Austri - 28.04.1900, Page 4

NR. 15
56

AUSTRI,
Til verzlunar 0. Watlmes erfingja
á Seyðisfirði
er nýkomið mikið af vörum, þar á meðal:
Dowlas frá kr. 0,19 al. Óbl. lérlept frá 0,16 al. Handklæði kr. 0,20.
Borðdúkadregill ágætur á kr. 1,00 n). Bómullartau frá kr. 0,25 al.
Franskt Merinos í svuntur og kjóla tvíbreitt á kr. 1,60. Svart alklæði kr. 3,50 &1
Svart hálfklæði kr. 1,25 al. Bezti bíormai nærfatnaður. Sportskyrtur,
Sjalklútar, allar mögulegar tegundir.
Mynda-albúm, 8 tegundir, frá kr. 0,85—5,75.
Mjög lítið brúkaðir yfirfrakkar, stórtreyjur, buxur sérstakar og alfatnaðir
fyrirminna enhálfvirði.
Súkkulaði, 5 tegundir frá kr. 0,55—1,00 pr. pd. Melís höggvinn og óhöggvinn
á kr. 0,27 pd. Export, bezta tegund, kr. 0,45 pd. Kaffi 0,65
16 handsáputegundir mjög góðar og billegar.
Mörg hundruð reykjarpípur af öllum tegundum.
Mjög miklar byrgðir af bollapörum, Diskum, Köunum. Amálaðir diskar
nýjasta og fínasta veggjaprýði. Mjólkurkönnur með glösum o. m. fl,
Epli, ananas, perur o. fl. aldini í dósum. Lax, humrar, sardínur og margar
kjöttegundir niðursoðnar. Ostur og spegipylsa, og öll nauðsynjavara.
Egta franskt cognac kr. 1,20 pr. ptt.
Whisky 2 tegundir, sherry, portvín
Ekta rom 1,10 pr. pt. — Brennivín.
og margt fleira.
Allar íslenzkar vörur verða einsog að undanförnu teknar við verzlanina.
Seyðisfirði í marz 1900.
Jóhann Vigfússon.
Orgel-
Haniioiiiimi,
heimasmiðuð, verðlaunuð með heið-
urspeningi úr s i 1 f' r i í Málmey
1896 og í Stokkhólmi 1897. Verð
frá 125 kr. — 10°/o afslætti. Yfir
4 0 0 kaupendur hafa lokið lofsurði
á Harmonia vor, og eru margir
peirra á Islandi. — Við höfum líka
á boðstólum Harmonia frá b e z t u
verksmiðjum í Ameríku. Af
]>eim eru ódýrust og hezt Need-
nams með 2 r ö d d u m og K o p-
lers með fjórum, 1 háum
kassa af hnotutré með
standhyllu og spegli á kr.
257,50 au. „netto“. — Biðjið um
verðlista vora með myndum.
Petersen & Steenstrup,
Kjöbenhavn V.
Undirskrifaður kaupir í vor og
umar mót peningum og vörum:
Tóubelgi góða, mórauða og hvíta
með háu verði.
Kópskinn vel verkuð á 2 kr. hvert
og par yfir
Lambskinn svört og hvít verða einnig
vel borguð.
Oddeyri, 11. apríl 1900.
I. V. Havsteen.
Cr awfords
Ijúffenga
BISCUITS (smákökur)
tilbuið af CRAWFORD & SONS,
Edinburgh og London
Stofnað 1830.
Einkasali fyrir Island og Færeyjar
P. Hjorth & Co.
Kjöbenhavn K.
r
Agætt
Merkt
danskt
Margarine
ístað snijors. ^
í smáum 10—20 pd. öskjum (öskurnar fá menn ókeypis) hentugt til
heimilisbrúks. Betra og ódýrara en annað Margarine. Eæst innan skamms
í öllum verzlunum á Islandi.
H. Steensens Margarinefabrik,
Vejle.
Eg undirskrifuð hefi ártim saman
verið mjög biluð af taugaveiklun, sina-
teygjum og ýmsum kvillum er peirn
veikindum fylgja, og er eg hafði leitað
ýmsra lækna árangurslaust, tók eg upp
á að brúka KÍNA-LÍES-ELIXIR
frá Waldemar Petersen í Eriðrikshöfn,
og get bonð pað með góðri samvízku,
að hann hefir veitt mér óumræðilega
linun, og eg finn að eg get aldrei án
hans verið.
Hafnarfirði, í marz 1899.
Agnes Bjarnadóttir,
husfreyja.
YOTTORÐ.
Eptir að eg í mörg ár hafði pjáðst
af magaveiki og leitað margra lækna,
ásetti eg mér fyrir rúmu ári síðan að
reyna hinn heimsfræga Kína-l fs elixír
frá Valdemar Petersen í Eriðrikshöfn,
og eptir að eg hafðibrúkað 4 glös af
honum, fann eg til mikils bata; og við
stöðuga brúkuu pessa ágæta heilsu-
bótameðals hefi eg getað gengið að
allri vinnu, en eg finn pað á mér, að
eg má ekki vera án pessa heilbrigðis-
lyfs, sem hefir gefið mér heilsu mína
aptur.
Kasthvammi pr. Húsavík
í pingeyjarsýslu.
Sigtryggur Kristjánsson.
Kína-lifs-elixirinn fæst hjá flestum
kaupmönnum á Islandi.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kina-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví, að
V. P.
P,
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji |með glas í
hendi, og firmanafnið Yaldemar Pet-
ersen, Erederikshavn Danmark.
" Tlið
Horth British
Ropework Company
Kirkcaldy í Skotlandi
Contractors to H. M. Government
búa tii: russneskar og ítalskar
fiskilínu*' og færi,
Manilla og rússneska kaðla, allt sér
lega vandað og ódýrt eptir gæðum.
