Austri - 21.04.1900, Blaðsíða 4

NR. 14
ADBTEI,
52
Aalgaards ullarverksmiðjur
refa margbreyttari, fastari, og f al 1 e gri dúka úr íslenzkri ull en
nokkrar aðrar verksmiðjur í Norvegi.
AALGAkRÐS ullarverkssmiðjuT fengu
hæstu verðlaun
(gullmedalíu) á sýningunni í Björgvin í Norvegi 1898 (liinar verk-
smiðjurnar aðeins silfur medalíu.)
NORÐMENN sjálfir álíta pví Aalgaards ullarverksmiðjur standa lang-
fremstar af öllum sínum verksmiðjum.
Á ÍSLANDI eru Aalgaards ullarverksmiðjur orðnar lang-útbreiddastar..
AALGAARÐS TJ L L A R V E R K S MIÐ J V R hafa síðastliðið ár
látið byggja sérstakt vefnaðarhús fyrir íslenzka ull og a/fgreiða pví
hér eptir alla vefnaðarvöru langtum fljötara en nokkrar aðrar verk-
smiðjur hafa gjort hingað til.
YERÐLISTAR sendast ókeypis,
JjÝNljiHORN af vefnaðarvörunum er hægt að skoða hjá umboðsmönnum
verksmiðjunnar sem eru:
í Reykjavík herra kaupm. Ben. S. pórarinsson,
á Borðeyri — verzlunarmaður Gruðm. Theodorsson,
- Sauðárkrók — verzlunarmaður Pétur Pétursson,
- Akureyri — verzlunarmaður M. B. Blöndal,
- ]?órshöfn — verzlunarmaður JónJónsson,
- Vopnafirði — skraddari Jakob Jónsson,
- Eskifirði úrsmiður Jón Hermannsson,
- Eáskrúðsfirði ljósmyndari Asgr. Vigfússon, Búðum,
-Djúpavog — verzlunarmaður Páll H. Grislason,
- Hornafirði hreppstjóri J>orl. Jónsson, Hólum.
Nýir umboðsmenn á fjærliggjandi stöðvum verða teknir.
Seyðisfirði 1900.
Eyj. Jónsson.
Aðal-um'boðsmaður Aalgaards ullarverksmiðja.
Holmens Mineralvandfabrik
í Stafangri.
Eigandi: J o h I. Gjemre
býður mönnum hérmeð til kaups stna nafnfrægu gosdrykki: LIMONADE
SÓDAVATN og SELTERSVATN; og sömuleiðis E D IK. Allar
pantanir frá íslandi verða afgreiddar viðstöðulaust. Einnig tekúr lann til
sölu allar íslenzkar vörur, svo sem: ULL, ÆÐAEDÚN, LAMB-
SKINN, GÆKUK, KJÖT, SALTEISK, SÍLD o. fl. Enn-
fremur tekur hann að sér að kaupa fyrir menn allskonar útlendar vörur, fyrir
vörur eða peninga, allt gegn sánngjörnum umboðslaunum.
48
sérlega pessa sjálfsögðu ráðvendni, sem sannfærði hana pó bæði um
dugnað og ósérplægni ráðsmanns hennar. ]?ess varð eg opt var
síðan. Og héðan í frá hefi eg reynt til að standa í stöðu minni
með peiri útsjón, árvekni og ráðvendni, er á dálítið meira lof skilið
en pað, að eg muni eigi draga mér fé húsbænda minna.
Skömmu síðar fór eg til Parísarborgar tilað heimsækja Helenu
systir mína, og pakkaði pá herra Laupépin mér bjartanlega fyrir
pað að eg hefði ekki brugðizt í nokkru trausti hans á mér og með-
mælum við íyrirfólkið, er hann réð inig til pess. „Herðið upp hugann
Maxime minn,“ sagði hann við mig, „við skulum vissulega ná í
heimanmundinn handa systur yðar, án pess að hún hafi orðið nokkurs
vör. Og hvað yður sjálfum viðvíkur, pá verið pér ókvíðnir. p>ér
getið treyst pví, að pér hafið pað í eigin brjösti, er mester um vert
hér á jörðu, og pér munuð aldrei missa pað. En pað er góð
samvizka og hið karlmannlega hugrekki, sem hin ýtrasta skyldurækni
ein er megnug að gefa manni,“
fað getur verið að gamli maðurinn hafi rétt fyrir sér. Mér
finnst eg vera rólegur, og pó er eg ekki ánægður, eg er eigi nógu
reyndur ennpá, æsku- og örvæntingareldurinn brennur enn pá í
æðum mér. Eg á eigi sjálfur framtíð mína, er eg hefi fórnað fyrir
mér kærari tilveru, eg sjálfur á enga framtíð lengur, hún er sem
lokuð inni í fangelsi, paðan sem hún aldrei mun komast. Hjarta
iiitt má eigi bærast, allar mínar hugsanir tilheyra öðrum. En pað
verður nú svo að vera, aðeins ef að Helena verðu gæfusöm! Eg
fer bráðum að eldast, Guði sé lof fyrir pað. — Eg blakka til
ellinnar, hún sefar geðsmunina.
