Austri - 10.12.1897, Blaðsíða 3

JS'R ’ 34
AU'STRÍ.
135
Saknaði eg pess mjög að fara úr
heiðinni og kveið fyrir pví að purfa að
sitja yfir ánum pá heim kæmi. Gáði
eg nú minna að náttúrufegurðinni i
dalnum á heimleiðinni og saknaði mið-
nætursólarinnar, pví pegar ofan í dal-
inn kom, hvarf hún á bak við íjöllin,
— og pessi fyrsta ferð mín á grasa-
fja.ll var liöin hjá sem æskudraumur.
Fjarðarbia.
Bráða,fárinu kvað herra héraðslækni
Jóui Jónssyni á Vopnafirði hafa tek-
ist svo vel að stemma stigu fyrir með
bólusetningaraðferð landbúnaðarhá-
skólakennara. Jpii-i'iis, -— að engin kind
hefir drepizt í A ■,|>nafirði af peim, er
bólubettar hafa verið í tima; og nú
hefir héraðslæknirinn sent óðalsbónda
Jörgen Sigjússor. er hann hefir kennt
bólusetningaraðferð pessa, austur i
Fljótsdal, til pess a.ð reyna liana á
fé par, pví bráðafárið hefir opt gjört
mikinn skaða par.
Heppnist pessi nýja. bólusetningar-
aðferð yfirleitt, er miklu meini létt af
landbúnaðinum.
Seyðisfirði 10. dos. 1897.
VKDRÁTTA hefir þangað til fyrir
skommstu verið hin biíðasta. og að mestu
snjólaust, bæði í Fjörðum og í Réraði. svo
snemma í þ. m., var víða ekki einu sinni
farið að kcnna lömbum átið. Og sömu tíð
sagði nóstur úr Yopnafirði og þar norður
undan.
En nú siðustu dagana hefir verið hér
töluverð bleytuhríð, og er útlitið nú fremur
illviðrislegt, og mundi víða gjöra jarðlaust,
ef uppúr þessu frysti.
BÆJARSTJÓRNARFUNDUE. var haid-
inn hér 6. þ, m., og var þar einna helzta
umtalsefnið, livort borga skyldi tillag bæj-
arins — J00 kr. — til Bremnæs-ferðanna í
sumar, þó það hefði eigi verið gengið eptir
því, fyrri en nú, og það hefði heldur eigi
staðið á áætluninni. Voru nokkuð skiptar
skoðanir um málið milli bæjarfulltrúanna,
og moð þvi þeir eigi voru allir á fundii
frestaði bæjarfógetinri úrslitum málsins. er
eigi munu tviræð, þar fógetinn var útborg-
uninni meðmæltur.
Ennfremur lagði bæjarstjórnin fram fé,
24 kr., til þess að vátryggia sóknarkirkjuna
að sínu leyti. Einnig var Good-Templarstúk-
unni „Gefn“ á Vestdalseyri véitt frítt hús-
næði, í viðurkenningarskyni fyrir starfa
hennar.
VAAGEN er nú væntanleg frá útlöndum
þessa daga.
ý pann 25. f. m. andaðist hér i bænum,
eptir langa sjúkdómslegu, húsfrú ANNA
SIGBJ ÖRNSDÓTTIR, kona Ráls Pálssonar
jökulfara.
Eptir langvinna legu og sárar pján-
ingar, andaðist í gær, hjartkær dótt-
ir okkar, Gunnþórunn Ingibjörg Ragn-
heiður, á 17. aldursári.
Þetta tilkynnist hérmeð fjarlægum
vandamönnum og vinum.
Vopnafirði 27. nóvember 1897.
í*órunn Guðjohnsen. P. Guðjohnsen.
Jarðir til ábúðar.
1. Jörðtn Hrjót í Hjaltastaðaping-
há, 6 lmdr. forn, 11,5 ný.
2. ’/2 jörðin Gestsstaðir í Fáskrúðs-
firði, 3 hndr. forn, 5,60 ný, eru laus-
ar til ábúðar frá na'stk. fardögum.
XJeir, er óska að fá jarðir pessar til
ábúðar, semji annaðhvort munnlega eða
skriflega við undirritaðan, um bygg-
ingarskilmála, fyrir febrúarmánaðar-
lok næstk. Umsækjendur verða að
taka fram, hvað míkið peir vilji gjalda.
eptir hvert hndr. forut eða nýtt.
Hrjót fylgja 2 kúg., en Gestsstöð-
um 1, er sérstaklega er goldið eptir.