Einka-umboðsmaður fyrir Danmörk
Island og Eæreyjar:
Jakob Gnanlögsson
Kjöbenhavn K.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðja
porsteins J. Q. Skajdasonar.
52
„Mér virðist pað algjörlega komið undir henni sjálfri, Alain.“
„Já, ef herrann meinar herra de Bévellan pá er pað að vísu
nndir henni sjálfri komið, pví hann befir beðið hennar fyrir meira
en missiri, pað leit líka út fyrir að frúin hefði ekkert sérstakt á
móti peim ráðahag; og að Laroque undanskildum er herra de
Bévellan hinn rikasti í pessu plássi; en frökenin hefir pó samt
sem áður viljað hugsa sig um, áður en hún tekur fasta ákvörðun
i pví efni.“
„En ef hún elskar herra de Bévellan og getur gipzt houum
hve nær sem vera skal, pví er hún pá ætíð svo óglöð og hugsandi“?
„Já, herra, tvö til prjú síðustu árin heflr frökenin sannarlega
ekki verið sjálfri sér lík. Fyrrum var hún kát og fjörug en nú er
eins og eittbvað angri og kvelji hana; en ást hennar á herra de
Bévellan er eg sannfærður um, að pað er ekki.“
„Mér virðist Alain minn, að pér pyki ekki mikið til herra de
Bévellan koma, hann er pó af góðum og gömlum ættum.“
„Já, en samt sem áður er hann ekki til annars, herra, en til
að draga stúlkurnar héma í sveitinni á tálar; og ef pér viljið nota
aúgun, munuð pér brátt geta komizt að pvf, að honum pykir ekki
mikið fyrir að leika í bráðina soldán hérna í höllinni.“
Síðan varð stundar pögn, er Alain rauf með pessum orðum:
„I>að er líka leiðinlegt, að herrann skuli ekki hafa svo mikið
sem hundrað púsund franka á ári.“
„Og hvers vegna Alain?“
„Já pví pá — — —?“ sagði Alain og hristi höfuðið með
varkárnis svip.
J>ann 25. júlí.
Hinn síðastliðna mánuð hefi eg aflað mér einnar vinkonu, en
jafnframt ef mér skjátlast ekki, tveggja óvina. þessir síðarnefndu
eru fröken Marguerite og fröken Helouin; vinkonan er áttatíu eg
átta ára gömul fröken. Eg er hræddur um að hið síðara verði létt
á metum móti hinu fyrra.
Eröken Helouin, sem eg vil hér fyrst gjöra reikninginn upp víð
er vanpakklát persóna. Bin ímyndaða sök mín við hana hefði miklu
53
fremur átt að hefja mig í augum hennar; en hún kemur mér fyrir
sjónir, sem ein af pesskonar snótum, sefii ekki er svo fátt af í
heiminum, er ekki reikna virðingu meðal peirra tilfinniga sem pær,
annaðhvort kara sig um eða vekja sjálfar, eða sýna öðrura. Bæði
sökum peirrar samkvæmni sem mér fannst milli ráðsmanns og
kennslukonustöðunnar yfir höfuð, og pó sér í lagi í hinum lítilmótlegu
kröfum mínum og hennar hér í höllinni, bafði eg ásett mér frá pví
eg kom hér fyrst, að sýna fröken Helouin vinsemd og velvild, eins
og eg líka ætíð áður hefi reynt að sýna pessum aumingja stúlkum
alla pá hluttekningu, sem mér fannst pær eiga skilið vegna hins
illa launaða, vanúakkaða, leiðinlega og óvissa starfa peirra. p>ar
við bætist ennnftemur, að fröken Helouin er lagleg, skynsöm og
vol menntuð stúlka, og jafnvel pó hún skemmdi töluvert alla pessa
kosti með hinu fljótræðislega viðmóti, ákötu afbríðissemi og smá-
munalega narraskap, sem pví miður opt og einatt eru samfara stöðu
hennnar, verð eg pó að játa, að pað fóll mér alls ekkert erfitt að
að koma fram gagnvart henni sem nokkurskonar verndarengill, eins
og eg hafði ásett mér. fetta var par að auki í mínum augum orðin
nokkurskonar skylda frá peirri stundu, að eg sannfærðist um pað
af ýnisum smáatvikum, að gráðugt Ijón, í líkingu Erants konungp
hins fyrsta, snuðraði í kyrpey kringum skjólstæðing minn.
|>essi leynilegi leikur, er sýnir Ijóslega bíræfni herra de Bévellan,
er leikinn með slíkri gætni og stillingu, að ekki er hætt við að
pað veki grunsemi hinna ótortryggnu. Einkum eru pær frú Laroque
og dóttir hennar alltot ókunnar slægð heimsins, og lifa um of í »
heimi hugsjónanna, til pess, að hinn minnsti grunur geti kviknað hjá
peim. Hvað mig snertir, sern pegar áður var grarnur út í pennan
óseðjandi hjartapjóf, pá hefi eg haít ánægju af að byggja tálmanir
i veginn fyrir áforrn hans. Opt og einatt hefi eg leitt athygli
fröken Helouin frá honurn pegar hann hefir leitazt við, að vekja
eptirtekt bennar á sér, og einkurn hefi eg gjört mér mikið far um
að útrýma úr hjarta hennar öllum sárum tilfinngum um einssæðingskap
og munaðarleysi, sem hæglega hefði getað leitt hana til að lána
eyru peirri huggun, er henni bauðst á pennan hátt. Hefi eg nú
nokkurn tíma stígið feti lengra í pessu hættulega stríði, en bróðurleg