Að öðru leyti líður mér hér vel og miklu betur en eg gat
búizt við. Starfi minn og hin löngu ferðalög í nágrannahéruðunura
ag löngun mín til einveru ollir pví, að eg kem ekki tímunum sam-
an til hallarinnar, pví mér er meinilla við veizluhávaðann par. |>að
getur verið að eg eigi íjærveru minni að pakka hinar góðu móttökur,
er eg fæ par. Einkum sýnir frú Laroque mér einlæga velvild,
Hún trúir mér fyrir löngun sinni eptir fátækt og öðrum skrítnum
dutlungum, sem er svo fjarstætt hinni miklu varkárni hinnar kulsömu
Creolakonu. Stundum tekur hún pað íýrir að öfunda flökkukindurn-
er nú nýkomið töluvert al öli og vínfnngum og munu eptirfylgjandi tegundir
ávalt verða til í verzlun minni:
Ny Carlsberg pr. l/2 fl. 0,15
Gamle Carlsberg pr- '/3 fl. 0,20.
Gamle Carlsberg Porter 0,25
Tuborg Pilsner 0,20
Krone öl 0,20
Sódavatn 0,13
Limonade 0,20
Kauð'vín 3 tegundir pr. ’/l fl. 1,35, 1,50, 1,75
Sherry --------------------- 2,00, 2,40, 2,75
Portvín --------------------- 2,00, 2,40, 2,75
Madeira pr. fl. 3,00
Whisky pr. ’/i fl. 2,00
Genever pr. T/i fl. 2,30
/ Svensk Punch pr. ’/i fl. 2,00
Cognac 3 tegundir pr. ’/i fl. 2,25, 2,60, 3,00
Brennivín pr. ptt. 0,85
Aalborgs akavit pr. fl. 1,20
Kom pr. ptt. 1,60
Spiritus 16° pr. ptt. 1,70
Messuvín pr. ptt. 0,80
Ef 100 fl. af öli, limonade eða sódavatni eru keyptar í einu er eefinn
10°/0 afsláttur.
Seyðisfirði, 24. roarz 1900.
Andr. Rasnrassen.
við Stavangur í Norvegi vinnur bezta, fallegasta, og ódýrasta fataefmð, sem
hægt er að fá úr íslenzkri ull, einnig sjöl, gólf- og rúmteppi; pví ættu allir
sem ætla að senda ull til tóskapar, að korna henni sem allra fyrst til ein-
hvers af umboðsmönnum verksmiðjunnar.
Umboðsmennirnir eru:
í Keykjavík herra bókhaldari Ólafur Kunólfsson.
Stykkishólmi —- verzlunarstjóri Armann Bjarnarson,
Eyjafirði — verzlm. Jón Stefánsson á Svalbarðseyri.
Vopnafirði — kaupmaður Pétur Gu ðjohnsen,
Br eiðdal — verzlunarstjóri Bjarni Siggeirsson,
Aðalumboðsmaður SIG. JOHANSEI, kaupm. á Seyðisfirði.
Abyrgðarmaður og ritstjóri: cand. phil. Skapti Jósepsson.
Prents niíja j(ntcn<s J, 0. k/cq icncvot.
49
ar, er bera börnin sín á bakinu og aka á eptir sér aleigu sínni á'
vagngarmi og verða að matast í hverju veðri sem, er, undir berum
himni. Stundum langar liana til pess að verða hjúkrunarkona eða
matselja meðal liermanna, er hún öfundar af mæðu peirra og
prautum. Og aldrei getur hún fyrirgefið yngra Laroque hvað hann
gat verið heilsugóður, er gaf henni aldrei tækifæri til pess að stunda
hann í veikindum, sem hana hafði alltaf langað svo mikið til og
fann að átti svo vel við hana.
]>rátt fyrir allt petta, Ijefir frú Laroque tekið upp á pví að
láta búa til skýli yrir hægindastól sinn til pess að verja hana fyrir
súg. Earna sá eg hana einn morgun sitja sem í hásæti og bíéa par
píslarvættisdauða síns!
Við hiua íbúa hallarinnar kem eg mér líka vel. |>ö fröken
Marguerite sé mjög dul vanalega, pá hefir hún pó sýnt mér pá
velvild að spila upp aptur og aptur á hljóðfæri pá söngva, er mér
pykir vænst um. Hún hefir undur fallega rödd, og kann afbragðs
vel að beita henni, en varast með öllum jafnaði að leggja nokkra
innri tiifinningu í sönginn. X>ó kemur pað einsog óvart fyrir einstökú
sinnum, að sönglagið hrífur hana, en svo er einsog hún skammist
sín fyrir að hafa látið tilíinninguna hlaupa í gönur moð sig, og
gjörir sér pá á eptir enn meira far um að varast pað
Eg hefi komið mér í mjúkinn hjá gamla Laroque við að láta
hann vinna mig í piquetspili, og starir hann mjög á mig er við
spilum. ]>á er pað sem einhverjar óljósar endurminningar vakni
bjá gamla manninum, eða hann sé að bera andlitsfall mitt saman
við einhverja óljósa mynd löngu liðins tíma. En svo tók fólkið
upp á pví að skila mér aptur peim skildingum, er eg hafði tapað til
karlfuglsins! j/>að lítur royndar út fyrir pað að frú Aubry, sem
opt er vön að spila við gamia manninn, setji pað ekki fyrir sig að
taka aptur við pví, er hún hefir tapað, en sjálf skilar hún aldrei
aptur vinning s num frá ganda manninum, sem fellur mjög illa að
tapa.
jpessa konu dæmdi herra Laupépin langt of vægilega, er hann
kailaði hana vanstillta. En pó mór sárleiðist hún og kunni ekki
við hana, pá hefi eg samt komið mér í mjúkinn hjá henni með pví