Jarðabætur eru áskildar. A báðuni
jörðunum er heyskapur í betra lagi,
og útbeit hin bezta í flestum árum.
Hallormsstað 25. nóv. 1897.
Bjorgvin Vigfússon.
Heimsins ódýrustu og vönduðustu
orgel og fortepíanó
Jást með verksmiðjuverbi beina leið frá
Cornish & Co., Washington,
Neiv lersey, U. S. A.
Orsiel úr hnottré með 5 octövum,
tvöfóldu hljóði (122 fjöðrum), 10 hljöð-
breyt'ngum, 2 lméspöðum, með vöud-
uðum orgelstól og skóla, kostar í umbúð-
um c. 133 krónur. Orgel úr hnot-
tré með sama hljóðmagni kostar hjá
Brödrene Thorkildsen, Norge,
minnst ca. 300 kr., og ennpá meira
hjá Petersen & Steenstrup. 011 full-
komnari orgel og fortepíanó tiltölu-
lega jafn ódýr og öil með 25 ára á-
byrgð. Flutningskostnaður á orgeli til
Kaupmannahafnar ca. 30 krónnr.
Allir væntanlegir kaupeudur eiga
að snúa sér til mín, sem sendi verð-
lista með myndum osf. Eg vil biðja
alla sein liafa fongið hijóðfæri frá
Oornisii & Co. að gera svo vel að
gefa mér vottorð um hvernig pau
reynast.
Einkafulltrúi félagsins hér á landi.
í*orsteiim Arnljótsson.
Sauðanesi.
Hjá nndirskrifuðum eru til
miklar byrgðir af ýmsum fallegum og
billegum hlutum hentugum í
jó1a g jafir
handa fullorðnum og börnum.
Mikið af allskonar skófatnaði og
flestar nauðsynjavörur.
10 prócent afsláttur
fram að nýjári, á öllum vörum sem til
eru í verzlaninni, nema vínföngum.,
Seyðisíirði, 10. desember 1897.
Andr. Rasmussen.
Takið eptir!
Eptir 26. þ. ín. verð eg fluttur
úr barnaskólahúsínu oían í Oclda
(iyrv. eign konsúls I. M. Han-
setis) og vona eg að h;nir heið-
ruðu skiptavinir míiiir sýni mér
framvegis þann sama veivilja og
þeir iiafa gjört hingab til.
Seyðisfirði 25. növb. 1897.
A. Jörgensen.
Einhleypur piltur, flinkur og
reglusamur, sem vanizt hefir verzlun-
arstörfum, jeinkum utanbúðar, getur
fengið pláz hjá undirskrifuðnm frá 1.
apríl næstkomandi. Fæði og húsnæði
fæst á heimili mínu. Yitnisburði frá
peim, sem umsækjandi hefir pjónað
áður, verður að fylgja eiginhandar um-
sókn, og hún að innihalda kröfur um
kaupgjald.
Húsavík, 8. nóvbr. 1897.
Þ. Guðjohnsen.
Reynið munntóbak og rjól frá
W. P. Sclirams Efterfl.
Fæst hjá kaupmönnum.
Fjárgæðin í Meðrudal á Fjellum.
18 ær viktaðar af 40, sem heim komu,
og voru pær allar mylkar.
1. 133 pd., 2. 119 pd., 3. 114 pd.,
4. 123 pd., 5. 117 pd., 6. 138 pd.,
7. 117 pd„ 8. 125 pd., 9. 125 pd.,
10. 120 pd., 11. 122 pd., 12. 115 pd.,
gekk með tveim lömbum. 13. 138 pd.,
gekk með tveim lömbum. 14. 123 pd.,
gekk með tveim lömbum. 15. 135 pd .
16. 112 pd.,* 17. 121 pd., 18. 140
pd., gekk með tveim lömbum. Til
jafnaðar eru ærnar 124 5/18 pd. hver,
Að ofanrituð vikt sé rétt, vitnum
við undirritaðir.
Bfórn Síyjússon. Sígurðnr Pálsson,
(handsalað).
þ AKKARÁ Y ARP.
Háttvirtum sómalijónunum Lárusi
óðalsbónda Guðmundssyni og Krist-
björgu Jónsdóttur í Papey, erum við
undirskrifuð hjón hjartanlega pakklát
fyrir ýms góðverk okkur gerð; par á
meðal fyrir stórgjafir í ýmsum inunum
á síðastliðnu vori, en pó frenwt fyrir
drenginn okkar sem pau hafa annast
frá pví hann fœddist og ætla framvegis
að gera meðan hann parfnast.
