig direkte til Interessenterne prompte og under strengeste
Taushed.
Bestillinger udbeder jeg mig med Postanviismng eller efter Behag
mod Efterkrav.
Man henvende sig derfor tillidsfuldt med Ordrene paa Grund af
den nær forestaaende Trœkning, strax, men indtil
16. Deceniber d. A.
tíl Samuel Heekseíier senr.,
Bankier og Vexel-Kontor i Hamburg.
prófessor Heskiers,
sem heflr fengið einkaréttindi í flestum löndum, fæst nú einnig
í verzlunum á íslandi.
Sönnun fyrir hinum heillaríku áhrifum, sem Volta-krossinn hefir haft á
púsundum heimila, eru hin ótal mörgu pakkarávörp og vottorð frá peim
sem hann hefir læknað, og sem alltaf streyma ijin, og er eítt af psim
prentað hér neðan við.
S k ý r s 1 a
frá Doktor Loevy um verkunina af hinum stóra keisaral. kgl. einkaleyfða
Voltakrossi:
Konan mín pjáðist lengi af taugaveiklun, par á ofan bættist á seinni
árum mjög sár pjáning af gigtveiki, sem flutti sig til um alla hlutalikam-
ans. Að lokum settist hún að í andlitiriu og tönnuuum og sársaukinn
varð svo ópolandi, að hún varð að láta draga úr sér niargar tennur og brúk-
aði ýms meðul, en allt kom til einskis.
Eg lét pá útvega hinn stóra Voltakross handa henni, og strax fyrstu
nóttina hvarf tannpínan smátt og smátt.
Sömuleiðis erú gigtarverkirnir i hinum öðrum hlutum líkamans alveg horfnir
síðan hún fór að bera Voltakrossinn.
Eg get pessvegna ekki látið hjá líða, hæstvirti herra, að veita yður nu'na
innilegustu viðurkenningu með tilliti til verkana peirra, er Voltakross sá, sem
pér hafið fundið upp, hefir, og láta í Ijósi pá ösk, að Voltakrossinn mætti út-
breiðast sem víðast til hjálpar hinum pjáða hluta mannkynsins, einkum par
sem hann er svo ódýr að jafnvel fátæklingar geta eignazt hann.
Voltakross prófessor Heskiers
framleiðir rafurmagnsstraum í líkamanum, sem hefir mjög góðar verkanir á
hina sjúku parta og hefir fullkomlega læknandi áhrif á pá parta, sem pjást
af gigtveiki, sinadrætti, krampa, og taugaveiklun (Nervösitet), enn-
fremur hefir straumurinn ágætar verkanir á pá sem pjást af punglyndi,
hjjartslætti, svima, eyrnahljóm, höfuðverk, svefnleysi, brjóstpyngsl-
ura, slæmri heyrjn, influenza, hörundskvillum, magaverk, pvagláti,
kveisu og magnleysi, með pví rafmagnsstraumurinn, sem er miðaðnr við hinn
mannlega líkama, fter blöðið og taugakerfið til pess að starfa á reglulegan hátt.
134
Bugler“ svaraði hann og retti að mér 5 punda seðíl. „fað er ætíð
örðugt að fekoða endirinn í npphafinu.
Og svo byrjuðum við áflogin, og pað að gagni.
„Er nú nóg konrið herra minn ?“ spurði eg er eg hafði brotíð í
honum eina tylft af tönnum og leikið hann svo hart að hann var
naumast pekkjanlegur.
„Eg er á pví“ svaraði hann. „en nú kemur röðin að mér, með
yðar góða leyfi“. Áður enn eg gat spurt hanu um pað, hvað hann
meinti með pessu, gaf hann mér svo voðalegt högg milli augnar.n'í
að eg hneig i ómegin.
Síðao batt hann mig á höndum og fótum, og gat eg enga björg
mér veitt. Æ, hann var eins duglegur hnefaleikamaður og egsjálfnr.
Eptir að hafa gjört petta, opnaði hann peningahirzluna, tók uokkra
pemngaseðla útúr heuni, fleygði peim á gólfið og sendi málpráðar-
skeyti eptir lögreglunni.
Eptir að lögreglustjórinn með nokkrum lögreglupjónum 'ar
kominn, pá fékk hann mig í hendur honum.
Nii, nú nú herra minn! fyrir réttinum lagði hann eið útú pað,
að eg hefði brotizt inní bankann með öðrum pjóf, raðizt á hanu og
stolið 3000, pund sterling úr fjárhirzlunni. Og pá peningana vant-
aði og andlit mr. Lynx bar pess Ijósasta vott, að við höfðum flogið
á hann og mispyru t honuru — pá trúði kviðdóniurinnu honum,
Eg sagði dómaranum alveg satt og rétt frá öllu, en hann trúði
mér ekki og dæmdi mig í 7 ára fangelsi. Eg fékk 4 ára fangelsi
fyrir pjófnaðinn og árásina á mr. Lynx. og 3 ár fyrír pað að eg
vildi eigi játa glæp minn og hver hefði verið í verki með mér og
nvar peningar nir væru niður komnir. En hvernig átti eg að geta
sagt frá pví, par sem eg hafði engu stolið, og engÍDn verið í vitorði
með mér? |>að var víst dagsanna að peningana vantaði, og eg held
að eg fari nærri um pað, luer að hefir stolið peim. f>að var mesti
Uragðarefur, p essi mr. Lynx! En pað fór nú samt svo, að mér var
Uegnt fyrir pjófnað, er eg aldrei hafði framið, og mr. Lynx var hælt fyrir
rösklega fram göngu í pví að verja fjármuni bankans. Og um leið og
e6 fór í tukthúsið, giptist hann hiuni fríðu dóttur bankastjórans.
Já, pað gengur stunduin nokkuð skrítilega til í henni veröldu.
©
H n e f a 1 e i k a r i n n.
„Eg vil ekki lofa yður bót og betrun uppá víst“, sagði nr. 756
við fángaprestinn, er reyndi að snúa honum til betra lífernis —
„pví eg er mér pess meðvitandi að geta ekki haldið pað. En pví
skal eg lofa yður að fára ekkí optar í áflog. Ekki af pví eg hræð-
ist nokkurn mann. En síðustu aflogin mín konm mér hingað, og pó
eg beri alla virðingu fyrir gestrisni hennar hátignar, pá held eg að
hún hafi eigi bætt heilsu mína. Eg stal segja yður söguna, ef yður
langar til.
Eg hafði orð á mér sem hnefaleikari og áflogagarpur, og vann mér
inn pó nokkurt fé, að pehn verðlaunum meðtöldum, er eg stundum
vann og með ýmsum smávikum. J>ér eruð máske forvitinn í að fá
að vita pað, hvaða smáviðvik petta hafi verið. Nú, pað er raarga
sem langa til að gefa náunganum á hann, en eru hræddir við afleið-
ingarnar. En pað var eg nú ekki.
Einn góðan veðurdag fékk eg bréf frá bankabókhaldara nokkr-
um, er bað mig um að finna sig um kvöldið á gestgjafahúsinu „hín
gyllta örn". Og eg varð við tilmælum hans.
„Hvað get eg gjört fyrir yður. mr. Wilkins?“ spurði eg. „Máske
yður langi til að eg segi yður til í huefaleiks ipróttinni".
„Mr. Wilkins hlö að spaugi mínu fyrst. En sagði svo alvarlegur:
— „Mig langar ekkert til að læra handverk yðar, en eg vil biðja
yður um að hjálpa dálítið uppá mig“.
„Hver er sá, er nú á að kenna á hnefum mínum ?“ spurði eg, pví