Fyrir pessi kærleiksríku verk sem
pessi miklu heiðurshjón hafa unn-
ið í okkar garð, í öngum okkar, biðj-
um við hinn almáttuga gjafara, að
miðla peiin eiliflega af ríkdómi sinnar
gæzku.
Merki í Hólspinghá, 31. júlí 1897.
Sigríðnr Si emsdóttir. Jón Jónsson.
138
„það er leiðinlegt fyrir mig“, sagði Pearl og benti á h Jsuni.
„En pað fór víst bezt, eiusog pað fór; pað var pó betra heldur en
að mér hefði mistekizt“.
Hún stundi við.
„Maður nokkur“, tók Eeatiierstone tíl máls, „sem eg pekki,
hafði sama brennandi áhuga á vísindunum, sem pér á sönglistinni.
Hann var hinn ástundunarsamasti einsog p'ér, og fyrsta bókin sem
hann gaf út, fékk mikið lof. En svo kom ógæfan yfir hann. Faðir
hans varð gjaldprota og dó. — Allir vinir hans sögðu honum, að
skuldir föður hans væru honum óviðkomandi, pví faðir lians hefði
aldrei slceytt neitt um hann. En sonarhjartað knúði hann til pess
úó heiðra minningu föður síns. En til pess að geta gjört pað varð
hann »5 hverfa af hinni kæru braut vísindanna, og gjörast blaða-
maður.
Hið síðasta af skuldum föður sins horgaði hann í morgun. —
"— En hvað gengur að yður, fröken Hartlaud ? Hvers-
vegna — hversvegna eruð pér að gráta?“
„Eg hefi haft rangt álit á yður“, stundi hún loks upp. „Yður
getur staðið pað á sama. En pér verðið að reyna til pess að fyrir-
gefa mér pað. þó pér nú gangi? að eiga hana frú Drayton vegna
auðæia hennai, pá álit eg yðar samt mesta heiðursmann“.
„Pearl, hvað seg:ð pér? Granga að eiga liana frú Drayton?
Barn, barn! hafið pér pá ekki skilið mig? Eg vissi, livað pór hugs-
uðuð um mig, en cg vissi líka, að hefði eg breytt öðru vísi en eg
gjörði, pá helði eg ahlrei haft hug til að biðja yðar. það varst pú,
elskan mín, sem eg vildi allt vinna fyrir“.
„Og pú villt eiga mig, pó eg hafi gjört hneyxli sem söngkona?“
„Pearl, Pearl, hvernig getur pú spurt svona?“
Og hann faðmaði liana au sér og prýsti heniii að hjarta sér.
Fyrir peninga.
„Sá maður sem ekþi skeytir um annað en að græða, er ekki
virðingarverður“, sagði Pearl Hartland með ákafa.
„Hvernig getur pú stnðhæft petta?“ spurði fiú Drayton reiði-
lega. „Eg er eldri en pú og pekki heiminn betur, og eg hefi aldrei
hitt ágætari mann“.
„Já, satt er pað, að hann er bæði menntaður og gáfaður, en eg
krefst meiri fyrirmyndar af karlmanni“. *
„Fyrirroynd! Hún fæst ekki í pessum spillta heimi“.
Pearl Hartland var mjög'fríð og elskuleg stúlka, á 23. árinu,
og hafði hún misst báða foreldra sina, og varð nú að sjá fyrir sér
sjálf, eða vera komin upp á gustuk ríkra frænda sinna. Nú var
hún í lieimsókn hjá skölasystur sinni, frú Drayton, er var rík ekkja
og barnlaus, og voiu pær að tala um kunningja peirra beggja, Ro-
ger Featherstone, er var nafnfrægur rithöfundur og blaðstjóri.
það var Alit Pearl, að annar eins maður og hann, sern gat
ritað svo snildarlega, að pað gleymdist hvorki í nútíð eða framtíð —
ætti ekki að rita um smávegis í blöðin, sem gleymist daginn eptir,
— pó pað aldrei nenni væri vel borgað. þá gæti hún allt eins vel
fleygt peirri einustu íprótt cr hún hafði til að bera og sungið fyrir
peninga. Nei, meðan hún ætti einn eyri tyrir brauð, ætlaði hún
að fullkomna sig meir og meir. Og par á ofan var hann ógiptur, —
nei, pví var engin bót mælandi.
Að stundarkorni liðnu var barið að að dyrum.